INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm. ) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Podatnika, przedstawione we wniosku z dnia 09.11.2009r. (data wpływu 13.11.2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• możliwości zastosowania stawki 0% dla eksportu na podstawie wskazanych dokumentów - jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 13.11.2009 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki 0% dla eksportu na podstawie wskazanych dokumentów.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące zdarzenia przyszłe:

Spółka zamierza sprzedawać firmie niemieckiej własne towary na podstawie następujących warunków dostawy:

FCA, EXW (magazyn Spółki)

CPT, DDU (magazyn odbiorcy na terytorium Rosji, Ukrainy bądź Białorusi).

Firma niemiecka, zgodnie z podpisana umową, jest dystrybutorem towarów Spółki na terytorium Rosji, Ukrainy, Białorusi. Tym samym sprzedane towary będą transportowane przez firmę niemiecką na terytorium wskazanych powyżej państw przy czym wywóz towarów może być dokonywany przez następujące granice polsko-rosyjską, litewsko-rosyjską, polsko-białoruską lub polsko-ukraińską. Rozpoczęcie procedury celnej każdorazowo będzie miało miejsce w polskim urzędzie celnym, natomiast procedura eksportowa będzie otwierana na podstawie faktury wystawionej przez podmiot niemiecki. Także podmiot niemiecki będzie figurował na dokumencie IE 599 jako eksporter.

Powyższe transakcje potwierdzane będą następującymi dokumentami

Sytuacja 1

Spółka otrzyma od kontrahenta niemieckiego dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty. Dokument ten jest wydany przez podmiot uprawniony na gruncie prawa celnego, zgodnie z regulacjami tego prawa i sporządzony na wniosek firmy niemieckiej.

Sytuacja 2

Spółka otrzyma od podmiotu niemieckiego wydruk dokumentu IE-599, przez niego uwierzytelniony oraz potwierdzony za zgodność z oryginałem.

Sytuacja 3

Spółka będzie posiadała przesłane przez eksportera (kontrahenta z Niemiec) komunikaty IE-599 w takiej formie, w jakiej zostały one wysłane przez urząd celny wywozu i przechowuje je w postaci elektronicznej, w formacie XML (np. na serwerze lub elektronicznych nośnikach informacji ), zabezpieczonej podpisem elektronicznym.

Ponadto spółka powyższe transakcje potwierdzi następującymi dokumentami:

• dokumenty CMR (dla dostaw na warunkach DDU) oraz kopie dokumentów CMR (dla dostaw na warunkach FCA, EXW), na których wskazana będzie faktura wystawiona przez podmiot niemiecki oraz kopie faktur wystawionych na firmę niemiecką,

• korespondencja handlowa oraz kopie zamówień.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w odniesieniu do powyższej transakcji, na podstawie wskazanych dokumentów, Spółka ma prawo do zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0%...

Zdaniem Podatnika w odniesieniu do transakcji eksportu pośredniego Spółka ma prawo do zastosowania stawki podatku w wysokości 0%.

Odnośnie sytuacji 1 w opinii Spółki dokument potwierdzający wywóz towarów, wydany przez organ celny na wniosek eksportera, przekazany następnie spółce jest dokumentem, o którym stanowi przepis art. 41 ust. 11 ustawy o VAT, ponieważ wynika z niego, że towary będące przedmiotem dostawy opuściły obszar celny Wspólnoty. Jeżeli więc Spółka dysponuje dokumentem wydanym przez organ celny na wniosek eksportera, potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty oraz innymi dokumentami na podstawie których można stwierdzić tożsamość towarów z towarami będącymi przedmiotem dostawy, to zdaniem Spółki jest ona uprawniona do zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT w wysokości 0%, w odniesieniu do wskazanych transakcji. Co do zasady dokumentem stanowiącym dowód dokonania eksportu towarów jest potwierdzony przez graniczny urząd celny Wspólnoty jednolity dokument administracyjny IE-599. W sytuacji nieposiadania przez podatnika dokumentu IE-599 może on wystąpić z wnioskiem do organu celnego, który na podstawie posiadanych dokumentów oraz zapisów ewidencyjnych wyda dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty. Uprawnienie do uzyskania takiego dokumentu przysługuje jedynie eksporterowi. Nie zmienia to jednak faktu, iż w sytuacji wydania takiego dokumentu na wniosek eksportera i jego przekazania Spółce, Spółka będzie się znajdowała w posiadaniu dokumentu potwierdzającego wywóz towarów, od którego ustawodawca w art. 41 ust. 11 ustawy o VAT uzależnia zastosowanie stawki 0% w eksporcie pośrednim. Dokument ten może zastąpić kopię dokumentu IE-599, albowiem jak wynika z przepisów art. 194 § 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. ustawy Ordynacja podatkowa dokumenty urzędowe sporządzone w formie określonej przepisami prawa przez powołane do tego organy władzy publicznej stanowią dowód tego, co zostało w nich stwierdzone. Dotyczy to również dokumentów urzędowych sporządzonych przez inne jednostki (na przykład funkcjonariusza celnego) jeżeli na podstawie odrębnych przepisów są uprawnione do ich wydawania.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, iż wskazane przez spółkę dokumenty są wystarczającymi dowodami, z których wynika, że przedmiotowy towar został przemieszczony poza granice Wspólnoty. Wobec powyższego Spółka ma prawo do zastosowania stawki podatku VAT 0% z tytułu sprzedaży eksportowej.

