Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-1171/12-2/KT
z 20 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 19.11.2012 r. (data wpływu 23.11.2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia usług związanych z uczestnictwem pracowników w konferencjach organizowanych przez podmioty zagraniczne – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23.11.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia usług związanych z uczestnictwem pracowników w konferencjach organizowanych przez podmioty zagraniczne.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Instytut jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT. Instytut ponosi opłaty za uczestnictwo swoich pracowników w konferencjach z dziedziny nauki i edukacji, które odbywają się za granicą (w krajach Wspólnoty i w państwach trzecich). Instytut nabywa powyższe usługi w celu umożliwienia kadrze kształcenia się oraz w celu wymiany osiągnięć w dziedzinie nauki.

Charakter uczestnictwa w konferencjach pracowników Instytutu może być zarówno aktywny (gdy udział w konferencji obejmuje wygłoszenie własnych prelekcji), jak i bierny - pracownik uczestniczy w konferencji wyłącznie jako słuchacz.

Wobec powyższego, Instytut rozgraniczył dwie sytuacje:

• W przypadku płatności za udział w konferencji czynny - kiedy to pracownicy biorą aktywny udział - Instytut usługę tę traktuje zgodnie z art. 28b (opłata ta nie dotyczy usługi wstępu) i miejscem świadczenia takiej usługi jest miejsce siedziby usługobiorcy, w związku z czym usługa ta podlega opodatkowaniu w kraju. Instytut w takiej sytuacji rozpoznaje u siebie import usług - nalicza podatek należny oraz, jeżeli konferencja jest związana z działalnością opodatkowaną (i takiej działalności służy) to jednocześnie odlicza podatek naliczony. Operacja ta jest ujęta w deklaracji VAT-7 w poz. 37 (i 38) lub 39 (i 40).
  
• W przypadku płatności za udział w konferencji bierny - kiedy to pracownicy uczestniczą w konferencji wyłącznie jako słuchacze - Instytut usługę tę traktuje zgodnie z art. 28g, tj. jako usługę wstępu na imprezę naukową, edukacyjną itp. W takiej sytuacji, usługa taka podlega opodatkowaniu w kraju, w którym odbywa się konferencja.
  
  
  

W większości przypadków pracownicy Instytutu biorą czynny udział w konferencjach. Są na nie zapraszani w celu wygłoszenia referatu. Za uczestnictwo takie Instytut otrzymuje od organizatora fakturę (bez naliczonego podatku VAT - kontrahenci z UE oraz państw trzecich).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opłatę za uczestnictwo w konferencjach o charakterze czynnym należy traktować jako płatność za usługę o charakterze ogólnym zgodnie z art. 28b, a udział w konferencjach o charakterze biernym jako wstęp na imprezę naukową, zgodnie z art. 28g, w związku czym usługa ta podlega opodatkowaniu w kraju, w którym odbywa się konferencja?

Czy też wszystkie opłaty wnoszone za konferencje, bez względu na ich charakter, tj. czynny (pracownik wygłasza referaty, prowadzi wykłady, uczestniczy w dyskusjach, itp.) lub bierny (pracownik uczestniczy tylko jako słuchacz), winny być traktowane w sposób jednakowy, tzn. zgodnie z art. 28g (usługa wstępu)?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Instytutu, płatność za uczestnictwo w konferencji, gdzie pracownicy czynnie uczestniczą (wygłaszają referaty, prowadzą wykłady na temat osiągnięć naukowych), należy kwalifikować jako opłatę za usługę zgodnie z art. 28b (opodatkowanie występuje w kraju, gdzie usługobiorca ma siedzibę).

Natomiast opłata za udział w konferencji (udział bierny) mający charakter wstępu na imprezę, odpowiednio z dziedziny nauki, kultury, sztuki, edukacji, sportu, winna być zakwalifikowana jako art. 28g ustawy o VAT (usługa opodatkowana w kraju, w którym konferencja się odbywa).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. z 2011r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca – instytut naukowy - jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT. W ramach działalności Instytut ponosi opłaty za uczestnictwo swoich pracowników w konferencjach z dziedziny nauki i edukacji, które odbywają się za granicą (w krajach Wspólnoty i w państwach trzecich). Instytut nabywa powyższe usługi w celu umożliwienia kadrze kształcenia się oraz w celu wymiany osiągnięć w dziedzinie nauki. Charakter uczestnictwa w konferencjach pracowników Instytutu może być zarówno aktywny - gdy udział w konferencji obejmuje wygłoszenie własnych prelekcji, referatów, jak i bierny – gdy pracownik uczestniczy w konferencji wyłącznie jako słuchacz.

