INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 27.09.2010 r. (data wpływu 30.09.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie wystawienia weksla przez osobę fizyczną i przekazanie go odbiorcy weksla w zamian za przelew pieniężny - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29.09.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie wystawienia weksla przez osobę fizyczną i przekazanie go odbiorcy weksla w zamian za przelew pieniężny.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki cypryjskiej – podlegającej prawu cypryjskiemu. Ponieważ zgodnie z prawem cypryjskim spółka cypryjska nie może wypłacić dywidendy na rzecz swoich wspólników do czasu zakończenia pracy audytorów, a jednocześnie posiada w tym momencie odpowiednią ilość środków finansowych na wypłatę takiej dywidendy to zdecydowała się wypłacić wspólnikowi – Wnioskodawcy kwotę dywidendy jaką miałby on otrzymać. Spółka chcąc być pewna, że Wspólnik nie będzie domagał się ponownej wypłaty kwoty dywidendy otrzyma weksel własny od Wspólnika na kwotę przypadającej dywidendy. Weksel ten rządzony będzie prawem polskim a kwota zobowiązania będzie określona w walucie EURO. W przypadku gdyby Wspólnik domagał się ponownej wypłaty kwoty dywidendy Spółka będzie posiadać weksel wystawiony przez Wspólnika. Wspólnik zabezpieczając wypłatę swojej części dywidendy uzyska płatność tej kwoty w wysokości 100% wartości dywidendy. W dniu wypłaty dywidendy Wspólnik byłby wezwany przez Spółkę do wypłaty z weksla. Skasowanie weksla odbyłoby się w drodze umownej poprzez kompensatę w kwotą wypłacanej dywidendy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż w świetle art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzyskane środki pieniężne z tytułu wystawionego weksla nie są źródłem przychodu. Dopiero wypłata dywidendy przez Spółkę cypryjską spowoduje powstanie przychodu z kapitałów pieniężnych opodatkowanych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 updof...
2. Czy wystawienie weksla przez osobę fizyczną i przekazanie go odbiorcy weksla w zamian za przelew pieniędzy nie będzie skutkować powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych...
   
   

Niniejsza interpretacja dotyczy przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy:

W art. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. Nr 86, poz. 959 ze zm.) ustawodawca zawarł zamknięty katalog czynności podlegających temu podatkowi, w którym nie zostały wymienione czynności związane z emisją weksli w zamian za pozyskanie środków pieniężnych. Bez znaczenia pozostaje przy tym fakt skąd będą pochodziły te środki, jak również cel, na jaki zostaną one przeznaczone. Podstawą prawną emisji weksli są przepisy ustawy z dnia 28.04.1936 r. – Prawo wekslowe (Dz. U. Nr 37, poz. 282 ze zm.). Weksel jest dokumentem stanowiącym bezwarunkowe zobowiązanie do zapłaty określonej osobie, w określonym terminie i miejscu przez wystawcę weksla lub osobę przez niego wskazaną, określonej na wekslu sumy pieniędzy. Samodzielność weksla podkreśla również fakt stosowania w jego przypadku reżimu charakterystycznego dla prawa wekslowego, chociażby termin przedawnienia roszczeń Weksla określany będzie zgodnie z prawem wekslowym, a nie Kodeksem cywilnym. Zobowiązanie wekslowe, jak podkreśla się w doktrynie, ma szczególny, bo abstrakcyjny charakter, co oznacza, że wystawienie weksla, samo w sobie kreuje stosunek zobowiązania wekslowego, odrywając się od „przyczyny ekonomicznej”.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydanie weksla wyemitowanego przez Wnioskodawcę, nie powoduje powstania obowiązku zapłaty podatku pcc.

W świetle obowiązującego stanu faktycznego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649) podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

1. umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
2. umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
3. (uchylona),
4. umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
5. umowy dożywocia,
6. umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,
7. (uchylona),
8. ustanowienie hipoteki,
9. ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
10. umowy depozytu nieprawidłowego,
11. umowy spółki;
    
    

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Podstawą prawną emisji weksli są przepisy ustawy z dnia 28 kwietnia 1936 roku Prawo wekslowe (Dz. U. Nr 37, poz. 282 ze zm.). Weksel jest dokumentem stanowiącym bezwarunkowe zobowiązanie do zapłaty określonej osobie, w określonym terminie i miejscu przez wystawcę weksla lub osobę przez niego wskazaną, określonej na wekslu sumy pieniędzy.

Emisja weksla własnego jest zdarzeniem powodującym określone prawa i obowiązki, a mianowicie po stronie nabywcy powstaje powinność wpłaty kwoty nabycia, natomiast dla wystawcy bezwarunkowy obowiązek zapłaty (po okazaniu) określonej w nim kwoty pieniężnej, czyli zobowiązanie do wykupu weksla po jego okazaniu.

Zobowiązanie wekslowe odrywa się od sytuacji faktycznej, która była podstawą do wystawienia i wręczenia weksla nabierając charakteru samodzielnego i abstrakcyjnego. W szczególności ma to miejsce w sytuacji, gdy wystawiony weksel nie spełnia roli zabezpieczającej lecz jest samoistnym stosunkiem zobowiązaniowym.

Należy wskazać, iż art. 1 ust. 1 określający zakres przedmiotowy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zawiera enumeratywny katalog czynności, których dokonanie powodować będzie konieczność zapłaty podatku. Tym samym, jeżeli dana czynność nie została wymieniona w ustawowym katalogu nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem nawet, jeżeli wywołuje skutki gospodarcze takie same lub podobne do tych, które zostały w katalogu wymienione. Jednakże należy zaznaczyć, że o zakwalifikowaniu danej umowy do umów podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje nazwa, ale treść umowy.

Reasumując należy stwierdzić, iż wystawienie weksla i przekazanie go odbiorcy w zamian za przelew pieniężny, w świetle powołanych wyżej przepisów nie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych. Fakt ten nie musi jednak oznaczać, że opodatkowaniu nie podlegają również czynności cywilnoprawne, w związku z zawarciem których wystawiony został weksel. Jeżeli zatem nabycie weksla w zamian za określoną kwotę pieniężną nosi znamiona czynności określonych w art. 1 ust. 1 pkt 1 to wówczas będzie rodzić dla Wnioskodawcy skutki podatkowe pod warunkiem, że to na nim zgodnie z art. 4 ustawy ciąży obowiązek podatkowy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock