INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 29.07.2010 r. (data wpływu 03.08.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania opłat pobieranych za:

• sporządzanie wyrysów i wypisów z operatu ewidencyjnego,
• wydanie dokumentu stwierdzającego uprawnienie do kierowania pojazdem, pozwolenia czasowego, dowodu rejestracyjnego oraz tablic rejestracyjnych pojazdu, wydanie karty wędkarskiej, dziennika budowy,
• zajęcie pasa drogowego oraz umieszczenie urządzeń w pasie drogi nie związanego z funkcjonowaniem drogi, zezwolenie na przejazd pojazdów nienormatywnych, zezwolenie na umieszczenie reklamy i obiektów
• jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 03.08.2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania opłat pobieranych za sporządzanie wyrysów i wypisów z operatu ewidencyjnego, wydanie dokumentu stwierdzającego uprawnienie do kierowania pojazdem, pozwolenia czasowego, dowodu rejestracyjnego oraz tablic rejestracyjnych pojazdu, wydanie karty wędkarskiej, dziennika budowy, zajęcie pasa drogowego oraz umieszczenie urządzeń w pasie drogi nie związanego z funkcjonowaniem drogi, zezwolenie na przejazd pojazdów nienormatywnych, zezwolenie na umieszczenie reklamy i obiektów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Czynności polegające na wydawaniu dokumentów komunikacyjnych, dowodów rejestracyjnych, pozwoleń czasowych, tablic rejestracyjnych pojazdów. Czynności te podlegają fakturowaniu, i są ujmowane w deklaracji VAT w poz. C 1.20 „dostawa towarów oraz świadczenie usług na terenie kraju zwolniona od podatku”. Stawki opłat komunikacyjnych wynikają z rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 23 września 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wysokości opłat za wydanie dowodu rejestracyjnego, pozwolenia czasowego i tablic (tablicy) rejestracyjnych pojazdów (Dz. U. Nr 211, poz. 2148 ze zm.). Zdaniem Wnioskodawcy, należy zaprzestać wystawiania faktur VAT za ww. opłaty i nie powinny być ujmowane w deklaracji podatku VAT.

Czynności polegające na udostępnieniu danych geodezyjnych - wykonywanie wypisów i wyrysów. Za czynności wynikające z rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 19 lutego 2004 r. w sprawie wysokości opłat za czynności geodezyjne i kartograficzne oraz udzielanie informacji, a także za wykonywanie wyrysów i wypisów z operatu ewidencyjnego (Dz. U. Nr 37 z 2004r, poz. 333) wystawia się faktury VAT ze stawką „zwolnione od podatku”, i są ujmowane w deklaracji VAT w poz. C 1.20 „dostawa towarów oraz świadczenie usług na terenie kraju zwolniona od podatku”. Zdaniem Wnioskodawcy, należy zaprzestać wystawiania faktur VAT i nie powinno być ujmowane w deklaracji podatku VAT.

Czynności polegające na wydawaniu kart wędkarskich na podstawie art. 7 ust. 5 ustawy z dnia 18 kwietnia 1985r. o rybactwie śródlądowym (Dz. U z 2009r. Nr 189, poz. 1471 tekst jednolity), w którym określono, iż kartę wędkarską lub kartę łowiectwa podwodnego wydaje Starosta. Wysokość opłaty określona została w § 5 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 12 listopada 2001 r. w sprawie połowu ryb oraz warunków chowu, hodowli i połowu innych organizmów żyjących w wodzie (Dz. U. Nr 138, poz. 1559 ze zm.). Czynności te nie podlegają fakturowaniu i nie są ujmowane w deklaracji VAT. Zdaniem Wnioskodawcy, postępowanie jest prawidłowe.

