INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2010r. (data wpływu do tut. Biura – 20 maja 2010r.), uzupełnionym w dniu 11 sierpnia 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 maja 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z dnia 05 sierpnia 2010r. Znak: IBPB II/1/415-536/10/ASz wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 11 sierpnia 2010r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest pracownikiem Spółki Akcyjnej, zatrudnionym przy realizacji prac związanych z projektowaniem obiektów architektonicznych. Poza zwykłymi obowiązkami pracowniczymi zajmuję się przede wszystkim, w ramach realizacji zleceń klientów Spółki lub w ramach projektów wewnętrznych, wykonaniem utworów o charakterze dzieł w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Do utworów o takim charakterze, które są opracowywane przez wnioskodawcę, zaliczyć można projekty architektoniczne i architektoniczno-urbanistyczne.

W ramach umowy o pracę wnioskodawca wykonuje zakres prac zawierający:

• tworzenie utworów architektonicznych i architektoniczno - urbanistycznych na potrzeby klientów Spółki jak i w ramach projektów wewnętrznych. Wykonywane przez wnioskodawcę projekty architektoniczne i architektoniczno - urbanistyczne stanowią utwory w rozumieniu ustawy i mają indywidualny charakter autorski.
• modyfikacje utworów architektonicznych własnych jak i partnerów projektowych do potrzeb realizacji obiektów. Modyfikacje projektów, będących utworami architektonicznymi wykonywane przez wnioskodawcę mają także autorski charakter i stanowią niepowtarzalny utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zarówno projekty, jak i modyfikacje projektów mają charakter autorski i prezentują indywidualną, niepowtarzalną wizję rozwiązania obiektów lub wnętrz. Utwory te są wyrażane w postaci tekstów i rysunków architektonicznych. Wykonane przez wnioskodawcę projekty i adaptacje projektów są używane do realizacji obiektów lub sprzedawane klientom Spółki.

Od lutego 1990r na podstawie przedłożonych prac z dziedziny architektury wnioskodawca posiada status twórcy nadany przez Ministra Kultury i Sztuki.

Z umowy o pracę zawartej ze Spółką wynikać będzie, że część wynagrodzenia wnioskodawcy, uwzględniającego szczególny charakter wykonywanych przez niego czynności oraz fakt nabywania przez Spółkę autorskich praw majątkowych do utworów powstałych w związku z wykonywaniem przez wnioskodawcę czynności twórczych, stanowi zapłata za przenoszone na Spółkę autorskie prawa majątkowe do utworów będących efektem wykonywanych przez wnioskodawcę czynności twórczych, a podział wynagrodzenia na dwie części (za wykonywanie utworów, w tym również za przejście do majątku Spółki autorskich praw majątkowych do tych utworów oraz wynagrodzenie za pracę o charakterze nie twórczym) następuje w oparciu o czas pracy przeznaczony przez wnioskodawcę na prace związane bezpośrednio z tworzeniem utworów zwieńczone powstaniem dzieł w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W umowie o pracę zostaną zawarte odpowiednie regulacje umożliwiające rozróżnienie należnego wnioskodawcy wynagrodzenia za wykonywanie obowiązków pracowniczych pozbawionych twórczego charakteru od honorarium za stworzenie autorskich dzieł. Poza tym, zapisy umowy formułować będą - poprzez odniesienie czasu pracy poświęconego na wykonanie dzieła do ogółu przepracowanego czasu w poszczególnych miesiącach i w danym roku kalendarzowym - sposób ustalania wynagrodzenia autorskiego. Dodatkowo pracodawca wnioskodawcy dokonywać będzie odpowiedniej archiwizacji powstałych dzieł, a miesięczne oraz roczne rejestry czasu pracy akceptowane będą, w zakresie wykonanych przez wnioskodawcę prac i poświęconych na ten cel godzin, przez prezesa i Zarząd Spółki. Zaakceptowane przez Zarząd Spółki zestawienia roczne zawierać będą spis wszystkich wykonanych utworów z przypisaniem czasu poświęconego na ich realizację, wykonanych przez wnioskodawcę w danym roku kalendarzowym. Wydruk roczny zawierać także będzie łączną ilość czasu (wyrażoną w godzinach) poświęconą na realizację wymienionych utworów i stanowić będzie podstawę podziału jego wynagrodzenia za dany rok kalendarzowy na dwie części: wynagrodzenia za wykonywanie obowiązków pracowniczych oraz wynagrodzenia za prace twórcze i nabycie przez Spółkę autorskich praw majątkowych do utworów. Umowa o pracę będzie również zawierać zapisy o nabyciu przez Spółkę autorskich praw majątkowych do utworów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przy spełnieniu opisanych powyżej warunków wnioskodawca będzie mógł, na podstawie opisanych, otrzymywanych od pracodawcy dokumentów będących odzwierciedleniem ustalonych kosztów, dokonać podziału wynagrodzenia i w zeznaniu rocznym zastosować 50% koszty uzyskania przychodów w stosunku do wynagrodzenia (honorarium) z tytułu korzystania z praw autorskich lub rozporządzenia prawami autorskimi...

