INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 10 sierpnia 2010r. (data wpływu 12 sierpnia 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 października 2010r. (data wpływu 2 listopada 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług dotyczącej transakcji polegającej na nabyciu zabezpieczeń towarów w trakcie transportu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 sierpnia 2010r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług dotyczącej transakcji polegającej na nabyciu zabezpieczeń towarów w trakcie transportu. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 28 października 2010r. będący odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 22 października 2010r. znak IBPP3/443-602/10/PK.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca zajmuje się handlem art. rolno-spożywczymi oraz transportem krajowym i międzynarodowym. Często przy transporcie – przewozach UE – firmy które zlecają przewiezienie towaru Wnioskodawcy wystawiają mu fakturę za dodatkowe zabezpieczenia, takie jak: przekładki papierowe, maty antypoślizgowe, kątowniki na palety. Zabezpieczenia te nie są składową szerszego świadczenia. Towary te nabywane są od podatników UE i na terytorium państw członkowskich. Zabezpieczenia te są przemieszczane razem z towarem po państwach UE.

Przewożony towar przez Wnioskodawcę trafia do firmy polskiej, lub innej firmy z UE, a te zabezpieczenia nie nadają się do powtórnego użytku i są rozdawane razem z towarem. Zdarza się że wystawione obciążenia nie są fakturą ale wystawione są w formie noty.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy faktura na takie dodatkowe zabezpieczenia jest importem usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, jest to import usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Odpowiadając na złożony wniosek w pierwszej kolejności należy rozpatrzyć czym są na gruncie podatku nabywane przez Wnioskodawcę dodatkowe zabezpieczenia używane w transporcie towarów, takie jak: przekładki papierowe, maty antypoślizgowe, kątowniki na palety.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przez świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, uznać należy każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy.

Ustawodawca sformułował pozytywną definicję towarów poprzez enumeratywne wymienienie ww. dóbr. Natomiast definicja usług została zdefiniowana na zasadzie a contrario w stosunku do definicji towarów zgodnie z którą to co nie jest dostawą towarów jest świadczeniem usługi.

Do grupy towarów zostały zaliczone wszystkie rzeczy ruchome, czyli przedmioty materialne, i zdaniem tut. organu za takie należy uznać nabywane przekładki papierowe, maty antypoślizgowe, kątowniki na palety. W konsekwencji nabycie ww. rzeczy nie może być uznane za import usług albowiem jak stanowi art. 2 pkt 9 ustawy o VAT przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4. Zgodnie z tym przepisem aby móc mówić o imporcie usług konieczne jest nabycie usługi co w tym przypadku nie ma miejsca.

W konsekwencji powyższego nabycie przez Wnioskodawcę ww. zabezpieczeń należy uznać za nabycie towarów.

Jak wynika z wniosku zabezpieczenia te są przemieszczanie razem z towarem po państwach UE. Przewożony towar wraz zabezpieczeniami trafia do firmy polskiej, lub innej firmy z UE.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. Powyższe stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
   - z zastrzeżeniem art. 10;
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Stosownie zaś do art. 11 ust. 1 ustawy o VAT przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

W świetle ww. przepisu należy stwierdzić, iż Wnioskodawca nabywając przedmiotowe zabezpieczenia i przywożąc je do Polski dokonuje wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium Polski gdyż zabezpieczenia te zostały nabyte na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa i służą działalności gospodarczej podatnika. W konsekwencji Wnioskodawca stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT winien tą transakcję opodatkować w kraju.

Natomiast w przypadku gdy przedmiotowe zabezpieczenia są przemieszczane do innego kraju członkowskiego niż Polska Wnioskodawca winien rozliczyć tę transakcję zgodnie przepisami kraju zakończenia transportu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.