INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 25 stycznia 2010 r. (data wpływu 28 stycznia 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 26 marca 2010 r. (data wpływu 29 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 stycznia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 26 marca 2010 r. (data wpływu 29 marca 2010 r.) o doprecyzowanie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Dnia 18 lutego 2005 r. Wnioskodawca zakupił niezabudowane działki gruntu o łącznej powierzchni 2,10 ha. Grunt był gruntem ornym, ale zgodnie z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego działki gruntu leżą w kompleksie działek oznaczonych symbolem X, gdzie pełnią funkcję terenów istniejącej i projektowanej zabudowy mieszkaniowej.

Dnia 24 marca 2005 r. Zainteresowany dokupił niezabudowany grunt orny, sąsiadujący z wcześniej zakupionym, o łącznej powierzchni 1,8512 ha. Grunt ten również w momencie zakupu był podzielony na działki i także w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego pełnił funkcję terenów istniejącej i projektowanej zabudowy mieszkaniowej. Przedmiotowy grunt nie był i nie jest związany z prowadzoną działalnością, nie figuruje w ewidencji środków trwałych i nie był użytkowany lub wykorzystywany przy wykonywaniu działalności gospodarczej. Ponadto, nie służył do prowadzenia działalności rolniczej, ani też nie był przedmiotem najmu czy dzierżawy.

Zakupu działek gruntu Wnioskodawca dokonał z zamiarem zagospodarowania terenu pod miejsce bytowe i rekreacyjne dla swojej rodziny. w momencie zakupu tego terenu Zainteresowany nie nosił się z zamiarem jego odsprzedania. w chwili obecnej zmieniła się sytuacja rodzinna i finansowa Wnioskodawcy i nosi się on z zamiarem sprzedaży posiadanego gruntu. Ponieważ Zainteresowany nie wie czy znajdzie nabywcę na całość, istnieje możliwość, że będzie musiał sprzedawać grunt o mniejszej powierzchni.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną wykonującą wolny zawód adwokata w formie działalności gospodarczej, rozliczając podatek VAT z kancelarii NIP-em osobistym. Charakter prowadzonej działalności wyklucza łączenie innych form działalności gospodarczej, w tym nabywanie i sprzedaż gruntów.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, że:

• Na zakupionym gruncie miał zostać wybudowany dom mieszkalny dla rodziny Wnioskodawcy wraz z budynkami gospodarczymi, w których Zainteresowany miał zamiar uruchomić z rodziną gospodarstwo agroturystyczne.
• Zmieniła się sytuacja gospodarcza na rynku i obecne dochody Wnioskodawcy nie pozwalają mu na realizację zamierzonych planów. w chwili obecnej jego dochody z kancelarii nie starczają na pokrycie zaciągniętych zobowiązań finansowych, wobec powyższego został on zmuszony do sprzedaży przedmiotowego gruntu.

W międzyczasie Zainteresowanemu urodził się syn. Od kilku miesięcy ma problemy zdrowotne. Wiąże się to z dużymi nakładami finansowymi ze strony Wnioskodawcy. w związku z tym żona Zainteresowanego nie może efektywnie poświęcić się pracy i pomóc mu w spłacie zobowiązań.

• Grunt jest podzielony na 25 działek + 3 drogi wewnętrzne (dojazdowe). Grunt już w momencie zakupu był podzielony na 25 działek i 3 drogi wewnętrzne. Od momentu zakupu Wnioskodawca nie dzielił inaczej ani nie scalał przedmiotowego gruntu, gdyż niosłoby to za sobą dodatkowe koszty.
• Zainteresowany nie podjął żadnych dodatkowych czynności związanych z uzbrojeniem terenu, co wiązałoby się ze wzrostem wartości nieruchomości. Na chwilę obecną postawił baner z ofertą sprzedaży gruntu. Natomiast do dnia dzisiejszego nie zawarł żadnej umowy sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż gruntu podzielonego na działki będzie podlegała podatkowi od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż gruntu podzielonego na działki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, ponieważ:

Nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży. Sprzedaż nawet kilkukrotna – przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży nie ma charakteru handlowego podlegającego opodatkowaniu.

