INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 stycznia 2010 r. (data wpływu 15 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych ze sprzedażą samochodu osobowego wykupionego po zakończeniu jego leasingu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 stycznia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych ze sprzedażą samochodu osobowego wykupionego po zakończeniu jego leasingu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Po zakończeniu umowy leasingu firma wykupiła samochód osobowy za cenę 1.434,02 PLN. Ponieważ jego wartość początkowa była niższa niż 3.500, zgodnie z art. 22d updof firma zaliczyła wydatki na nabycie samochodu bezpośrednio w koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania go do używania i nie wprowadziła go do ewidencji środków trwałych (założeniem była planowana sprzedaż samochodu). Już w następnym dniu trafiła się okazja korzystnej sprzedaży tego samochodu za cenę wielokrotnie przewyższającą cenę zakupu. Firma wystawiła fakturę na sprzedaż samochodu, a biuro księgowe rozliczyło ją w podatku dochodowym jako przychód z działalności gospodarczej. Wskazano jednak na istniejące wątpliwości w tym zakresie, które rodzi interpretacja art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b) updof, która wskazuje, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku o których mowa w art. 22d ust. 1 z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł. Zakup tego samochodu nie przekroczył kwoty 1.500 zł. Powstaje więc uzasadniona wątpliwość, czy wnioskodawca powinien rozliczyć dochód ze sprzedaży opisanego składnika majątku w ramach działalności gospodarczej i zapłacić od tej czynności podatek dochodowy. Wątpliwości pogłębiają się po przedstawieniu przez księgowego firmy interpretacji, którą wydał Urząd Skarbowy w Pruszkowie dnia 29 marca 2007 roku nr 1421/BF/415-97/GJ/06. Dotyczy ona identycznej sytuacji jak ta, która miała miejsce u Wnioskodawcy. w interpretacji Urząd Skarbowy uznał, że „samochód osobowy, który po wykupieniu go po zakończeniu umowy leasingu stał się własnością wnioskodawcy, kompletny i zdatny do użytku mógłby się stać środkiem trwałym. Nie spełniał bowiem definicji środka trwałego określonej w art. 22a ust. 1 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem sprzedaż samochodu nie stanowi przychodu określonego w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy. Przychodu ze sprzedaży składnika majątku wykorzystywanego w działalności gospodarczej nie będzie również w sytuacji określonej w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku dochodowym. Decydującym warunkiem jest wartość początkowa składnika majątkowego. Jeżeli nie przekracza 1.500 zł sprzedaż składnika majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej. w związku z powyższym Naczelnik Urzędu Skarbowego w Pruszkowie potwierdza stanowisko wnioskodawcy wyrażone we wniosku” (stanowisko wnioskodawcy było takie, że sprzedaż samochodu nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej i nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym).

Zaznaczyć należy, że sprzedaż samochodu nie będzie według Wnioskodawcy źródłem przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) updof. Przepis ten bowiem zawiera warunek: „jeżeli odpłatne zbycie nie występuje w wykonaniu działalności gospodarczej (…)”. a samochód firmy został najpierw przez spółkę wykupiony, a następnie przez nią sprzedany i czynność ta została udokumentowana fakturą – czyli jego zbycie nastąpiło „w wykonaniu działalności gospodarczej”.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ sprzedaż samochodu odbyła się w ramach działalności gospodarczej, ale traktowanej w specjalny sposób, zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b), jest więc zwolniona z podatku dochodowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dochód ze sprzedaży samochodu wykupionego wcześniej przez firmę po zakończeniu umowy leasingu podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jeśli cena nabycia a wraz z nią wartość początkowa nie przekracza kwoty 1.500 zł...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż samochodu wykupionego wcześniej po zakończeniu umowy leasingu, którego wartość początkowa wg ceny nabycia nie przekraczała 1.500 zł, nie podlega podatkowi dochodowemu od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

   - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy nie ma zastosowania do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy – nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. u podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej jest również odpłatne zbycie wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

   - ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Stosownie do treści art. 22d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 22a i 22b, których wartość początkowa, określona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 3.500 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania. Natomiast treść art. 22f ust. 3 ww. ustawy stanowi, że odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 22h-22m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 3.500 zł. w przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 3.500 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22h-22m albo jednorazowo - w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.

Zgodnie ze stanem faktycznym przedstawionym przez Wnioskodawcę samochód używany na podstawie umowy leasingu, został wykupiony po jej zakończeniu za cenę niższą niż 1.500 zł. Samochód nie był wprowadzony do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, ponieważ planowana była sprzedaż samochodu, wydatek na jego nabycie zaliczono bezpośrednio w koszty uzyskania przychodów.

Należy zauważyć, iż cytowany powyżej przepis art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie wymienia wszystkich przychodów z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy. Natomiast przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy wskazuje na niektóre rodzaje przychodów zaliczanych również do przychodów z działalności gospodarczej.

W przypadku zbycia samochodu wykorzystywanego uprzednio w działalności gospodarczej na podstawie umowy leasingu, wykupionego po zakończeniu umowy, wystąpi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Samochód ten stanowi bowiem składnik majątku prowadzonej działalności gospodarczej już przez fakt obciążenia kosztów uzyskania przychodów ratami leasingowymi. Możliwość preferencyjnego zakupu z reguły przewidziana jest dla podmiotu będącego leasingobiorcą co oznacza, iż możliwość wykupu samochodu jest związana z prowadzoną działalnością.

W związku z powyższym należy uznać, że sprzedaż przedmiotowego samochodu generować będzie przychód ze źródła o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.