INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Prokuratury Okręgowej przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2010 r. (data wpływu 26 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania należności wypłacanych biegłym, tłumaczom, specjalistom z tytułu czynności wykonywanych na rzecz prokuratury – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 stycznia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania należności wypłacanych biegłym, tłumaczom, specjalistom z tytułu czynności wykonywanych na rzecz prokuratury.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Prokuratorzy z Prokuratury Rejonowej, Okręgowej zlecają wykonanie określonych czynności biegłym powołując ich do spraw toczących się w postępowaniu przygotowawczym. w świetle obowiązujących przepisów Prokuratura nie zawiera umowy cywilno-prawnej z biegłymi, jednakże zleca im wykonanie określonych czynności na podstawie Postanowienia o powołaniu biegłego, stosując w tym zakresie przepisy zawarte w Kodeksie postępowania karnego w celu wydania przez nich opinii specjalistycznej.

Zainteresowany podaje, iż biegli opinię lub tłumaczenia składają wraz z rachunkiem za wykonaną pracę w Prokuraturze. Następnie są one sprawdzane pod względem merytorycznym przez prowadzącego postępowanie przygotowawcze prokuratora. Prokurator po zatwierdzeniu wynagrodzenia biegłemu wydaje Postanowienie w przedmiocie kosztów postępowania przygotowawczego o przyznaniu należności.

Wnioskodawca nadmienia, że do ustalenia wysokości wynagrodzenia mają zastosowanie przepisy dekretu z dnia 26 października 1950 r. (Dz. u. Nr 49, poz. 445 ze zm.) i przepisy wykonawcze do dekretu oraz ustawy z dnia 25 listopada 2004 r. o zawodzie tłumacza przysięgłego (Dz. u. Nr 273, poz. 2702 ze zm.) i przepisy wykonawcze do ustawy.

Zainteresowany wskazuje ponadto, iż źródłowym dokumentem księgowym – stanowiącym podstawę dokonania wypłaty należności – jest cały komplet dokumentów, tj. postanowienie o powołaniu biegłego, rachunek biegłego, Postanowienie w przedmiocie kosztów postępowania przygotowawczego wraz z załącznikiem do postanowienia – zestawienie należności biegłego (wynagrodzenia), które są sprawdzane pod względem formalno-rachunkowym i zatwierdzane do wypłaty.

Zdaniem Wnioskodawcy, w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w art. 30 ust. 1 mówiącym o pobieraniu zryczałtowanego podatku dochodowego, w punkcie 5a, wskazano, iż „z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 lub 5-9, jeżeli suma należności określonych w umowie lub umowach zawartych z osobą niebędącą pracownikiem płatnika z tego samego tytułu nie przekracza miesięcznie od tego samego płatnika kwoty 200 zł – w wysokości 18% przychodu”. Wynagrodzenia wypłacone biegłym, tłumaczom przysięgłym stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście zgodnie z art. 13 pkt 6. Prokuratura na początku miesiąca nie może z góry określić, czy ww. osobom będzie wypłacone wynagrodzenie do kwoty 200 zł, czy powyżej 200 zł. Jednakże jest w stanie na bieżąco monitorować wysokość wypłacanych w danym miesiącu kwot dla danej osoby i w razie potrzeby skorygować wysokość pobranej zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych w ostatnim dniu danego miesiąca. Dla przykładu wskazano, iż w styczniu 2009 r. biegłemu „A” przyznano i wypłacono wynagrodzenie za wydanie opinii w sprawie „X” w wysokości 100 zł. Prokuratura, jako płatnik zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, odprowadziła zryczałtowany podatek dochodowy 18%. w lutym 2009 r. biegłemu „A” przyznano wynagrodzenie za wydanie opinii w sprawie „Y” w wysokości 100 zł i wypłacono je 15 lutego 2009 r., traktując je jako zryczałtowany podatek. Jednakże, dnia 20 lutego 2009 r. otrzymano kolejne postanowienie o przyznaniu wynagrodzenia za wydanie opinii w sprawie „Z” dla biegłego „A” na kwotę 500 zł. w ww. dacie Prokuratura wypłaciła wynagrodzenie wg skali podatkowej.

Wnioskodawca podaje, iż w związku z przekroczeniem kwoty limitu 200 zł w miesiącu lutym Prokuratura dokonała korekty poprzednich wyliczeń i od wcześniej wypłaconych 100 zł także obliczono zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych wg skali podatkowej. Zaliczka na podatek dochodowy od biegłego „A” uległa pomniejszeniu, a różnica została przelana na konto biegłego. Osoby, które przekraczają limit 200 zł są opodatkowane wg obowiązującej skali podatkowej z uwzględnieniem kosztów uzyskania przychodów. Ponadto, Prokuratura wystawiła PIT-11.

Natomiast przyznane wynagrodzenie poniżej 200 zł są wypłacane z uwzględnieniem zryczałtowanego podatku dochodowego w związku z czym wystawia się PIT-8AR.

W związku z powyższym, Prokuratura Okręgowa zwraca się z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wynagrodzeń otrzymywanych przez biegłych, tłumaczy, świadków w trakcie prowadzonych przez prokuratorów postępowań przygotowawczych (dochodzeniowych).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z powyższym Prokuratura prawidłowo zastosowała od stycznia 2009 r. zasady opodatkowania wypłaconych wynagrodzeń zryczałtowanym podatkiem dochodowym dla osób wymienionych w art. 13 pkt 6 ustawy, tj. biegłych, tłumaczy, specjalistów...

