INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 06.09.2010 r. (data wpływu 17.09.2010 r.) oraz uzupełnieniu z dnia 18.11.2010 r. (data nadania 18.11.2010 r., data wpływu 22.11.2010 r.) na wezwanie z dnia 08.11.2010 r. (data nadania 09.11.2010 r., data doręczenia 15.11.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty powypadkowej z Niemiec – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17.09.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty powypadkowej z Niemiec.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest podatnikiem zamieszkującym na stałe w Polsce, posiada polskie obywatelstwo. W 1993 roku pracował sezonowo w Niemczech. Tam uległ wypadkowi i w związku z tym otrzymał rentę z tytułu 30% uszczerbku na zdrowiu. Renta wypłacana jest z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych - LBG Franken Und Oberbayern.

W okresie, którego dotyczy zapytanie, tj. w latach 2005 – 2010 Wnioskodawca nadal posiadał miejsce zamieszkania w Polsce. Renta jest wypłacana przez bank. W latach 2005 – 2006 przez Bank A, a od 2007 r. do dnia dzisiejszego przez Bank B. Bank pobiera od wypłacanej renty podatek dochodowy od osób fizycznych i wystawia coroczny PIT – 11.

W 2010 roku Wnioskodawca uzyskał informację, że renta po zmianie umowy polsko – niemieckiej o unikaniu podwójnego opodatkowania korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 18 ust. 2 tej umowy. Wnioskodawca wystosował pismo do Banku B z prośbą o zaprzestanie pobierania podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 18 ust. 2 umowy i do Banku A o korekty PIT – 11 za lata 2005 – 2006 (w tych latach Wnioskodawca realizował tam rentę).

Wnioskodawca otrzymał informację zwrotną z Banku A, tj. korektę deklaracji PIT – 11 z pismem wyjaśniającym podstawę dokonania korekty. Z Banku B otrzymał pismo, że Bank wstrzyma pobieranie podatku po zinterpretowaniu przepisów prawa podatkowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty otrzymywanej z Niemiec przez organ skarbowy. Wnioskodawca wysłał pismo do Urzędu Skarbowego w R. o interpretację przepisów podatkowych dotyczącej Jego renty. Urząd Skarbowy poinformował na piśmie, że wniosek skierował do Izby Skarbowej w Warszawie.

Pismem z dnia 09.11.2010 r. wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Powyższe uzupełniono w terminie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy renta powypadkowa z Niemiec wypłacana w latach 2005 – 2010 powinna być opodatkowana w Polsce i czy Bank B. zgodnie z prawem pobiera podatek dochodowy od renty...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Renta powypadkowa podlega opodatkowaniu tylko w Niemczech i nie powinna być opodatkowana w Polsce. Od dnia 01 stycznia 2005 roku niemiecka renta wypłacana z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych zgodnie z art. 18 ust. 2 obecnie obowiązującej polsko – niemieckiej umowy podlega opodatkowaniu wyłącznie w Niemczech.

Świadczenia pieniężne związane z niezdolnością do pracy na skutek wypadku są poborami pochodzącymi z działu ubezpieczeń od następstw wypadków niemieckiego ustawowego ubezpieczenia społecznego (SGB – Kodeks Socjalny). Tym samym bank wypłacający powyższe świadczenie nie ma obowiązku pobierania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym. do dnia 31 grudnia 2006 r., osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 2a powołanej ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 4a tej ustawy stanowi, iż wymienione wyżej przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Natomiast zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r., osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 2a tej ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym (art. 3 ust. 1a ww. ustawy).
   
   

Zgodnie z art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepis art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest podatnikiem zamieszkującym na stałe w Polsce, posiada polskie obywatelstwo. W 1993 roku pracował sezonowo w Niemczech. Tam uległ wypadkowi i w związku z tym otrzymał rentę z tytułu 30% uszczerbku na zdrowiu. Renta wypłacana jest z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych - LBG Franken Und Oberbayern. W okresie, którego dotyczy zapytanie, tj. w latach 2005 – 2010 Wnioskodawca nadal posiadał miejsce zamieszkania w Polsce.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca otrzymuje rentę wypadkową z Niemiec. Ze względu na to, że Wnioskodawca ma miejsce zamieszkania w Polsce, a otrzymywana od 2005 r. renta jest wypłacana przez instytucję niemiecką zastosowanie w tej sprawie będzie miała umowa w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawarta między Polską a Niemcami obowiązująca od 01.01.2005 r.

Stosownie do art. 18 ust. 1 umowy z dnia 14 maja 2003 r. zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90) emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie.

Z kolei zgodnie art. 18 ust. 2 ww. umowy, bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż od 01 stycznia 2005 r. emerytury i podobne świadczenia lub renty otrzymywane z Niemiec, wypłacane osobom mającym miejsce zamieszkania w Polsce podlegają opodatkowaniu w Polsce. Wyjątek dotyczy jednak sytuacji gdy świadczenia (płatności) są wypłacane z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Republiki Federalnej Niemiec, bowiem wówczas stosownie do ww. art. 18 ust. 2 umowy płatności takie podlegają opodatkowaniu tylko w państwie źródła, tj. w Niemczech.

Niemieckie ustawowe ubezpieczenie społeczne składa się z pięciu działów:

• ustawowe ubezpieczenie na wypadek bezrobocia,
• ustawowe ubezpieczenie emerytalne,
• ustawowe ubezpieczenie zdrowotne,
• ustawowe ubezpieczenie od następstw wypadków oraz
• ustawowe ubezpieczenie pielęgnacyjne.
  
  

Świadczenia pochodzące z tych pięciu działów mogą mieć formę zasiłków jednorazowych lub bieżących świadczeń stałych. Niemniej jednak wyłączne prawo do opodatkowania w Niemczech dotyczy zarówno bieżących stałych świadczeń, jak i jednorazowych zasiłków pochodzących ze wszystkich ww. działów ustawowego ubezpieczenia.

Podstawę ustawową ubezpieczenia wypadkowego - w prawie niemieckim - stanowi Kodeks Socjalny, m.in. jego Księga Siódma (SGB VII). Świadczenia pieniężne związane z niezdolnością do pracy na skutek wypadku przy pracy przyznawane i ustalane na podstawie tych przepisów są poborami pochodzącymi z działu ubezpieczeń od następstw wypadków niemieckiego ustawowego ubezpieczenia społecznego.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony powyżej stan prawny oraz faktyczny, należy stwierdzić, że od 01 stycznia 2005 r. świadczenia wypłacane z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Niemiec, o których mowa w art. 18 ust. 2 ww. umowy podlegają opodatkowaniu tylko w Niemczech i tym samym nie podlegają opodatkowaniu w Polsce. W takiej sytuacji płatnik (bank) w Polsce nie powinien od tych należności pieniężnych pobierać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Ponadto, należy wskazać, iż nie będzie miała zastosowania w tym przypadku metoda unikania podwójnego opodatkowania, bowiem przedmiotowe dochody zgodnie z cytowaną umową podlegają opodatkowaniu tylko w Niemczech i tym samym nie występuje podwójne opodatkowanie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.