INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20 kwietnia 2010 r. (data wpływu 4 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kwalifikacji do właściwego źródła przychodu ze sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu i własności budynku stanowiącego odrębną nieruchomość do właściwego źródła - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kwalifikacji do właściwego źródła przychodu ze sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu i własności budynku stanowiącego odrębną nieruchomość do właściwego źródła.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 20 kwietnia 2005 roku Sąd Rejonowy ogłosił upadłość dłużnika obejmującą likwidację majątku upadłego. Syndyk w dniu 7 czerwca 2005 roku wytoczył powództwo o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym, zmierzające do włączenia do masy upadłości prawa użytkowania wieczystego gruntu i własności budynku stanowiącego odrębną nieruchomość.

W dniu 27 stycznia 2010 roku Sąd Rejonowy wydał wyrok, na mocy którego prawo użytkowania wieczystego gruntu i własność budynku stanowiącego odrębną nieruchomość zostały włączone do masy upadłości.

Syndyk zamierza zbyć prawo użytkowania wieczystego gruntu i własności budynku stanowiącego odrębną nieruchomość w toku postępowania upadłościowego.

Nieruchomość włączona do masy upadłości, to budynek mieszkalny, który nie był wykorzystywany w prowadzonej przez upadłego pozarolniczej działalności gospodarczej. Nie stanowił on również składnika majątku przedsiębiorstwa. Środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości będą przeznaczone na spłatę zobowiązań upadłego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu i własności budynku stanowiącego odrębną nieruchomość w toku postępowania upadłościowego będzie podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych...
2. Do którego źródła przychodów należy zakwalifikować przychód ze sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu i własności budynku stanowiącego odrębną nieruchomość, nie będącego składnikiem majątku przedsiębiorstwa, w toku postępowania upadłościowego...

Niniejsza interpretacja stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego zdarzenia przyszłego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (Odpowiedź na pytanie oznaczone nr 2). Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych będzie przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy przychód ze sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu i własności budynku stanowiącego odrębną nieruchomość, nie będącego składnikiem majątku przedsiębiorstwa, w toku postępowania upadłościowego należy zakwalifikować jako przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Przepis art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) zawiera katalog źródeł przychodów, do których należy m. in. ujęta w pkt 3 pozarolnicza działalność gospodarcza.

Definicję tego pojęcia zawiera art. 5a ust. 6 ww. ustawy, w myśl którego za działalność gospodarczą albo pozarolniczą działalność gospodarczą - uważa się działalność zarobkową:

• wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

• polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

• polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
  
  - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4 - 9.

W myśl art. 14 ust. 1 przychodem z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Z kolei art. 14 ust. 2 pkt 1 stanowi, iż przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

• ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Przepis z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów.

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 2 stanowi, że nie stosuje się art. 10 ust. 1 pkt 8 do odpłatnego zbycia:

• na podstawie umowy przewłaszczenia w celu zabezpieczenia wierzytelności, w tym pożyczki lub kredytu - do czasu ostatecznego przeniesienia własności przedmiotu umowy;

• w formie wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki lub spółdzielni środków obrotowych, środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych;

• składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Natomiast stosownie do art. 10 ust. 3 przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Działalność syndyka masy upadłościowej reguluje ustawa z dnia 28 lutego 2003 r. prawo upadłościowe i naprawcze (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1361 ze zm.).

Jak wynika z opisu stanu faktycznego zawartego we wniosku, syndyk masy upadłościowej zamierza sprzedać prawo użytkowania wieczystego gruntu i prawo własności budynku stanowiącego odrębną nieruchomość w toku postępowania upadłościowego. Przedmiotowa nieruchomość włączona do masy upadłościowej, to budynek mieszkalny, który nie był wykorzystywany w prowadzonej przez upadłego pozarolniczej działalności gospodarczej. Nie stanowił on składnika majątku przedsiębiorstwa.

Skoro zatem prawo użytkowania wieczystego gruntu i posadowiony na tym gruncie budynek stanowiący odrębną nieruchomość nie były wykorzystywane w pozarolniczej działalności gospodarczej i nie wchodziły w skład majątku przedsiębiorstwa to nie ma podstaw do przyjęcia, że opisana sprzedaż następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej. Przychód z tej sprzedaży nie stanowi więc przychodu ze źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższego nie zmienia fakt, że opisane składniki majątku zostały włączone do masy upadłości.

Reasumując, przychód ze sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu oraz własności budynku stanowiącego odrębną nieruchomość (budynek mieszkalny), które nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej upadłego przedsiębiorcy należy uznać za przychód ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 a) i c), tj. z odpłatnego zbycia nieruchomości oraz prawa wieczystego użytkowania gruntu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.