INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 03.08.2010 r. (data wpływu 09.08.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie warunków stosowania stawki 0% do dostaw paliwa lotniczego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 09.08.2010 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie warunków stosowania stawki 0% do dostaw paliwa lotniczego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka dokonuje dostawy paliwa lotniczego na rzecz podmiotów będących posiadaczami środków transportu lotniczego. Środki transportu lotniczego są wykorzystywane w celu wykonywania lotów międzynarodowych a także lotów krajowych.

Spółka dokonuje dostawy paliwa lotniczego z zastosowaniem stawki 0% VAT w przypadku, w którym przewoźnik wykonuje głównie transport międzynarodowy i środki transportu lotniczego są wykorzystywane głównie do wykonywania lotów międzynarodowych. W celu ustalenia, że przewoźnik ma prawo do nabycia paliwa z zastosowaniem stawki 0% VAT Spółka gromadzi dokumentację, która ma w sposób jednoznaczny potwierdzić, że przewoźnik ma prawo do nabycia paliwa ze stawką 0% VAT. Spółka zamierza w przyszłości potwierdzać prawo do zastosowania stawki 0% VAT następującymi dokumentami:

1. kwitem dostawy paliwa lotniczego,
2. analizami wewnętrznymi dokonywanymi na podstawie danych zawartych w systemie SAP w wyniku których w sposób jednoznaczny można stwierdzić jaka ilość paliwa nabytego od Spółki przez danego przewoźnika została przeznaczona na wykonanie lotów w transporcie międzynarodowym a jaka ilość paliwa została przeznaczona na realizację transportu krajowego,
3. analizami wewnętrznymi dokonywanymi na podstawie danych zawartych w systemie SAP w wyniku których w sposób jednoznaczny można stwierdzić jaka ilość lotów została wykonana w transporcie międzynarodowym a jaka ilość lotów została wykonana w transporcie krajowym przy użyciu paliwa nabytego od Spółki,
4. analizami wewnętrznymi dokonywanymi na podstawie danych zawartych w systemie SAP w wyniku których w sposób jednoznaczny można stwierdzić wartość paliwa nabytego od Spółki wykorzystanego w transporcie międzynarodowym oraz wartość paliwa wykorzystanego w transporcie krajowym.
   
   

Kwit dostawy (ang. delivery receipt) jest to dokument wewnętrzny Spółki, wystawiany przy każdorazowym wydaniu paliwa, wystawiany przez upoważnionego pracownika Spółki i podpisywany przez osobę odbierającą paliwo w imieniu przewoźnika. Najczęściej osobą podpisującą kwit dostawy w imieniu przewoźnika jest kapitan statku powietrznego. Kwit dostawy zawiera między innymi informacje umożliwiające ustalenie czy lot w czasie, którego będzie wykorzystane paliwo lotnicze nabyte od Spółki ma charakter krajowy czy też międzynarodowy, to znaczy taki, w którym przekraczana jest granica Rzeczpospolitej Polskiej. Z kwitu dostawy wynika ilość nabytego paliwa oraz nazwa przewoźnika, który nabył paliwo. Kwit dostawy jest dokumentem wystawianym razem z dokumentem dostawy wyrobów zwolnionych od akcyzy sporządzonym według wzoru stanowiącego załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie dokumentu dostawy wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, ewidencji tych wyrobów oraz wykazu środków skażających alkohol etylowy służącego do stosowania zwolnień od akcyzy (Dz.U. Nr 32, poz. 251).

