INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 07 czerwca 2010r. (data wpływu do tut. Biura – 11 czerwca 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń uzyskanych przez pracowników w związku z dofinansowaniem wypoczynku sobotnio-niedzielnego oraz świadczeń uzyskanych przez emerytów i rencistów tytułem pomocy materialnej „na święta” - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07 czerwca 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie opodatkowania świadczeń uzyskanych przez pracowników w związku z dofinansowaniem wypoczynku sobotnio-niedzielnego oraz świadczeń uzyskanych przez emerytów i rencistów tytułem pomocy materialnej „na święta”.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (pkt 1) oraz zdarzenia przyszłe (pkt 2-4):

Pkt 1

Wnioskodawca dokonał wypłaty dofinansowania wypoczynku sobotnio-niedzielnego ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Wypłaty dokonano na podstawie złożonych przez pracowników wniosków, zgodnie z regulaminem funduszu oraz harmonogramem rzeczowym wydatków funduszu obowiązującym u wnioskodawcy. Przyznane kwoty były zróżnicowane, ale we wszystkich grupach były wyższe niż 380 zł. Dofinansowanie dotyczyło pracowników administracji oraz nauczycieli. Kwota 380 zł została wypłacona bez opodatkowania, natomiast nadwyżka ponad 380 zł została opodatkowana na zasadach ogólnych. W tym samym czasie emeryci i renciści otrzymali pomoc materialną „na święta”. Część emerytów wybrała talony, które zostały im przekazane bez opodatkowania. Druga grupa otrzymała pomoc w formie pieniężnej, od wypłaconych środków finansowych pobrano 10% podatek.

Pkt 2

Dyrekcja planuje wypłatę następnych świadczeń z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych: do 30 sierpnia zostanie dokonana wypłata dla nauczycieli świadczenia urlopowego. Świadczenie wypłacone jest na podstawie art. 53 ust. 1a ustawy – Karta Nauczyciela. Wysokość świadczenia w 2010r. wynosi 1.047,84 zł.

Pkt 3

We wrześniu wnioskodawca planuje zorganizować wycieczkę. Organizacja wycieczki będzie polegać na wykupieniu przez pracodawcę (wnioskodawcę) usługi turystycznej ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. W wycieczce będą uczestniczyć tylko pracownicy wnioskodawcy. Organizacja wycieczki jest zgodna z regulaminem oraz harmonogramem wydatków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych obowiązującym u wnioskodawcy. Pracownicy, którzy wyjeżdżając na wycieczkę nie skorzystali ze zwolnienia do wysokości nieprzekraczającej 380 zł, zapłacą podatek od kwoty ponad 380 zł, natomiast pozostali zapłacą podatek od całości wartości wycieczki. Opodatkowanie będzie na zasadach ogólnych.

Pkt 4

Ponadto we wrześniu wnioskodawca planuje zorganizować imprezę integracyjną, tj. ognisko. Mogą w niej wziąć udział wszyscy pracownicy, członkowie ich rodzin, renciści, emeryci. Organizacja wycieczki będzie polegać na wykupieniu usługi turystycznej. Przy czym impreza jest dostępna dla wszystkich chętnych, bez imiennego kierowania świadczeń.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy prawidłowo opodatkowano wartość świadczenia w postaci wypoczynku sobotnio-niedzielnego dla pracowników oraz pomocy materialnej dla emerytów i rencistów...
2. Czy nauczyciele, którzy do momentu wypłaty świadczenia urlopowego nie skorzystali ze zwolnienia w roku podatkowym od kwoty 380 zł zapłacą podatek tylko od kwoty ponad 380 zł...
3. Czy prawidłowo zostanie opodatkowany koszt wycieczki...
4. Czy zorganizowanie ogniska nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych...
   
   

Zdaniem wnioskodawcy:

Ad. 1

Wypoczynek sobotnio-niedzielny dla pracowników opodatkowano zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (do kwoty 380 zł jest zwolniony z opodatkowania), natomiast talony dla emerytów są zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 38, wypłata pieniędzy dla emerytów winna być opodatkowana 10% podatkiem – zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy.

