INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 marca 2010 r. (data wpływu do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie 16 marca 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 czerwca 2010 r. (data wpływu 7 czerwca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z tytułu jednorazowej emerytury z Finlandii – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 marca 2010 r. Pani złożyła do Ministerstwa Finansów w Warszawie wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z tytułu jednorazowej emerytury z Finlandii.

Pismem z dnia 9 marca 2010 r. – stosownie do treści § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. (Dz. u. Nr 112, poz. 770), Ministerstwo Finansów przekazało, zgodnie z właściwością wniosek Pani do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu.

Wyjaśnić bowiem należy, że zgodnie ze znowelizowanym art. 14a ustawy Ordynacja podatkowa, z dniem 1 lipca 2007 r. organem właściwym do dokonywania interpretacji przepisów prawa podatkowego został Minister Finansów.

Natomiast, stosownie do art. 14b § 6 Ordynacji podatkowej Minister Finansów upoważnił – w drodze ww. rozporządzenia – dyrektorów czterech izb skarbowych do wydawania interpretacji indywidualnych w jego imieniu i w ustalonym zakresie, określając jednocześnie właściwość rzeczową i miejscową upoważnionych organów.

Ponadto z dniem 1 stycznia 2009 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 19 grudnia 2008 r. (Dz. u. z 2008 r., nr 236, poz. 1632) zmieniające rozporządzenie w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Powyższa zmiana dotyczy podatników posiadających miejsce zamieszkania lub siedzibę na terenie województwa łódzkiego, dla których od 1 stycznia 2009 r. interpretacje indywidualne w imieniu Ministra Finansów wydawane są przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu.

W analizowanym przypadku, właściwym miejscowo organem podatkowym do wydania pisemnej interpretacji od dnia 1 stycznia 2009 r. jest Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu.

Przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 i § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym, pismem z dnia 28 maja 2010 r. nr ILPB1/415-386/10-2/ES na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h tej ustawy, wezwano Zainteresowaną do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosków bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 28 maja 2010 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 1 czerwca 2010 r.), natomiast w dniu 7 czerwca 2010 r. (data nadania 4 czerwca 2010 r.) do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Dnia 22 stycznia 2010 r. Wnioskodawczyni otrzymała jednorazową emeryturę (za #189; roku pracy) z Finlandii w kwocie 2 145,90 €. ZUS w Finlandii wyliczył, że Zainteresowana powinna otrzymywać 11,47 € miesięcznie od dnia 1 czerwca 2009 r. do 31 grudnia 2009 r. oraz 11,50 € od stycznia 2010 r. Ponadto Wnioskodawczyni wyjaśniła, iż ze względu na małą kwotę do przekazu miesięcznego, określono jednorazową wielkość emerytury na podstawie średniego okresu życia kobiet, w Jej przypadku następne 18 lat, tj. do 2026 r.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowana wyjaśniła co następuje.

Wnioskodawczyni mieszka w Polsce i ma obywatelstwo polskie. Obecnie Zainteresowana jest na emeryturze a emeryturę jednorazową jaką otrzymała za #189; roku pracy z Finlandii wypłacona została przez instytucję prawa publicznego oraz jednostkę terytorialną Finlandii określoną przez ZUS w Finlandii.

Ponadto Wnioskodawczyni poinformowała, że bank po przelaniu na Jej konto emerytury w kwocie 2 137,23 € (tj. 8 684,37 zł), przekazał kwotę 1 479,00 zł (tj. 18% wartości) w postaci podatku do urzędu skarbowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni powinna od przychodu otrzymanego z tytułu jednorazowej emerytury z Finlandii opłacać podatek dochodowy od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawczyni, nastąpiło podwójne opodatkowanie tego samego dochodu.

Według władz podatkowych w Finlandii kwota ta nie podlega opodatkowaniu z uwagi na jej małą wysokość. Zainteresowana uważa, że w Polsce ma prawo być podobnie z uwagi na wspólną przynależność do Unii Europejskiej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. u. z 2010 r., Nr 51 poz. 307 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 4a ww. ustawy, powyższy przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Ze względu na to, że Wnioskodawczyni jest rezydentem polskim (ma miejsce zamieszkania w Polsce) a otrzymywana przez Nią emerytura jest wypłacana przez instytucję z Finlandii, zastosowanie w tej sprawie znajdzie umowa zawarta między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Finlandii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku podpisana w Helsinkach dnia 26 października 1977 r. (Dz. u. z 1979 r. Nr 12, poz. 84), zmieniona protokołem sporządzonym w Helsinkach dnia 28 kwietnia 1994 r. zmieniającym ww. umowę (Dz. u. z 1995 r. Nr 106, poz. 517).

Stosownie do art. 18 ww. umowy z uwzględnieniem postanowień art. 19 ust. 2 renty, emerytury i inne podobne wynagrodzenia z tytułu poprzedniej pracy najemnej, wypłacane osobie zamieszkałej w Umawiającym się Państwie (Polsce), mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie (Polsce).

Natomiast zgodnie z treścią art. 19 ust. 2 lit. a) ww. umowy jakakolwiek renta lub emerytura, wypłacana przez Umawiające się Państwo (Finlandię), jego instytucję prawa publicznego oraz jednostkę terytorialną lub władzę lokalną albo z funduszy utworzonych przez to Państwo, taką instytucję oraz jednostkę terytorialną lub władzę lokalną jakiejkolwiek osobie fizycznej z tytułu usług świadczonych na rzecz tego Państwa, jego instytucji prawa publicznego oraz jednostki terytorialnej lub władzy lokalnej, może podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie (Finlandii).

Jednakże takie renty lub emerytury mogą podlegać opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie (w Polsce), jeżeli osoba je otrzymująca jest obywatelem tego Państwa i ma w nim miejsce zamieszkania - art. 19 ust. 2 lit. b) ww. umowy.

Z treści ww. przepisów wynika, że renty lub emerytury wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce w związku z jej zatrudnieniem w przeszłości w Finlandii (art. 18 ww. umowy) są opodatkowane w Polsce.

Również renty lub emerytury wypłacone osobie mającej obywatelstwo polskie i mającej miejsce zamieszkania w Polsce z tytułu usług świadczonych na rzecz tego Państwa (Finlandii), jego instytucji prawa publicznego oraz jednostki terytorialnej lub władzy lokalnej (art. 19 ust. 2 lit. b) są opodatkowane w Polsce.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni otrzymuje emeryturę z Finlandii. Zainteresowana posiada obywatelstwo polskie i miejsce zamieszkania w Polsce.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny a także przedstawiony powyżej stan prawny, stwierdzić należy, że emerytura otrzymywana przez Wnioskodawczynię podlega opodatkowaniu wyłącznie w Polsce.

Jednocześnie tut. Organ informuje, iż dokumenty dołączone przez Zainteresowaną do wniosku nie podlegają analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.