INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 grudnia 2009 r. (data wpływu 8 stycznia 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 3 lutego 2010 r. (data wpływu 9 lutego 2010 r.) oraz pismem z dnia 9 lutego 2010 r. (data wpływu 12 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku na usługę renowacji drzwi kościoła – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 stycznia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku na usługę renowacji drzwi kościoła. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 3 lutego 2010 r. (data wpływu 9 lutego 2010 r.) o doprecyzowanie stanu faktycznego oraz pismem z dnia 9 lutego 2010 r. (data wpływu 12 lutego 2010 r.) o własne stanowisko w sprawie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca wykonuje roboty, których przedmiotem są prace konserwatorskie dotyczące renowacji frontowych drzwi dwuskrzydłowych z futryną w kościele, który wpisany jest do rejestru zabytków. Zainteresowany nie posiada uprawnień konserwatorskich, nie ma również podpisanej umowy na nadzór konserwatorski swoich prac. Właściwy Konserwator Zabytków będzie dokonywał odbioru ww. prac. w uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wyjaśnił, iż po rozpatrzeniu wniosku Parafii na prowadzenie prac konserwatorskich zostało wydane pozwolenie. Wykonawcą ww. prac jest Wnioskodawca.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Jaką stawkę VAT Wnioskodawca może zastosować za wykonanie usług renowacji drzwi kościoła...
2. Czy pomimo, iż nie ma bezpośredniego nadzoru konserwatorskiego, Zainteresowany może zastosować zwolnienie od podatku, czy może stawkę podatku 7%, jeżeli jest to kościół zabytek...

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi konserwatorskie dotyczące zabytków zgrupowane w PKWiU 92.52.12-00.00 mieszczą się w usługach związanych z kulturą i jako takie podlegają zwolnieniu od VAT – zgodnie z poz. 11 załącznika nr 4 do ustawy o VAT. Prace te charakteryzują się jednak, tym, że są wykonywane pod nadzorem konserwatora zabytków, pomocników konserwatorskich lub innych fachowych pracowników. Wnioskodawca natomiast takiego nadzoru nie posiada. Dlatego ma on wątpliwości, czy może zastosować zwolnienie od podatku, czy też stawkę 7% – dotyczącą budynku kościoła. Zainteresowany uważa, iż na prace renowacji drzwi frontowych do kościoła wpisanego do rejestru zabytków może on zastosować zwolnienie od podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów – w myśl art. 7 ust. 1 ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

W tym miejscu należy zauważyć, że na podstawie § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług PKWiU (Dz. u. Nr 207, poz. 1293 ze zm.), obowiązującego od 1 stycznia 2009 r., przedłużono do dnia 31 grudnia 2010 r. stosowanie – do celów m.in. opodatkowania podatkiem od towarów i usług – Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. u. Nr 42, poz. 264 ze zm.).

Należy podkreślić, iż obowiązek prawidłowego zaklasyfikowania świadczonej usługi do właściwego grupowania statystycznego spoczywa na wykonawcy usługi.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże w treści ustawy przewidziano preferencyjne (obniżone) stawki podatku od towarów i usług oraz zwolnienia od podatku.

W oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy, w którym pod pozycją 11 zostały wymienione usługi objęte symbolem PKWiU ex 92, tj. usługi związane z kulturą, w tym również usługi twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania, usługi związane z rekreacją i sportem¹⁾ – z wyłączeniem:

1. usług związanych z taśmami wideo oraz z wszelkimi filmami reklamowymi i promocyjnymi,
2. usług związanych z wyświetlaniem filmów i taśm wideo, wyświetlaniem filmów na innych nośnikach oraz filmów reklamowych i promocyjnych,
3. usług w zakresie działalności stadionów i innych obiektów sportowych (PKWiU 92.61),
4. wstępu na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego (PKWiU 92.31.2), związane z funkcjonowaniem obiektów kulturalnych (PKWiU 92.32.10), świadczone przez wesołe miasteczka, parki rozrywki, cyrki, dyskoteki, sale balowe (PKWiU 92.33, 92.34.11, 92.34.12) oraz wstępu na imprezy sportowe,
5. wstępu oraz wypożyczania wydawnictw (PKWiU 22.11, 22.12, 22.13) w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą (PKWiU 92.5),
   1. usług związanych z produkcją filmów i nagrań wideo (PKWiU 92.11), usług związanych z dystrybucją filmów i nagrań wideo (PKWiU 92.12), usług związanych z produkcją filmów i nagrań na innych nośnikach, usług związanych z dystrybucją filmów i nagrań na innych nośnikach,
   2. wstępu do parków rekreacyjnych, plaż i innych miejsc o charakterze kulturalnym (PKWiU ex 92.72),
6. działalności agencji informacyjnych,
7. usług wydawniczych,
8. usług radia i telewizji (PKWiU 92.2), z zastrzeżeniem poz. 12.
   
