INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia z dnia 12.04.2010 r. (data wpływu 19.04.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie wykazania przez podatników korzystających ze zwolnienia przedmiotowego, dochodów wydatkowanych na cele inne niż statutowe w deklaracji CIT-8 – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19.04.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie wykazania przez podatników korzystających ze zwolnienia przedmiotowego, dochodów wydatkowanych na cele inne niż statutowe w deklaracji CIT-8.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest instytucją kultury, posiadającą osobowość prawną. Przy sporządzaniu zeznania podatkowego za rok 2009 CIT-8 pojawiły się wątpliwości dotyczące wypełnienia formularza.

Przy sporządzaniu formularza w poz. 27 Wnioskodawca przedstawił kwotę przychodów uzyskanych w danym roku w wysokości 4.073.043,83 w poz. 31 kwotę kosztów pomniejszoną o koszty niestanowiące kosztów uzyskania przychodów tj. kwotę 4.066.299,31. Dla Wnioskodawcy kosztami niestanowiącymi kosztów uzyskania przychodów są m.in. składki na PFRON, od których co miesiąc do 20-tego następnego m-ca jest odprowadzany podatek. W 2009 r. Wnioskodawca odprowadził na PFRON kwotę 42.578 zł, natomiast podatku 8.108 zł. Dochód zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o podatku wyniósł 6.744,52 (poz.35, 35 CIT-8,). W/w kwotę Wnioskodawca przepisał w poz. 44, jako podstawę opodatkowania. Podatek należny poz. 56 wyniósł 1.282 zł. W związku z tym wystąpiła nadpłata podatku w wysokości 6.155 zł. W poz. 97 umieszczono kwotę 42.578 zł, tj. kwotę wpłat na PFRON, a w poz. 98 -8.090 zł - podatek odprowadzony do Urzędu Skarbowego. Tak wypełnioną deklarację Wnioskodawca złożył 31.03.2010 r. do Urzędu Skarbowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W związku z wątpliwościami, jakie pojawiły się podczas składania zeznania CIT 8 za 2009 r. Wnioskodawca nie jest pewny czy prawidłowo wypełnił zeznanie i czy słusznie należy mu się zwrot podatku w wysokości 6.155 zł...

Zdaniem Wnioskodawcy stosownie do postanowień art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wolne od podatku są dochody podatników, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenia wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej inwalidów oraz kultu religijnego - w części przeznaczonej na te cele. Zwolnienie to dotyczy Wnioskodawcy, który przeznacza dochody na cele statutowe. Wnioskodawca odprowadza składki na PFRON, które nie stanowią obciążenia koniecznego do prowadzenia działalności statutowej. Wydatki te nie są utożsamiane z celami statutowymi jednostki, w związku z tym nie podlegają zwolnieniu od podatku.

W związku z tym Wnioskodawca uważa, iż w zeznaniu CIT-8 za 2009 r. w poz. 44 winien jako podstawę opodatkowania wpisać kwotę składek na PFRON, tj. 42.578 zł i wówczas podatek należny wyniósłby 8.090 zł (poz. 56) i kwota nadpłaty 18 zł (poz. 96).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm. określanej dalej jako „ustawa o pdop”) przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Z art. 7 ust. 2 ustawy o pdop wynika, że dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

W przypadku podatników, którzy uzyskują dochody zwolnione od podatku dochodowego w związku z prowadzeniem określonej działalności statutowej, wszelkie ponoszone wydatki w pierwszej kolejności powinny być analizowane pod kątem możliwości zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów. Następnie wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów należy analizować pod kątem możliwości zaliczenia ich do wydatków przeznaczonych na działalność statutową.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy o pdop kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Przepis art. 16 ust. 1 pkt 36 ww. ustawy o pdop stanowi natomiast, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wpłat, o których mowa w art. 21 ust. 1 i w art. 23 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082, z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887, Nr 156, poz. 1019 i Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 49, poz. 486, Nr 90, poz. 1001, Nr 95, poz. 1101 i Nr 111, poz. 1280 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 550). Brak możliwości zaliczenia wpłat na PFRON do kosztów uzyskania przychodów powoduje w konsekwencji zwiększenie dochodu podlegającego opodatkowaniu, bowiem wydatki i koszty ujęte w księgach rachunkowych, niestanowiące kosztów podatkowych wpływają na zwiększenie dochodu podatkowego.