Dane z kwitów dostawy są wprowadzane do systemu SAP. Umożliwia to analizę dokonanych dostaw paliwa dla poszczególnych przewoźników w dowolnym ujęciu czasowym (miesiąc, kwartał, rok) oraz ustalenie, jaki w danym okresie był udział paliwa dostarczonego do wykonania lotów o charakterze międzynarodowym i lotów o charakterze krajowym oraz ile lotów miało charakter krajowy a ile międzynarodowy. Możliwe jest również ustalenie wartości paliwa wykorzystanego na loty międzynarodowe i krajowe. Zestawienie takie pozwala ustalić, na podstawie rzeczywistych danych będących w posiadaniu Spółki i wygenerowanych przez Spółkę, jaki jest udział paliwa wykorzystywanego w lotach krajowych i międzynarodowych, ile jest lotów krajowych i międzynarodowych oraz jaka jest wartość paliwa wykorzystywanego na loty krajowe i międzynarodowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy odpowiada wymogom art. 83 ust. 2 w zw. z art. 83 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT dokumentacja podatnika na którą będą się składać tylko kwity dostawy paliwa lotniczego oraz informacje zawarte w systemie informatycznym SAP prowadzonym przez podatnika, z których będzie wynikać, ilość paliwa nabytego na loty międzynarodowe, ilość lotów międzynarodowych oraz wartość paliwa zużytego na loty międzynarodowe...
2. Czy w związku z przedstawionym przyszłym stanem faktycznym oraz art. 83 ust. 1 pkt 18 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, za prawidłowe można uznać stanowisko podatnika, że przewoźnik wykonuje głównie transport międzynarodowy, jeżeli z informacji zawartych w systemie informatycznym SAP będzie wynikać, że przynajmniej dwa z trzech kryteriów (ilość lotów międzynarodowych, ilość paliwa zużytego na loty międzynarodowe, wartość paliwa zużytego na loty międzynarodowe) będą stanowić co najmniej 70% całości...
3. Czy w związku z przedstawionym przyszłym stanem faktycznym oraz art. 83 ust. 1 pkt 18 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, za prawidłowe można uznać stanowisko podatnika, ustalając, czy przewoźnik wykonuje głównie loty międzynarodowe, podatnik będzie brał pod uwagę tylko loty w których przekraczana jest granica Rzeczypospolitej Polskiej...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe stosowanie stawki 0% VAT uzależnione jest od spełnienia dwóch warunków: ustalenia, że przewoźnik nabywający paliwo lotnicze jest podmiotem, który wykonuje głównie loty międzynarodowe (art. 83 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT) i prowadzenia przez podatnika dokumentacji, z której jednoznacznie wynika, że czynności dostawy zostały wykonane przy zachowaniu warunków określonych w ustawie (art. 83 ust. 2 ustawy o VAT). Jednocześnie Minister Finansów nie skorzystał z upoważnienia ustawowego i nie wydał rozporządzenia precyzującego zakres informacji, jakie mają wynikać z dokumentacji, o której mowa w art. 83 ust. 2 ustawy o VAT (art. 83 ust. 16 pkt 4 ustawy o VAT).

Zasadniczą kwestią jest ustalenie kryteriów, które pozwalają uznać, że dany przewoźnik jest przewoźnikiem wykonującym „głównie loty międzynarodowe”. Przepisy ustawy o VAT w żaden sposób nie precyzują, co należy rozumieć pod pojęciem „wykonuje głównie loty międzynarodowe” a w szczególności nie definiuje i nie precyzuje pojęcia „głównie”.

Wnioskodawca zgadza się ze stanowiskiem zaprezentowanym przez Ministra Finansów w zmianie interpretacji indywidualnej z dnia 3 listopada 2009 r. (PT2/033/8/432/EPT/09/5629), że w takim przypadku rola transportu międzynarodowego powinna być „widocznie większa” od transportu krajowego. Minister Finansów wskazał również, że widocznie większa rola transportu międzynarodowego powinna wynikać z analizy wielu czynników, przy czym czynników tych nie wymienił w treści uzasadniania swojego stanowiska. Minister Finansów nie wskazał również, żadnego procentowego kryterium, który pozwalałby uznać, że dany przewoźnik wykonuje głównie loty międzynarodowe.

W związku z powyższym kierując się wskazówkami zawartymi w interpretacji indywidualnej wydanej w dniu 12 marca 2009 r. (IPPP2/443-1877/08-2/AS) przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w imieniu Ministra Finansów, orzecznictwem ETS, P zamierza ustalać przesłanki na podstawie, których stosuje stawkę 0% VAT na podstawie wielu czynników i informacji.

Są to: kwity dostawy, analizy dokonywane na podstawie danych zgromadzonych w systemie SAP pozwalające na ustalenie ilości nabytego paliwa, ilości lotów i rodzaju wykonanego lotu, wartości nabytego paliwa zwane dalej dokumentami wewnętrznymi. Dane wynikające z dokumentów wewnętrznych pozwalają w sposób sprawdzalny przez P i organy kontroli na ustalenie ilości paliwa przeznaczonego na loty krajowe i loty międzynarodowe oraz ilości odbytych lotów krajowych i międzynarodowych. System informatyczny pozwala na przyporządkowanie tych danych do każdego przewoźnika.