W sytuacji 2 Spółka stwierdza, iż określony w przepisach celnych elektroniczny komunikat IE-599, potwierdzający wyprowadzenie towaru poza terytorium Wspólnoty, jest przesyłany przez urząd celny wywozu do eksportera lub do działającej w jego imieniu agencji celnej. W przedstawionym stanie faktycznym eksporterem towaru jest podmiot zagraniczny z siedzibą w Niemczech, dokonujący zgłoszenia na terenie kraju przez upoważnioną agencję celną. Podpisany przy użyciu klucza do bezpiecznej transmisji danych komunikat IE-599 w systemie ECS, będący dokumentem potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty będzie dostarczony przez urząd celny wywozu do eksportera (kontrahenta Spółki, który nabył towar) lub działającej w jego imieniu agencji celnej. Komunikat IE-599 jest więc dokumentem elektronicznym i zostanie on przekazany od urzędu celnego do eksportera bezpośredniego w ramach systemu ECS, co oznacza że zachowane jest bezpieczeństwo, to jest treść dokumentu otrzymanego przez agencję celną jest tożsama z treścią dokumentu wysłanego przez urząd celny wywozu. W tym miejscu należy wskazać na przepis art. 41 ust. 11 ustawy o VAT, który posługuje się zwrotem: „kopia dokumentu” w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Wspólnoty. W przedstawionym stanie faktycznym dokumentem tym będzie komunikat IE-599. Tym samym, dla potrzeb przedstawionego stanu faktycznego niezbędne będzie rozważenie co stanowi kopię dokumentu elektronicznego, gdyż kopia właśnie takiego dokumentu będzie kopią dokumentu w rozumieniu art. 41 ust. 11 ustawy o VAT w sytuacji faktycznej przedstawionej przez Spółkę. Wprawdzie w przepisach prawa podatkowego ani celnego nie zdefiniowano pojęcia kopii dokumentu elektronicznego, ale ustawodawcy i normodawcy polskiemu nie są te pojęcia obce. Wystarczy odwołać się do ustawy z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym (Dz. U. z 2004r., nr 153, poz.1271 ze zm.), ustawy z dnia 17 lutego 2005r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2006r., nr 12, poz. 65) czy też rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 27 listopada 2006r. w sprawie sporządzania i doręczania pism w formie dokumentów elektronicznych (Dz. U., nr 227, poz. 1664). Wprawdzie przywołane ustawy i rozporządzenie regulują odmienne kwestie i nie mogą być wprost uwzględniane przy układaniu art. 41 ust. 11 ustawy o VAT niemniej jednak wspomniane akty prawa obejmują w swoich przepisach wiedzę informatyczną a zauważyć należy że elementy tej wiedzy są niezbędne również do właściwego wyłożenia, co należy uznać za kopię dokumentu elektronicznego.