   

Z treści objaśnienia zamieszczonego pod załącznikami do ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że wskazany symbol PKWiU wraz z oznaczeniem „ex” – dotyczy tylko danego wyrobu/usługi z danego grupowania. Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia lub obniżonej stawki VAT tylko do usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce – nazwa usługi. Wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT lub zwolnienie dotyczy wyłącznie danej usługi z danego grupowania – konkretnej usługi wymienionej obok symbolu PKWiU.

Symbol ¹⁾ dotyczy wyłącznie usług związanych z rekreacją i sportem świadczonych przez podmioty, które nie mają jako celu systematycznego dążenia do osiągania zysków, zaś wszelkie zyski, które mimo wszystko osiągną, przeznaczą na utrzymanie lub poprawę świadczonych usług.

W dziale 92 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług z dnia 18 marca 1997 r. zostały zamieszczone usługi związane z kulturą, rekreacją i sportem. Pod poz. 92.52 ujęto usługi muzealnictwa oraz ochrony zabytków (PKWiU 92.52.12 – Usługi ochrony zabytków).

W związku z powyższym, istotnym w przedmiotowej sprawie jest właściwe zaklasyfikowanie do odpowiedniego grupowania PKWiU wykonywanych usług.

Obiekty zabytkowe wpisane do rejestru zabytków nie posiadają odrębnej klasyfikacji wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB), jednak zgodnie z ustawą z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. u. Nr 162 poz.1568 ze zm.), podlegają opiece konserwatorskiej, zaś wszystkie prace w tych obiektach podlegają szczególnym rygorom.

Zgodnie z treścią art. 3 pkt 1, 6, 8 ww. ustawy, użyte w ustawie określenia oznaczają:

• zabytek – nieruchomość lub rzecz ruchomą, ich części lub zespoły, będące dziełem człowieka lub związane z jego działalnością i stanowiące świadectwo minionej epoki bądź zdarzenia, których zachowanie leży w interesie społecznym ze względu na posiadaną wartość historyczną, artystyczną lub naukową,

• prace konserwatorskie – działania mające na celu zabezpieczenie i utrwalenie substancji zabytku, zahamowanie procesów jego destrukcji oraz dokumentowanie tych działań,

• roboty budowlane – roboty budowlane w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego, podejmowane przy zabytku lub otoczeniu zabytku.
  
  

Biorąc pod uwagę cytowane wyżej przepisy – świadczenie usług polegających na ochronie zabytków sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 92.52.12, podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług jako niewymienione w wyłączeniach od zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, przewidzianych w punkcie 5 poz. 11 załącznika nr 4 do ustawy o VAT. Wyłączeniem, o którym mowa w pkt 5 poz. 11, zostały bowiem objęte generalnie usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 92.5, tj. wstępu oraz wypożyczania wydawnictw (PKWiU 22.11, 22.12, 22.13) w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą (PKWiU 92.5).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca wykonuje roboty, których przedmiotem są prace konserwatorskie dotyczące renowacji frontowych drzwi dwuskrzydłowych z futryną w kościele, który wpisany jest do rejestru zabytków. Zainteresowany nie posiada uprawnień konserwatorskich, nie ma również podpisanej umowy na nadzór konserwatorski swoich prac. Właściwy Konserwator Zabytków będzie dokonywał odbioru ww. prac. Wnioskodawca wyjaśnił, iż po rozpatrzeniu wniosku Parafii na prowadzenie prac konserwatorskich zostało wydane pozwolenie. Wykonawcą ww. prac jest Wnioskodawca. Zainteresowany wskazał również, iż dla prac konserwatorskich drzwi kościoła, które będą realizowane w obiekcie zabytkowym, symbol Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług to PKWiU 92.52.12. – Usługi ochrony zabytków.

Mając na względzie przywołane regulacje prawne stwierdzić należy, iż czynność polegająca na renowacji frontowych drzwi do kościoła, zaklasyfikowana do grupowania PKWiU 92.52.12 „usługi ochrony zabytków”, podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy w związku z poz. 11 załącznika nr 4 do ustawy, jako czynność niewymieniona w wyłączeniach z prawa do zwolnienia od podatku. Należy wskazać, iż bez znaczenia dla opodatkowania podatkiem od towarów i usług pozostaje fakt, iż nie ma bezpośredniego nadzoru konserwatorskiego nad wykonywanymi przez Zainteresowanego czynnościami .

Podkreślić należy, iż kwestie dotyczące zaklasyfikowania usług wskazanych we wniosku do właściwego grupowania statystycznego, nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 powołanej w sentencji ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). w związku z powyższym, Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny i klasyfikacji statystycznej świadczonych usług, a niniejszej interpretacji udzielono w oparciu o PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę w opisie stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie informuje się, że w zakresie stanu faktycznego dotyczącego stawki podatku dla prac remontowych lokalu mieszkalnego w budynku plebanii została wydana interpretacja indywidualna z dnia 9 marca 2010 r. nr ILPP2/443-31/10-5/AK

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.