Jeżeli jednak wydatki te wiążą się bezpośrednio z realizacją celów statutowych lub celów określonych w przepisach, które stanowią pozytywną przesłankę zwolnienia, to równowartość dochodu odpowiadająca tym wydatkom będzie wolna od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o pdop.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 1c, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo-techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenia wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego – w części przeznaczonej na te cele.

Z kolei – w myśl art. 17 ust. 1a pkt 2 tejże ustawy zwolnienie, o którym mowa w art. 17 ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, nie dotyczy dochodów, bez względu na czas ich osiągnięcia, wydatkowanych na inne cele niż wymienione w tych przepisach.

Z powyższych przepisów wynika, iż zwolnienie zawarte w art. 17 ust. 1 pkt 4 jest zwolnieniem warunkowym. Dla skorzystania z tego zwolnienia podatnik musi spełnić łącznie dwie przesłanki:

• jego celem musi być działalność wymieniona w tym przepisie, przy czym statut może przewidywać również inne cele działalności,

• uzyskane dochody muszą być przeznaczone wyłącznie na cele preferowanej przez ustawodawcę działalności statutowej, a następnie wydatkowane na te cele bez względu na termin.
  
  

Obowiązek wpłat na PFRON określają przepisy ww. ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.

Konieczność ich dokonywania wynika wprost z zapisów art. 21 ww. ustawy. Wpłaty te stanowią pewnego rodzaju sankcję finansową dla pracodawcy, który nie realizuje zadań w zakresie zatrudnienia i rehabilitacji osób niepełnosprawnych wynikających z ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 ze zm.). Skoro bowiem wpłata na PFRON jest sankcją za nierealizowanie celów nakreślonych przez państwo w ustawie o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnoprawnych, to nie może być jednocześnie przedmiotem zwolnienia podatkowego w ramach innego celu również przez państwo preferowanego.

W przypadku obowiązujących wpłat na PFRON nie będzie miał także zastosowania przepis art. 17 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na podstawie art. 17 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 tego artykułu, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i - bez względu na termin - wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów.

Zasilenie wpłat na PFRON i potraktowanie go jako podatku nie znajduje uzasadnienia w obowiązujących przepisach prawa. Definicja podatku została określona w art. 6 Ordynacji podatkowej. Zgodnie z tym przepisem podatkiem jest publicznoprawne, nieodpłatne, przymusowe oraz bezzwrotne świadczenie pieniężne na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu lub gminy wynikające z ustawy podatkowej. Wpłaty na rzecz PFRON nie są wpłatami na rzecz któregokolwiek z wymienionych podmiotów. PFRON jest funduszem celowym, posiadającym odrębność organizacyjną, prawną i finansową. Środki zgromadzone na tym Funduszu nie stanowią środków budżetowych, a gospodarowanie nimi należy do organów Funduszu.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca jest instytucją kultury, posiadającą osobowość prawną. W formularzu CIT-8 w poz. 27 Wnioskodawca wpisał kwotę przychodów uzyskanych w danym roku w wysokości 4.073.043,83 w poz. 31 kwotę kosztów pomniejszoną o koszty niestanowiące kosztów uzyskania przychodów tj. kwotę 4.066.299,31. Dla Wnioskodawcy kosztami niestanowiącymi kosztów uzyskania przychodów są m.in. składki na PFRON, od których co miesiąc do 20-tego następnego m-ca jest odprowadzany podatek. W 2009 r. Wnioskodawca odprowadził na PFRON kwotę 42.578 zł, natomiast podatku 8.108 zł. Dochód zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o podatku wyniósł 6.744,52 (poz.35, 35 CIT-8,). W/w kwotę Wnioskodawca przepisał w poz. 44, jako podstawę opodatkowania. Podatek należny poz. 56 wyniósł 1.282 zł. W związku z tym wystąpiła nadpłata podatku w wysokości 6.155 zł. W poz. 97 umieszczono kwotę 42.578 zł, tj. kwotę wpłat na PFRON, a w poz. 98 - 8.090 zł - podatek odprowadzony do Urzędu Skarbowego. Tak wypełnioną deklarację Wnioskodawca złożył 31.03.2010 r. do Urzędu Skarbowego w Płocku. W uzasadnieniu swojego stanowiska Wnioskodawca przedstawił pogląd, iż w zeznaniu CIT-8 za 2009 r. powinien w poz. 44 jako podstawę opodatkowania wpisać kwotę składek PFRON, tj. 42.578 zł i wówczas podatek należny wyniósłby 8.090 zł (poz. 56) i kwota nadpłaty 18 zł (poz. 96).