Z cytowanej ustawy o informatyzacji działalności podmiotów realizujących działania publiczne wynika, że dokument publiczny w rozumieniu tej ustawy to stanowiący odrębną całość znaczeniową zbiór danych uporządkowanych w określonej strukturze wewnętrznej i zapisany na informatycznym nośniku danych. Wprawdzie z art. 3 pkt 2 tej ustawy wynika, że jest to definicja na użytek tej ustawy, ale nie można zakwestionować, że definicja ta ma walor uniwersalny w aspekcie elementów wiedzy informatycznej. Z kolei z cytowanego rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych ( § 7 pkt 1 i 3 wynika), że kopie dokumentów elektronicznych mogą być sporządzane w formie: „dokumentu elektronicznego” jak i „dokumentu papierowego”. Wartość tego unormowania dla wyłożenia art. 41 ust. 11 ustawy o VAT jest tylko taka, że wskazuje na pewne uniwersalne możliwości wytworzenia wydruku dokumentu elektronicznego w aspekcie informatycznym. Mianowicie kopia dokumentu elektronicznego w formie dokumentu elektronicznego (nie ma zastosowania w przedstawionej sytuacji) składa się z treści dokumentu elektronicznego i elementów informacyjnych określających co najmniej informacje, kto sporządził kopię, datę jej sporządzenia oraz nazwę urzędu i adres, przy czym podkreśla się, że taka kopia musi być podpisana bezpiecznym podpisem elektronicznym. Natomiast kopia dokumentu elektronicznego w formie „papierowej” może być sporządzona w postaci uwierzytelnionego wydruku komputerowego.

Przenosząc powyższe uwagi na grunt ustawy o VAT - art. 41 ust. 11 - zauważyć należy, że celem tego unormowania (wykładnia celowościowa) było to, że podatnik (eksporter pośredni) posiada kopię dokumentu, w którym urząd celny potwierdził wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty. W stanie faktycznym przedstawionym przez Spółkę tym dokumentem jest dokument elektroniczny, a więc na aprobatę zasługuje stanowisko Spółki, że kopią tego dokumentu jest uwierzytelniony wydruk komputerowy (uwierzytelniony przez eksportera, czyli firmę niemiecką).

Tym samym wydruk komunikatu IE-599 dokonany przez eksportera i przez niego uwierzytelniony, o ile zawiera informacje, że jest to kopia kto i kiedy ją sporządził, stanowi kopię dokumentu, o którym mowa w art. 41 ust. 11 ustawy o VAT.

W ocenie Spółki w sytuacji 3, zgodnie z art. 41 ust. 11 ustawy o VAT stawka podatku w wysokości 0% ma zastosowanie dla eksportu pośredniego, jeżeli spełnione zostały warunki zawarte w tym przepisie. Dokumenty, jakimi Spółka powinna posłużyć się dla wykazania dokonania eksportu pośredniego winny tę okoliczność jednoznacznie i w sposób nie budzący wątpliwości potwierdzać. Spółka powinna zatem posiadać w swojej dokumentacji dowody wiarygodne i potwierdzające faktyczne dokonanie tych czynności. Tym samym, zdaniem Spółki komunikat IE-599 przesłany i przechowywany w formacie XML, w wersji przesłanej przez kontrahenta z Niemiec za pomocą funkcji elektronicznej „FORWARD” (w wersji otrzymanej od urzędu celnego wywozu) stanowi wiarygodny dowód potwierdzający faktycznie dokonany wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. W przypadku gdy towar jest odprawiany w Polsce i to polski urząd celny generuje komunikat IE-599, w opinii Spółki właściwe jest dokumentowanie eksportu pośredniego przez przesłanie tego komunikatu (w wersji XML) przez zagranicznego nabywcę do Spółki. W myśl art. 112 ustawy o VAT, podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Jedynie komunikaty IE-599 przechowywane w wersji elektronicznej w formacie XML stanowią dla celów VAT dokument potwierdzający dokonanie wywozu towarów poza obszar Unii Europejskiej. Oznacza to, że podatnicy powinni przechowywać je w takiej formie, w jakiej zostały one wysłane przez urząd celny wywozu, czyli w postaci elektronicznej w formacie XML (np. na serwerze lub elektronicznych nośnikach informacji) zabezpieczonej podpisem elektronicznym. Należy również zabezpieczyć przechowywane komunikaty elektroniczne przed możliwością dokonywania w nich zmian oraz wykasowaniem (poprzez stworzenie zapasowych kopii komunikatów), wszelkie zmiany w pliku XML (np. wpisanie lub wykasowanie spacji) spowodują utratę jego wiarygodności formalnej. Powyższe stanowisko potwierdził także Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 25 lutego 2009 r. (sygn. IPPP2/443-1755/08-2/MS).

