INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 maja 2010r. (data wpływu 31 marca 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 lipca 2010r. (data wpływu 3 sierpnia 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania z ulgi na zakup kas rejestrujących - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 maja 2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania z ulgi na zakup kas rejestrujących. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 26 lipca 2010r., będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 16 lipca 2010r. znak: IBPP4/443-817/10/EJ.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 26 marca 2010r. został złożony wniosek o zwrot za zakupione kasy fiskalne, na podstawie art. 111 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, do właściwego urzędu skarbowego dla podatnika tj. w O. Podatnik był zobowiązany prowadzić ewidencję na kasach rejestrujących, dlatego zgłosił do Naczelnika Urzędu Skarbowego zamiar nabycia w sumie 56 kas. Zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług kasy rejestrujące zostały zakupione w ilości 12 sztuk co w zaokrągleniu dało 1/5 wymaganej ilości zakupu ze zgłoszenia złożonego w Urzędzie Skarbowym. W miesiącu marcu zostało zakupionych 12 kas co zostało wykazane na fakturach. W zgłoszeniu jakie zostało wysłane do Naczelnika Urzędu Skarbowego zgłoszono 14 samochodów w których miały zostać zainstalowane kasy rejestrujące. Kiedy należało kupić kasy okazało się, że 2 osoby zrezygnowały, dlatego w miesiącu marcu zamiast 14 kas zostało zakupionych 12. W momencie dokonywania fiskalizacji, 2 osoby opóźniły swoje zatrudnienie z przyczyn niezależnych od podatnika na miesiąc kwiecień, co wynika z zafiskalizowanych kas. W miesiącu kwietniu zakupiono 12 kas a zafiskalizowano 14 (12 z kwietnia i 2 z marca). Naczelnik Urzędu Skarbowego zakwestionował zwrot za kasy rejestrujące i z uwagi na zaistniały fakt zafiskalizowania 10 a nie 12 kas odrzucił możliwość odliczenia kas zakupionych w marcu oraz niewywiązania się z przepisów ustawy nie zezwolił na odliczenie kolejnych kas zakupionych i zafiskalizowanych w kwietniu.

W piśmie z dnia 26 lipca 2010r. Wnioskodawca wskazał, że w dniu 26 marca 2010r. została złożona informacja o liczbie oraz miejscu zainstalowania kas fiskalnych na podstawie art. 111 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, do właściwego Urzędu Skarbowego dla podatnika. Podatnik był zobowiązany prowadzić ewidencję na kasach rejestrujących, dlatego zgłosił do naczelnika Urzędu Skarbowego zamiar nabycia w sumie 56 kas. Zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług kasy rejestrujące zostały zakupione w ilości 12 sztuk co w zaokrągleniu dało 1/5 wymaganej ilości zakupu ze zgłoszenia złożonego w urzędzie skarbowym. W miesiącu marcu zostało zakupionych 12 kas co zostało wykazane na fakturach. Z przyczyn niezależnych od podatnika zostało zafiskalizowanych 10 kas, natomiast kolejne 2 zostały zafiskalizowane w dniu 2 oraz 9 kwietnia. Przyczyną tego faktu było zatrudnienie 11 oraz 12 pracownika dopiero w kwietniu, do których zostały przydzielone kasy rejestrujące. W kolejnym miesiącu tj. w kwietniu zostało zakupionych kolejnych 12 kas fiskalnych oraz 12 zostało zafiskalizowanych. Naczelnik Urzędu Skarbowego zakwestionował zwrot za kasy fiskalne i oznajmił, że z uwagi na zaistniały fakt zafiskalizowania 10 a nie 12 kas odrzucił możliwość odliczenia kas zakupionych w marcu oraz z niewywiązania się z przepisów ustawy nie zezwolił na odliczenie kolejnych kas zakupionych i zafiskalizowanych w kwietniu.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że przedmiotem prowadzonej przez niego działalności w nawiązaniu do rozstrzyganej sprawy jest transport lądowy pasażerski miejski i podmiejski, działalność taksówek osobowych, pozostały transport lądowy pasażerski, gdzie indziej nie sklasyfikowany. Obowiązek ewidencjonowania na kasach fiskalnych powstał dnia 28 marca 2010r. Pierwsze 12 kas zostało zakupionych w miesiącu marcu 2010r., z czego 10 zastało zafiskalizowanych w marcu natomiast kolejne dwie kasy, które zakupione były 30 marca 2010r. zafiskalizowano 2 kwietnia. Naczelnik Urzędu Skarbowego został poinformowany o fiskalizacji kas w terminie 7 dni. 10 zakupionych kas w marcu zostało od razu zafiskalizowanych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 26.07.2010r.):

Czy należy się zwrot za zakupione kasy fiskalne w miesiącach marzec i kwiecień...

