Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-994/12-2/MN
z 6 grudnia 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 września 2012 r. (data wpływu 27 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w ramach umowy o dofinansowanie Nr (…) z dnia 22 lutego 2012 r. realizuje projekt systemowy „(…)” współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego, w ramach Poddziałania 2.2.1 Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki na lata 2007-2013. W projekcie świadczone są usługi informacyjne i doradcze przedsiębiorcom i osobom fizycznym zamierzającym rozpocząć działalność gospodarczą w ramach prowadzonego Punktu Konsultacyjnego KSU – realizowanych na podstawie wniosku o dofinansowanie realizacji projektu systemowego Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości. Projekt podzielony został na dwie oddzielne usługi: informacyjną i doradczą, dla których prowadzone są oddzielne ewidencje księgowe. Świadczone „usługi informacyjne” są bezpłatne. Świadczone „usługi doradcze” są odpłatne, beneficjenci tych usług ponoszą koszty w wysokości 10% wartości usługi. Usługi są dokumentowane poprzez wystawienie faktury VAT. W związku ze świadczeniem usług Wnioskodawca ponosi wydatki, które są kwalifikowane w projekcie, z tym że:

1. 100% wydatków kwalifikowanych dotyczących „usług informacyjnych” jest finansowana z dotacji,
2. do 90% wydatków kwalifikowanych dotyczących „usług doradczych” jest finansowana z dotacji, pozostała część (min. 10 %) jest finansowana z wkładu własnego.
   
   

Zainteresowany w związku z powyższym stoi na stanowisku, że:

1. nabywane w ramach Projektu (w zakresie „usług informacyjnych”) towary i usługi, nie mają związku z czynnościami opodatkowanymi, w związku z tym na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. nie dokonuje odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego,
2. nabywane w ramach Projektu towary i usługi związane ze świadczeniem „usług doradczych” mają związek z czynnościami opodatkowanymi (faktury VAT związane z wkładem własnym pochodzącym od odbiorców usług), w związku z tym na podstawie powołanego w pkt 1 przepisu ustawy, dokonuje się obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych zakupów.
   
   

Otrzymane wsparcie z PARP stanowić będzie zwrot kosztów poniesionych w związku ze świadczeniem usług informacyjnych i doradczych i w związku z tym stanowić będzie dotację o charakterze zakupowym, a nie dotację mającą na celu sfinansowanie ceny sprzedaży. Taka dotacja nie spełnia zatem przesłanki dotacji wynikającej z art. 29 ust. 1 ustawy, nie stanowi obrotu, a tym samym nie podlega opodatkowaniu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w realizowanym Projekcie w odniesieniu do „usług informacyjnych” Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?
2. Czy w realizowanym Projekcie w odniesieniu do „usług doradczych” Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Wnioskodawca w odniesieniu do zakupów towarów i usług w ramach „usług informacyjnych”, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, nie dokonuje odliczeń podatku naliczonego od podatku należnego.
2. Wnioskodawca w odniesieniu do zakupów towarów i usług w ramach „usług doradczych”, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy dokonuje odliczeń podatku naliczonego od podatku należnego.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (…).

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Zatem, prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony nie przysługuje m.in. przy nabyciu towarów i usług:

1. wykorzystywanych do czynności nie objętych zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług (tzn. niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem),
2. wykorzystywanych do czynności wprawdzie podlegających zakresowi opodatkowania podatkiem od towarów i usług, niemniej jednak na podstawie przepisów szczególnych zwolnionych od tego podatku.
   
   

Powyższe wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Należy wskazać, iż z żadnych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie wynika, aby prawo do odliczenia podatku naliczonego było uzależnione od źródła finansowania nabytych towarów i usług, przy zakupie których podatek został naliczony.