W celu ustalenia procentowego kryterium udziału czynników wpływających na uznanie, że dany podmiot wykonuje głównie loty międzynarodowe P przyjął kryterium udziału tych czynników na minimalnym poziomie 70%. Przyjęcie takiego kryterium było spowodowane analizą praktyki stosowanej w branży lotniczej. Praktyka ta nie jest jednolita. Z jednej strony podmioty sprzedające paliwo lotnicze w ogóle nie zakreślają żadnego kryterium procentowego (G sp. z o.o., S, C - Hiszpania) odwołując się w treści oświadczeń do słowa angielskiego „chiefly” zawartego w treści oświadczenia. W przypadku, gdy sprzedawca paliwa wskazuje na kryterium procentowe to waha się ono od 50% do 80% (A - Francja; ponad 80% lotów poza granicę Francji, R - Portugalia; ponad 50% obrotów z lotów międzynarodowych, L SA - ponad 60% ogólnej ilości rejsów). Biorąc pod uwagę te wszystkie czynniki P przyjął ostrożnościowo kryterium 70%.

W ocenie Spółki prowadzona dokumentacja pozwala na dokonanie oceny prawidłowości zastosowanej stawki podatku VAT. Art. 131 Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U.UE.L.06.347.1) ustanawia generalną zasadę, że zwolnienia przewidziane w Dyrektywie (m.in. w zakresie dostaw paliwa lotniczego) stosuje się bez uszczerbku dla innych przepisów wspólnotowych i na warunkach ustalanych przez państwa członkowskie w celu zapewnienia prawidłowego i prostego stosowania tych zwolnień oraz zapobieżenia wszelkim możliwym przypadkom uchylania się od opodatkowania, unikania opodatkowania i nadużyć.

Jakkolwiek zatem państwo członkowskie jest uprawnione do określenia przesłanek stosowania zwolnienia (w tym zakresie warto podkreślić, że Minister Finansów nie skorzystał z upoważnienia ustawowego zawartego w art. 83 ust. 16 pkt 4 ustawy o VAT) to jednak w celu skorzystania ze stawki preferencyjnej nie można wymagać od podatnika spełnienia przesłanek niemożliwych do wykonania, gdyż podważałoby to sens i istotę ustanowienia wspólnego systemu opodatkowania podatkiem od wartości dodanej we Wspólnocie i prowadzić do odmiennego traktowania podatników z uwagi na kraj ich siedziby.

Spółka proponuje również, aby uznać za prawidłowe stanowisko Spółki polegające na tym, że jedyną dokumentacją prowadzoną na potrzeby stosowania stawki 0% VAT będzie dokumentacja wewnętrzna Spółki w postaci kwitów dostawy i informacji wynikających z systemu SAP. Spółka zamierza, zatem przyjąć, że pojęcie „loty krajowe” i „loty międzynarodowe” będzie ustalane przy pomocy kryterium odnoszonego do terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zatem za lot krajowy należy uznać taki lot, w którym nie jest przekraczana granica Rzeczpospolitej Polskiej a za lot międzynarodowy lot, w którym jest przekraczana granica Rzeczypospolitej Polskiej. W takim przypadku P na podstawie informacji o ilości paliwa, ilości lotów oraz wartości nabytego przez danego przewoźnika paliwa mógłby ustalać, który przewoźnik ma prawo do zastosowania stawki 0% VAT. Przewoźnik będzie miał prawo do stawki 0% VAT, jeżeli z informacji zawartych w systemie informatycznym SAP będzie wynikać, że przynajmniej dwa z trzech kryteriów (ilość lotów międzynarodowych, ilość paliwa zużytego na loty międzynarodowe, wartość paliwa zużytego na loty międzynarodowe) będą stanowić, co najmniej 70% całości. Żadna inna dokumentacja nie byłaby prowadzona na potrzeby dokumentowania stawki 0% VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do dyspozycji przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie dostawy towarów ustawodawca zdefiniował w art. 7 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem pod pojęciem tym należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

I tak, stosownie do dyspozycji przepisu art. 83 ust. 1 pkt 18 ustawy, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw towarów służących zaopatrzeniu środków transportu lotniczego używanych głównie do wykonywania transportu międzynarodowego.

Przy czym według zapisu ust. 2 tego samego artykułu, opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0% podlegają czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 7-18 i 20-22, w przypadku prowadzenia przez podatnika dokumentacji, z której jednoznacznie wynika, że czynności te zostały wykonane przy zachowaniu warunków określonych w tym przepisie.