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w piśmie z dnia 26 lipca 2010r.), zarówno za miesiąc marzec jak i kwiecień należy uznać zwrot za kasy fiskalne. W marcu nie został dopełniony warunek fiskalizacji kas, wynikało to jednak z przyczyn od Wnioskodawcy niezależnych. Wnioskodawca nie chciał fiskalizować kas jeżeli dwóch pracowników doszło dopiero początkiem kwietnia, na co również Wnioskodawca nie miał gwarancji, że tak szybko to nastąpi. Wiadomo, że po zafiskalizowaniu kas rejestrujących należy prowadzić na nich ewidencję, a nie można tego robić jeżeli leżałyby one bezużyteczne do 2 kwietnia.

Jeżeli nie ma możliwości uznania zwrotu za 12 kas, można uznać, że zwrot za kasy z marca należy się nie za 12 (tyle zostało zakupionych czyli 1/5 wymaganej liczby), a za 10 ponieważ w ich przypadku zostały dopełnione warunki zakupu wraz z fiskalizacją zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. Zgodnie z przepisami ustawy została zakupiona 1/5 liczby kas sugerowanej do zwrotu. Co do miesiąca kwietnia Wnioskodawca uważa, że wszystkie warunki zostały dopełnione zgodnie z przepisami wynikającymi z ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.). W myśl tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zgodnie z art. 111 ust. 4 ww. ustawy o podatku VAT podatnicy, którzy rozpoczną ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego w obowiązujących terminach, mogą odliczyć od tego podatku kwotę wydatkowaną na zakup każdej z kas rejestrujących zgłoszonych na dzień rozpoczęcia (powstania obowiązku) ewidencjonowania w wysokości 90% jej ceny zakupy (bez podatku), nie więcej jednak niż 700 zł.

Stosownie do zapisu § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 grudnia 2008r. w sprawie odliczania i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących (Dz. U. Nr 228, poz. 1509) odliczenie, o którym mowa w art. 111 ust. 4, zwane dalej „odliczeniem”, może być dokonane w deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług za okres rozliczeniowy, w którym rozpoczęto ewidencjonowanie, lub za okresy następujące po tym okresie rozliczeniowym. Podstawą do odliczenia jest posiadanie przez podatnika dowodu zapłaty całej należności za kasę rejestrującą.

Przepis § 3 ust. 1 cyt. rozporządzenia określa, iż dokonanie odliczenia następuje pod warunkiem złożenia przez podatnika do właściwego naczelnika urzędu skarbowego, przed terminem rozpoczęcia ewidencjonowania, pisemnego zgłoszenia o liczbie kas rejestrujących i miejscu (adresie) ich używania, które podatnik zamierza stosować do ewidencjonowania.

Odliczenia mogą dokonać podatnicy, którzy rozpoczną ewidencjonowanie nie później niż w obowiązujących ich terminach, przy użyciu kas rejestrujących spełniających wymagania określone w przepisach dotyczących kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (§ 3 ust. 2 rozporządzenia).

Natomiast przepis § 6 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 224, poz. 1797) określa, że w terminach wynikających z § 2, § 3 ust. 2-6 oraz § 4 podatnicy są obowiązani rozpocząć ewidencjonowanie przy zastosowaniu co najmniej 1/5 (w zaokrągleniu w górę do liczb całkowitych) liczby kas rejestrujących, która zgodnie z art. 111 ust. 4 ustawy została zgłoszona przez podatnika do właściwego naczelnika urzędu skarbowego do prowadzenia ewidencji we wszystkich miejscach prowadzenia sprzedaży, na dzień rozpoczęcia ewidencjonowania. Od pierwszego dnia każdego następnego miesiąca podatnicy są obowiązani zastosować do ewidencjonowania kolejne kasy rejestrujące, w liczbie nie mniejszej niż liczba kas rejestrujących przypadająca do ewidencjonowania w pierwszym miesiącu ewidencjonowania wynikająca z dokonanego przez podatnika zgłoszenia. Rozpoczęcie ewidencjonowania, na zasadach określonych w ust. 1, przedłuża odpowiednio okres zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania w części dotyczącej obrotów realizowanych na stanowiskach kasowych, na których ewidencjonowanie powinno być prowadzone w kolejnych miesiącach (§ 6 ust. 2).

