INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 09 września 2010r. (data wpływu do tut. Biura – 22 września 2010r.), uzupełnionym w dniu 06 grudnia 2010r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania przez aktualnego klienta „polecającego” w ramach programu lojalnościowego (promocyjnego) nagrody o wartości nieprzekraczającej 200 zł –jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 września 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie skutków podatkowych otrzymania przez aktualnego klienta „polecającego” w ramach programu lojalnościowego (promocyjnego) nagrody o wartości nieprzekraczającej 200 zł.

Z uwagi na braki formalne wniosku, pismem z dnia 19 listopada 2010r. Znak: IBPB II/1/415-798/10/MK, IBPB II/1/415-799/10/MK wezwano wnioskodawcę do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono w dniu 06 grudnia 2010r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca – Spółka Akcyjna – prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług w zakresie rejestracji domen internetowych, hostingu i tworzenia stron www. Świadczenie usług odbywa się drogą elektroniczną podobnie jak zawieranie umów z usługobiorcami (klientami). Klientami wnioskodawcy są zarówno osoby fizyczne jak również osoby prawne i jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej.

Wnioskodawca wskazał, iż poruszane we wniosku zapytania dotyczą jedynie klientów w postaci osób fizycznych.

Wnioskodawca uruchomił program lojalnościowy (promocyjny) zmierzający do zwiększenia sprzedaży i pozyskania nowych klientów. W ramach programu klient polecający (zwanym w dalszej części Klientem K1) otrzymuje wyemitowany przez Spółkę Akcyjną specjalny kupon promocyjny. Wraz z kuponem Klient K1 otrzymuje kod promocyjny, który umożliwia identyfikację Klienta K1 w systemie informatycznym wnioskodawcy. Klient K1 może przekazać ten kupon wraz z kodem osobie, która nie była dotychczas klientem Spółki Akcyjnej lub też nie korzystała w Spółce z danego rodzaju usługi (zwanemu w dalszej części Klientem K2) polecając jednocześnie usługi wnioskodawcy. Jeżeli Klient K2 wykorzysta kupon promocyjny i faktycznie zamówi usługę w Spółce (wpisując kod promocyjny w system informatyczny wnioskodawcy) zarówno Klient K1 jak i Klient K2 otrzymają od wnioskodawcy nagrody. Nagrody te będą miały postać pieniężną lub rzeczową. Uzyskanie nagród przez Klienta K1 i Klienta K2 uzależnione będzie od zawarcia przez Klienta K2 umowy z wnioskodawcą na korzystanie z usługi określonej w kuponie, oraz od faktycznego korzystania przez Klienta K2 z tej usługi. Rodzaje nagród rzeczowych oraz wartość nagród pieniężnych ustala wnioskodawca, a informację o tym przekazuje na swoich stronach internetowych. Informacja o nagrodach, jakie przysługują klientom oraz warunkach ich uzyskania, będzie również umieszczona na kuponach promocyjnych. Wnioskodawca dodaje, że w niektórych przypadkach Klient K2 przy zamawianiu usług otrzyma 100% rabatu na zamówioną usługę. Taka forma promocji powiązana jest jednak ze skróceniem okresu abonamentowego usługi do sześciu miesięcy. Kolejna umowa zawierana na tę usługę ma już charakter odpłatny.

Z uzupełnienia wniosku z dnia 02 grudnia 2010r., które wpłynęło do tut. Biura w dniu 06 grudnia 2010r. wynika, iż nowy klient (klient polecony - nazywany we wniosku również K2) zawiera z wnioskodawcą (Spółką Akcyjną) umowę na zasadzie akceptacji przez klienta regulaminu usługi zamieszczonego na stronach internetowych wnioskodawcy. Regulaminy świadczonych przez wnioskodawcę usług (np. „Regulamin świadczenia usługi rejestracji domeny internetowej w …" lub „Regulamin świadczenia usługi serwera w …") nie przewidują nagród, ani też zobowiązań wnioskodawcy do spełnienia świadczenia (nagrody) w przypadku, gdy klient korzystający z promocji (programu lojalnościowego) zakupi określoną w kuponie usługę. Wnioskodawca stwierdza, że umowa zawierana z klientem na zasadzie art. 384 Kodeksu cywilnego (poprzez przyjęcie przez klienta wzorca umownego) nie zawiera zapisu, zobowiązującego sprzedającego (wnioskodawcę) do spełnienia świadczenia (nagrody) w przypadku zakupu przez klienta usługi określonej w kuponie. Program lojalnościowy (promocyjny), którego dotyczy zapytanie o interpretację służy bowiem pozyskaniu nowych klientów. Regulamin konkretnej usługi oferowanej przez wnioskodawcę dotyczy ogólnych reguł zawierania umowy na tę usługę, oraz wzajemnych świadczeń stron. Ma on charakter uniwersalny tzn. jest przeznaczony również dla dotychczasowych klientów. Wnioskodawca dodaje, że zawiera umowy na czas określony (zwykle na okres jednego roku), które później są przez klientów przedłużane. W celu pozyskania nowych klientów wnioskodawca organizuje promocje oraz programy lojalnościowe, które przewidują obniżone ceny oraz nagrody dla nowych i dotychczasowych klientów. Według wnioskodawcy z taką promocją mamy do czynienia w omawianym przypadku.

Wnioskodawca wyjaśnia ponadto, że jego zobowiązanie do spełnienia świadczenia (wydania nagrody) wynika z zamieszczonego na stronach internetowych Spółki dokumentu (zasad promocji), który określa warunki i zasady przyznawania nagród. Z prawnego punktu widzenia ten dokument stanowi o przyrzeczeniu publicznym (art. 919 Kodeksu cywilnego) złożonym przez wnioskodawcę do przekazania określonej nagrody w przypadku wypełnienia przez klienta poleconego warunków w tym dokumencie przewidzianych. Do tych warunków należą:

• prawidłowe wprowadzenie otrzymanego od klienta polecającego Kodu w trakcie procesu zamawiania przez klienta poleconego usługi u wnioskodawcy,
• korzystanie przez klienta poleconego (K2) z usługi zamówionej u wnioskodawcy w ramach tej promocji,
• pozytywna weryfikacja klienta poleconego przez wnioskodawcę (umowę na świadczenie usług wnioskodawca zawiera z konkretną osobą; wnioskodawca jest zobowiązany do dokonania identyfikacji osoby lub podmiotu).
  
  

Podsumowując wnioskodawca stwierdza, że pomiędzy Spółką Akcyjną a klientem poleconym (K2) nie jest zawierana umowa, z której wynika zobowiązanie wnioskodawcy do wydania temu klientowi nagrody. To zobowiązanie jednak istnieje, ale jego źródłem jest przyrzeczenie publiczne ze strony wnioskodawcy. Nagroda pieniężna jest wydawana poprzez przekazanie do dyspozycji klienta kwoty nagrody, która mu się należy zgodnie z zasadami promocji. Przekazanie nagrody pieniężnej następuje poprzez ujawnienie wartości nagrody w tzw. „Nadpłatach klienta w Panelu Klienta …". Nadpłaty klienta w Panelu Klienta to jedna z funkcjonalności systemu CRM wnioskodawcy. Wnioskodawca udostępnia klientowi funkcjonalność, która umożliwia mu dokonywanie wpłat na wirtualne konto przypisane indywidualnie temu klientowi, jak również dokonywanie przez klienta z tego wirtualnego konta płatności na rzecz wnioskodawcy. Wydanie nagrody pieniężnej w omawianej promocji odbywa się właśnie poprzez przekazanie pieniędzy do Nadpłat. Środki pieniężne (nagroda pieniężna) faktycznie pozostają na rachunku bankowym wnioskodawcy do czasu wydania przez klienta dyspozycji dokonania przelewu na rachunek bankowy tego klienta lub też zamówienia usługi u wnioskodawcy. W związku z tym, że zamówienie rejestracji domeny internetowej lub usługi serwera możliwe jest dopiero po uzyskaniu przez wnioskodawcę wpłaty od klienta - klient posiadając środki finansowe na swoim koncie Nadpłat w Panelu Klienta …, może dokonać płatności niezwłocznie właśnie za pośrednictwem Panelu Klienta. Klient w takiej sytuacji ma pewność, że jego transakcja dojdzie do skutku niezwłocznie po złożeniu przez niego dyspozycji przekazania środków finansowych z Nadpłat na konkretną zamówioną (również przy pomocy systemu CRM wnioskodawcy) przez niego usługę. Po wykonaniu dyspozycji przekazania środków na zamówioną usługę klient otrzymuje od wnioskodawcy fakturę VAT z tytułu zakupionej usługi.

Wnioskodawca dodaje, że klient swobodnie dysponuje środkami pieniężnymi w Nadpłatach, może w każdej chwili wydać dyspozycję przelewu na własny rachunek bankowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy dla nagrody przekazywanej przez Wnioskodawcę Klientowi K1 w ramach opisanej wyżej promocji ma zastosowanie przepis art. 21. ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - tzn. czy nagroda o wartości nieprzekraczającej 200 zł jest zwolniona z podatku dochodowego...
2. Czy dla nagrody przekazywanej Klientowi K2 w ramach opisanej promocji ma zastosowanie przepis art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tzn. czy nagroda otrzymana przez Klienta K2 jest zwolniona od podatku dochodowego w przypadku gdy jej jednorazowa wartość nie przekracza 760 zł, oraz czy zwolnienie to będzie miało zastosowanie również w przypadku gdy Klient K2 przy zamówieniu usługi otrzymał 100% rabatu na jej zakup...
   