Przepis art. 83 ust. 1 pkt 18 ustawy stanowi implementację przepisu art. 148 lit. e) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, ze zm.), w myśl którego państwa członkowskie zwalniają dostawy towarów w celu zaopatrzenia w paliwo i zaopatrzenia ogólnego statków powietrznych używanych przez linie lotnicze zajmujące się głównie odpłatnym przewozem na trasach międzynarodowych. Z brzmienia ww. przepisu Dyrektywy 2006/112/WE wynika, iż sformułowanie „głównie odpłatnym przewozem na trasach międzynarodowych” odnosi się do działalności linii lotniczych, a nie do samych statków powietrznych.

Powyższe potwierdza również orzecznictwo ETS. W sprawie Cimber Air (wyrok z dnia 16 września 2004 r. nr C-382/02) Europejski Trybunał Sprawiedliwości orzekł, że art. 148 lit. e), f) i g) Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1 ze zm.), należy interpretować w ten sposób, że określone w nich dostawy towarów i usług przeznaczone dla statków powietrznych używanych do lotów krajowych przez towarzystwa lotnicze obsługujące transport głównie w odpłatnym ruchu międzynarodowym są zwolnione od podatku VAT. Z powyższego wyroku wynika, iż dla zastosowania przepisu art. 148 Dyrektywy 2006/112/WE istotna jest działalność przewoźnika powietrznego.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz wykładnię celowościową przepisu art. 83 ust. 1 pkt 18 ustawy, należy uznać prawo podatnika do zastosowania 0% stawki podatku od towarów i usług do dostawy towarów służących zaopatrzeniu samolotów używanych przez przewoźników zajmujących się głównie transportem międzynarodowym.

Zatem dla potrzeb przepisu art. 83 ust. 1 pkt 18 ustawy należy wziąć pod uwagę kryterium wykonywania przez przewoźnika powietrznego głównie przewozów w transporcie międzynarodowym, tj. całość działalności danego przewoźnika powietrznego, czyli wszystkie wykonywane loty międzynarodowe i krajowe.

Z ww. wyroku nr C-382/02 wynika również, iż za przewoźnika powietrznego wykonującego głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, należy uznać przewoźnika, którego działalność w dziedzinie obsługi ruchu krajowego odgrywa widocznie mniejszą rolę aniżeli działalność międzynarodowa tego przewoźnika. W celu oceny zakresu działalności międzynarodowej i krajowej tego przewoźnika, należy uwzględnić wszystkie czynniki, które wskazują na relatywne znaczenie danego rodzaju transportu, w szczególności dochód z działalności.

Wobec powyższego aby uznać, że spełnione jest kryterium wykonywania przez przewoźnika głównie przewozów w transporcie międzynarodowym, konieczna jest widocznie większa rola transportu międzynarodowego. Jednocześnie przy określaniu widocznie większej roli transportu międzynarodowego należy uwzględnić różne czynniki nie tylko wysokość obrotu.

Z tego wynika, iż podmiot, którego działalność w dziedzinie obsługi ruchu krajowego odgrywa widocznie mniejszą rolę aniżeli obsługa ruchu międzynarodowego a tym samym obsługa ruchu międzynarodowego odgrywa znacznie większą rolę należy uznać za przewoźnika obsługującego głównie transport w ruchu międzynarodowym.

Zdaniem Wnioskodawcy przewoźnik wykonuje głównie transport międzynarodowy, jeżeli z informacji zawartych w systemie informatycznym SAP będzie wynikać, że przynajmniej dwa z trzech kryteriów (ilość lotów międzynarodowych, ilość paliwa zużytego na loty międzynarodowe, wartość paliwa zużytego na loty międzynarodowe) – analizowanych względem danego przewoźnika - będą stanowić, co najmniej 70% całości. Przy czym z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż do systemu SAP będą wprowadzane dane z kwitów dostawy będących dokumentami wewnętrznymi Spółki, wystawianymi przy każdorazowym wydaniu paliwa. Na podstawie danych zawartych w systemie SAP Wnioskodawca w sposób jednoznaczny będzie mógł stwierdzić jaka ilość paliwa nabytego od Spółki przez danego przewoźnika została przeznaczona na wykonanie lotów w transporcie międzynarodowym a jaka ilość paliwa została przeznaczona na realizację transportu krajowego; jaka ilość lotów została wykonana w transporcie międzynarodowym a jaka ilość lotów została wykonana w transporcie krajowym przy użyciu paliwa nabytego od Spółki jak również wartość paliwa nabytego od Spółki wykorzystanego w transporcie międzynarodowym oraz wartość paliwa wykorzystanego w transporcie krajowym.