Zaznaczenia wymaga, iż ze sformułowania przepisu art. 111 ust. 4 ustawy o VAT nie wynika, że chodzi o pierwsze jakie wystąpi rozpoczęcie ewidencjonowania przy użyciu kas, ale o dzień rozpoczęcia (powstania obowiązku) ewidencjonowania, który ma miejsce zarówno, gdy podmiot jest obowiązany, mimo zwolnienia, ewidencjonować pewne czynności przy użyciu kas fiskalnych, jak i wtedy, gdy w związku z upływem terminu zwolnienia określonego w przepisach, ma obowiązek całość sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, ewidencjonować za pomocą tych kas.

Przytoczone powyżej regulacje nie nasuwają wątpliwości, że termin użyty w art. 111 ust. 4 ustawy o VAT, w zakresie rozpoczęcia ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego „w obowiązujących terminach” dotyczy terminów, oznaczonych datą kalendarzową, zwolnień określonych w paragrafach 2, 3, 3a, kiedy to po tej dacie zwolnienia tracą moc, a całość sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych podlega ewidencji za pomocą kas fiskalnych, oczywiście wprowadzanych sukcesywnie.

Na mocy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338), określone zostały m. in. obowiązki podatników w zakresie stosowania kas rejestrujących.

Z zapisu § 7 ust. 1 pkt 10 powołanego rozporządzenia wynika, że podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, z zastrzeżeniem ust. 2, obowiązani są m. in. do zgłoszenia kasy w terminie 7 dni od dnia jej fiskalizacji do naczelnika urzędu skarbowego w celu otrzymania numeru ewidencyjnego kasy, zgodnie z załącznikiem nr 3 do rozporządzenia.

Z powołanych przepisów wynika, że aby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia kwoty wydatkowanej z tytułu zakupu kasy rejestrującej musi spełniać wszystkie określone przepisami prawa warunki, polegające na:

• posiadaniu dowodu zapłaty całej należności za kasę rejestrującą,
• złożeniu naczelnikowi urzędu skarbowego, przed terminem rozpoczęcia ewidencjonowania, pisemnego zgłoszenia o liczbie kas rejestrujących i miejscu (adresie) ich używania, które podatnik zamierza stosować do ewidencjonowania,
• rozpoczęciu ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej nie później niż w obowiązujących terminach, przy użyciu kas rejestrujących spełniających wymagania określone w przepisach dotyczących kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania,
• dokonaniu fiskalizacji kasy rejestrującej i powiadomienia o tym fakcie naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni od dnia jej fiskalizacji.
  
  

Uchybienie jednemu z wymienionych warunków skutkuje utratą prawa do odliczenia ulgi z tytułu zakupu kasy rejestrującej.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w dniu 26 marca 2010r. złożył do właściwego urzędu skarbowego informację o liczbie oraz miejscu zainstalowania kas fiskalnych. Podatnik był zobowiązany prowadzić ewidencję na kasach rejestrujących, dlatego zgłosił do Naczelnika Urzędu Skarbowego zamiar nabycia w sumie 56 kas.

Obowiązek ewidencjonowania na kasach fiskalnych powstał u Wnioskodawcy dnia 28 marca 2010r. Wnioskodawca zakupił kasy w ilości 12 sztuk co w zaokrągleniu dało 1/5 wymaganej ilości zakupu ze zgłoszenia złożonego w urzędzie skarbowym. W miesiącu marcu 2010r. zostało zakupionych 12 kas co zostało wykazane na fakturach. Z przyczyn niezależnych od podatnika zostało zafiskalizowanych 10 kas natomiast kolejne 2 kasy, które zostały zakupione 30 marca 2010r. zafiskalizowano w dniu 2 oraz 9 kwietnia 2010r., tj. już w następnym miesiącu. W kolejnym miesiącu tj. w kwietniu 2010r. Wnioskodawca zakupił kolejne 12 kas rejestrujących oraz 12 kas zostało zafiskalizowanych. Naczelnik Urzędu Skarbowego został poinformowany o fiskalizacji kas w terminie 7 dni.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz przepisy prawa obowiązujące w tym zakresie stwierdzić należy, iż Wnioskodawca nie spełnił wszystkich wymaganych obowiązków warunkujących skorzystanie z prawa do odliczenia kwot wydanych na zakup dwóch kas rejestrujących w miesiącu marcu 2010r.

Cytowane wyżej przepisy jednoznacznie wskazują, iż ulga z tytułu zakupu kasy rejestrującej przysługuje podatnikowi w sytuacji gdy rozpocznie ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas w obowiązującym terminie.

Ponadto podatnicy są obowiązani rozpocząć ewidencjonowanie przy zastosowaniu co najmniej 1/5 liczby kas rejestrujących która została zgłoszona przez podatnika do właściwego naczelnika urzędu skarbowego do prowadzenia ewidencji we wszystkich miejscach prowadzenie sprzedaży na dzień rozpoczęcia ewidencjonowania (powstania obowiązku).