Ad. 2

Świadczenia urlopowe dla nauczycieli - do kwoty 380 zł - korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 powyższej ustawy. W ocenie wnioskodawcy świadczenie urlopowe zalicza się do działalności socjalnej; w całości jest finansowane z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Ad. 3

W przypadku wycieczki – świadczenie o wartości nieprzekraczającej kwoty 380 zł - jest zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67, a ponad kwotę 380 zł - opodatkowane na zasadach ogólnych. W opinii wnioskodawcy, w przypadku wcześniejszego skorzystania ze zwolnienia do ww. kwoty – całość świadczenia winna być opodatkowana.

Ad. 4

Zorganizowanie ogniska nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Nie wszyscy uprawnieni mają obowiązek stawić się na ognisku, a jeżeli już się stawią – korzystać w równym stopniu ze wszystkich udostępnionych atrakcji. W ocenie wnioskodawcy nie można dokładnie określić kosztów uczestnictwa poszczególnych pracowników w imprezie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępnie zaznaczyć należy, iż niniejsza interpretacja dotyczy rozstrzygnięcia w zakresie opodatkowania świadczeń uzyskanych przez pracowników w związku z dofinansowaniem wypoczynku sobotnio-niedzielnego oraz świadczeń uzyskanych przez emerytów i rencistów tytułem pomocy materialnej „na święta”. Natomiast rozstrzygnięcia wniosku w pozostałym zakresie dokonano odrębnymi interpretacjami indywidualnymi Znak: IBPB II/1/415-588/10/HK, Znak: IBPB II/1/415-589/10/HK, Znak: IBPB II/1/415-590/10/HK.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Na podstawie art. 11 ust. 1 cyt. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Biorąc powyższe pod uwagę do przychodów ze stosunku pracy zalicza się każde świadczenie, które pracownik otrzymał w związku z faktem pozostawania w stosunku pracy z pracodawcą. Do przychodów ze stosunku pracy zalicza się więc zarówno otrzymane przez pracownika pieniądze, jak i wartość pieniężną świadczeń w naturze, świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jednocześnie w myśl art. 21 ust. 1 pkt 67 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 22 sierpnia 2009r., wprowadzonym ustawą z dnia 17 lipca 2009r. o zmianie ustaw o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 125, poz. 1037) i mającym zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 01 stycznia 2009r. – zwalnia się od podatku dochodowego wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

Podkreślić należy, iż istotną zmianą wprowadzoną na skutek nowelizacji art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zwolnienie z opodatkowania – przy warunkach ustawą przewidzianych - wartości świadczeń pieniężnych sfinansowanych ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Jak wynika z powołanego powyżej znowelizowanego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 67 ww. ustawy – skorzystanie ze zwolnienia możliwe jest, jeżeli są spełnione łącznie następujące przesłanki:

• świadczenia mają związek z finansowaniem działalności socjalnej,
• świadczenia mają charakter świadczenia rzeczowego bądź pieniężnego,
• są w całości sfinansowane ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych,
• ich wysokość nie przekracza w roku podatkowym kwoty 380 zł.
  
  

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca dokonał wypłaty dofinansowania wypoczynku sobotnio-niedzielnego ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Wypłaty dokonano na podstawie złożonych przez pracowników wniosków, zgodnie z regulaminem funduszu oraz harmonogramem rzeczowym wydatków funduszu obowiązującym u wnioskodawcy.

Stosownie do brzmienia art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 04 marca 1994r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 1996r. Nr 70, poz. 335 ze zm.) zasady i warunki korzystania z usług i świadczeń finansowanych z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz zasady przeznaczenia środków tego funduszu na poszczególne cele i rodzaje działalności socjalnej określa pracodawca w regulaminie ustalanym zgodnie z art. 27 ust. 1 albo z art. 30 ust. 5 ustawy z dnia 23 maja 1991r. o związkach zawodowych (t. j. Dz. U. z 2001r. Nr 79, poz. 854 ze zm.). Pracodawca, u którego nie działa zakładowa organizacja związkowa, uzgadnia regulamin z pracownikiem wybranym przez załogę do reprezentowania jej interesów.

W myśl postanowień art. 2 pkt 1 ww. ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych działalność socjalna to usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielanie pomocy materialnej – rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.