Czynności polegające na wydaniu dziennika budowy, na podstawie art. 81 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994r, do obowiązków organów administracji architektoniczno - budowlanej należy wydawanie decyzji administracyjnych w sprawach określonych ustawą. Będąc organem administracji architektoniczno-budowlanej zgodnie z art. 82 ust. 2 w związku z art. 80 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, starostowie zobowiązani są na podstawie § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 czerwca 2002r. w sprawie dziennika budowy, montażu, rozbiórki, tablicy informacyjnej oraz ogłoszenia zawierającego dane dotyczące bezpieczeństwa i ochrony zdrowia (Dz. U Nr 108, poz. 953), wydawać na zlecenie inwestora dziennik budowy. Czynności te nie podlegają fakturowaniu i nie są ujmowane w deklaracji VAT. Zdaniem Wnioskodawcy, postępowanie jest prawidłowe.

Czynności polegające na wydawaniu zezwoleń i pobieraniu opłat za zajęcie pasa drogowego, opłat za umieszczenie urządzeń w pasie drogi nie związanego z funkcjonowaniem drogi, zezwolenie na przejazd pojazdów nienormatywnych, zezwolenie na umieszczenie reklamy i obiektów. Artykuł 39 ust. 3 ustawy z dnia 21 marca 1985r. o drogach publicznych (Dz.U. Nr 19 z 2007r., poz. 115 z późn. zm.) stanowi, że w szczególnie uzasadnionych przypadkach lokalizowanie w pasie drogowym obiektów budowlanych lub urządzeń niezwiązanych z potrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu drogowego może nastąpić wyłącznie za zezwoleniem właściwego zarządcy drogi z zastrzeżeniem ust. 7, wydawanym w drodze decyzji administracyjnej, zgodnie z art. 40. Stosownie do art. 40 ust. 1 tej ustawy zajęcie pasa drogowego na cele niezwiązane z budową przebudową remontem, utrzymaniem i ochroną dróg wymaga zezwolenia zarządcy drogi, w drodze decyzji administracyjnej. Za zajęcie pasa drogowego pobiera się opłatę wyliczoną zgodnie z zasadami określonymi w art. 40 ust. 4-10 ustawy o drogach publicznych. Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego, w drodze uchwały, ustala dla dróg, których zarządcą jest jednostka samorządu terytorialnego, wysokość stawek opłaty za zajęcie 1 m² pasa drogowego (ust. 8). Samorząd terytorialny wydając decyzję administracyjną zezwalającą na zajęcie pasa drogowego, jeżeli jest to czynność, która znajduje się w przepisach określających zakres działania w ramach zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami prawa, należy zaliczać do niepodlegających podatkowi od towarów i usług na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy VAT. Czynności te nie podlegają fakturowaniu i nie są ujmowane w deklaracji VAT. Zdaniem Wnioskodawcy, postępowanie jest prawidłowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy opłaty za ww. czynności nie podlegają ustawie o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) „nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami, dla realizacji których zostały powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2007 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, ze zm.), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Od zasady tej ustawa przewiduje jednak pewne wyjątki. Na podstawie bowiem art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z przepisu art. 106 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Generalnie zatem wyłączone z opodatkowania podatkiem VAT są czynności wykonywane przez podmioty prawa publicznego (organy władzy publicznej i urzędy obsługujące te organy) w ramach sprawowanego przez te organy władztwa publicznego.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1592 ze zm.), powiat jako osoba prawna wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Z regulacji art. 4 ust. 1 pkt 6 i pkt 9 tej ustawy wynika, że powiat wykonuje także określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym, w tym m.in. w zakresie transportu zbiorowego, dróg publicznych, geodezji, kartografii i katastru. Jednocześnie w art. 4 ust. 4 wskazano, iż ustawy mogą określać niektóre sprawy należące do zakresu działania powiatu jako zadania z zakresu administracji rządowej, wykonywane przez powiat.

W zakresie opisanych we wniosku czynności polegających na udostępnianiu danych geodezyjnych (wykonywania wypisów i wyrysów), wskazać należy, iż stosownie do przepisu art. 6a ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 240, poz. 2027 ze zm.), Służbę Geodezyjną i Kartograficzną stanowią m.in. organy administracji geodezyjnej i kartograficznej, w tym: starosta wykonujący zadania przy pomocy geodety powiatowego wchodzącego w skład starostwa powiatowego. Zadania tegoż organu wykonywane są jako zadania z zakresu administracji rządowej (art. 6a ust. 3 ww. ustawy).

