INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 13 stycznia 2010r. (data wpływu do tut. Biura 15 stycznia 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu powstania przychodu z tytułu zbycia udziałów w sp. z o.o. - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 stycznia 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu powstania przychodu z tytułu zbycia udziałów w sp. z o.o.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W spółce z o.o. występuje dwóch wspólników. Wnioskodawca - wspólnik będący obywatelem polskim zamierza zbyć całość udziałów wspólnikowi będącemu obywatelem niemieckim. W odniesieniu do posiadanego przez spółkę majątku, a w szczególności nieruchomości, wystąpi znaczna różnica między wartością nominalną udziałów, a ich wartością transakcyjną (większą), uwidocznioną w odnośnej umowie zbycia udziałów, jako cena tego zbycia. Wspólnik wyrażający zamiar nabycia udziałów deklaruje, iż ustaloną w umowie cenę całkowitą za udziały zapłaci w ratach rocznych przez uzgodniony między stronami okres 22 lat.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym wnioskodawca zobowiązany będzie do zapłaty podatku dochodowego jednorazowo w dacie zawarcia umowy czy też zapłata podatku obciążać go będzie od każdej, corocznie otrzymanej raty, stanowiącej jego dochód...

Zdaniem wnioskodawcy, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód uważa się należne przychody z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną.

Wątpliwość stanowiącą podstawę niniejszego wniosku budzi część sformułowania art. 17 ust. 1 pkt 6 wymienionej ustawy o treści: „choćby nie zostały faktycznie otrzymane”.

Wnioskodawca wskazał, że w dacie umownego ustalenia całkowitej ceny za zbycie udziałów nie zostanie ona w całości zapłacona przez nabywcę, a więc otrzymana przez zbywcę udziałów, gdyż zapłata tj. faktyczne otrzymanie nastąpi w ratach płaconych przez kolejne lata, jak zostało to opisane wyżej. Ale przeniesienie własności udziałów nastąpi w dniu podpisania umowy sprzedaży tych udziałów.

W ocenie wnioskodawcy zbywca będzie płacił podatek dochodowy wyłącznie od otrzymanej w danym roku raty w wysokości od tej raty zależnej, a nie jednorazowo od całkowitej kwoty sprzedaży po podpisaniu umowy przenoszącej własność udziałów w spółce.

Skoro art. 30b ust. 1 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określa, iż podatek dochodowy w wysokości 19% uzyskanego dochodu należny jest od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach, a w przedstawionym wyżej stanie faktycznym zbywca udziałów uzyska dochód w dacie faktycznej ratalnej zapłaty przez ich nabywcę w danym roku, zgodnie z postanowieniami odnośnej umowy, to zdaniem wnioskodawcy obowiązek podatkowy wystąpi w danym roku, w którym nastąpi zapłata raty za udziały a jej beneficjent uzyska dochód, odpowiadający wysokości raty.

Skoro jednak zdaniem wnioskodawcy - przepisy prawa podatkowego nie przewidują jednoznacznie sytuacji ratalnego rozliczenia za zbywane udziały w kapitałowej spółce posiadającej osobowość prawną (spółce z o.o.), a wobec tego nie regulują wyraźnie daty wystąpienie obowiązku podatkowego odniesionego do takiego sposobu rozliczenia między wspólnikami z tytułu zbycia udziałów - wniosek niniejszy jest uzasadniony.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów są m.in. kapitały pieniężne. Jak wynika z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz papierów wartościowych.

Przy ustalaniu wartości przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 4 lit. c), pkt 6, 7, 9 i 10, stosuje się odpowiednio przepisy art. 19 (art. 17 ust. 2 ww. ustawy).

Art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Stosownie do art. 30b ust. 1 ww. ustawy od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, i z realizacji praw z nich wynikających oraz z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu. Na podstawie ust. 2 pkt 4 tego artykułu dochodem, o którym mowa w ust. 1, jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub art. 23 ust. 1 pkt 38 - osiągnięta w roku podatkowym.

W przedmiotowej sprawie wątpliwość wnioskodawcy budzi część sformułowania art. 17 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych o treści: „choćby nie zostały faktycznie otrzymane”.

W związku z powyższym należy zaważyć, że określając moment podatkowy, w którym podatnik uzyskał przychód z kapitałów pieniężnych z tytułu odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną należy kierować się literalnym brzmieniem art. 11 ust. 1, który stanowi, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń i art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) stanowiącym, że za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz papierów wartościowych. Artykuł ten wyraźnie odróżnia przychód należny od jego „faktycznego otrzymania”, czyli „zapłacenia”.

Ustawodawca w art. 17 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadził wyjątek od określonej w art. 11 ust. 1 ww. ustawy „kasowej” definicji przychodu: są nim przychody należne, a nie otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika.

Realizując założenia wykładni prawa nakazującej poszukiwanie znaczenia interpretowanego terminu w powszechnym języku polskim, wskazać należy na rozumienie znaczeniowe pojęcia „należny” według Słownika języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN - 1998 r., wydanie I, tom II, str. 253), który wskazuje znaczenie wyrazu „należny” - jako „przysługujący, należący się komuś lub czemuś”. Tak więc „przychód należny” oznacza przychód przysługujący, który się należy i nie ma znaczenia, że nie został otrzymany. Przepis stwierdzający, że „za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się należne, chociażby faktycznie nie otrzymane przychody z odpłatnego przeniesienia tytułu własności udziałów w spółkach” wyraźnie wskazuje, że chodzi o przychody przysługujące, należące się komuś, stanowiące wierzytelność, bez względu na to czy zostały one otrzymane czy też będą otrzymane w przyszłości.

Dla momentu ustalenia przychodu bez znaczenia jest zatem fakt, że cena zbycia może zostać zapłacona w całości w dniu podpisania umowy lub w częściach (ratach) po dniu podpisania umowy. Albowiem sposób zapłaty ceny może być dowolnie kształtowany przez strony umowy sprzedaży i nie ma wpływu na powstanie obowiązku podatkowego. Ten bowiem wypływa z dokonania przez podatnika zbycia udziałów w określonej dacie za określoną cenę, zbyciem jest zaś data zawarcia umowy sprzedaży. W momencie zbycia udziałów następuje przeniesienie praw i obowiązków wynikających z ich posiadania na nabywcę. W dacie zawarcia umowy sprzedaży udziałów u zbywcy powstaje więc przychód należny, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, określając moment podatkowy (datę), w którym wnioskodawca otrzyma przychód z tytułu odpłatnego zbycia udziałów należy kierować się literalnym brzmieniem ww. art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) cytowanej ustawy – „przychody należne choćby nie były otrzymane”. Stąd też należy uznać iż datą, w której powstaje przychód po stronie zbywcy akcji, jest dzień, w którym nastąpiło przeniesienie prawa ich własności na nabywcę (data zawarcia umowy sprzedaży), bez względu na to kiedy następuje płatność z powyższego tytułu.

Zatem stanowisko wnioskodawcy, iż zbywca będzie płacił podatek dochodowy wyłącznie od otrzymanej w danym roku raty w wysokości od tej raty zależnej, a nie jednorazowo od całkowitej kwoty sprzedaży po podpisaniu umowy przenoszącej własność udziałów w spółce należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.