Prawidłowość powyższych sposobów dokumentowania eksportu pośredniego potwierdza także zasada racjonalności ustawodawcy. Wskazać bowiem należy, że poza wymienionymi wyżej sposobami dokumentowania eksportu pośredniego, Spółka nie ma możliwości uzyskania innych kopii dokumentu IE-599. W praktyce bowiem, w związku z wprowadzeniem elektronicznego systemu ECS, Spółka nie ma możliwości uzyskania papierowej wersji dokumentu IE-599, natomiast organy celne, ze względu na widniejące na dokumencie dane eksportera, nie mają podstaw do potwierdzenie takich dokumentów na rzecz Spółki. Zatem gdyby wskazane wyżej dokumenty nie stanowiły kopii, o których mowa w art. 41 ust. 11 ustawy o VAT, uprawniających do zastosowania stawki 0%, nie istniałyby w rzeczywistości kopie, o których przepis ten stanowi. Tym samym w rzeczywistości przepis art. 41 ust. 11 ustawy o VAT byłby przepisem „martwym”, niemożliwym do zastosowania w praktyce. Natomiast zgodnie z zasadą racjonalności ustawodawcy, nie taka była jego intencja. Dodatkowo wskazać należy, że art. 41 ust. 11 ustawy o VAT nie wprowadza żadnych wymogów formalnych co do kopii dokumentu. Podkarpacki Urząd Skarbowy w Rzeszowie, w postanowieniu z dnia 14 lutego 2006 r. (PUS.II/443/208/2005/JZ) stwierdził: „(…) ustawa nie określa rodzaju dokumentu jaki podatnik musi posiadać zawierającego potwierdzenie wywozu towaru poza terytorium Wspólnoty przez urząd celny. (…) przepisy wymagają tylko, aby w przypadku eksportu, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a ustawy wywóz towarów był potwierdzony przez urząd celny wyjścia, natomiast w przypadku tzw. eksportu pośredniego - art. 2 pkt 8 lit. b musi dodatkowo wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy”.

W świetle powyższych wyjaśnień, zdaniem Spółki w powyższym stanie faktycznym dokonuje ona eksportu towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b) ustawy o VAT, a zatem w przypadku spełnienia warunku wynikającego z art. 41 ust. 11 ustawy o VAT ma prawo do stosowania stawki 0%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów usług, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
2. eksport towarów
3. import towarów
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Przez eksport towarów – w myśl art. 2 pkt 8 ustawy – rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę dla celów wyposażenia lub zaopatrzenia łodzi rekreacyjnych oraz prywatnych statków powietrznych lub innych prywatnych środków transportu, w tym środków transportu, o których mowa w art. 16 rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 288 z 29.10.2005, str. 1), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1777/2005”.
   
   

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Obniżenie stawki podatkowej możliwe jest tylko wówczas, gdy przewiduje to ustawa lub przepisy wykonawcze do ustawy. I tak, zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy, w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%. Natomiast stosownie do art. 41 ust. 6 ustawy, stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty. Oznacza to, iż prawo do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% z tytułu eksportu towarów uzależnione jest od posiadania przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty. Jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed złożeniem deklaracji podatkowej za ten okres. W razie nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju (art. 41 ust. 7 ustawy).

Na mocy art. 41 ust. 9 ustawy, otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty w terminie późniejszym niż określony w ust. 7 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument. Zgodnie z art. 41 ust. 11 ww. ustawy o VAT przepisy art. 41 ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, posiada kopię dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Wspólnoty. Z dokumentu tego musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio. Z przytoczonych przepisów wynika uwarunkowanie zastosowania stawki 0% podatku przy eksporcie od otrzymania dokumentu potwierdzonego przez urząd celny określony w przepisach celnych, że nastąpił wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty. Należy jednak podkreślić, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, w jakiej formie powinien być sporządzony ww. dokument.