   

Zdaniem wnioskodawcy,

1. W związku z tym, że Klient K1 otrzymuje nagrodę niezwiązaną z zawarciem przez tego klienta umowy z wnioskodawcą, przekazaną mu nagrodę należy uznać za nieodpłatne świadczenie ze strony wnioskodawcy, które Klient K1 otrzymał od Spółki w związku z jego promocją i reklamą. Zdaniem wnioskodawcy są to normalne działania promocyjne, a Klient K1 nie zawiera w tym zakresie żadnej umowy (nie jest zobowiązany do działania na rzecz wnioskodawcy). Powyższe wskazuje, że w opisanym przypadku znajdzie zastosowanie zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych według wnioskodawcy – zgodnie z treścią tego przepisu zwolnienie nie ma zastosowania w przypadku gdy Klient K1 otrzyma świadczenie będąc jednocześnie zwiazany z wnioskodawcą umową o pracę lub umową cywilnoprawną jak również w przypadku gdy Klient K1 otrzymuje nagrodę w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą.
   
   
2. W związku z tym, że Klient K2 otrzymuje nagrodę w związku z dokonaniem zakupu usługi u wnioskodawcy, w opisanym przypadku znajdzie zastosowanie przepis art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zdaniem wnioskodawcy powyższe zwolnienie będzie miało zastosowanie nawet w przypadku gdy zamówiona w ramach promocji usługa będzie objęta rabatem 100%. Uzasadnieniem takiej polityki marketingowej jest fakt, że usługi wnioskodawcy mają charakter okresowy, a klienci w większości przypadków zawierają umowy ze Spółką na kolejne okresy abonamentowe. Istnieje zatem bezpośredni związek pomiędzy nagrodą a zawartą pomiędzy stronami umową (sprzedażą). Oczywiście zgodnie z treścią tego przepisu zwolnienie nie będzie miało zastosowania w przypadku, gdy Klient K2 otrzymuje nagrodę w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą.
   
   

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania przez aktualnego klienta „polecającego” w ramach programu lojalnościowego (promocyjnego) nagrody o wartości nieprzekraczającej 200 zł (pyt.1).

W pozostałym zakresie dokonano odrębnego rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do przepisu art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użycie przez ustawodawcę sformułowania „w szczególności” wskazuje, iż definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i do tej kategorii można zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy. O przychodzie z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe. Korzyści takie pojawiają się nie tylko wówczas, gdy podatnikowi zostają przekazane środki pieniężne, ale również wtedy, kiedy zmniejszone zostaną jego zobowiązania, których nie musi już realizować z własnego majątku.

Jednakże w myśl art. 21 ust. 1 pkt 68a ww. ustawy, wolna od podatku dochodowego jest wartość nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą - jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty 100 zł; zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli świadczenie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym.

Należy wskazać, iż ustawą z dnia 18 marca 2010r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 75, poz. 473), z dniem 20 maja 2010r. zmieniono m.in. brzmienie przepisu art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do art. 1 pkt 3 ww. ustawy zmieniającej, art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w nowym brzmieniu stanowi, iż wolna od podatku dochodowego jest wartość nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą - jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty 200 zł; zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli świadczenie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym. Przepis ten – w myśl art. 6 ww. ustawy zmieniającej – ma zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 01 stycznia 2010r.

Mając powyższe na uwadze należy zauważyć, iż w świetle przepisu art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, skutki podatkowe związane z otrzymaniem nieodpłatnego świadczenia są zróżnicowane w zależności od tego czy obdarowanymi są osoby będące pracownikami świadczeniodawcy lub są związane z nim stosunkiem cywilnoprawnym, jak też czy świadczenie nie przekraczało jednorazowo kwoty 100 zł (do dnia 31 grudnia 2009r.) lub 200 zł (od dnia 01 stycznia 2010r.) oraz czy świadczenie to otrzymano w związku z promocją lub reklamą dokonującego świadczenia.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji pojęcia „nieodpłatnego świadczenia”. Dokonując zatem wykładni gramatycznej, za „nieodpłatne świadczenie” uznać należy świadczenia „nie wymagające opłaty, takie za które się nie płaci, bezpłatne” (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN 2003). Zatem należy przyjąć, że nieodpłatnym świadczeniem jest takie zdarzenie, którego skutkiem (następstwem) jest nieodpłatne przysporzenie majątku jednej osobie, kosztem majątku innej osoby, innego podmiotu. Przedmiotowe zwolnienie w praktyce ma zastosowanie do nieodpłatnych świadczeń otrzymywanych w ramach akcji promocyjno-reklamowych, w czasie których wręcza się drobne gadżety reklamowe i promocyjne takie jak np.: kalendarze, upominki i drobne prezenty w postaci materiałów piśmiennych. Tym samym nieodpłatne świadczenie to świadczenie stanowiące przysporzenie tylko po stronie obdarowanego nie związane z żadnym wzajemnym zobowiązaniem „obdarowanego” na rzecz „darczyńcy”.