Wobec powyższego należy uznać, iż wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych są określone w regulaminie świadczeń socjalnych i sfinansowane z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych świadczenia pracodawcy związane z finansowaniem działalności socjalnej, w tym również dotyczące wypoczynku (m.in. wypoczynek sobotnio-niedzielny) – o łącznej wartości nieprzekraczającej 380 zł w skali roku podatkowego.

Zatem świadczenie przekazane pracownikom w postaci wypłaty dofinansowania wypoczynku sobotno-niedzielnego będzie korzystać ze zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w granicach obowiązującego limitu. Kwota przekraczająca ten limit podlega opodatkowaniu.

Z kolei, w myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, źródłem przychodów są inne źródła. Na podstawie art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jak wynika z powyższego przepisu katalog przychodów zaliczanych do tzw. przychodów z innych źródeł jest katalogiem otwartym. Tym samym do tegoż źródła należy zaliczyć wszystkie inne przychody, które nie mogą być zakwalifikowane do pozostałych kategorii źródeł, szczegółowo wymienionych w treści art. 10 ust. 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem do innych źródeł należy zaliczyć m.in. świadczenia przekazywane byłym pracownikom – emerytom i rencistom.

W przypadku byłych pracowników (emerytów i rencistów) kwestie ewentualnego zwolnienia ww. świadczenia należy rozpatrywać w świetle art. 21 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem wolne od podatku dochodowego są: świadczenia rzeczowe lub ekwiwalenty pieniężne w zamian tych świadczeń otrzymywane przez emerytów i rencistów w związku z łączącym ich poprzednio z zakładami pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy oraz od związków zawodowych - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł.

W związku z tym, aby świadczenie korzystało z powyższego zwolnienia, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

• świadczenie ma być świadczeniem rzeczowym lub ekwiwalentem pieniężnym w zamian tego świadczenia,
• świadczenie ma otrzymać emeryt lub rencista,
• świadczenie to musi być przyznane ww. osobom w związku z istniejącym uprzednio stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy lub od związków zawodowych,
• kwota świadczenia nie może przekroczyć w roku podatkowym wysokości 2.280 zł.
  
  

Z uwagi na to, iż ustawa o podatku dochodowym nie określa definicji rzeczy ani świadczenia rzeczowego, należy odwołać się do znaczenia tych pojęć w języku potocznym lub definicji stosowanych w innych dziedzinach prawa. Zgodnie z art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) rzeczami są tylko przedmioty materialne.

Oznacza to, że zwolnienie na mocy powołanego przepisu ustawy podatkowej dotyczy jedynie otrzymywanych przez emerytów i rencistów świadczeń rzeczowych lub ekwiwalentów pieniężnych w zamian tych świadczeń. Uwzględniając powyższą definicję, materialną podstawę do zakwalifikowania jako świadczenia rzeczowe mają np. bilety do kina, teatru, karnety na basen czy siłownię, paczki świąteczne, bony towarowe.

Zgodnie z powyższym, zwolnieniu z opodatkowania podlega wartość świadczeń rzeczowych lub ekwiwalentów – a zatem również talonów - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł. Nadwyżka ponad tę kwotę podlega natomiast opodatkowaniu zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Z przepisu tego wynika, iż od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu świadczeń otrzymanych przez emerytów lub rencistów, w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunkiem pracy, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 26 i 38 - w wysokości 10 % należności.

Zgodnie z art. 41 ust. 4 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w ust. 1 (tj. osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej), są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4, 4a-5 i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5.

W opisanym stanie faktycznym jedna grupa emerytów i rencistów otrzymała talony, natomiast druga grupa otrzymała świadczenia pieniężne. Zatem wartość talonów przekazanych emerytom i rencistom podlega zwolnieniu z opodatkowania do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł. Nadwyżka ponad tę kwotę podlega natomiast opodatkowaniu zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy. Ponadto, w myśl ww. przepisu, od całości wypłaconego emerytom i rencistom świadczenia pieniężnego należy pobrać zryczałtowany podatek, bowiem świadczenie to nie korzysta ze zwolnienia, gdyż nie zostało wypłacone tytułem ekwiwalentu pieniężnego za świadczenie rzeczowe.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.