INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 19 maja 2010 r. (data wpływu – 24 maja 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 sierpnia 2010 r. (data wpływu – 30 sierpnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 26 sierpnia 2010 r. (data wpływu – 30 sierpnia 2010 r.)

W przedmiotowym wniosku oraz w piśmie uzupełniającym przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Pani siostra otrzymała od rodziców (ojciec zmarł w dniu 6 października 1956 r.) grunty wraz z zabudowaniami, stanowiące gospodarstwo rolne, a zarazem cały ich majątek, w zamian za ustanowienie dożywocia. Po śmierci siostry w dniu 25 września 1997 r. na mocy testamentu nabyła Pani w drodze spadku ww. nieruchomość.

Uprzednio decyzją Prezydium Rady Narodowej z dnia 30 października 1956 r. wywłaszczono Pani rodzinę z nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa – Ministerstwa Obrony Narodowej. Nieruchomość ta jest zapisana Księdze Wieczystej prowadzonej przez Sąd Rejonowy. Dnia 14 lutego 1996 r. Wojewoda wydał decyzję stwierdzającą, że decyzja Prezydium Rady Narodowej z dnia 30 października 1956 r. została wydana z naruszeniem prawa. Natomiast w dniu 14 stycznia 1999 r. Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast utrzymał w mocy decyzję Wojewody, w myśl której stwierdzono nieważność wydanej w 1956 r. decyzji Prezydium Rady Narodowej. Z kolei w dniu 31 października 2006 r. Sąd Okręgowy w wydanym przez siebie wyroku nakazał wydanie zajętych przez Skarb Państwa gruntów ich prawowitemu właścicielowi, to znaczy Pani.

Przedmiotowe grunty do chwili obecnej znajdują się w dyspozycji Skarbu Państwa, a ściślej w dyspozycji Rejonowego Zarządu Infrastruktury Ministerstwa Obrony Narodowej, gdyż na ich terenie zostały wybudowane urządzenia, których użytkowanie jest konieczne do prawidłowego działania lotniska wojskowego. Biorąc pod uwagę fakt, że zabudowane przez wojsko grunty nie mogą być Jej przekazane, przychyliła się Pani do propozycji sprzedania ww. gruntów. Wycena została sporządzona na zlecenie Rejonowego Zarządu Infrastruktury przez biegłych rzeczoznawców majątkowych i została ustalona na kwotę 860 000 zł. Jako właścicielka 9/10 powierzchni gruntów (1/10 odsprzedała swojemu siostrzeńcowi) powinna Pani otrzymać kwotę 774 000 zł. Planowana sprzedaż – jak Pani wskazuje – zostanie przeprowadzona na podstawie przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy od sprzedaży odzyskanych od Ministerstwa Obrony Narodowej gruntów będzie Pani musiała zapłacić podatek, jeżeli ich nabywcą jest należący do struktur MON Rejonowy Zarząd Infrastruktury...

Pani zdaniem, nie powinna płacić podatku od sprzedaży gruntów, które uprzednio zostały bezprawnie zagarnięte (od 1956 r. Pani wraz z rodziną ubiegała się o ich zwrot). Obecnie na ww. gruntach znajdują się urządzenia niezbędne do funkcjonowania lotniska wojskowego, wobec czego zwrot nieruchomości jest bezsensowny, a wręcz niemożliwy. W tej sytuacji zgodziła się Pani na zaproponowaną przez Rejonowy Zarząd Infrastruktury sprzedaż gruntów za cenę ustaloną przez rzeczoznawców.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Pani w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Dla rozpatrywanej sprawy istotna jest więc kwestia, od kiedy należy liczyć bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w cytowanym wyżej przepisie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Niezbędne jest więc ustalenie momentu nabycia przez Panią udziału w prawie własności nieruchomości.

W związku z tym, w przedmiotowej sprawie istotne staje się rozstrzygnięcie kwestii, czy stwierdzenie braku podstaw do przejęcia nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa i potwierdzenie własności spadkobierców byłych właścicieli stanowi jej nabycie w myśl powołanego wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy rozstrzygnięciu tego problemu należy mieć na uwadze nie tylko przepisy prawa podatkowego, ale przede wszystkim przepisy prawa cywilnego dotyczące nabycia, czy też utraty prawa własności.

W sytuacji, gdy dochodzi do zwrotu bezprawnie zajętej nieruchomości spadkobiercom osoby, której tę nieruchomość odebrano, wówczas prawo do zwrotu znajduje swe źródło w nabyciu spadku.

Spadek jest instytucją regulowaną przepisami zawartymi w księdze czwartej ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Artykuł 924 tej ustawy stanowi, że spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy. Natomiast zgodnie z jego art. 925, spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

Mając na uwadze ww. regulacje prawne stwierdzić należy, iż skoro spadek, stanowiący ogół majątkowych praw i obowiązków zmarłego (art. 922 § 1 k.c.) otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy i według tej daty spadkobierca nabywa spadek, za dzień nabycia rzeczy lub praw w drodze spadku należy rozumieć dzień jego otwarcia.

Niezależnie od powyższego, na stan prawny nieruchomości istotny wpływ mogą wywierać, wydawane zarówno na gruncie prawa cywilnego, administracyjnego, jak i karnego - orzeczenia sądowe i decyzje administracyjne, stanowiące dokumenty o szczególnym znaczeniu. Waga tych orzeczeń wynika z pozycji jaką zajmują sądy i organy administracji publicznej.

Wskazać należy, iż w zaistniałym stanie faktycznym z punktu widzenia konsekwencji podatkowych istotne znaczenie ma stwierdzenie w decyzji Wojewody (utrzymanej w mocy decyzją Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast) nieważności decyzji Prezydium Rady Narodowej z 1956 r. o wywłaszczeniu na rzecz Skarbu Państwa nieruchomości należącej do Pani rodziny.

Tym samym, przejęcie przedmiotowej nieruchomości przez Skarb Państwa było aktem nie znajdującym podstaw w obowiązującym prawie, a więc tytuł własności winien trwać przy prawowitych właścicielach, gdyby żyli. Negatywnych skutków bezprawnego postępowania ówczesnych władz nie mogą też ponosić następcy prawni zmarłego właściciela lub jego spadkobierców.

Powyższe oznacza więc, że jakkolwiek należąca do Pani rodziny nieruchomość zajęta została na rzecz Skarbu Państwa, to było to postępowanie niezgodne z prawem. Skutki działania ówczesnych władz uchylone zostały decyzją właściwego organu administracji rządowej. Istotnym w tym przypadku jest również wyrok sądowy nakazujący wydanie nieruchomości. Konsekwencją powyższego było potwierdzenie praw Pani rodziców i siostry, a w efekcie Pani jako spadkobiercy, do przedmiotowej nieruchomości. Za datę nabycia przez Panią udziału w prawie własności nieruchomości należy uznać więc dzień 25 września 1997 r., a więc moment otwarcia spadku po zmarłej siostrze.

Odnosząc powyższe do przytoczonego powyżej przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy stwierdzić, że sprzedaż udziału w odziedziczonej nieruchomości nie stanowi podlegającego opodatkowaniu źródła przychodu. Wynika to z faktu, iż zbycie nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do jej nabycia. W związku z powyższym, otrzymana z tego tytułu kwota nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.