INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2010 r. (data wpływu 6 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku z tytułu nabyć dokonanych przed dniem złożenia zgłoszenia rejestracyjnego dla potrzeb podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 kwietnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku z tytułu nabyć dokonanych przed dniem złożenia zgłoszenia rejestracyjnego dla potrzeb podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Umowa Spółki została zawarta w dniu 18 grudnia 2009 r., wpis do KRS dnia 4 lutego 2010 r, nr REGON z datą 5 lutego 2010 r., natomiast NIP-2 złożono do urzędu skarbowego w dniu 10 lutego 2010 r., w związku z czym otrzymano NIP-4 w dniu 15 lutego 2010 r.

Następnie w dniu 15 lutego 2010 r. złożono VAT-R i zaznaczono (poz. 33), iż Spółka rezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy o podatku od towarów i usług z dniem 1 marca 2010 r.

Spółka zajmuje się wykonywaniem robót związanych z budową pozostałych obiektów inżynierii lądowej i wodnej, gdzie indziej niesklasyfikowanej – PKD 4299 Z.

W styczniu Spółka otrzymała faktury VAT od spółki „matki”, tytułem aportu środków trwałych. Również w styczniu i lutym 2010 r. Spółka dokonywała zakupu innych środków trwałych oraz materiałów i innych kosztów. Pierwsza sprzedaż miała miejsce w dniu 26 lutego 2010 r. i z tytułu tej sprzedaży wystawiono dwie faktury w dniach 4 i 5 marca 2010 r. (w ciągu siedmiu dni od daty sprzedaży).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionej sytuacji Spółka ma prawo obniżyć podatek należny w deklaracji VAT-7 o podatek naliczony z faktur „za środki trwałe i faktur zakupu za styczeń i luty 2010 r.”...,

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, do skorzystania z prawa odliczenia podatku naliczonego jest posiadanie statusu zarejestrowanego podatnika VAT w momencie „wykazywania z odliczenia”, a nie w momencie otrzymania faktur zakupu. Podatnik w rozumieniu art. 15 ww. ustawy nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie otrzymania faktury, ale żeby skorzystać z tego prawa, musi w momencie składania deklaracji posiadać status podatnika VAT czynnego. Prawo do obniżenia podatku należnego powstaje u wszystkich podatników, o ile wykażą, że czynności związane są z działalnością opodatkowaną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści powołanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikowi tego podatku i dotyczy podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych.

W oparciu o art. 86 ust. 10 pkt 1 powołanej ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następujących okresów rozliczeniowych (ust. 11 powołanego artykułu w brzmieniu).

Z kolei art. 86 ust. 13 powołanej ustawy stanowi, iż jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych tj. odnoszących się do zakupów, które muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, jak i niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Natomiast w oparciu o art. 88 ust. 4 powołanej ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków określonych w art. 86 ust. 20.

Wskazany przepis przewiduje sankcję w postaci pozbawienia podatnika prawa do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego w razie niezarejestrowania się, ale nie wskazuje wprost, z jakim momentem – z punktu widzenia braku możliwości odliczenia podatku naliczonego – należy wiązać status podatnika (zarejestrowanego, czy nie). Z regulacji tej nie wynika bowiem, aby do nabycia prawa do odliczenia podatku naliczonego koniecznym było posiadanie statusu podatnika zarejestrowanego, jako podatnik czynny, w momencie otrzymania faktur dokumentujących nabycie towarów lub usług. Jednak w chwili realizacji nabytego prawa tj. w momencie złożenia deklaracji dla podatku od towarów i usług, podatnik musi mieć formalny status podatnika zarejestrowanego, jako podatnika czynnego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka zajmuje się wykonywaniem robót związanych z budową pozostałych obiektów inżynierii lądowej i wodnej, gdzie indziej niesklasyfikowanej – PKD 4299 Z.

W styczniu Spółka otrzymała faktury VAT od spółki „matki”, tytułem aportu środków trwałych. Ponadto w styczniu i lutym 2010 r. Spółka dokonywała zakupu innych środków trwałych oraz materiałów i innych kosztów. Pierwsza sprzedaż miała miejsce w dniu 26 lutego 2010 r. i z tytułu tej sprzedaży wystawiono dwie faktury w dniach 4 i 5 marca 2010 r. (w ciągu siedmiu dni od daty sprzedaży).

W dniu 15 lutego 2010 r. złożono VAT-R i zaznaczono (poz. 33), iż Spółka rezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy o podatku od towarów i usług z dniem 1 marca 2010 r.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że skoro w przedstawionym stanie faktycznym dokonane w styczniu i lutym 2010 r. zakupy nie posłużyły sprzedaży zwolnionej (pierwsza sprzedaż dokonana została po rejestracji dla potrzeb VAT i została udokumentowana fakturami VAT, zatem Spółka nie dokonywała sprzedaży jako podatnik zwolniony), Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, zawartego w fakturach potwierdzających zakupy dokonanie przed dniem rejestracji w zakresie, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy i na zasadach określonych w art. 86 ust. 10 i 11 tej ustawy, o ile nie zachodzą inne ograniczenia, o których mowa w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja ta dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.