Bezsporny w sprawie jest fakt wystąpienia u Wnioskodawcy obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej od dnia 28 marca 2010r. Przed upływem tego terminu Wnioskodawca w dniu 26 marca 2010r. złożył informacje o liczbie oraz miejscu zainstalowania kas (56 szt.).

Wnioskodawca zakupił w miesiącu marcu 12 kas, co w przybliżeniu odpowiada 1/5 ilości wymaganego zakupu. Podkreślenia jednak wymaga, iż zakupu 2 kas dokonał w dniu 30 marca 2010r. tj. po dniu, w którym powstał wobec niego obowiązek ewidencjonowania.

Powyższe oznacza, iż na dzień rozpoczęcia (powstania obowiązku) ewidencjonowania Wnioskodawca nie tylko nie rozpoczął ewidencjonowania na wymaganej ilości 12 kas, lecz nawet nie zakupił tej ilości kas.

Wnioskodawca wskazuje, iż w marcu 2010r. z przyczyn niezależnych od podatnika zostało zafiskalizowanych 10 kas natomiast kolejne dwie zostały zafiskalizowane w dniu 2 i 9 kwietnia 2010r. tj. już w następnym miesiącu. Przyczyną tego faktu było zatrudnienie 11 oraz 12 pracownika dopiero w kwietniu, do których zostały przydzielone kasy rejestrujące.

Należy zauważyć, że obowiązek ewidencjonowanie przy zastosowaniu co najmniej 1/5 liczby kas rejestrujących zgłoszonych na dzień rozpoczęcia ewidencjonowania nie został wyłączony w stosunku do podatników, którzy z przyczyn niezależnych od siebie i niezawinionych nie rozpoczęli ewidencjonowania w obowiązujący terminach. Zaznaczenia również wymaga, iż nic nie stoi na przeszkodzie zafiskalizowania kasy rejestrującej w dniu powstania obowiązku, pomimo, że sprzedaż w danym dniu nie wystąpi. Poprzez zafiskalizowanie kasy wyrażona zostaje przez podatnika gotowość do rozpoczęcia ewidencjonowania, natomiast jeżeli z przyczyn obiektywnych ta sprzedaż nie wystąpi, ewentualne dobowe lub okresowe raporty fiskalne będą „zerowe”.

W kontekście powyższego podkreślenia wymaga, iż zastosowanie ulgi jest prawem podatnika, z którego korzysta on poprzez złożenie określonego oświadczenia woli, po spełnieniu warunków przewidzianych prawem. Wszelkie zwolnienia i ulgi podatkowe stanowią wyjątek od zasady powszechności i równości opodatkowania stąd też przyznanie przywileju podatkowego uzależnione jest od ścisłego wypełnienia warunków przewidzianych dla przyznania tego przywileju.

Nie ulega wątpliwości, iż Wnioskodawca nie rozpoczął ewidencjonowania przy zastosowaniu co najmniej 1/5 liczby kas rejestrujących która została zgłoszona na dzień rozpoczęcia ewidencjonowania. Wnioskodawca na dzień powstania obowiązku podatkowego zakupił i dokonał fiskalizacji tylko 10 kas. Nie rozpoczął więc ewidencjonowania w obowiązującym terminie za pomocą dwóch kas rejestrujących. Tym samym odnośnie tych dwóch kas nie zostały spełnione przez Wnioskodawcę wszystkie warunki uprawniające do zastosowania ulgi na zakup kasy rejestrującej.

Natomiast wszystkie warunki przyznające Wnioskodawcy prawo do skorzystania z możliwości odliczenia kwot wydanych na zakup kas rejestrujących zostały dopełnione w miesiącu kwietniu 2010r., bowiem Wnioskodawca zakupił 12 kas i dokonał ich fiskalizacji w terminie 7 dni. Również o tym fakcie powiadomił Naczelnika Urzędu Skarbowego.

Zatem Wnioskodawca może skorzystać z prawa do odliczenia kwot wydanych na zakup tych kas, co do których zostały prawidłowo spełnione wszystkie warunki określone przepisami Rozporządzenia z dnia 19 grudnia 2008r. w sprawie odliczania i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących. Dotyczy to 10 kas rejestrujących nabytych i zafiskalizowanych w marcu 2010r., jak i 12 kas nabytych i zafiskalizowanych w kwietniu 2010r. Natomiast Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do skorzystania z ulgi na zakup dwóch kas dokonanych dnia 30 marca 2010r., albowiem w odnośnie tych kas Wnioskodawca nie spełnił wszystkich warunków dających prawo do odliczania kwoty wydanej na zakup tych kas.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy, „że zarówno za miesiąc marzec jak i kwiecień należy uznać zwrot za kasy fiskalne”, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.