Biorąc pod uwagę przytoczone przepisy oraz przedstawione zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, iż stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe. Jak wskazano powyżej dla potrzeb przepisu art. 83 ust. 1 pkt 18 ustawy należy brać pod uwagę działalność podmiotu jako całości, czyli wszystkie wykonywane loty międzynarodowe i krajowe. Z przeprowadzonej analizy, dla uznania, iż w przedmiotowej sprawie znajduje zastosowanie norma wynikająca z przepisu art. 83 ust. 1 pkt 18 ustawy, winno wynikać widocznie większe wykonywanie przewozów w transporcie międzynarodowym aniżeli w transporcie krajowym jednakże w odniesieniu do całości działalności danego podmiotu.

W sytuacji gdy Wnioskodawca przeprowadza przedmiotowe analizy tylko i wyłącznie na podstawie danych dotyczących nabytego od Niego paliwa wyniki niniejszych analiz nie odzwierciedlają charakteru całości działalności danego podmiotu, tj. nie odzwierciedlają czy w stosunku do ogółu wykonywanych lotów dany podmiot wykonuje głównie loty międzynarodowe czy krajowe. Przedmiotowe analizy wskazują jedynie, czy ilość paliwa nabytego od Wnioskodawcy została wykorzystana przez dany podmiot do wykonywania lotów międzynarodowych czy też krajowych. Tak więc na podstawie przedmiotowych analiz przeprowadzonych na podstawie informacji zawartych w systemie informatycznym SAP nie można stwierdzić czy dany przewoźnik wykonuje głównie transport międzynarodowy.

Jednocześnie za nieprawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy dotyczące pytania trzeciego, mimo, iż faktycznie za lot krajowy należy uznać taki lot, w którym nie jest przekraczana granica Rzeczpospolitej Polskiej a za lot międzynarodowy lot, w którym jest przekraczana granica Rzeczypospolitej Polskiej. Niniejsze wynika z faktu, iż Wnioskodawca w przedstawionym zdarzeniu przyszłym wskazuje jedynie na dane dotyczące nabytego od Niego paliwa. Natomiast dla potrzeb przepisu art. 83 ust. 1 pkt 18 ustawy należy brać pod uwagę działalność podmiotu jako całości.

W następstwie powyższego również stanowisko Wnioskodawcy w stosunku do pytania pierwszego, tj. czy odpowiada wymogom art. 83 ust. 2 w zw. z art. 83 ust. 1 pkt 18 ustawy dokumentacja podatnika na którą będą się składać tylko kwity dostawy paliwa lotniczego oraz informacje zawarte w systemie informatycznym SAP prowadzonym przez podatnika, z których będzie wynikać, ilość paliwa nabytego na loty międzynarodowe, ilość lotów międzynarodowych oraz wartość paliwa zużytego na loty międzynarodowe należy uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy opodatkowaniu stawką w wysokości 0% podlegają czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 7-18 i 20-22, w przypadku prowadzenia przez podatnika dokumentacji, z której jednoznacznie wynika, że czynności te zostały wykonane przy zachowaniu warunków określonych w tym przepisie. Ustawodawca nie określił w ww. przepisie art. 83 ust. 2 katalogu dokumentów, w związku z tym należy uznać, że może nim być każdy dokument, który jednoznacznie potwierdza spełnienie warunków wynikających z art. 83 ust. 1 pkt 18 ustawy. Stąd uznać należy, że może nim być każdy dokument, który jednoznacznie potwierdza spełnienie warunków dla zastosowania tej stawki podatku, jak np. zrealizowana liczba przewozów w transporcie międzynarodowym, wpływy ze sprzedaży biletów na połączenia realizowane w transporcie międzynarodowym lub inne dokumenty zawierające ww. kryteria potwierdzające spełnienie warunków zawartych w art. 83 ust. 1 pkt 18 ustawy. Niemniej jednak w analizowanym przypadku, w którym kwity dostawy oraz - jak wyżej zostało stwierdzone – przedmiotowe analizy nie wskazują czy dany przewoźnik wykonuje głównie transport międzynarodowy nie mogą stanowić dokumentacji, z której jednoznacznie wynika, że dostawa paliwa lotniczego została wykonana przy zachowaniu warunków określonych w art. 83 ust. 1 pkt 18 ustawy.

Końcowo należy wskazać, iż powołaną przez Wnioskodawcę interpretację z dnia 12 marca 2009 r. znak IPPP2/443-1877/08-2/AS stosownie do art. 14e § 1 ustawy Ordynacja podatkowa Minister Finansów zmienił z urzędu, jako częściowo nieprawidłową.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 6, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.