INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 27 sierpnia 2010r. (data wpływu 02.09.2010r.), uzupełnionym na wezwanie tut. Organu z dnia 20 października 2010r. pismem z dnia 21 października 2010r. (data wpływu 25.10.2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług dotyczącej opodatkowania marżą przyjętego pod zastaw złotego pierścionka - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 września 2010r. do Izby Skarbowej w Warszawie, Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie w zakresie podatku od towarów i usług dotyczącej opodatkowania marżą przyjętego pod zastaw złotego pierścionka. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 października 2010r. (data wpływu 25.10.2010r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu znak IPPP2/443-654/10-2/AO z dnia 20 października 2010r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi lombard i w ramach umowy pożyczki przyjął od klienta (osoby fizycznej, nieprowadzącej działalności gospodarczej), pod zastaw, używany złoty pierścionek (PKWiU 36.22.13).

Klient nie spłacił pożyczki w terminie, w związku z czym przedmiot zastawu przeszedł na własność lombardu Wnioskodawcy. Następnie Wnioskodawca odsprzedał go innemu klientowi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku odsprzedaży tego pierścionka Wnioskodawca może opodatkować go tylko od marży...

Zdaniem Wnioskodawcy, w tym przypadku, może opodatkować tylko marżę od sprzedaży tego pierścionka, zgodnie z art. 120 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Stosownie do art. 120 ust. 1 pkt 4 cyt. ustawy, na potrzeby stosowania Rozdziału 4 – Szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 27.41.10-30, ex 27.41.10-50, ex 27.41.20-30, ex 27.41.20-50, ex 27.41.20-70.00, 27.41.30-30, 27.41.30-50, 27.41.61-00, 27.41.62-00, 36.22.11-30.00, 36.22.11-50.00 i 36.22.12-30.00).

Ustawa o podatku od towarów i usług przewiduje zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy - między innymi - towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży, czyli różnicy między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszonej o kwotę podatku. Jest to szczególny sposób ustalania podstawy opodatkowania i stanowi wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania obrotu, czyli kwoty należnej z tytułu sprzedaży pomniejszonej o kwotę należnego podatku.

Według art. 120 ust. 10 ww. ustawy przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3. podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.
   
   

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadząc lombard w ramach umowy pożyczki przyjął od klienta (osoby fizycznej, nieprowadzącej działalności gospodarczej), pod zastaw, używany złoty pierścionek (PKWiU 36.22.13). Klient nie spłacił pożyczki w terminie, w związku z czym przedmiot zastawu przeszedł na własność lombardu Wnioskodawcy. Następnie Wnioskodawca odsprzedał go innemu klientowi.

Odnosząc przedstawioną treść wniosku do powołanych przepisów prawa stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie zostały spełnione kryteria określone w powołanych przepisach prawa, co stanowi przesłankę umożliwiającą zastosowanie szczególnej procedury w zakresie dostawy towarów używanych, zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, czyli opodatkowania przedmiotowej sprzedaży na zasadzie marży. Przedmiotowy złoty pierścionek (PKWiU 36.22.13) nie podlega wykluczeniu, w myśl art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, wypełniając definicję towaru używanego zawartą w tym przepisie. Ponadto Wnioskodawca nabył przedmiotowy pierścionek w związku z nie spłaceniem pożyczki w terminie, od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.