INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2010 r. (data wpływu 10 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług restauracji elewacji i wieży zabytkowego Ratusza – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług restauracji elewacji i wieży zabytkowego Ratusza.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu x 2009 r. Gmina zawarła z wykonawcą (firmą remontowo-budowlaną) umowę dotyczącą usług restauracji elewacji i wieży zabytkowego Ratusza. Celem umowy jest odnowienie zabytkowego Ratusza i ochrona przed zniszczeniem.

Zakres usług obejmuje:

1. restaurację wszystkich elewacji obejmującą naprawę i częściową wymianę tynków, konserwację elementów wystroju architektonicznego, wymianę stolarki okiennej i renowację stolarki drzwiowej, wymianę obróbek blacharskich i podokienników, konserwację stylowych krat oraz malowanie;
2. restaurację wieży dachu, obejmującą naprawę konstrukcji murowej w miejscach ujawnionych rys i pęknięć, montaż ściągów stalowych nad oknami poniżej zegara, wymianę pokrycia dachowego z blachy wraz z deskowaniem, naprawę uszkodzonych elementów drewnianych dachu wieży, demontaż i ponowny montaż odchylonej od pionu iglicy, restaurację elementów ozdobnych zwieńczenia wieży wraz z miedzianą kulą oraz ozdobnych elementów tarcz zegarowych;
3. wymianę części istniejącej instalacji odgromowej i roboty towarzyszące.

Usługi restauracyjne przy elementach kamiennych będą wykonywane przez dyplomowanego konserwatora dzieł sztuki o specjalności konserwacja kamienia. Roboty przy elementach podlegających ochronie konserwatorskiej będą prowadzone zgodnie z warunkami określonymi w pozwoleniu na prowadzenie wyżej opisanych prac i robót przy zabytku. Pozwolenie zostało wydane przez Konserwatora Zabytków.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaka stawka VAT znajdzie zastosowanie w przypadku świadczenia usług restauracji elewacji i wieży zabytkowego Ratusza...

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przedstawionego stanu faktycznego usługi restauracji elewacji i wieży zabytkowego Ratusza są zwolnione z VAT.

W ocenie Gminy, usługi restauracji elewacji wieży zabytkowego Ratusza są usługami zaliczanymi do usług konserwacji zabytków, sklasyfikowanymi w grupowaniu PKWiU 92.5. Zakupione przez Gminę usługi mają na celu ochronę zabytkowego Ratusza i w związku z tym powinny być zaklasyfikowane do grupowania PKWiU 92.52.12-00.00 – „Usługi ochrony zabytków”.

Natomiast, zgodnie z art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy są zwolnione od podatku od towarów i usług. W pozycji 11 załącznika nr 4 zamieszczono korzystające ze zwolnienia usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU ex 92. Są to usługi związane z kulturą, w tym również usługi twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania, usługi związane z rekreacją i sportem – z wyłączeniem niektórych usług.

Wyłączenia ze zwolnienia, nie obejmują usług konserwacji zabytków, sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 92.5. Oznacza to, że usługi konserwacji zabytków opisane w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku podlegają zwolnieniu z VAT. Identyczne stanowisko zostało zaprezentowane w następujących interpretacjach organów podatkowych:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 2 października 2009 r., sygn. ITPP1/443-643/09/MS;

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 2 lipca 2009 r., sygn. ITPP2/443-344/09/AP;

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 5 listopada 2008 r., sygn. ITPP1/443-773a/08/MN;

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 23 października 2008 r., sygn. IBPP2/443-735/08/JJ;

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 1 lutego 2008 r., sygn. ILPP1/443-380/07-3/AI.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119 (art. 8 ust. 3 ustawy).

Powyższe oznacza, iż o opodatkowaniu usługi podatkiem od towarów i usług, daną stawką podatku (lub jej zwolnieniem od podatku) decyduje co do zasady, zaliczenie jej do właściwego – zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie zasadami – grupowania Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Należy w tym miejscu wskazać, iż w myśl z § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.), do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług – do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.).

Natomiast, zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Organy podatkowe nie są uprawnione do zaklasyfikowania, czy też weryfikacji klasyfikacji wskazanych przez Wnioskodawcę usług do odpowiedniego grupowania PKWiU.