Na podstawie art. 40 ust. 3b powołanej wyżej ustawy wykonywanie czynności związanych z prowadzeniem państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego i uzgadnianiem usytuowania projektowanych sieci uzbrojenia terenu oraz związanych z prowadzeniem krajowego systemu informacji o terenie, udzielanie informacji a także wykonywanie wyrysów i wypisów z operatu ewidencyjnego jest odpłatne. Wysokość tych opłat jest ściśle określona w przepisach i wynika z rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 19 lutego 2004 r. w sprawie wysokości opłat za czynności geodezyjne i kartograficzne oraz udzielanie informacji a także za wykonanie wyrysów i wypisów z operatu ewidencyjnego (Dz. U. z 2004 r. Nr 37, poz. 333).

W zakresie natomiast czynności wydawania dokumentów komunikacyjnych (dowodów rejestracyjnych, pozwoleń czasowych, tablic rejestracyjnych pojazdów) należy wskazać, iż stosownie do przepisów ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 ze zm.):

• rejestracji pojazdu dokonuje, na wniosek właściciela, starosta właściwy ze względu na miejsce jego zamieszkania (siedzibę), wydając dowód rejestracyjny i zalegalizowane tablice (tablicę) rejestracyjne oraz nalepkę kontrolną, jeżeli jest wymagana, z zastrzeżeniem ust. 2-5 (art. 73 ust. 1),
• czasowej rejestracji pojazdu dokonuje, w przypadkach określonych w ust. 2, starosta właściwy ze względu na miejsce zamieszkania (siedzibę) właściciela pojazdu, wydając pozwolenie czasowe i zalegalizowane tablice (tablicę) rejestracyjne (art. 74 ust. 1),
• międzynarodowe prawo jazdy jest wydawane za opłatą przez każdego starostę (art. 93 ust. 2),
• dokument stwierdzający uprawnienie do kierowania pojazdem wydaje, za opłatą oraz po uiszczeniu opłaty ewidencyjnej, starosta właściwy ze względu na miejsce zamieszkania osoby ubiegającej się, a w uzasadnionych przypadkach - właściwy ze względu na miejsce czasowego pobytu, z zastrzeżeniem ust. 2 (art. 97 ust. 1),
  
  

Dowód rejestracyjny, pozwolenie czasowe, zalegalizowane tablice (tablica) rejestracyjne i nalepka kontrolna są wydawane za opłatą oraz po uiszczeniu opłaty ewidencyjnej. Opłatę oraz opłatę ewidencyjną pobiera organ który dokonał rejestracji (art. 75 ust. 1 ustawy).

Czynności te są zatem odpłatne, a wysokość opłat wynika odpowiednio:

• z rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 23 września 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wysokości opłat za wydanie dowodu rejestracyjnego, pozwolenia czasowego i tablic (tablicy) rejestracyjnych pojazdów (Dz. U. Nr 211, poz. 2148 ze zm.),
• rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 czerwca 2007 r. w sprawie opłaty ewidencyjnej (Dz. U. z 2007 r. Nr 121, poz. 839),
• rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 11 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości opłat i stawek wynagrodzenia za sprawdzenie kwalifikacji oraz za wydanie dokumentów w tych sprawach (Dz. U. z 2003 r. Nr 219, poz. 2162 ze zm.).
  
  

Odnosząc się do kwestii wydawania kart wędkarskich należy wskazać, iż w myśl art. 7 ust. 5 ustawy z dnia 18.04.1985 r. o rybactwie śródlądowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 189, poz. 1471), kartę wędkarską lub kartę łowiectwa podwodnego wydaje starosta, po złożeniu przez osobę zainteresowaną egzaminu ze znajomości ochrony i połowu ryb przed komisją powołaną przez społeczną organizację amatorskiego połowu ryb; z obowiązku składania egzaminu są zwolnione osoby posiadające średnie lub wyższe wykształcenie rybackie.

Czynność ta jest odpłatna, a wysokość opłaty określona została w § 5 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 12 listopada 2001 r. w sprawie połowu ryb oraz warunków chowu, hodowli i połowu innych organizmów żyjących w wodzie (Dz. U. Nr 138, poz. 1559 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem, wysokość opłaty za wydanie karty wędkarskiej albo karty łowiectwa podwodnego wynosi 10 zł.