Częstotliwość dokonywania transakcji nie decyduje o byciu podatnikiem, szczególnie, że unijna dyrektywa w sprawie VAT w ogóle takiego pojęcia nie zawiera. Istotne jest tylko to czy dana osoba działa jak przedsiębiorca, a wyprzedającym własny majątek nie sposób przypisać takiej intencji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel (…).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca zakupił w dniu 18 lutego 2005 r. niezabudowane działki gruntu o łącznej powierzchni 2,10 ha. Dnia 24 marca 2005 r. Zainteresowany dokupił niezabudowany grunt orny, sąsiadujący z wcześniej zakupionym, o łącznej powierzchni 1,8512 ha. Grunt w momencie zakupu był podzielony na 25 działek i 3 drogi wewnętrzne. Przedmiotowy grunt nie był i nie jest związany z prowadzoną działalnością, nie figuruje w ewidencji środków trwałych i nie był użytkowany lub wykorzystywany przy wykonywaniu działalności gospodarczej. Ponadto, nie służył do prowadzenia działalności rolniczej, ani też nie był przedmiotem najmu czy dzierżawy. Wnioskodawca jest osobą fizyczną wykonującą wolny zawód adwokata w formie działalności gospodarczej rozliczając podatek VAT z kancelarii NIP-em osobistym. Charakter prowadzonej działalności wyklucza łączenie innych form działalności gospodarczej, w tym nabywanie i sprzedaż gruntów. Zakupu działek gruntu Wnioskodawca dokonał z zamiarem zagospodarowania terenu pod miejsce bytowe i rekreacyjne dla swojej rodziny. Na zakupionym gruncie miał zostać wybudowany dom mieszkalny dla rodziny Wnioskodawcy wraz z budynkami gospodarczymi, w których Zainteresowany miał zamiar uruchomić z rodziną gospodarstwo agroturystyczne. w momencie zakupu tego terenu Zainteresowany nie nosił się z zamiarem jego odsprzedania. Aktualnie zmieniła się sytuacja gospodarcza na rynku i obecne dochody Wnioskodawcy nie pozwalają mu na realizację zamierzonych planów. w chwili obecnej jego dochody z kancelarii nie starczają na pokrycie zaciągniętych zobowiązań finansowych. w międzyczasie Zainteresowanemu urodził się syn. Od kilku miesięcy ma problemy zdrowotne. Wiąże się to z dużymi nakładami finansowymi ze strony Wnioskodawcy. w związku z tym żona Zainteresowanego nie może efektywnie poświęcić się pracy i pomóc mu w spłacie zobowiązań. Od momentu zakupu Wnioskodawca nie dzielił inaczej ani nie scalał przedmiotowego gruntu, gdyż niosłoby to za sobą dodatkowe koszty. Zainteresowany nie podjął żadnych dodatkowych czynności związanych z uzbrojeniem terenu, co wiązałoby się ze wzrostem wartości nieruchomości.

Grunt spełnia definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, jednak w przedmiotowej sprawie, Wnioskodawcy nie można uznać za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ustawy. Okoliczności sprawy nie wskazują bowiem na to, aby dokonując sprzedaży gruntu Zainteresowany działał w charakterze handlowca. w chwili zakupu gruntu nie było zamiarem Wnioskodawcy jego późniejsze zbycie, a jedynie zagospodarowanie terenu pod miejsce bytowe i rekreacyjne dla rodziny. Na zakupionym gruncie miał zostać wybudowany dom mieszkalny dla rodziny Wnioskodawcy wraz z budynkami gospodarczymi, w których Zainteresowany miał zamiar uruchomić z rodziną gospodarstwo agroturystyczne. Nabyty grunt nie był w żaden sposób wykorzystany do działalności gospodarczej i stanowi majątek osobisty. z powyższego wynika, że grunt nie został nabyty w celu odsprzedaży czy też wykorzystania w ramach działalności gospodarczej, lecz miał służyć zaspokojeniu potrzeb osobistych Zainteresowanego i jego rodziny. z kolei, powodem sprzedaży gruntu jest zmiana sytuacji finansowej i rodzinnej Wnioskodawcy. Obecnie jego dochody i zmiana sytuacji gospodarczej na rynku, a także problemy zdrowotne członka rodziny, nie pozwalają mu na realizację zamierzonych planów.

Z uwagi na powyższe, Wnioskodawca sprzedając działki korzysta z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Reasumując, sprzedaż przedmiotowego gruntu, który nie był wykorzystywany przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej (w tym również rolniczej) lecz nabyty został do celów prywatnych nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.