INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20.05.2010 r. (data wpływu 24.05.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania całych liści tytoniu zbitych w bale – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24.05.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania całych liści tytoniu zbitych w bale.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawcą jest rolnik ryczałtowy, który od września włącznie zamierza być podatnikiem VAT czynnym. W październiku Wnioskodawca chciałby sprzedać tytoń rolnikowi z Niemiec. Tytoń będzie w postaci wysuszonych całych liści, który zostanie zbity w bale o wadze ok. 30 kg.

Cała ilość tytoniu zostanie zebrana w gospodarstwie rolnym Wnioskodawcy. Zainteresowany przewiduje, że będzie miał ok. 15 ton tytoniu. Całą ilość tytoniu Wnioskodawca zamierza przewieść samochodem ciężarowym.

Przez ubiegłe lata Wnioskodawca sprzedawał producentom, którzy zajmują się produkcją papierosów – głównie firmie P. Od sprzedanego tytoniu Wnioskodawca nie płacił podatku akcyzowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy do całych liści tytoniu zebranych i wysuszonych, a następnie zbitych w bale o wadze ok. 30 kg, które zostaną sprzedane na terenie Niemiec i do czynności z tym związanych będą miały zastosowanie przepisy ustawy o podatku akcyzowym...

Zdaniem Wnioskodawcy, tytoń z gospodarstwa Zainteresowanego nie jest przeznaczony do sprzedaży detalicznej, lecz do dalszej odsprzedaży. Według Wnioskodawcy tytoń zebrany w gospodarstwie stanowią całe, wysuszone liście tytoniu, które bez dalszej obróbki nie nadają się do palenia w związku z czym tego tytoniu nie można zaliczyć jako tytoń do palenia, a więc nie podlega ustawie o podatku akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. u. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 ze zm.), zwana dalej ustawą, reguluje opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy (art. 1 ust. 1).

W myśl art. 2 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 42 tego załącznika wskazano bez względu na kod CN: papierosy, tytoń do palenia, cygara i cygaretki.

Zgodnie z art. 98 ust. 1 ustawy, do wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy zalicza się bez względu na kod CN:

1. papierosy;
2. tytoń do palenia;
3. cygara i cygaretki.
   
   

Przy czym, zgodnie z ust. 2-8:

Za papierosy uznaje się:

1. tytoń zrolowany nadający się do palenia w tej postaci, który nie jest cygarami ani cygaretkami w rozumieniu ust. 4;
2. tytoń zrolowany, który w drodze prostej, nieprzemysłowej obróbki jest umieszczany w tutkach z bibuły papierosowej;
3. tytoń zrolowany, który w drodze prostej, nieprzemysłowej obróbki jest owijany w bibułę papierosową.
   
   

Do celów akcyzy za jeden papieros uznaje się tytoń zrolowany, o którym mowa w ust. 2, o długości nieprzekraczającej 9 centymetrów, wyłączając filtr i ustnik, a w przypadku gdy jego długość jest większa niż 9 centymetrów, za jeden papieros uznaje się każde 9 centymetrów długości tego tytoniu, wyłączając filtr lub ustnik, a także końcowy odcinek tej długości krótszy niż 9 centymetrów.

Za cygara lub cygaretki przeznaczone do palenia uznaje się:

1. tytoń zrolowany w całości zrobiony z naturalnego tytoniu;
2. tytoń zrolowany o zewnętrznym owinięciu z naturalnego tytoniu;
3. tytoń zrolowany ze spreparowanym, wymieszanym wkładem, owinięty liściem tytoniu w naturalnym kolorze cygara pokrywającym produkt w całości, łącznie z filtrem, tam gdzie zachodzi taka konieczność, ale nie w przypadku cygar z ustnikiem, gdzie ustnik oraz spoiwo są wykonane z odzysku, kiedy waga jednej sztuki, nie włączając filtra lub ustnika, wynosi nie mniej niż 1,2 grama, i gdzie owijający liść tytoniu jest ułożony w kształcie spirali z kątem ostrym wynoszącym przynajmniej 30° względem pionowej osi cygara;
   
   

Tytoń zrolowany ze spreparowanym, wymieszanym wkładem, owinięty liściem tytoniu w naturalnym kolorze cygara z odzyskanego tytoniu pokrywającym produkt w całości, łącznie z filtrem, tam gdzie zachodzi taka konieczność, ale nie ustnik w przypadku cygar z ustnikiem, gdzie waga sztuki, wyłączając filtr lub ustnik, wynosi przynajmniej 2,3 grama, a obwód równy przynajmniej jednej trzeciej długości wynosi nie mniej niż 34 milimetry.

Za tytoń do palenia uznaje się:

1. tytoń, który został pocięty lub inaczej podzielony, skręcony lub sprasowany w postaci bloków oraz nadający się do palenia bez dalszego przetwarzania przemysłowego;
2. odpady tytoniowe oddane do sprzedaży detalicznej, niebędące papierosami, cygarami lub cygaretkami w rozumieniu ust. 2, 3 i 4, a nadające się do palenia.
   
   

Tytoń do palenia, określony w ust. 5, w którym więcej niż 25 % w masie drobin tytoniu ma szerokość cięcia mniejszą niż 1 milimetr, jest uznawany za tytoń drobno krojony przeznaczony do skręcania papierosów.

Produkty składające się w części z substancji innych niż tytoń, lecz poza tym spełniające kryteria ustalone w ust. 4, są traktowane jako cygara i cygaretki, pod warunkiem że posiadają odpowiednio:

1. owinięcie z naturalnego tytoniu;
2. owinięcie i owijkę z tytoniu, oba z ponownie uformowanego tytoniu;
3. owinięcie z ponownie uformowanego tytoniu.
   
   

Produkty składające się w całości albo w części z substancji innych niż tytoń, lecz poza tym spełniające kryteria ustalone w ust. 2, 3 lub 5, są traktowane jako papierosy i tytoń do palenia. Jednakże nie traktuje się jako wyrobów tytoniowych produktów, które nie zawierają tytoniu i są wykorzystywane wyłącznie w celach medycznych.

Z treści przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca chciałby sprzedać tytoń rolnikowi z Niemiec. Tytoń będzie w postaci wysuszonych całych liści, który zostanie zbity w bale o wadze ok. 30 kg. Cała ilość tytoniu zostanie zebrana w gospodarstwie rolnym Wnioskodawcy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii opodatkowania ww. czynności podatkiem akcyzowym.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż tytoń w postaci wysuszonych liści zbitych w bale o wadze ok. 30 kg, który Wnioskodawca ma zamiar sprzedać rolnikowi z Niemiec nie mieści się w żadnej z ww. definicji wyrobów tytoniowych. Wnioskodawca zamierza bowiem wytwarzać i sprzedawać wyrób, który nie posiada właściwości przypisanych papierosom, cygarom oraz cygaretkom, a także nie stanowi tytoniu do palenia, ponieważ bez dalszego przemysłowego przetwarzania nie nadaje się do palenia.

Reasumując, zbieranie całych liści tytoniu, a następnie ich suszenie i zbijanie w bale o wadze ok. 30 kg, a także sprzedaż tak powstałego wyrobu, który bez dalszego przemysłowego przetwarzania nie nadaje się do palenia, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.