Podatnik winien posiadać stosowne dokumenty spełniające warunki określone w przepisach celnych, które będą jednoznacznie potwierdzać wywóz towarów poza granicę Wspólnoty. Od dnia 31 sierpnia 2007r. rozpoczęła się elektroniczna obsługa zgłoszeń wywozowych składanych przez polskich eksporterów/zgłaszających z wykorzystaniem SYSTEMU KONTROLI EKSPORTU (ang. Export Control System, ECS). Od tego momentu zmianie uległy zasady dokonywania zgłoszeń celnych procedury wywozu, procedury uszlachetnienia biernego i powrotnego wywozu. ECS jest wspólnotowym systemem obsługującym elektronicznie zgłoszenie wywozowe. Umożliwia wymianę komunikatów między urzędami celnymi wywozu i wyprowadzenia we wszystkich krajach UE oraz przesyłanie komunikatów między przedsiębiorcami a urzędami celnymi. System ECS zapewnia automatyzację procedury wywozu i jej pełny monitoring, a także umożliwia elektroniczne potwierdzanie wyprowadzenia towarów poza obszar celny Wspólnoty (w drodze komunikatu przesyłanego z urzędu celnego wywozu do eksportera/zgłaszającego). W ten sposób likwidacji ulegnie karta 3 SAD jako potwierdzenie tego wyprowadzenia, a zastąpi ją elektroniczny komunikat, wysłany natychmiast po opuszczeniu przez towary obszar Wspólnoty. Zgodnie z art. 796e Rozporządzenia Komisji (WE) Nr 1875/2006 z dnia 18 grudnia 2006r. zmieniającego rozporządzenie (EWG) Nr 2454/93 ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2913 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny, urząd wywozu po otrzymaniu komunikatu „Wyniki kontroli w urzędzie wyprowadzenia”, o którym mowa w art. 796d ust. 2, potwierdza fizyczne wyprowadzenie towarów, przesyłając zgłaszającemu komunikat „Potwierdzenie wywozu” lub informując go w innej określonej w tym celu przez ten urząd formie.

Dokumentami, które potwierdzają wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty dla celów podatku od towarów i usług są co do zasady dokumenty wydawane podatnikom przez właściwe urzędy celne na podstawie przepisów prawa celnego, w tym przepisów rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2453/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny. Zgodnie z art. 796e Rozporządzenia Komisji (WE) Nr 1875/2006 z dnia 18 grudnia 2006 r. zmieniającego rozporządzenie (EWG) Nr 2454/93 ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny, urząd celny wywozu potwierdza fizyczne wyprowadzenie towarów przesyłając zgłaszającemu komunikat „potwierdzenie wywozu” – komunikat IE-599.

Zatem w systemie kontroli eksportu ECS komunikatem „Potwierdzenie wywozu” jest podpisany przy użyciu klucza do bezpiecznej transmisji danych komunikat IE-599. Oznacza to, że otrzymanie przez podatnika ww. komunikatu IE-599, który zawiera informację o potwierdzeniu wywozu uprawnia podmiot dokonujący wywozu do zastosowania 0% stawki z tyt. eksportu towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a ww. ustawy.

W przypadku eksportu pośredniego zdefiniowanego w art. 2 pkt 8 lit. b ustawy o VAT, w którym wywozu towarów dokonuje nabywca mający siedzibę poza terytorium kraju zgłoszenie towarów do procedury celnej dokonane jest przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz. W zgłoszeniu celnym jako nadawca/eksporter wskazany jest wówczas nabywca towaru, mający siedzibę poza terytorium kraju. Potwierdzenie dokonania wywozu towarów otrzymuje w tym przypadku zgłaszający, którym co do zasady jest nabywca – podmiot zagraniczny. W przypadku gdy zgłoszenie celne obsługiwane jest w Systemie Kontroli Eksportu (ECS), właściwy urząd celny powinien potwierdzić wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty przez fizyczne wydanie zgłaszającemu potwierdzenia wywozu poza terytorium Wspólnoty, polegające na wydruku komunikatu IE-599 oraz zamieszczeniu na nim pieczęci i podpisu. Kopia takiego potwierdzenia uprawnia podatnika do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% z tytułu eksportu towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem dokumentem, który uprawnia podatnika do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% z tytułu eksportu pośredniego, jest kopia dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Wspólnoty. Kryteria takie spełnia m.in. kopia wydruku komunikatu IE-599 wraz z przystawioną pieczęcią oraz podpisem właściwego urzędu celnego. Konieczność jego opatrzenia pieczęcią i podpisem organu celnego wynika z tego iż polskie organy skarbowe nie mają możliwości weryfikacji wiarygodności komunikatu IE-599 wygenerowanego przez zagraniczny urząd celny (ze względu na różnice w implementacji ECS w różnych krajach UE).