Według art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi (7%, 3% i 0%) lub zwolnienie od podatku.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy.

Pod poz. 11 załącznika nr 4 zostały wymienione jako zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, usługi związane z kulturą (symbol PKWiU: ex 92), w tym również usługi twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania usługi, usługi związane z rekreacją i sportem1), z wyłączeniem:

1. usług związanych z taśmami wideo oraz z wszelkimi filmami reklamowymi i promocyjnymi,
2. usług związanych z wyświetlaniem filmów i taśm wideo, wyświetlaniem filmów na innych nośnikach oraz filmów reklamowych i promocyjnych,
3. usług w zakresie działalności stadionów i innych obiektów sportowych (PKWiU 92.61),
4. wstępu na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego (PKWiU 92.31.2), związane z funkcjonowaniem obiektów kulturalnych (PKWiU 92.32.10), świadczone przez wesołe miasteczka, parki rozrywki, cyrki, dyskoteki, sale balowe (PKWiU 92.33, 92.34.11, 92.34.12) oraz wstępu na inne imprezy sportowe,
5. wstępu oraz wypożyczania wydawnictw (PKWiU 22.11, 22.12, 22.13) w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą (PKWiU 92.5),
   1. usług związanych z produkcją filmów i nagrań wideo (PKWiU 92.11), usług związanych z dystrybucją filmów i nagrań wideo (PKWiU 92.12), usług związanych z produkcją filmów i nagrań na innych nośnikach, usług związanych z dystrybucją filmów i nagrań na innych nośnikach
   2. wstępu do parków rekreacyjnych, plaż i innych miejsc o charakterze kulturalnym (PKWiU ex 92.72),
6. działalności agencji informacyjnych,
7. usług wydawniczych,
8. usług radia i telewizji (PKWiU 92.2), z zastrzeżeniem poz.12.
   
   

Z treści objaśnienia zamieszczonego pod załącznikami do ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że wskazany symbol PKWiU wraz z oznaczeniem „ex” – dotyczy tylko danego wyrobu/usługi z danego grupowania. Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia lub obniżonej stawki VAT tylko do usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce – nazwa usługi. Wynikająca z konkretnego załącznika stawka podatku VAT lub zwolnienie dotyczy wyłącznie danej usługi z danego grupowania – konkretnej usługi wymienionej obok symbolu PKWiU.

Ponadto, 1) dotyczy wyłącznie usług związanych z rekreacją i sportem świadczonych przez podmioty, które nie mają jako celu systematycznego dążenia do osiągania zysków, zaś wszelkie zyski, które mimo wszystko osiągną, przeznaczą na utrzymanie lub poprawę świadczonych usług.

W dziale 92 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług z dnia 18 marca 1997 r. zostały zamieszczone usługi związane z kulturą, rekreacją i sportem – pod poz. 92.52 ujęto usługi muzealnictwa oraz ochrony zabytków (PKWiU 92.52.12 – „Usługi ochrony zabytków”).

Obiekty zabytkowe wpisane do rejestru zabytków nie posiadają odrębnej klasyfikacji według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB), jednak zgodnie z ustawą z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162, poz. 1568 ze zm.), podlegają opiece konserwatorskiej, zaś wszystkie prace w tych obiektach podlegają szczególnym rygorom.

Zgodnie z treścią art. 3 pkt 1, 6 i 8 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, użyte w ustawie określenia oznaczają:

• zabytek – nieruchomość lub rzecz ruchomą, ich części lub zespoły, będące dziełem człowieka lub związane z jego działalnością i stanowiące świadectwo minionej epoki bądź zdarzenia, których zachowanie leży w interesie społecznym ze względu na posiadaną wartość historyczną, artystyczną lub naukową,

• prace konserwatorskie – działania mające na celu zabezpieczenie i utrwalenie substancji zabytku, zahamowanie procesów jego destrukcji oraz dokumentowanie tych działań,

• roboty budowlane – roboty budowlane w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego, podejmowane przy zabytku lub w otoczeniu zabytku.
  