Czy w związku z takim podziałem wynagrodzenia wnioskodawca będzie mógł, w składanym zeznaniu rocznym PIT-36/PIT-37, samodzielnie dokonać podziału swojego wynagrodzenia na dwie części:

1. wynagrodzenia za zwykłe obowiązki pracownicze,
2. wynagrodzenie za przeniesienie na Spółkę autorskich praw majątkowych do wykonanych przez wnioskodawcę utworów na podstawie otrzymanych od Spółki zestawienia rocznego i informacji o proporcji czasu pracy i wysokości przychodów...
   
   

Zdaniem wnioskodawcy dokonanie podziału jego wynagrodzenia - zgodnie z otrzymanymi od Spółki rocznym zestawieniem (wykazem) oraz informacją dotyczącą proporcji czasu poświęconego na realizację utworów wykazanych na zestawieniu rocznym i wskazanie na tej podstawie kwoty jego przychodów uzyskanych z tytułu przeniesienia na Spółkę praw autorskich będzie prawidłowe, zgodne ze stanem faktycznym i zgodne z art. 74 ust. 3 i art. 12 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Podział wynagrodzenia będzie mógł być dokonany zgodnie z otrzymanym od Spółki rocznym zestawieniem (wykazem) oraz informacją dotyczącą proporcji czasu poświęconego przez wnioskodawcę na realizację utworów wykazanych w zeznaniu rocznym i wskazaniem na tej podstawie kwoty przychodów wnioskodawcy uzyskanych z przeniesienia na Spółkę praw autorskich. W zeznaniu rocznym wnioskodawca będzie mógł zastosować 50% koszty uzyskania przychodów w odniesieniu do części wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw majątkowych. Na powyższe nie ma wpływu fakt, że w informacji PIT-11 Spółka wykaże zastosowane w trakcie roku koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej zgodnie z art. 22 ust 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ w zeznaniu rocznym wnioskodawca uwzględni faktycznie przysługujące mu koszty uzyskania przychodu pomimo, że płatnik dokonał poboru zaliczki na podatek dochodowy z pominięciem uwzględnienia normy 50% kosztów uzyskania przychodów i koszty te nie zostały wykazane w informacji podatkowej PIT-11, ponieważ informacja o wysokości dochodu służy określeniu wysokości pobranych zaliczek na podatek i nie może przesądzać o przysługujących wnioskodawcy, bądź nie, kosztach uzyskania przychodu. Podatek pobrany przez płatnika ma charakter zaliczek na podatek, zaś właściwe rozliczenie z dochodu uzyskanego w danym roku podatkowym polega na złożeniu zeznania rocznego. W konsekwencji, podwyższone 50% koszty uzyskania przychodu będzie można odnieść do precyzyjnie wyselekcjonowanego i udokumentowanego działania skutkującego powstaniem utworu w rozumieniu prawa autorskiego. Natomiast pozostałe elementy kształtujące wynagrodzenie wnioskodawcy, a pozbawione ww. przymiotów, objęte będą zryczałtowanymi kosztami wynikającymi z przywołanego uprzednio art. 22 ust. 2 o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przepis art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Osobom posiadającym status pracownika uzyskującym przychody m.in. z tytułu stosunku pracy przysługuje, co do zasady, zgodnie z przepisem art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie jednej, pełnej miesięcznej normy kosztów uzyskania przychodów niezależnie od wymiaru czasu pracy.