Ponadto, w treści art. 88 ustawy ustawodawca wskazał przypadki, w odniesieniu do których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego oraz przypadki, w których faktury i dokumenty celne nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a ponadto, aby nie miały miejsca przesłanki uniemożliwiające dokonanie odliczenia kwoty lub zwrotu podatku należnego – określone w art. 88 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca w ramach umowy o dofinansowanie realizuje projekt systemowy „(…)” współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego, w ramach Poddziałania 2.2.1 Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki na lata 2007-2013. W projekcie świadczone są usługi informacyjne i doradcze przedsiębiorcom i osobom fizycznym zamierzającym rozpocząć działalność gospodarczą w ramach prowadzonego Punktu Konsultacyjnego KSU – realizowanych na podstawie wniosku o dofinansowanie realizacji projektu systemowego Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości. Projekt podzielony został na dwie oddzielne usługi: informacyjną i doradczą, dla których prowadzone są oddzielne ewidencje księgowe. Świadczone „usługi informacyjne” są bezpłatne. Świadczone „usługi doradcze” są odpłatne, beneficjenci tych usług ponoszą koszty w wysokości 10% wartości usługi. Usługi są dokumentowane poprzez wystawienie faktury VAT. W związku ze świadczeniem usług Wnioskodawca ponosi wydatki, które są kwalifikowane w projekcie, z tym że: (1) 100% wydatków kwalifikowanych dotyczących „usług informacyjnych” jest finansowana z dotacji, (2) do 90% wydatków kwalifikowanych dotyczących „usług doradczych” jest finansowana z dotacji, pozostała część (min. 10 %) jest finansowana z wkładu własnego. Zainteresowany w związku z powyższym stoi na stanowisku, że: (1) nabywane w ramach Projektu (w zakresie „usług informacyjnych”) towary i usługi, nie mają związku z czynnościami opodatkowanymi, w związku z tym na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy nie dokonuje odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego, (2) nabywane w ramach Projektu towary i usługi związane ze świadczeniem „usług doradczych” mają związek z czynnościami opodatkowanymi (faktury VAT związane z wkładem własnym pochodzącym od odbiorców usług), w związku z tym na podstawie powołanego w pkt 1 przepisu ustawy, dokonuje się obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych zakupów. Otrzymane wsparcie z PARP stanowić będzie zwrot kosztów poniesionych w związku ze świadczeniem usług informacyjnych i doradczych i w związku z tym stanowić będzie dotację o charakterze zakupowym, a nie dotację mającą na celu sfinansowanie ceny sprzedaży.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do brzmienia art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść dla świadczącego usługę. Należy podkreślić, iż czynność może być odpłatna albo nieodpłatna. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma natomiast żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, czy ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane „po kosztach” ich świadczenia, bądź poniżej kosztów są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie.

Warunki, których spełnienie powoduje, że nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług to:

• w przypadku użycia towarów stanowiących część przedsiębiorstwa – użycie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika oraz istnienie prawa podatnika do odliczenia – w całości lub w części – podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów (warunki te muszą być spełnione łącznie),
• w przypadku świadczenia usług – świadczenie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
  
  

Za usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa (świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza) należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej.

Według dyspozycji art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Cytowany powyżej przepis stanowi odzwierciedlenie art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347, str. 1 ze zm.), z treści którego wynika, iż w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Dla określenia, czy dane dotacje są, czy nie są opodatkowane istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania. Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, iż w sytuacji, gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotacje, subwencje), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia. Kryterium uznania dotacji za zwiększającą obrót stanowi zatem stwierdzenie, iż dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią obrotu w rozumieniu przepisu art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, czyli nie zwiększają podstawy opodatkowania tym podatkiem.

Zatem podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne – na pokrycie kosztów działalności (czy też kosztów realizacji konkretnego zadania) nie zwiększa podstawy opodatkowania, a tym samym nie podlega opodatkowaniu.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że skoro – jak wskazał Wnioskodawca – dotacja pozyskana na finansowanie usług informacyjnych (100% kosztów kwalifikowanych) i usług doradczych (90% kosztów kwalifikowanych) nie ma bezpośredniego wpływu na cenę świadczonych usług, to nie stanowi obrotu, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy.

Usługi informacyjne wykonywane są dla klientów nieodpłatnie. Z uwagi na fakt, iż treść wniosku nie wskazuje, by były one świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza Zainteresowanego – ich nieodpłatne świadczenie nie podlega opodatkowaniu. W konsekwencji powyższego, zakupy dokonane w związku ze świadczeniem tych usług nie są związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Natomiast usługi doradcze są wykonywane odpłatnie. Z treści wniosku wynika bowiem, iż z tytułu ich świadczenia pobierana jest od klientów odpłatność, która obejmuje wkład własny. Zatem pobierany przez Wnioskodawcę wkład własny stanowi obrót, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy, z tytułu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Świadczenie usług doradczych nie jest objęte zwolnieniem, ani obniżonymi stawkami podatku od towarów i usług na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług, ani rozporządzeń wykonawczych, wydanych na jej podstawie, zatem podlega opodatkowaniu 23% stawką podatku. Tym samym, zakupy dokonane w związku ze świadczeniem usług doradczych związane są z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

W myśl art. 90 ust. 2 ustawy, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Stosownie do art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie powinny być uwzględniane w proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy. W konsekwencji, w przypadku podatku naliczonego wynikającego z wydatków związanych z czynnościami opodatkowanymi oraz z czynnościami niepodlegającymi podatkowi, których nie można jednoznacznie przypisać do jednego rodzaju działalności, nie stosuje się odliczenia częściowego według proporcji określonej na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy, lecz odliczenie pełne. Wartość czynności niepodlegających opodatkowaniu nie wchodzi bowiem do sumy wartości obrotów ustalanych dla potrzeb liczenia proporcji sprzedaży.

Reasumując, w związku z realizowanym Projektem w odniesieniu do „usług informacyjnych” Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Bowiem brak jest związku ponoszonych w tym celu wydatków z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Natomiast, w związku z realizowanym Projektem w odniesieniu do „usług doradczych” Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z uwagi na fakt, iż wydatki te związane są z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku w pełnej wysokości, bez względu na źródło finansowania tych wydatków (dotacja, czy wkład własny), o ile nie zachodzą ograniczenia wynikające z art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.