INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26 maja 2010 r. (data wpływu 31 maja 2010 r.), uzupełnionym w dniu 6 lipca 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 maja 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 6 lipca 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Od sierpnia 2008 r. prowadzi Pan warsztat samochodowy. Zatrudnia Pan jednego pracownika i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W dniu 11 maja 2009 r. właściwy urząd skarbowy przeprowadził w Pana firmie kontrolę podatkową, w wyniku której nie stwierdzono żadnych nieprawidłowości. Poinformowano Pana jednak, iż od 2008 r., tj. od momentu rozpoczęcia działalności, powinien Pan prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Jak wskazał Pan we wniosku, prowadzi działalność usługową, każda faktura wystawiana klientowi ma w treści adnotację „usługa wymiany”. Końcowa kwota na fakturze to wartość części zamiennych wraz z usługą wymiany tych części. Nie prowadzi Pan sprzedaży części zamiennych samochodowych bez usługi wymiany, nie prowadzi Pan sklepu z akcesoriami lub częściami do pojazdów mechanicznych i ich silników. Nie przekroczył Pan też obrotu 40.000 zł. rocznie, co obligowałoby do ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przepis § 4 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r. ma rzeczywiście zastosowanie w Pana przypadku...

Zdaniem Wnioskodawcy, przepis § 4 ust. 1 pkt 4, na który powołał się urząd skarbowy nie ma zastosowania w przedstawionym przypadku. Z tytułu wykonywania usług na rzecz osób, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, w 2009 r. osiągnął Pan obrót w wysokości 23.902,50 zł. Prowadzona przez Pana działalność ogranicza się wyłącznie do prowadzenia usług i jest oznaczona według PKD jako 45.20.Z – konserwacja i naprawa pojazdów samochodowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).

W myśl ust. 1 tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W myśl ust. 1 tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń w zakresie kas rejestrujących.

W stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 lipca 2008 r. obowiązywało w tym zakresie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 27 czerwca 2008 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. Nr 113, poz. 720). Zgodnie z § 3 ust. 5 tego rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2008 r. również podatników rozpoczynających sprzedaż w 2008 r., z tym że w przypadku przekroczenia kwoty obrotów w wysokości 20.000 zł, z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, zwolnienie obowiązuje do dnia przekroczenia tej kwoty.

W obecnym stanie prawnym obowiązują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 224, poz. 1797).

Stosownie do zapisu § 3 ust. 1 pkt 3 wymienionego rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2010 r. podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym 40.000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 4. Zwolnienie, o którym powyżej mowa, traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w trakcie 2010 r. przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40.000 zł z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy (§ 3 ust. 4).

Należy wskazać, iż cytowane powyżej przepisy § 3 ust. 1 pkt 3 oraz § 3 ust. 4 są odzwierciedleniem treści § 3 ust. 1 pkt 3 oraz § 3 ust. 4 obowiązującego w 2009 r. rozporządzenia z dnia 19 grudnia 2008 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 228, poz. 1510).

Natomiast z § 4 ust.1 pkt 4 obecnie obowiązującego rozporządzenia wynika, że zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i 3, nie stosuje się bez względu na wysokość osiąganych obrotów przy dostawie: silników spalinowych tłokowych, wewnętrznego spalania, typu stosowanego w pojazdach mechanicznych (PKWiU 34.10.1), nadwozi do pojazdów mechanicznych, przyczep i naczep (PKWiU 34.2), części i akcesoriów do pojazdów mechanicznych i ich silników (PKWiU 34.3).

Brzmienie powyższego przepisu jest tożsame z brzmieniem przepisów § 4 ust. 1 pkt 4 wcześniej powołanych rozporządzeń obowiązujących w 2008 i 2009 r.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą, polegającą na świadczeniu usług w zakresie konserwacji i naprawy pojazdów samochodowych, w ramach których dokonuje Pan wymiany części zamiennych. Nie oznacza to jednak, iż transakcja dotyczy sprzedaży części samochodowych, bowiem przedmiotem sprzedaży pozostaje w dalszym ciągu usługa.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny, należy stwierdzić, iż powołane przepisy § 4 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, nie mają w rozpatrywanym przypadku zastosowania, gdyż zwolnień od obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje bez względu na wysokość osiąganych obrotów tylko przy dostawie wymienionych w nim towarów, a nie przy świadczeniu usług.

Reasumując, przy założeniu, że w 2008 r. osiągnięty przez Pana obrót nie przekroczył kwoty 20.000 zł, o ile rzeczywiście nie dokonuje Pan sprzedaży części samochodowych wymienionych w § 4 ust. 1 pkt 4 stwierdzić należy, iż prowadząc działalność gospodarczą w zakresie usług naprawy i konserwacji pojazdów samochodowych, może Pan korzystać ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej do dnia 31 grudnia 2010 r., o ile wcześniej nie przekroczy Pan kwoty obrotu z tytułu wykonanych świadczeń na rzecz osób, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy w wysokości 40.000 zł. Wówczas, stosownie do zapisu § 3 ust. 4 powołanego rozporządzenia, zwolnienie utraci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w trakcie 2010 r. przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40.000 zł z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.