W związku z powyższym, Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy opłaty za uczestnictwo pracowników w przedmiotowych konferencjach podlegają, zgodnie z art. 28g ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem w miejscu świadczenia usług, tj. w kraju siedziby organizatora konferencji, który pobiera za nie opłatę (jako usługi wstępu), czy też – w przypadku „czynnego” udziału w konferencji – miejscem świadczenia tych usług jest, zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 28b ustawy, terytorium kraju, jako miejsce siedziby usługobiorcy (Wnioskodawcy).

W przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania rozdziału dotyczącego określania miejsca świadczenia usług:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   
   
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
      
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   
   

Powołany art. 28a wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług.

W oparciu o zasadę ogólną zawartą w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j i art. 28n.

Z powyższego przepisu wynika zatem, iż miejscem świadczenia w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, czyli opodatkowanie usługi zostaje przeniesione do państwa, gdzie następuje faktyczna konsumpcja usługi.

Jednakże, od ogólnej zasady zawartej w powyższym przepisie, ustawodawca przewidział szereg odstępstw, na podstawie których miejsce świadczenia pewnych usług, ściśle określonych w przepisach ustawy, ustala się w sposób szczególny.

Jednym z wyjątków od zasady wyrażonej w art. 28b ust. 1 ustawy jest świadczenie usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe oraz podobne.

W myśl art. 28g ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają.

Stosownie do art. 53 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają.

W kontekście ustalenia miejsca świadczenia usług (w tym usług wstępu), konieczne jest także odwołanie się do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23.3.2011 r., str. 1), które w art. 32 zdefiniowało pojęcie usług wstępu poprzez m.in. wskazanie, jakie usługi, wchodzą w zakres tego pojęcia.

Zgodnie z art. 32 ust. 2 lit. c) w związku z ust. 1 ww. rozporządzenia Nr 282/2011, usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, o których mowa w art. 53 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę, w tym opłatę w formie abonamentu, biletu okresowego lub opłaty okresowej; przepis ten ma zastosowanie w szczególności do prawa wstępu na wydarzenia edukacyjne i naukowe, takie jak konferencje i seminaria. W zakresie natomiast usług pomocniczych do usług wstępu zastosowanie znajdzie art. 33 ww. rozporządzenia Nr 282/2011, zgodnie z którym usługi takie obejmują usługi, które są bezpośrednio powiązane ze wstępem na wydarzenia kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, świadczone oddzielnie na rzecz osoby uczestniczącej w wydarzeniu za opłatą.

Art. 32 ww. rozporządzenia Nr 282/2011 definiuje „usługi wstępu” odnosząc je w szczególności do przyznania prawa wstępu na imprezy takie jak spektakle, przedstawienia teatralne, występy cyrkowe, targi, do parków rozrywki, na koncerty, wystawy, jak również inne podobne wydarzenia kulturalne, a także przyznanie prawa wstępu na wydarzenia sportowe, takie jak mecze lub zawody oraz przyznanie prawa wstępu na wydarzenia edukacyjne i naukowe, takie jak konferencje i seminaria. Zakup usługi wstępu na konferencje czy seminaria (zakup biletu wstępu) nie oznacza, że celem jest wstęp sam w sobie, ale oznacza chęć uczestniczenia w danym wydarzeniu naukowym.

W przedmiotowej sprawie mamy niewątpliwie do czynienia z uczestnictwem pracowników Instytutu w konferencjach naukowych. Wnioskodawca, nabywając opisane we wniosku usługi, działa jako podatnik w rozumieniu art. 28a ustawy i jest zainteresowany uczestniczeniem Jego pracowników w określonych imprezach o charakterze naukowym. Opłata za uczestnictwo dotyczy zawsze udziału w danym wydarzeniu (tu: w konferencji naukowej), nie zaś samego wstępu na organizowaną imprezę. Zatem, podmiot nabywający usługę wstępu na konferencję naukową umożliwia pracownikom szeroki dostęp do konferencji, nie ograniczający się jedynie do fizycznego wstępu do miejsca, gdzie ona się odbywa.

Tym samym, opłaty uiszczane przez Wnioskodawcę za uczestnictwo swoich pracowników w zagranicznych konferencjach naukowych, o których mowa we wniosku, należy uznać za nabycie usług wstępu, których miejsce świadczenia znajduje się w miejscu (państwie), w którym te imprezy (konferencje) się odbywają, tj. opodatkowanych są zgodnie z brzmieniem art. 28g ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując, z uwagi na to, że Instytut odrębnie określa miejsce świadczenia przedmiotowych usług, w zależności od tego, czy udział pracowników w konferencjach jest „czynny” czy „bierny”, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.