INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej przedstawione we wniosku z dnia 26.09.2007r. (data wpływu 01.10.2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 listopada 2007r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w roku 2006 za środki finansowe w części przekazane z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, w części pochodzące z budżetu państwa, dokonał modernizacji budynku Gminnego Ośrodka Zdrowia, będącego środkiem trwałym. Wnioskodawca w budynku Ośrodka Zdrowia prowadzi statutową działalność – sprzedaż usług medycznych - zwolnioną z podatku od towarów i usług oraz wynajmuje pomieszczenia na działalność gospodarczą i lokal mieszkalny. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Na 2006 rok proporcję sprzedaży opodatkowanej ustalono na 4%. We wnioskach o płatność podatek od towarów i usług w 96% wykazywany był jako wydatek kwalifikowany, a 4% jako wydatek niekwalifikowany.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy zakład mógł odliczyć 4% podatku naliczonego określonego w projekcie jako wydatek niekwalifikowany...

SPZOZ realizując projekt pomniejszył kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można było proporcjonalnie przypisać czynnościom w stosunku do których przysługiwało prawo do odliczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy. Podstawowym kryterium decydującym o prawie podatnika podatku od towarów i usług do odliczenia podatku naliczonego, zawartego w towarach i usługach, które zostały przez niego zakupione, jest wystąpienie związku pomiędzy podatkiem naliczonym przy nabyciu towarów a podatkiem należnym z tytułu wykonywanej przez podatnika działalności opodatkowanej, przy czym związek ten powinien mieć charakter bezpośredni i bezsporny.

Przedstawiona w art. 86 ust. 1 ustawy zasada wyłącza zatem możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych oraz nie podlegających opodatkowaniu.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność zwolnioną i opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Nabyte towary i usługi dotyczyły modernizacji budynku przychodni, który jest wykorzystywany przez SPZOZ do świadczenia usług medycznych oraz najmu pomieszczeń na działalność gospodarczą. Proporcja sprzedaży opodatkowanej na 2006 rok, określonej procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku 2005, wynosi 4%.

Analiza przepisów podatku od towarów i usług wskazuje, iż w zakresie w jakim nabyte towary, nie będą służyły czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług, Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z tymi towarami na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy.

Zatem, Samodzielnemu Publicznemu Zakładowi Opieki Zdrowotnej przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z modernizacją budynku Przychodni Zdrowia w takiej części, w jakiej będą one służyły czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług, t.j. w części 4% podatku naliczonego zapłaconego przy nabyciu tych towarów i usług.

Z treści wniosku wynika, iż Strona proporcję tę ustaliła na podstawie stosunku sprzedaży opodatkowanej do sprzedaży zwolnionej. Należy zaznaczyć, iż proporcję, o której mowa powyżej, zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo. Tak wyliczoną proporcję zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Jednakże, na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, podatnik ten jest obowiązany dokonać korekty podatku odliczonego z uwzględnieniem proporcji dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczonego podatku a proporcją ustaloną po zakończeniu roku nie przekracza 2 punktów procentowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.