INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 01 września 2010r. (data wpływu do tut. BKIP 13 września 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia wysokości kosztów uzyskania przychodów przy sprzedaży środka trwałego – samochodu osobowego o wartości początkowej przekraczającej 20.000 euro - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 września 2010r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia wysokości kosztów uzyskania przychodów przy sprzedaży środka trwałego – samochodu osobowego o wartości początkowej przekraczającej 20.000 euro.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest sprzedaż i serwis samochodów. Jednocześnie Spółka posiada samochody osobowe zakwalifikowane jako jej środki trwałe podlegające amortyzacji, które są wykorzystywane w szczególności do następujących celów:

• służbowych (Company Cars),
• demonstracyjnych, w tym także do jazd testowych (Demo Cars),
• dostarczania samochodów zastępczych na czas serwisu (Mobilo Cars),
• wynajmu samochodów (Rented Cars).
  
  

Amortyzacja przedmiotowych samochodów dla celów podatkowych dokonywana jest w okresach miesięcznych, metodą liniową z zastosowaniem standardowej 20% stawki amortyzacyjnej wynikającej z Wykazu stawek amortyzacyjnych (dalej: Wykaz) stanowiącego załącznik do ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r., Nr 54, poz. 654 z późn. zm.; dalej UPDOP).

Co do zasady, Spółka zalicza odpisy amortyzacyjne do kosztów uzyskania przychodów. W przypadku samochodów osobowych, których wartość początkowa przewyższa równowartość 20.000 Euro przeliczonej na złote, tylko część odpisów amortyzacyjnych stanowi koszt uzyskania przychodu. Mianowicie, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 4 UPDOP, odpisy amortyzacyjne od samochodów osobowych w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20.000 Euro przeliczone na złote nie stanowią kosztu uzyskania przychodu Spółki.

Wyżej wskazane samochody po pewnym okresie eksploatacji są następnie sprzedawane. Średni czas po jakim Spółka sprzedaje samochody osobowe wynosi 36 miesięcy.

W chwili obecnej, Spółka planuje obniżenie stawek amortyzacyjnych w odniesieniu do samochodów osobowych amortyzowanych metodą liniową zgodnie z zasadami określonymi w art. 16i ust. 5 UPDOP.

Wydatki, które poniosła Spółka na nabycie samochodów osobowych nie były i nie są aktualizowane dla celów podatkowych.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w przypadku sprzedaży samochodów osobowych o początkowej wartości przewyższającej równowartość 20.000 Euro przeliczonej na złote, Spółka jest uprawniona do zaliczenia nieumorzonej wartości tych samochodów (tj. wartości początkowej pomniejszonej o odpisy amortyzacyjne stanowiące i niestanowiące kosztów uzyskania przychodów) do kosztów uzyskania przychodów na moment sprzedaży...

Zdaniem Spółki, w świetle przepisów UPDOP, w momencie sprzedaży samochodu osobowego o wartości początkowej przewyższającej równowartość 20.000 Euro przeliczonej na złote kosztem uzyskania przychodu ze sprzedaży jest nieumorzona wartość tego samochodu tj. jego wartość początkowa pomniejszona o całość dokonanych odpisów amortyzacyjnych tzn. zarówno tych, które stanowiły koszt uzyskania przychodu, jak i tych, które nie stanowiły kosztu uzyskania przychodu.

W przypadku samochodów osobowych o wartości początkowej przewyższającej równowartość 20.000 Euro przeliczonej na złote, Spółka amortyzuje je metodą liniową. Spółka zalicza odpisy amortyzacyjne do kosztów uzyskania przychodów z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 pkt 4 UPDOP, tzn. odpisy amortyzacyjne w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20.000 Euro przeliczonej na złote, nie są zaliczane do kosztów podatkowych Spółki.

W przypadku sprzedaży samochodów osobowych przez Spółkę do rozpoznania kosztów uzyskania przychodów zastosowanie znajdzie art. 16 ust. 1 pkt b UPDOP. Zgodnie z nim, kosztem uzyskania przychodu na sprzedaży środków trwałych są wydatki na nabycie (zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami) pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych w rozumieniu art. 16h ust. 1 UPDOP (tzn. stanowiących i niestanowiących koszty uzyskania przychodu).

Oznacza to, że zgodnie z przepisami UPDOP, kosztem uzyskania przychodu z tytułu samochodów osobowych jest nieumorzona wartość środka trwałego tzn. wartość początkowa pomniejszona o wartość dokonanych przez Spółkę odpisów amortyzacyjnych. W kontekście samochodów osobowych o wartości początkowej przewyższającej równowartość 20.000 Euro przeliczonej na złote oznacza to, że kosztem uzyskania przychodów ze sprzedaży jest wartość początkowa samochodu pomniejszona o faktycznie dokonane przez Spółką odpisy amortyzacyjne, tzn. o odpisy które stanowiły i które nie stanowiły kosztów uzyskania przychodów Spółki.

Na marginesie Spółka pragnie podkreślić, iż przepis art. 16 ust. 1 pkt 4 UPDOP, który wprowadza ograniczenie w stosunku do wysokości odpisów amortyzacyjnych w przypadku samochodów osobowych o wartości początkowej przewyższającej równowartość 20.000 Euro w przeliczeniu na złote, nie ma zastosowania do kosztów uzyskania przychodów na sprzedaży takich samochodów. W obecnym stanie prawnym brak jest w przepisach prawa podatkowego jakichkolwiek norm wprowadzających ograniczenia w zakresie rozpoznania nieumorzonej wartości samochodów osobowych jako koszt podatkowy na sprzedaży.

W związku z powyższym, zdaniem Spółki, w przypadku sprzedaży samochodu osobowego o wartości początkowej przewyższającej równowartość 20.000 Euro przeliczonej na złote, kosztem uzyskania przychodu jest nieumorzona wartość tego samochodu tzn. kosztem uzyskania przychodu jest wartość początkowa samochodu pomniejszona o sumę odpisów amortyzacyjnych, przy czym suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje całość dokonanych odpisów, czyli zarówno tych zaliczonych do kosztów uzyskania przychodu, jak i tych, które nie stanowiły kosztów podatkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm. określanej w dalszej części skrótem „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 4 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywanych według zasad określonych w art. 16a-16m, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20.000 euro przeliczonej na złote według kursu średniego euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Powołany w tym przepisie art. 16h ust. 1 pkt 1 updop stanowi, iż odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Z wyżej powołanych przepisów wynika, że updop zawiera pewne ograniczenia dotyczące możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych naliczanych od wartości początkowej samochodów osobowych o większej wartości, tj. takich, których wartość początkowa przewyższa równowartość 20.000 euro. Tak więc nie są kosztem podatkowym odpisy amortyzacyjne w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20.000 euro, przeliczonej na złote według kursu średniego euro ogłoszonego przez NBP z dnia przekazania samochodu do używania (art. 16 ust. 1 pkt 4 updop). Jednakże wartość odpisów amortyzacyjnych, także tych niestanowiących kosztów uzyskania przychodu należy uwzględnić podczas ustalania dochodu ze sprzedaży środka trwałego. Przy sprzedaży środka trwałego kosztem uzyskania przychodu jest bowiem różnica między wartością początkową środka trwałego, a sumą dokonanych odpisów amortyzacyjnych (art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b updop). Na sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych składają się odpisy amortyzacyjne zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, jak i te niestanowiące kosztów podatkowych (art. 16h ust. 1 pkt 1 updop). W świetle powyższego, w przypadku sprzedaży samochodów osobowych o wartości początkowej przewyższającej równowartość 20.000 Euro przeliczonej na złote, Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów „nieumorzoną część wartości początkowej” tych samochodów, stanowiącą różnicę pomiędzy ich wartością początkową a sumą dokonanych odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1 updop (a więc stanowiących i nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów).

Stanowisko Spółki jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1, 2 i 3 wydano odrębne interpretacje indywidualne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.