INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 28.09.2010 r. (data wpływu 29.09.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych umorzenia pożyczki w związku ze śmiercią pożyczkobiorcy, zaciągniętej ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29.09.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych umorzenia pożyczki w związku ze śmiercią pożyczkobiorcy, zaciągniętej ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

P. tworzy Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych na podstawie ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (t. j. Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz.335 ze zm.). Środki z funduszu przeznaczone są między innymi na pomoc osobom uprawnionym w postaci pożyczki udzielonej na cele mieszkaniowe.

Zapisy regulaminu ZFŚS, a w szczególności zapis 6 umowy przewiduje, że w przypadku śmierci osoby uprawnionej, która otrzymała pomoc na cele mieszkaniowe, niespłacona kwota pożyczki ulega umorzeniu w całości. Treść umowy pożyczki nie zwiera postanowień o obowiązku uregulowania niespłaconej kwoty pożyczki na cele mieszkaniowe przez współmałżonka lub innych spadkobierców osoby uprawnionej. Na podstawie interpretacji Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 23.05.2006 r. P. niespłaconą kwotę pożyczki po śmierci pożyczkobiorcy traktuje jako dług spadkowy.

Z powodu śmierci pracownika spadkobiercy uzyskują przychód z innych źródeł (art. 20 ustawy pdof odpowiadający wartości umorzonego świadczenia, co skutkuje obowiązkiem sporządzenia informacji PIT 8C. Wystąpienie z wnioskiem o ponowną interpretację przepisów prawa podatkowego spowodowane jest pojawieniem się szeregu odmiennych stanowisk w tym zakresie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy umorzenie pożyczki mieszkaniowej udzielonej ze środków ZFŚŚ wskutek śmierci pożyczkobiorcy stanowi przychód dla współmałżonka lub innych spadkobierców, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i rodzi po stronie pracodawcy obowiązki określone w art. 42 ustawy pdof...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Jeśli zgodnie z regulaminem ZFŚS wskutek śmierci pracownika udzielona pożyczka podlega umorzeniu i żadne zapisy nie precyzują obowiązku uregulowania niespłaconych rat pożyczki przez współmałżonka lub innych spadkobierców, to zobowiązanie spłaty pożyczki wygasa i nie stanowi długu spadkowego. Z chwilą śmierci pracownika wygasa zobowiązanie i przestaje istnieć obowiązek majątkowy, zatem kwota umorzonej pożyczki nie wchodząc do masy spadkowej, nie stanowi długu spadkowego, który mógłby przejść na spadkobierców.

Pomiędzy pracodawcą zmarłego pracownika, a spadkobiercami pracownika nie powstaje żaden stosunek prawny dotyczący pożyczki, gdyż umorzenie dotyczyło zmarłego pracownika, a nie jego spadkobierców. Nie można uznać, że po stronie spadkobierców powstał przychód, a tym samym po stronie płatnika obowiązek wystawienia informacji PIT-8C.

Wnioskodawca wskazuje, że takie stanowisko zostało przedstawione w analogicznych przypadkach w interpretacji prawa podatkowego w tym zakresie wydanych przez uprawnione ograny podatkowe:

Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dn. 08.08.2008 r., Nr IPPB1/415-866/08/IF Dyrektora Izby skarbowej w Poznaniu z dn.16.09.2008 r. Nr ILPB1/415-432/08-4/AK i Dyrektora Izby skarbowej w Katowicach z dn. 19.01 .2010 r. Nr IBPBII/1/415-833/09/AŻ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r., Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z zastrzeżeniem art. 14 – 15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy źródłami przychodów są również: inne źródła.

Z kolei art. 20 ust. 1 powołanej ustawy stanowi, że za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jak wynika z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), prawa i obowiązki zmarłego przechodzą z chwilą śmierci na spadkobierców. Z kolei w myśl art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tą samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Co do zasady, pożyczki udzielane pracownikowi przez zakład pracy z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych nie stanowią przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przychodem takim jest jednak umorzona kwota pożyczki (jako nieodpłatne lub częściowo odpłatne świadczenie). W przypadku pracowników kwota powyższa stanowi przychód ze stosunku pracy opodatkowany na analogicznych zasadach jak pozostałe przychody z tego źródła (art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Natomiast, jeżeli umorzenie pożyczki następuje po śmierci pożyczkobiorcy (pracownika), a w regulaminie zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub w umowie o udzielenie pożyczki zawarto zapis o obowiązku uregulowania niespłaconych rat pożyczki przez spadkobiercę po śmierci pożyczkobiorcy, to udzielona pożyczka umorzona zostaje spadkobiercy, a nie pracownikowi. W tej sytuacji przychód w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzyskuje spadkobierca, przejmujący obowiązki dłużnika, a pożyczkodawca ma obowiązek wystawić PIT-8C na podstawie art. 42a ustawy. Zatem w przypadku, gdy po śmierci pożyczkobiorcy, dochodzi do umorzenia pożyczki spadkobiercy, który przejął obowiązki dłużnika, u tego spadkobiercy powstaje przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten odpowiada wartości umorzonej pożyczki.

Natomiast w sytuacji, gdy żadne zapisy nie precyzują obowiązku uregulowania niespłaconych rat pożyczki przez spadkobiercę (w tym współmałżonka), a udzielona pożyczka umarzana jest zmarłemu pracownikowi, pracodawca nie jest zobowiązany do wystawienia PIT-8C spadkobiercom.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca na podstawie regulaminu ZFŚS udziela pomocy w formie pożyczki mieszkaniowej osobom uprawnionym do korzystania ze świadczeń z Zakładowego Funduszu Świadczeń. Zgodnie z zapisem regulaminu ZFŚS a w szczególności § 6 w przypadku śmierci osoby uprawnionej (pracownika), która otrzymała pomoc na cele mieszkaniowe, niespłacona kwota pożyczki ulega umorzeniu w całości. Treść umowy pożyczki nie zawiera postanowień o obowiązku uregulowania niespłaconej kwoty pożyczki na cele mieszkaniowe przez współmałżonka lub innych spadkobierców osoby uprawnionej.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny i przytoczone przepisy prawne stwierdzić należy, iż skoro z chwilą śmierci pożyczkobiorcy niespłacona kwota pożyczki udzielona z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych podlega na mocy regulaminu umorzeniu w całości, to nie skutkuje to dla małżonka lub innych spadkobierców pożyczkobiorcy powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wobec czego Wnioskodawca nie ma obowiązku sporządzenia informacji PIT-8C.

Końcowo - odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych wskazać należy, iż orzeczenia te dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw, podatników w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast Organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.