Zgodnie z art. 80 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 07.07.1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. nr 156, poz. 1118), zadania administracji architektoniczno-budowlanej wykonuje, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, starosta.

W myśl art. 82 ust. 2 tej ustawy, organem administracji architektoniczno-budowlanej pierwszej instancji, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, jest starosta.

Art. 81 ust. 1 pkt 2 ustawy stanowi natomiast, iż do podstawowych obowiązków organów administracji architektoniczno-budowlanej i nadzoru budowlanego należy wydawanie decyzji administracyjnych w sprawach określonych ustawą.

Zgodnie z § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26.06.2002 r. w sprawie dziennika budowy, montażu i rozbiórki, tablicy informacyjnej oraz ogłoszenia zawierającego dane dotyczące bezpieczeństwa pracy i ochrony zdrowia (Dz. U. nr 108, poz. 953), inwestor występuje do organu, który wydał decyzję o pozwoleniu na budowę, o wydanie dziennika budowy. Organ, o którym mowa w ust. 1, wydaje dziennik budowy w terminie 3 dni od dnia, w którym decyzja o pozwoleniu na budowę stała się ostateczna, za zwrotem kosztów związanych z jego przygotowaniem (ust. 2).

Z powyższego wynika zatem, że dziennik budowy wydaje Starosta, a czynność ta jest odpłatna.

W odniesieniu natomiast do opłat za zajęcie pasa drogowego, umieszczenie urządzeń w pasie drogi nie związanego z funkcjonowaniem drogi, zezwolenie na przejazd pojazdów nienormatywnych, zezwolenie na umieszczenie reklamy i obiektów, należy wskazać, iż na podstawie art. 40 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. nr 19, poz. 115 ze zm.), zajęcie pasa drogowego na cele umieszczenia w pasie drogowym obiektów budowlanych niezwiązanych z potrzebami zarządzania drogami oraz reklam wymaga zezwolenia zarządcy drogi, w drodze decyzji administracyjnej. W myśl ust. 3 ww. artykułu za zajęcie pasa drogowego pobiera się opłatę.

Zarządcami dla poszczególnych kategorii dróg, zgodnie z art. 19 tej ustawy są :

1. Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad dla dróg krajowych ,
2. Zarząd województwa dla dróg wojewódzkich,
3. Zarząd powiatu dla dróg powiatowych,
4. Wójt (burmistrz, prezydent miasta) dla dróg gminnych.
   
   

W tym miejscu należy wskazać, iż zgodnie z art. 4 pkt 1 i 2 powołanej ustawy użyte w ustawie określenia oznaczają:

1. pas drogowy - wydzielony liniami granicznymi grunt wraz z przestrzenią nad i pod jego powierzchnią, w którym są zlokalizowane droga oraz obiekty budowlane i urządzenia techniczne związane z prowadzeniem, zabezpieczeniem i obsługą ruchu, a także urządzenia związane z potrzebami zarządzania drogą;
2. droga - budowlę wraz z drogowymi obiektami inżynierskimi, urządzeniami oraz instalacjami, stanowiącą całość techniczno-użytkową, przeznaczoną do prowadzenia ruchu drogowego, zlokalizowaną w pasie drogowym.
   
   

Natomiast zgodnie z art. 40 ust. 11 cyt. ustawy, opłatę za zajęcie pasa drogowego nalicza i pobiera, w drodze decyzji administracyjnej, właściwy zarządca drogi przy udzielaniu zezwolenia na zajęcie pasa drogowego.

Stawki opłat oraz sposób ich wyliczania, w każdym przypadku są ściśle określone w ustawie i zarządca dróg nie ma możliwości dowolnego ustalania ich wysokości. Działania zarządców dróg mieszczą się zatem w zakresie czynności o charakterze publicznoprawnym i wynikają z wykonywania przez jednostki państwowe władztwa publicznoprawnego.

