INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 23 czerwca 2010r. (data wpływu 5 lipca 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży używanego samochodu osobowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 lipca 2010r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży używanego samochodu osobowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W 2004r. Wnioskodawczyni zakupiła wraz z mężem nowy samochód osobowy z fakturą VAT na 22%. W styczniu 2007r. założyła działalność gospodarczą i wprowadziła ten samochód do ewidencji środków trwałych. Jako czynny podatnik VAT nie miała możliwości odliczenia VAT, gdyż samochód był kupiony wcześniej. W maju 2010r. jako firma „…” sprzedała samochód osobie fizycznej i wystawiła fakturę VAT ze stawką zwolnioną.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zastosowała właściwą stawkę VAT wystawiając fakturę ze stawką „zw” przy sprzedaży samochodu osobowego osobie fizycznej...

Zdaniem Wnioskodawczyni: kupując samochód jako osoba fizyczna nie miała możliwości odliczenia VAT i użytkowała go w prowadzonej działalności gospodarczej co najmniej 6 miesięcy, dlatego skorzystała ze zwolnienia z VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (…).

Według art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Co do zasady, stawka podatku – na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT - wynosi 22% (…). Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosowanie do art. 43 ust. 2 ww. ustawy, przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni w 2004r. zakupiła wraz z mężem nowy samochód osobowy z fakturą VAT na 22%. W styczniu 2007r. założyła działalność gospodarczą i wprowadziła ten samochód do ewidencji środków trwałych. Jako czynny podatnik VAT nie miała możliwości odliczenia VAT, gdyż samochód był kupiony wcześniej. W maju 2010r. jako firma „...” sprzedała samochód osobie fizycznej i wystawiła fakturę VAT ze stawką zwolnioną.

Zatem mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy stwierdzić należy, iż samochód osobowy będący przedmiotem zapytania spełnia definicję towaru używanego, bowiem Wnioskodawczyni używała go w okresie dłuższym niż pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania nim jak właściciel.

W związku z powyższym, jeżeli faktycznie w odniesieniu do ww. samochodu Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy jego zakupie, to ww. dostawa tego samochodu korzysta ze zwolnienia przewidzianego przepisem art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy zauważyć, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii czy Wnioskodawczyni przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT dokumentującej zakup samochodu o którym mowa we wniosku, gdyż nie było to przedmiotem zapytania. Powyższą kwestię przyjęto jako element przedstawionego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.