Przedstawiony powyżej sposób sporządzenia ww. dokumentu jest zgodny ze sposobem udostępniania kopii dokumentów elektronicznych, określonym w przepisach rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 27 listopada 2006r. w sprawie sporządzania i doręczania pism w formie dokumentów elektronicznych (Dz. U. Nr 227, poz. 1664). Zgodnie z § 7 ust. 3 ww. rozporządzenia kopia pisma w formie dokumentu elektronicznego może być sporządzona w postaci uwierzytelnionego wydruku komputerowego. Jak wynika z przedstawionego we wniosku Podatnika w sytuacji 1 zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka otrzyma od kontrahenta niemieckiego dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty. Dokument ten jest wydany przez podmiot uprawniony na gruncie prawa celnego, zgodnie z regulacjami tego prawa i sporządzony na wniosek firmy niemieckiej. Dokument ten jednocześnie spełnia warunki wynikające z zapisu art. 41 ust. 11 ustawy VAT tj. jest to kopia dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych wywóz tych towarów poza terytorium Wspólnoty. Z dokumentu tego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. W związku z tym należy przyjąć, że stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę w sytuacji nr 1 jest prawidłowe.

W sytuacji 2 wskazanej w przedmiotowym wniosku Spółka otrzyma od podmiotu niemieckiego wydruk dokumentu IE-599, przez niego uwierzytelniony oraz potwierdzony za zgodność z oryginałem. Należy tu wskazać, iż w omawianej sytuacji, kiedy to zgłoszenie celne obsługiwane jest w Systemie Kontroli Eksportu, to wydruk dokumentu IE-599 potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty powinien być potwierdzony wraz z zamieszczeniem pieczęci i podpisu właściwego urzędu celnego. Kopia właśnie takiego potwierdzenia uprawnia podatnika do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% z tytułu eksportu towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b ustawy o VAT. Trzeba podkreślić, iż dany dokument może uwierzytelnić jedynie podmiot, który go wygenerował . W związku z powyższym należy stwierdzić, iż otrzymany przez Wnioskodawcę dokument przedstawiony w sytuacji 2 jest niewystarczający dla zastosowania stawki 0% dla eksportu pośredniego.

W sytuacji 3 natomiast Spółka będzie posiadała przesłane przez eksportera (kontrahenta z Niemiec) komunikaty IE-599 w takiej formie, w jakiej zostały one wysłane przez urząd celny wywozu i przechowuje je w postaci elektronicznej, w formacie XML (np. na serwerze lub elektronicznych nośnikach informacji ), zabezpieczonej podpisem elektronicznym. Należy w tym miejscu wskazać, iż dokumenty, jakimi Wnioskodawca powinien posłużyć się dla wykazania dokonania eksportu pośredniego winny tę okoliczność jednoznacznie i w sposób nie budzący wątpliwości potwierdzać. Podatnik powinien zatem posiadać w swojej dokumentacji dowody wiarygodne i potwierdzające faktyczne dokonanie tych czynności. Zatem kopią dokumentu, o którym mowa ww. art. 41 ust. 11 ustawy o VAT, jest uwierzytelniony wydruk komputerowy (uwierzytelniony przez urząd celny). Natomiast komunikat IE-599 przesłany w formie pliku XML nie stanowi kopii dokumentu elektronicznego, bo nie zawiera informacji, że jest to kopia kto i kiedy ją sporządził a co najważniejsze przesłana została poza systemem ECS, gwarantującym tożsamość treści z oryginałem. W świetle powyższego komunikat IE-599 w formie pliku XML przesłany zwykłą pocztą elektroniczną przez eksportera bezpośredniego do Wnioskodawcy nie stanowi wiarygodnego dokumentu, o których mowa w art. 41 ust. 11 ww. ustawy uprawniającego do zastosowania 0% stawki podatku VAT z tytułu eksportu pośredniego towarów.

Biorąc pod uwagę treść złożonego wniosku oraz powołane wyżej przepisy, Organ podatkowy podziela pogląd Podatnika, iż Spółka ma prawo do zastosowania stawki 0% dla eksportu pośredniego posiadając dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty, który to dokument jest wydany przez podmiot uprawniony na gruncie prawa celnego.

Z uwagi na to, iż Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w wydawanej interpretacji jest zobowiązany do oceny stanowiska Wnioskodawcy w pełnym zakresie, należało uznać, iż przedstawione przez Spółkę stanowisko w przedmiotowym zakresie jest nieprawidłowe.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, iż dla właściwego udokumentowania dokonanego przez Spółkę eksportu pośredniego wystarczające jest posiadanie komunikatu IE-599 (w wersji XML) przesłanego przez eksportera bezpośredniego należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.