INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 września 2010r. (data wpływu 20 września 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy w świetle obowiązujących przepisów Spółka może dokonać w deklaracji za sierpień 2010r. korekty podatku należnego o kwotę 1681 zł, którą odprowadziła do urzędu za marzec 2010r., a zwróciła komornikowi w sierpniu 2010r. – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 września 2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie uznania czy w świetle obowiązujących przepisów Spółka może dokonać w deklaracji za sierpień 2010r. korekty podatku należnego o kwotę 1681 zł, którą odprowadziła do urzędu za marzec 2010r., a zwróciła komornikowi w sierpniu 2010r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Spółka) dokonał korekty podatku należnego spełniając warunki określone w artykule 89a pkt 2 ustawy. W deklaracji VAT-7 za listopad 2009r. zmniejszono podatek należny o kwotę 8.754 zł. Kwota przeterminowanej wierzytelności wynosiła 48.543,39 zł.

W dniu 26 marca 2010r. Wnioskodawca otrzymał od Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym częściowy zwrot wierzytelności, do której uprzednio zastosował przepisy art. 89a, w wysokości 9.321,09 zł. Otrzymana kwota została uznana jako brutto, wyliczony od niej podatek VAT w wysokości 1.681 zł został rozliczony jako należny w deklaracji VAT-7 za marzec 2010r. i odprowadzony na konto urzędu skarbowego.

W dniu 28 lipca 2010r. Komornik, działając zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego wezwał Wnioskodawcę do zwrotu kwoty, którą przekazał w marcu 2010r. Stosując się do wezwania Wnioskodawca w dniu 5 sierpnia 2010r. dokonał zwrotu kwoty 9.321,09 zł (w tym VAT należny 1.681 zł) na konto Komornika.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle obowiązujących przepisów Spółka może dokonać w deklaracji za sierpień 2010r. korekty podatku należnego o kwotę 1.681 zł, którą odprowadziła do urzędu za marzec 2010r., a zwróciła Komornikowi w sierpniu 2010r...

Stanowisko Wnioskodawcy,

Wnioskodawca uważa, że skoro dłużnik nie uregulował swoich zobowiązań, a egzekucja komornicza stała się bezprzedmiotowa, to ma prawo do skorygowania podatku należnego o kwotę 1.681 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego, uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008r., podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona.

W myśl ust. 4 ww. artykułu, w przypadku gdy po dokonaniu korekty określonej w ust. 1 należność została uregulowana w jakiejkolwiek formie, podatnik, o którym mowa w ust. 1, obowiązany jest zwiększyć podatek należny w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek należny zwiększa się w odniesieniu do tej części.

Stosownie do ust. 5 ww. artykułu, podatnik obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty podatku należnego określonej w ust. 1, zawiadomić o korekcie, o której mowa w ust. 1, właściwy dla podatnika urząd skarbowy wraz z podaniem kwot korekty podatku należnego.

Zgodnie z ust. 6 ww. artykułu, podatnik w ciągu 7 dni od dnia dokonania korekty podatku należnego wymienionej w ust. 1 obowiązany jest również zawiadomić dłużnika o tej czynności. Kopia zawiadomienia jest przesyłana do właściwego dla podatnika urzędu skarbowego.

Należy zauważyć, iż możliwość skorzystania z tzw. „ulgi na złe długi” powstaje wówczas, gdy spełnione są warunki dotyczące zarówno samej wierzytelności, jej powstania, jak i osoby dłużnika i wierzyciela.

Z powołanych przepisów wynika, iż w sytuacji, gdy podatnik otrzyma należność, której nieściągalność została wcześniej uprawdopodobniona, i względem której została dokonana korekta podatku w ramach „ulgi na złe długi”, to ma on obowiązek odpowiednio zwiększyć podatek należny. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek należny zwiększa się w odniesieniu do tej części.

Korekta podatku należnego nie jest ostateczna.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca (Spółka) dokonał korekty podatku należnego spełniając warunki określone w artykule 89a pkt 2 ustawy. W deklaracji VAT-7 za listopad 2009r. zmniejszono podatek należny o kwotę 8.754 zł. Kwota przeterminowanej wierzytelności wynosiła 48.543,39 zł.

W dniu 26 marca 2010r. Wnioskodawca otrzymał od Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym częściowy zwrot wierzytelności, do której uprzednio zastosował przepisy art. 89a, w wysokości 9.321,09 zł. Otrzymana kwota została uznana jako brutto, wyliczony od niej podatek VAT w wysokości 1.681 zł został rozliczony jako należny w deklaracji VAT-7 za marzec 2010r. i odprowadzony na konto urzędu skarbowego.

W dniu 28 lipca 2010r. Komornik, działając zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego wezwał Wnioskodawcę do zwrotu kwoty, którą przekazał w marcu 2010r. Stosując się do wezwania Wnioskodawca w dniu 5 sierpnia 2010r. dokonał zwrotu kwoty 9.321,09 zł (w tym VAT należny 1.681 zł) na konto Komornika.

Odnosząc przytoczony stan prawny do stanu faktycznego stwierdzić należy, iż w sytuacji gdy Wnioskodawca w związku z wezwaniem Komornika działającego zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego dokonał w dniu 5 sierpnia 2010r. zwrotu wierzytelności, o której mowa we wniosku, to w rozliczeniu podatku VAT za okres w którym dokonał tego zwrotu (tj. w deklaracji za sierpień 2010r.) ma prawo dokonać korekty kwoty podatku należnego wysokości 1.681 zł.

Zwrot na konto komornika wierzytelności w kwocie 9.321,09 zł oznacza, iż należność nie została uregulowana, tj. dłużnik nie uregulował swoich zobowiązań wobec Wnioskodawcy (wierzyciela).

W świetle uregulowań art. 89a ustawy o VAT brak jest przeciwwskazań do ponownej korekty (in minus) podatku należnego wykazanego, zgodnie z ust. 4 art. 89a, w dacie zaistnienia zdarzenia (wezwania Wnioskodawcy przez komornika zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego do zwrotu należności).

Jednocześnie pamiętać należy, że uprzednia korekta podatku należnego zobowiązywała Wnioskodawcę do zawiadomienia właściwego dla Wnioskodawcy urzędu skarbowego o korekcie, wraz z podaniem kwot korekty podatku należnego i złożeniem deklaracji (art. 89a ust. 5 ustawy o VAT). Ponadto w ciągu 7 dni od dnia dokonania korekty podatku należnego Wnioskodawca zobowiązany był zawiadomić dłużnika o tej czynności, a kopię zawiadomienia przesłać do właściwego dla Wnioskodawcy urzędu skarbowego (art. 89a ust. 6).

Zatem skoro obecnie na skutek zwrotu należności mamy do czynienia z nieściągalną wierzytelnością, to w odniesieniu do nabywcy nie działa art. 89b ust. 4.

Zgodnie z tym przepisem, w przypadku uregulowania należności po dokonaniu korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik ma prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym należność uregulowano, o kwotę podatku, o której mowa w ust. 1. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek naliczony może zostać zwiększony w odniesieniu do tej części.

Wobec powyższego Wnioskodawca winien powiadomić nabywcę o fakcie zwrotu należności na skutek którego ma zamiar skorygować w rozliczeniu za sierpień 2010r. podatek należny (in minus) celem odpowiedniej korekty podatku naliczonego.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku należy uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy zauważyć, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii, czy zostały spełnione warunki wynikające z ustawy o VAT które umożliwiały Wnioskodawcy skorzystanie z prawa do skorygowania podatku należnego w przypadku wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, gdyż nie było to przedmiotem zapytania.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.