Natomiast w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ukonstytuowany został szczególny tryb ustalania kosztów uzyskania dla wyspecyfikowanych przychodów.

W myśl tego przepisu koszty uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z tym, że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć użytych w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, takich jak np. "twórca", "korzystanie przez twórców z praw autorskich" lub pojęć z nimi związanych, jak np. "utwór", zaś ustawodawca odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć ustawę z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 ze zm.).

W myśl art. 1 ust. 1 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W szczególności – jak stanowi ust. 2 tego przepisu - przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
2. plastyczne;
3. fotograficzne;
4. lutnicze;
5. wzornictwa przemysłowego;
6. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
7. muzyczne i słowno – muzyczne;
8. sceniczne, sceniczno – muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
9. audiowizualne (w tym filmowe).
   
   

Przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich lub artystów wykonawców z praw pokrewnych albo rozporządzania tymi prawami, występują wówczas gdy spełnione są dwie przesłanki. Po pierwsze, konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych w postaci utworu lub artystycznego wykonania. Po drugie zaś, osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich lub pokrewnych albo rozporządzaniem nimi, stanowić skutek takiego korzystania lub rozporządzenia w postaci odpowiedniego wynagrodzenia autorskiego lub wykonawczego. W umowach, które towarzyszą zamawianiu utworów, strony powinny wyraźnie postanowić, iż przedmiotem zamówienia jest właśnie dobro niematerialne, podlegające ochronie na mocy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Kwestie prawne związane z powstaniem i nabyciem prawa autorskiego do utworów pracowniczych reguluje art. 12 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z ustępem 1 tego przepisu, jeżeli ustawa lub umowa o pracę nie stanowią inaczej, pracodawca, którego pracownik stworzył utwór w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy, nabywa z chwilą przyjęcia utworu autorskie prawa majątkowe w granicach wynikających z celu umowy o pracę i zgodnego zamiaru stron.

Podwyższone koszty uzyskania przychodów można więc stosować, jeżeli umowa o pracę nie stanowi inaczej, a obowiązki ze stosunku pracy sprowadzają się do działalności twórczej lub ją obejmują i wynagrodzenie za pracę stanowi równocześnie wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych. Z umowy o pracę (angażu) powinno jednak wynikać, jaka część wynagrodzenia (uposażenia) obejmuje wynagrodzenie autorskie z tytułu korzystania przez pracownika z praw autorskich. Tylko bowiem takie wyróżnienie połączone z udokumentowaniem prac – utworów chronionych prawem autorskim, daje podstawę do zastosowania normy kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50%.

Podkreślenia przy tym wymaga, że zakwalifikowanie, czy wykonywana praca w ramach umowy o pracę jest przedmiotem prawa autorskiego jest obowiązkiem płatnika, który dokonuje świadczeń z tego tytułu. Także fakt korzystania przez pracownika z prawa autorskiego powinien wynikać wyraźnie z treści zawartej umowy o pracę. Należy zaznaczyć, że płatnik dokonując obliczenia i pobrania należnej zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych ma możliwość zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów, o ile są spełnione wszystkie przesłanki określone przepisami prawa.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że wnioskodawca jest pracownikiem Spółki Akcyjnej, zatrudnionym przy realizacji prac związanych z projektowaniem obiektów architektonicznych. Poza zwykłymi obowiązkami pracowniczymi zajmuję się przede wszystkim, w ramach realizacji zleceń klientów Spółki lub w ramach projektów wewnętrznych, wykonaniem utworów o charakterze dzieł w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Do utworów o takim charakterze, które są opracowywane przez wnioskodawcę, zaliczyć można projekty architektoniczne i architektoniczno-urbanistyczne. W ramach umowy o pracę wnioskodawca wykonuje zakres prac zawierający:

• tworzenie utworów architektonicznych i architektoniczno - urbanistycznych na potrzeby klientów Spółki jak i w ramach projektów wewnętrznych. Wykonywane przez wnioskodawcę projekty architektoniczne i architektoniczno - urbanistyczne stanowią utwory w rozumieniu ustawy i mają indywidualny charakter autorski.
• modyfikacje utworów architektonicznych własnych jak i partnerów projektowych do potrzeb realizacji obiektów. Modyfikacje projektów, będących utworami architektonicznymi wykonywane przez wnioskodawcę mają także autorski charakter i stanowią niepowtarzalny utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zarówno projekty, jak i modyfikacje projektów mają charakter autorski i prezentują indywidualną, niepowtarzalną wizję rozwiązania obiektów lub wnętrz. Utwory te są wyrażane w postaci tekstów i rysunków architektonicznych. Wykonane przez wnioskodawcę projekty i adaptacje projektów są używane do realizacji obiektów lub sprzedawane klientom Spółki.

Od lutego 1990r na podstawie przedłożonych prac z dziedziny architektury wnioskodawca posiada status twórcy nadany przez Ministra Kultury i Sztuki.

Z umowy o pracę zawartej ze Spółką wynikać będzie, że część wynagrodzenia wnioskodawcy, uwzględniającego szczególny charakter wykonywanych przez niego czynności oraz fakt nabywania przez Spółkę autorskich praw majątkowych do utworów powstałych w związku z wykonywaniem przez wnioskodawcę czynności twórczych, stanowi zapłata za przenoszone na Spółkę autorskie prawa majątkowe do utworów będących efektem wykonywanych przez wnioskodawcę czynności twórczych, a podział wynagrodzenia na dwie części (za wykonywanie utworów, w tym również za przejście do majątku Spółki autorskich praw majątkowych do tych utworów oraz wynagrodzenie za pracę o charakterze nie twórczym) następuje w oparciu o czas pracy przeznaczony przez wnioskodawcę na prace związane bezpośrednio z tworzeniem utworów zwieńczone powstaniem dzieł w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W umowie o pracę zostaną zawarte odpowiednie regulacje umożliwiające rozróżnienie należnego wnioskodawcy wynagrodzenia za wykonywanie obowiązków pracowniczych pozbawionych twórczego charakteru od honorarium za stworzenie autorskich dzieł. Poza tym, zapisy umowy formułować będą - poprzez odniesienie czasu pracy poświęconego na wykonanie dzieła do ogółu przepracowanego czasu w poszczególnych miesiącach i w danym roku kalendarzowym - sposób ustalania wynagrodzenia autorskiego. Dodatkowo pracodawca wnioskodawcy dokonywać będzie odpowiedniej archiwizacji powstałych dzieł, a miesięczne oraz roczne rejestry czasu pracy akceptowane będą, w zakresie wykonanych przez wnioskodawcę prac i poświęconych na ten cel godzin, przez prezesa i Zarząd Spółki. Zaakceptowane przez Zarząd Spółki zestawienia roczne zawierać będą spis wszystkich wykonanych utworów z przypisaniem czasu poświęconego na ich realizację, wykonanych przez wnioskodawcę w danym roku kalendarzowym, wydruk roczny zawierać także będzie łączną ilość czasu (wyrażoną w godzinach) poświęconą na realizację wymienionych utworów i stanowić będzie podstawę podziału jego wynagrodzenia za dany rok kalendarzowy na dwie części: wynagrodzenia za wykonywanie obowiązków pracowniczych oraz wynagrodzenia za prace twórcze i nabycie przez Spółkę autorskich praw majątkowych do utworów. Umowa o pracę będzie również zawierać zapisy o nabyciu przez Spółkę autorskich praw majątkowych do utworów.