Przedstawiony przez Wnioskodawcę w stanie faktycznym sposób i propozycja rozliczenia podatku jest nieprawidłowa.

Wnioskodawca w roku podatkowym dokonał wpłat na PFRON w wysokości 42.578 zł. Dochody odpowiadające równowartości wpłat na PFRON nie są zwolnione od podatku dochodowego od osób prawnych, są również wykluczone z kosztów uzyskania przychodów. Powyższe skutkuje obowiązkiem zadeklarowania dochodu do opodatkowania i zapłacenia podatku. Wpłaty na PFRON zostały pokryte w części z dochodu wykazanego w pozycji 38 w wysokości 6.744,52 zł. Pozostałą kwotę Wnioskodawca powinien wykazać w sekcji K. Inne zobowiązania podatkowe tj. 42.578 zł – 6.744,52 zł = 35.833,48 zł.

A zatem dochody wydatkowane przez podatników, o których mowa w art. 17 ust. 1 ustawy, w roku podatkowym na inne cele niż określone w art. 17 ust. 1b ustawy (poz. 97) wyniosą 35.833,48 zł, podatek należny (poz. 98) od tej kwoty 6.808 zł.

W świetle powyższego w zeznaniu podatkowym CIT-8 za 2009 r. Wnioskodawca powinien wykazać:

• w poz. 27 – Przychody ze źródeł położonych na terytorium RP – 4.073.043,83 zł
• w poz. 31 – Koszty uzyskania przychodów wymienionych w poz. 27 – 4.066.299,31 zł
• w poz. 38 – Dochód – 6.744,52 zł
• w poz. 40 – Razem dochody (przychody) wolne – 0
• w poz. 44 – Podstawa opodatkowania – 6.744,52 zł
• w poz. 56 – Podatek należny po odliczeniach – 1.282 zł
• w poz. 94 – Suma zaliczek wpłaconych przez podatnika – 8.108 zł
• w poz. 96 – Nadpłata – 6.826 zł (8.108 zł – 1.282 zł)
• w poz. 97 - Dochody wydatkowane przez podatników, o których mowa w art. 17 ust. 1 ustawy, w roku podatkowym na inne cele niż określone w art. 17 ust. 1b ustawy – 35.833,48 zł
• w poz. 98 – Podatek należny – 6.808 zł
  
  

W związku z powyższym Wnioskodawcy będzie przysługiwał zwrot podatku w kwocie 18 zł wynikający z różnicy pomiędzy wykazaną w pozycji 96 nadpłatą w wysokości 6.826 zł, a podatkiem należnym wykazanym w pozycji 98 w wysokości 6.808 zł.

A zatem sposób rozliczenia podatku wskazany przez Wnioskodawcę we wniosku z dnia 12.04.2010 r. jest nieprawidłowy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.