  

Biorąc pod uwagę cytowane wyżej przepisy stwierdzić należy, iż świadczenie usług polegających na ochronie zabytków sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 92.52.12-00.00 podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług jako niewymienione w wyłączeniach od zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, przewidzianych w pkt 5 poz. 11 załącznika nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług. Wyłączeniem, o którym mowa w pkt 5 poz. 11, nie zostały bowiem objęte generalnie usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 92.5, lecz wyłącznie wstęp oraz wypożyczanie wydawnictw (PKWiU 22.11, 22.12, 22.13) w zakresie tych usług.

Z treści wniosku wynika, iż Gmina zawarła z wykonawcą (firmą remontowo-budowlaną) umowę dotyczącą usług restauracji elewacji i wieży zabytkowego Ratusza. Celem umowy jest odnowienie zabytkowego Ratusza i ochrona przed zniszczeniem.

Zakres usług obejmuje: restaurację wszystkich elewacji obejmującą naprawę i częściową wymianę tynków, konserwację elementów wystroju architektonicznego, wymianę stolarki okiennej i renowację stolarki drzwiowej, wymianę obróbek blacharskich i podokienników, konserwację stylowych krat oraz malowanie; restaurację wieży dachu, obejmującą naprawę konstrukcji murowej w miejscach ujawnionych rys i pęknięć, montaż ściągów stalowych nad oknami poniżej zegara, wymianę pokrycia dachowego z blachy wraz z deskowaniem, naprawę uszkodzonych elementów drewnianych dachu wieży, demontaż i ponowny montaż odchylonej od pionu iglicy, restaurację elementów ozdobnych zwieńczenia wieży wraz z miedzianą kulą oraz ozdobnych elementów tarcz zegarowych; wymianę części istniejącej instalacji odgromowej i roboty towarzyszące.

Usługi restauracyjne przy elementach kamiennych będą wykonywane przez dyplomowanego konserwatora dzieł sztuki o specjalności konserwacja kamienia. Roboty przy elementach podlegających ochronie konserwatorskiej będą prowadzone zgodnie z warunkami określonymi w pozwoleniu na prowadzenie wyżej opisanych prac i robót przy zabytku. Pozwolenie zostało wydane przez Konserwatora Zabytków.

W ocenie Gminy, usługi restauracji elewacji wieży zabytkowego Ratusza są usługami zaliczanymi do usług konserwacji zabytków, sklasyfikowanymi w grupowaniu PKWiU 92.5. Zakupione przez Gminę usługi mają na celu ochronę zabytkowego Ratusza i w związku z tym powinny być zaklasyfikowane do grupowania PKWiU 92.52.12-00.00 – „Usługi ochrony zabytków”.

Jak wskazano powyżej, zastosowanie właściwej stawki podatku VAT dla usług lub zwolnienie ich od podatku uwarunkowane jest zaliczeniem ich do właściwego grupowania Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Usługi zaklasyfikowane do grupowania PKWiU 92.52.12-00.00 „Usługi ochrony zabytków” – podlegają zwolnieniu od podatku od towarów i usług, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 1 w związku z poz. 11 załącznika 4 do ustawy o podatku od towarów i usług, jako czynności niewymienione w wyłączeniach z prawa do zwolnienia od podatku.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż usługi restauracji elewacji i wieży zabytkowego Ratusza, sklasyfikowane do grupowania PKWiU 92.52.12-00.00 – „Usługi ochrony zabytków”, korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 w związku z poz. 11 załącznika 4 do ustawy o podatku od towarów i usług.

Tut. Organ wskazuje, iż zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z tym, tut. Organ zwraca uwagę, iż kwestie dotyczące klasyfikacji statystycznych, nie mieszczą się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. Zatem, Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska dotyczącego powołanej klasyfikacji statystycznej, a interpretację wydano na podstawie informacji udzielonych przez Wnioskodawcę w tym zakresie.

Ponadto, w kwestii skutków prawnych jakie wywołuje interpretacja indywidualna wydana dla Wnioskodawcy stwierdzić należy, że z zapisów ww. art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej wynika, iż pisemna interpretacja indywidualna przepisów prawa podatkowego dotyczy stosowania przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług przez wykonawcę (firmę remontowo-budowlaną), który świadczy usługi na rzecz Gminy. W związku z tym zaznacza się, iż wydana interpretacja indywidualna nie wywiera skutku prawnego w tym zakresie dla Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.