W związku z powyższym należy uznać, że skoro wnioskodawca jest traktowany w świetle przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych jako twórca, to w przypadku przychodów z korzystania przez niego z praw autorskich lub rozporządzania tymi prawami mogą być zastosowane, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, 50% koszty uzyskania przychodu.

Przy czym należy zaznaczyć, iż zgodnie z art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretacje przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zgodnie z art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego - rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Natomiast poprzez ustawy podatkowe, zgodnie z art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej należy rozumieć ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Stosownie do tej definicji, cytowana ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie stanowi przepisów prawa podatkowego, a więc działający w imieniu Ministra Finansów Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach nie jest upoważniony do interpretowania tej ustawy w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, a tym samym do stwierdzenia, czy konkretna praca stanowi prawo autorskie lub prawo pokrewne.

W sprawach interpretowania przepisów ww. ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych uprawnione jest Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego Departament Prawno-Legislacyjny. W razie wątpliwości, co do prawidłowości zakwalifikowania wykonanej pracy jako korzystającej z praw autorskich lub pokrewnych, należy zwrócić się w celu rozstrzygnięcia tej kwestii do ww. Ministerstwa.

Odnosząc się natomiast do możliwości dokonania przez wnioskodawcę podziału w zeznaniu rocznym wynagrodzenia na dwie części, tj. wynagrodzenia za zwykłe obowiązki pracownicze i wynagrodzenia za przeniesienie na pracodawcę autorskich praw majątkowych do wykonywanych przez wnioskodawcę utworów na podstawie otrzymanych od Spółki zestawienia rocznego i informacji o wysokości przychodów, w sytuacji gdy pracodawca w rocznej informacji PIT- 11 wykaże zastosowane w trakcie roku koszty uzyskania przychodów obliczone zgodnie z art. 22 ust. 2 ww. ustawy, podkreślić należy, że to podatnik ponosi odpowiedzialność (w tym karną skarbową) za prawidłowość danych umieszczonych w zeznaniu, to znaczy za podanie prawidłowego stanu faktycznego. Jeśli zatem podatnik otrzyma od płatnika informację, co do której posiada wiedzę, iż jest niezgodna z rzeczywistością, to powinien pod rygorem odpowiedzialności karnej skarbowej w zeznaniu podać dane zgodne z rzeczywistym stanem faktycznym. Rozliczenia podatku dokonuje bowiem podatnik w składanym przez siebie rocznym zeznaniu podatkowym.

W tym stanie rzeczy nie ma przeszkód prawnych, aby wnioskodawca uwzględnił w zeznaniu rocznym, przysługujące mu koszty uzyskania przychodu, w sytuacji gdy płatnik dokonał poboru zaliczki na podatek dochodowy z pominięciem uwzględnienia normy 50% kosztów uzyskania przychodów i koszty te nie zostały wykazane w informacji podatkowej PIT-11 o wysokości dochodu. Informacja o wysokości dochodu służy określeniu wysokości pobranych zaliczek na podatek i nie może przesądzać o przysługujących podatnikowi, bądź nie, kosztach uzyskania przychodu. Podatek pobrany przez płatnika ma charakter zaliczek na podatek, zaś właściwe rozliczenie z dochodu uzyskanego w danym roku podatkowym polega na złożeniu zeznania rocznego.

Reasumując zatem, jeżeli wszystkie warunki, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w celu zastosowania 50% normy kosztów uzyskania przychodów z tytułu korzystania z praw autorskich, zostały przez pracodawcę spełnione – wnioskodawca będzie mógł dokonać podziału wynagrodzenia na podstawie otrzymanych od pracodawcy dokumentów (będących odzwierciedleniem prawidłowo ustalonych kosztów) i w zeznaniu rocznym zastosować 50% koszty uzyskania przychodów w stosunku do wynagrodzenia (honorarium) z tytułu korzystania z praw autorskich lub rozporządzenia prawami autorskimi. Natomiast do pozostałych składników wynagrodzenia za zwykłe obowiązki pracownicze, norma kosztów uzyskania przychodu powinna być ustalona zgodnie z postanowieniami art. 22 ust. 2 ustawy podatkowej.

W związku z powyższym stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.