Ponadto, żeby stwierdzić, czy przedmiotowe świadczenia korzystają z ww. zwolnienia należy rozstrzygnąć czy są one otrzymane przez uczestników w związku z promocją lub reklamą wnioskodawcy – Spółki Akcyjnej.

Przyjmując definicję promocji i reklamy zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, za reklamę uważa się rozpowszechnianie informacji o towarach i ich zaletach, natomiast promocja obejmuje rozmaite czynności zwłaszcza reklamowe, wystawiennicze, podjęte dla poinformowania o walorach oferowanego produktu. Promocja i reklama ma co do zasady na celu zwiększenie popytu na towary lub usługi sprzedawane przez podmiot prowadzący akcję promocyjne i reklamowe. Jednakże zasadą jest, iż reklama i promocja są skierowane do faktycznych bądź potencjalnych odbiorców tych towarów lub usług w celu zachęcenia ich do dokonania zakupu.

Ze stanu faktycznego wniosku wynika, iż wnioskodawca uruchomił program lojalnościowy (promocyjny) zmierzający do zwiększenia sprzedaży i pozyskania nowych klientów. W ramach programu klient polecający (Klient K1) otrzymuje wyemitowany przez Spółkę Akcyjną specjalny kupon promocyjny. Wraz z kuponem Klient K1 otrzymuje kod promocyjny, który umożliwia identyfikację Klienta K1 w systemie informatycznym wnioskodawcy. Klient K1 może przekazać ten kupon wraz z kodem osobie, która nie była dotychczas klientem Spółki Akcyjnej lub też nie korzystała w Spółce z danego rodzaju usługi (zwanemu w dalszej części Klientem K2) polecając jednocześnie usługi wnioskodawcy. Jeżeli Klient K2 wykorzysta kupon promocyjny i faktycznie zamówi usługę w Spółce (wpisując kod promocyjny w system informatyczny wnioskodawcy) zarówno Klient K1 jak i Klient K2 otrzymają od wnioskodawcy nagrody. Nagrody te będą miały postać pieniężną lub rzeczową. Uzyskanie nagród przez Klienta K1 i Klienta K2 uzależnione będzie od zawarcia przez Klienta K2 umowy z wnioskodawcą na korzystanie z usługi określonej w kuponie, oraz od faktycznego korzystania przez Klienta K2 z tej usługi.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż nieodpłatne świadczenie to świadczenie stanowiące przysporzenie tylko po stronie obdarowanego, nie związane z żadnym wzajemnym zobowiązaniem „obdarowanego” na rzecz „darczyńcy”. Nie można więc uznać za nieodpłatne świadczenie wskazanych we wniosku nagród w postaci rzeczowej, które klient polecający (Klient K1) w ramach uruchomionego przez wnioskodawcę programu lojalnościowego (promocyjnego) otrzymuje w zamian za przekazanie kuponu promocyjnego Klientowi K2, tym bardziej, iż – jak Spółka Akcyjna sama wskazała we wniosku – uzyskanie nagród przez Klienta K1 i Klienta K2 uzależnione będzie od zawarcia przez Klienta K2 umowy na korzystanie z usługi określonej w kuponie, oraz od faktycznego korzystania przez Klienta K2 z tej usługi.

Ponadto, jak wykazano powyżej, nieodpłatnym świadczeniem nie może być świadczenie pieniężne – nagroda pieniężna. W tym miejscu należy jeszcze raz podkreślić, iż za nieodpłatne świadczenie uznać należy świadczenie bezpłatne, nie wiążące się z żadnym zobowiązaniem wzajemnym.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż wartość nagrody w postaci rzeczowej lub nagrody pieniężnej, w świetle art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi dla klienta polecającego, który nie prowadzi działalności gospodarczej (Klienta K1) przychód w rozumieniu art. 20 ust. 1 tej ustawy z innych źródeł. Przychód ten wnioskodawca winien wykazać w informacjach PIT-8C, o których mowa w art. 42a ustawy. Zgodnie bowiem z tym przepisem osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Dla osób prowadzących działalność gospodarczą jest to przychód z tej działalności i nie ma obowiązku wystawienia PIT-8C.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.