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe czynności nie powinny być fakturowane i ujmowane w deklaracji VAT. Stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do powyższych czynności należało uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, iż ustawa o podatku od towarów i usług reguluje czynności, które podlegają reżimowi cywilnoprawnemu. Czynności o charakterze publicznoprawnym, na mocy powołanego wyżej art. 15 ust. 6 tej ustawy, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jeżeli są wykonywane przez organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące organy. Ustawodawca nie definiuje, jakie jednostki należy uznać za organy władzy publicznej i urzędy obsługujące te organy.

Jak wskazał Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 4 grudnia 2001r. Sygn. akt SK 18/00 pojęcie „władzy publicznej” w rozumieniu art. 77 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483) obejmuje wszystkie władze w sensie konstytucyjnym – ustawodawczą, wykonawczą i sądowniczą. Należy podkreślić, że pojęcia organu państwa oraz organu władzy publicznej nie są tożsame. W pojęciu „władzy publicznej” mieszczą się bowiem także inne instytucje niż państwowe lub samorządowe, o ile wykonują funkcje władzy publicznej w wyniku powierzenia czy przekazania im tych funkcji przez organ władzy państwowej lub samorządowej. Wykonywanie władzy publicznej dotyczy wszelkich form działalności państwa, samorządu terytorialnego i innych instytucji publicznych, które obejmują bardzo zróżnicowane formy aktywności.

Pojęcie „działania” organu władzy publicznej nie zostało konstytucyjnie zdefiniowane. W pojęciu tym mieszczą się zarówno zachowania czynne tego organu, jak i zaniechania. W zakresie działań czynnych organu władzy publicznej mieszczą się indywidualne rozstrzygnięcia, np. decyzje, orzeczenia i zarządzenia.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że wykonywane przez Starostę (organ władzy publicznej), obsługiwanego przez Starostwo (urząd obsługujący ten organ) czynności, polegające na sporządzaniu wyrysów i wypisów z operatu ewidencyjnego, należą do kategorii spraw z zakresu administracji publicznej. Podobnie przedstawia się sprawa w przypadku opłat pobieranych z tytułu wydania dokumentu stwierdzającego uprawnienie do kierowania pojazdem, pozwolenia czasowego, dowodu rejestracyjnego oraz tablic rejestracyjnych pojazdu, jak również opłat za wydanie kart wędkarskich, opłat za wydanie dziennika budowy, opłat za zajęcie pasa drogowego oraz umieszczenie urządzeń w pasie drogi nie związanego z funkcjonowaniem drogi, opłat za zezwolenie na przejazd pojazdów nienormatywnych, zezwolenie na umieszczenie reklamy i obiektów.

Wykonywanie przez Wnioskodawcę opisanych we wniosku czynności stanowi wykonywanie zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami.

Starosta jako organ władzy publicznej, w zakresie w jakim realizuje zadania z zakresu administracji publicznej, nałożone odrębnymi przepisami prawa, objęty jest regulacją przepisu art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, a czynności realizowane w ramach zadań ustawowych nie podlegają ustawie o podatku od towarów i usług.

Co prawda art. 15 ust. 6 ustawy o VAT stanowi, że wspomniane organy są podatnikami w zakresie czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, w przedmiotowym przypadku taka sytuacja jednak nie występuje. Czynności, o których mowa powyżej mają bowiem charakter publicznoprawny, a nie cywilnoprawny. Opłaty pobierane przez za wykonywanie tych czynności stanowią daninę publiczną a ich wysokość jest ściśle określona w przepisach.

Wykonywanie przedmiotowych czynności, w przypadkach, o których mowa wyżej nie podlega zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca nie ma zatem również obowiązku dokumentowania opłat za te czynności fakturami, o których mowa w art. 106 ust. 1 cyt. ustawy o VAT oraz deklarowania z tego tytułu obrotu dla celów VAT.

Wnioskodawca dla udokumentowania przedmiotowych czynności może być natomiast zobowiązany do wystawienia rachunków, o których mowa w art. 87-88 ustawy Ordynacja podatkowa. Będzie to miało miejsce wówczas, gdy z żądaniem takim wystąpi podmiot wnoszący opłatę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.