INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 2 sierpnia 2010r. (data wpływu 3 sierpnia 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 sierpnia 2010r. (data wpływu 5 sierpnia 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie przeliczania faktury VAT w EURO na złote - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 sierpnia 2010r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 2 sierpnia 2010r. (data wpływu 5 sierpnia 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy na podstawie art. 31a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług prawidłowy jest sposób przeliczania faktury VAT w EURO na złote.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza dla polskiego odbiorcy wystawiać faktury VAT w walucie EURO. Na podstawie art. 31a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług Wnioskodawca chce dokonywać przeliczania na złote w następujący sposób: cenę jednostkową netto wyrażoną w EURO pomnożyć przez kurs średni EURO ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, wynik otrzymany w zł zaokrąglić do dwóch miejsc po przecinku, następnie pomnożyć tak otrzymaną cenę jednostkową w zł przez ilość sztuk, otrzymaną wartość netto (podstawę opodatkowania w zł) pomnożyć przez stawkę podatku VAT, tak otrzymaną kwotę podatku VAT dodać do wartości netto aby otrzymać wartość brutto.

Jeżeli faktura posiada więcej niż jedną pozycję spółka zamierza sumować otrzymane we wcześniej opisany sposób wartości netto w zł z pozycji, aby uzyskać podstawę opodatkowania w zł, następnie podstawę opodatkowania pomnożyć przez stawkę podatku VAT i tak otrzymaną kwotę podatku VAT dodać do podstawy opodatkowania aby otrzymać wartość brutto faktur.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy na podstawie art. 31a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług prawidłowy jest sposób przeliczania faktury VAT w EURO na złote przedstawiony w poz. 54 wniosku...

Zdaniem wnioskodawcy, na podstawie art. 31a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług sposób przeliczania faktury VAT w EURO na złote przedstawiony w poz. 54 wniosku jest prawidłowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Art. 106 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (…).

Stosownie do art. 31a ust. 1 ww. ustawy o VAT, w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

W myśl art. 31a ust. 2 ustawy o VAT w przypadku gdy zgodnie z przepisami ustawy lub przepisami wykonawczymi do ustawy podatnik może wystawić fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego i wystawi ją w przewidzianym przepisami terminie, a kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej na tej fakturze, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury.

Natomiast § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.) obowiązującego od dnia 1 grudnia 2008r., zwanego dalej rozporządzeniem stanowi, że faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. numer kolejny faktury oznaczonej jako „FAKTURA VAT”;
4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
9. stawki podatku;
10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.

Ponadto, w myśl § 5 ust. 3 ww. rozporządzenia, sprzedawca może określić w fakturze również kwoty podatku dotyczące wartości sprzedaży poszczególnych towarów i usług wykazanych w tej fakturze; w tym przypadku łączna kwota podatku może być ustalona w wyniku podsumowania jednostkowych kwot podatku.

W § 5 ust. 6 rozporządzenia wskazano, iż kwoty podatku wykazuje się w złotych bez względu na to, w jakiej walucie określona jest kwota należności w fakturze. Kwoty wykazywane w fakturze zaokrągla się do pełnych groszy, przy czym końcówki poniżej 0,5 grosza pomija się, a końcówki 0,5 grosza i wyższe zaokrągla się do 1 grosza.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza dla polskiego odbiorcy wystawiać faktury VAT w walucie EURO. Na podstawie art. 31a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług Wnioskodawca chce dokonywać przeliczania na złote w następujący sposób: cenę jednostkową netto wyrażoną w EURO pomnożyć przez kurs średni EURO ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, wynik otrzymany w zł zaokrąglić do dwóch miejsc po przecinku, następnie pomnożyć tak otrzymaną cenę jednostkową w zł przez ilość sztuk, otrzymaną wartość netto (podstawę opodatkowania w zł) pomnożyć przez stawkę podatku VAT, tak otrzymaną kwotę podatku VAT dodać do wartości netto aby otrzymać wartość brutto.

Jeżeli faktura posiada więcej niż jedną pozycję spółka zamierza sumować otrzymane we wcześniej opisany sposób wartości netto w zł z pozycji, aby uzyskać podstawę opodatkowania w zł, następnie podstawę opodatkowania pomnożyć przez stawkę podatku VAT i tak otrzymaną kwotę podatku VAT dodać do podstawy opodatkowania aby otrzymać wartość brutto faktur.

Przytoczone powyżej przepisy wskazują tryb postępowania w przypadku, gdy kwoty wykazane zostały na fakturze w walucie obcej. Żaden z przepisów ustawy ani przepisów wykonawczych do niej nie określa natomiast, które podmioty i w stosunku do jakich transakcji mogą stosować walutę obcą na fakturach dokumentujących dane czynności. Ponadto cytowane przepisy prowadzą do wniosku, iż podmioty dokonujące przeliczania kwot wyrażonych w walutach obcych nie mają dowolności co do wyboru sposobu przeliczania, gdyż zasady takie zostały wyraźnie określone w przywołanych przepisach.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane powyżej przepisy stwierdzić należy, że przyjęty przez Wnioskodawcę sposób przeliczania waluty obcej na walutę polską jest prawidłowy.

Faktura będzie też zawierała te elementy, które określa cyt. wyżej § 5 ust. 1 rozporządzenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.