INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 07.06.2010 r. (data wpływu 10.06.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania kwoty pieniężnej należnej na podstawie zawartej ugody - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10.06.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania kwoty pieniężnej należnej na podstawie zawartej ugody.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W 1992 roku Wnioskodawczyni wraz z mężem pożyczyła kwotę pod zastaw hipoteczny domu. Ze względu na trudności finansowe pożyczka nie została spłacona w terminie. Pożyczkodawca uzyskał tytuł wykonawczy, skierował sprawę do egzekucji i w 1994 roku w oparciu o postanowienie o przysądzeniu własności Pożyczkodawca uzyskał własność domu, który w postępowaniu egzekucyjnym został wyceniony na kwotę 36.370,00 zł. Postępowanie egzekucyjne zostało zakończone wobec wyegzekwowania całej należności wynikającej z tytułu wykonawczego. W 1996 roku u Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym Wnioskodawczyni podpisała porozumienie o „spłacie długu” w wysokości 50.000,00 zł wraz z odsetkami i zgodnie z tym porozumieniem Pożyczkodawca miał dokonać zwrotnego przeniesienia własności domu na rzecz Wnioskodawczyni. W 1997 roku Wnioskodawczyni spłaciła całość umówionej kwoty. Pożyczkodawca cały czas deklarował zwrot nieruchomości, lecz do zwrotu nieruchomości nie doszło.

Wnioskodawczyni uważała, że nieruchomość w dalszym ciągu stanowi jej własność, a Pożyczkodawca jest tylko wierzycielem hipotecznym. Wnioskodawczyni nadmienia, że w Rejestrze Gruntów do kwietnia 2008 roku widniała wraz z mężem (oczywiście podatki za nieruchomość przychodziły na nich i między innymi dlatego byli przekonani, o tym, że dom należy do nich). Nieruchomość na której znajduje się dom została przeznaczona pod budowę autostrady i po długich negocjacjach, Pożyczkodawca wyraził zgodę na zadośćuczynienie szkodzie na jaką Wnioskodawczyni wraz z mężem zostali narażeni przez to, że nie wywiązał się ze zobowiązania zwrotu nieruchomości i została zawarta ugoda mocą której z kwoty wyceny nieruchomości przez Generalną Dyrekcję Dróg i Autostrad na kwotę 824.000,00 zł, zobowiązał się do zapłaty kwoty 570.000,00 zł tytułem pokrycia kosztów lokalu zamiennego oraz kosztów wyprowadzenia się z nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy do zdarzenia opisanego w pozycji 54 mają zastosowanie przepisy art. 1 ustawy z dnia 09.09.2000 roku o podatku od czynności cywilnoprawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Odszkodowanie, czy zadośćuczynienie nie mieści się w kategoriach czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie ocenyprawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 09 września 2000r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649) podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

1. umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
2. umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
3. (uchylona),
4. umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
5. umowy dożywocia,
6. umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,
7. (uchylona),
8. ustanowienie hipoteki,
9. ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
10. umowy depozytu nieprawidłowego,
11. umowy spółki;
    
    

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne ( art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie ustawowe wyliczenie zostało wzmocnione zasadą, zgodnie z którą o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu opodatkowaniu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób to dla oceny, czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikacje pod względem prawnym.

Szczegółowe określenie zakresu przedmiotowego ma określone konsekwencje. Ustawodawca, wprowadzając zasadę numerus clausus czynności podlegających opodatkowaniu, wyłączył od opodatkowania inne podobne, które nie zostały wyraźnie wskazane w przepisie. Oznacza to, że czynności niewymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu, nawet gdy wywołują skutki w sferze gospodarczej takie same bądź podobne do tych, które zostały w nim wyliczone.

Reasumując stwierdza się, iż przedstawiona we wniosku czynność nie należy do katalogu czynności cywilnoprawnych wymienionych w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i tym samym nie nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem. Opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych mogą podlegać natomiast czynności cywilnoprawne, w związku z zawarciem których sporządzono umowę, o ile są to czynności wymienione w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.