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody z tytułów wymienionych w art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przychody uzyskane przez biegłych sądowych, tłumaczy przysięgłych są opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym, jeżeli kwota wypłaconych wynagrodzeń w danym miesiącu nie przekracza kwoty 200 z. Wypłacone na tych zasadach wynagrodzenia nie zostaną wykazane w informacjach podatkowych PIT-11 za rok 2009.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. u. z 2010 r. Nr 51, poz. 307), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów zwolnionych na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c wymienionej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca w art. 10 ust. 1 pkt 2 cytowanej ustawy identyfikuje jako osobne źródło przychodu działalność wykonywaną osobiście.

Stosownie do treści art. 13 pkt 6 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zakwalifikowanie przychodów do działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 6 ww. ustawy powoduje, iż na sądach, prokuraturach, czy też organach władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, jako płatnikach dokonujących wypłat z powyższego tytułu ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. w myśl tego przepisu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Jednakże, wskazać należy, iż w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2009 r., ustawodawca ukonstytuował w art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy odmienne zasady opodatkowania dla przychodów z działalności wykonywanej osobiście spełniających określone warunki.

Zgodnie z tym przepisem od dochodów (przychodów) z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 lub pkt 5-9 – jeżeli suma należności określonych w umowie lub w umowach zawartych z osobą niebędącą pracownikiem płatnika z tego samego tytułu nie przekracza miesięcznie od tego samego płatnika kwoty 200 zł – pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 18% przychodu.

Zryczałtowany podatek od przychodów wymienionych wyżej pobierany jest bez pomniejszania tych przychodów o koszty ich uzyskania (art. 30 ust. 3 ww. ustawy).

Dodatkowo, przychody te nie łączą się z dochodami podlegającymi opodatkowaniu według skali podatkowej, co wynika z art. 30 ust. 8 ustawy. z kolei, przepis art. 41 ust. 4 ustawy obliguje płatnika do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z ww. tytułu. Płatnik przekazuje kwoty zryczałtowanego podatku dochodowego w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano podatek – na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby (art. 42 ust. 1 ustawy). Dodatkowo, płatnik do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym przesyła deklarację roczną o zryczałtowanym podatku dochodowym do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, co bezpośrednio wynika z art. 42 ust. 1a ustawy.

Z analizy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca dokonuje wypłat z tytułu czynności wykonywanych na rzecz Prokuratury przez biegłych, tłumaczy oraz świadków. Zainteresowany nie zawiera z wyżej wymienionymi żadnych umów cywilno-prawnych w tym zakresie. Przedmiotowe czynności zlecane są przez Prokuraturę w drodze stosownego postanowienia. Biegli, tłumacze oraz świadkowie z tytułu wykonanych czynności otrzymują wynagrodzenie na podstawie zatwierdzonych przez prokuratora postanowień w przedmiocie kosztów postępowania o przyznaniu należności.

Zainteresowany, jako płatnik – z uwagi na fakt, iż na początku miesiąca nie może z góry ustalić wysokości wynagrodzenia – odprowadza zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 18%. Wysokość przedmiotowego wynagrodzenia jest na bieżąco monitorowana. w przypadku, gdy jego kwota przekroczy 200 zł, Wnioskodawca pobiera zaliczkę na podatek dochodowy wg skali podatkowej.

Analiza normy wyrażonej w art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy pozwala wysunąć wniosek, iż opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma miejsce, gdy:

• suma należności określona w umowie lub umowach z tego samego tytułu nie przekracza miesięcznie od tego samego płatnika kwoty 200 zł oraz
• umowa lub umowy zawarte są z osobą niebędącą pracownikiem płatnika.
  
  

Przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a o podatku dochodowym od osób fizycznych może mieć zastosowanie do dochodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2 lub pkt 5-9 cytowanej ustawy po spełnieniu wskazanych wyżej warunków.

W odniesieniu do sum należności wypłacanych przez Wnioskodawcę biegłym, tłumaczom oraz świadkom z tytułu czynności wykonywanych na rzecz Prokuratury w różnych sprawach, które są czynnościami ujętymi w jednym punkcie art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy uznać, iż są wypłacane „z tego samego tytułu”.

Z tego punktu widzenia przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy miałby zastosowanie, gdyż wykonywanie przez wyżej wymienionych różnych czynności pozostaje bez wpływu na wypełnienie bądź nie wypełnienie kryterium wskazanego w ww. przepisie.

Jednakże w kontekście unormowań zawartych w treści art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku, gdy z zawartych umów dotyczących wykonania określonych czynności na rzecz Prokuratury nie wynika należność określona za miesiąc, to oznacza, że nie są spełnione warunki do zastosowania opodatkowania zryczałtowanego na podstawie tego przepisu.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż Prokuratura zleca biegłym, tłumaczom oraz świadkom wykonanie określonych czynności w drodze postanowienia o ich powołaniu. z tego punktu widzenia przepis dotyczący opodatkowania ryczałtem miałby zastosowanie, bowiem ww. postanowienia wywierają taki sam skutek jak umowy będące elementem przedmiotowo istotnym przepisu art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Niemniej jednak, skoro z treści postanowień – na podstawie których wypłacane jest wynagrodzenie – nie wynika należność za miesiąc, to oznacza, że nie są spełnione warunki do zastosowania opodatkowania zryczałtowanego na podstawie ww. przepisu . Tym samym, na Wnioskodawcy ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ww. ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo, tut. Organ pragnie nadmienić, iż dokumenty dołączone przez Zainteresowanego do wniosku nie podlegają analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.