INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 9 listopada 2010 r. (data wpływu 12 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Rodzina Wnioskodawczyni otrzymała zwrot zespołu pałacowo-parkowego w drodze administracyjnej, w spadku po Jej dziadku, zmarłym w 1937 r. oraz jego następcach prawnych.

Ostatni spadkodawca zmarł w 1995 r., a postępowania spadkowe zostały zakończone w 2002 r.

Zespół pałacowo-parkowy został bezprawnie przejęty na podstawie Dekretu PKWN z 1944 r. Pozbawiono prawowitych właścicieli użytkowania tej nieruchomości i zdewastowano ją. Dwór będący zabytkiem popadł w ruinę.

Agencja Nieruchomości Rolnych, która przejęła „opiekę” nad nim, zupełnie o niego nie dbała, pomimo wielu zarzutów ze strony spadkobierców i konserwatora zabytków.

W związku z postępowaniem administracyjnym, decyzją wojewody z 2006 r. i wyrokiem wojewódzkiego sądu administracyjnego z 2007 r., Agencja Nieruchomości Rolnych zwróciła rodzinie zespół pałacowo-parkowy, z którego została wywłaszczona niezgodnie z prawem.

Nastąpiła restytucja nieruchomości i jako prawowici właściciele Zainteresowana i inni spadkobiercy zostali wpisani do ksiąg wieczystych.

Gdyby nie wywłaszczenie niezgodne z prawem rodzina Wnioskodawczyni byłaby właścicielem zespołu pałacowo-parkowego nieprzerwanie od 1946 r.

W dniu 16 lipca 2010 r., na podstawie aktu notarialnego dokonano sprzedaży ww. nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy podatek dochodowy od sprzedaży ww. nieruchomości jest wymagalny...

Zdaniem Wnioskodawczyni, podatek dochodowy od sprzedaży nieruchomości nie należy się, ponieważ ostatni spadkobierca zmarł ponad 5 lat temu (1995 r.) a postępowania spadkowe zostały zakończone w 2002 r.

Ponadto Wnioskodawczyni uważa, że gdyby nie wywłaszczenie niezgodne z prawem byłaby właścicielką części nieruchomości co najmniej od 1995 r. (1/4 części).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r., Nr 51 poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż postępowania spadkowe, potwierdzające fakt nabycia przez Wnioskodawczynię zespołu pałacowo-parkowego, zakończyły się w 2002 r. Natomiast zwrot rodzinie (w tym Wnioskodawczyni) przedmiotowej nieruchomości nastąpił na mocy decyzji administracyjnej z 2006 r. Należy zaznaczyć, iż w przeszłości ww. nieruchomość należała do dziadka Wnioskodawczyni, zmarłego w 1937 r., przy czym ostatni spadkodawca zmarł w 1995 r. W dniu 16 lipca 2010 r., na podstawie aktu notarialnego dokonano sprzedaży ww. nieruchomości.

Dla rozpatrzenia przedmiotowej sprawy istotna jest kwestia, od kiedy należy liczyć bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w cytowanym wyżej przepisie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Niezbędne jest więc ustalenie momentu nabycia przez Wnioskodawcę udziału w prawie własności nieruchomości, a w konsekwencji rozstrzygnięcie kwestii, czy stwierdzenie braku podstaw do przejęcia nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa i potwierdzenie własności spadkobierców byłych właścicieli stanowi jej nabycie w myśl powołanego wyżej artykułu 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy rozstrzygnięciu tego problemu należy mieć na uwadze nie tylko przepisy prawa podatkowego, ale przede wszystkim przepisy prawa cywilnego dotyczące nabycia, czy też utraty prawa własności.

W sytuacji, gdy dochodzi do zwrotu bezprawnie zajętej nieruchomości spadkobiercom osób, którym tę nieruchomość odebrano, wówczas prawo do zwrotu znajduje swe źródło w nabyciu spadku.

Spadek jest instytucją regulowaną przepisami zawartymi w księdze czwartej ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Artykuł 924 tej ustawy stanowi, że spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy. Natomiast zgodnie z jego art. 925, spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

Mając na uwadze ww. regulacje prawne stwierdzić należy, iż skoro spadek, stanowiący ogół majątkowych praw i obowiązków zmarłego (art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego) otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy i według tej daty spadkobierca nabywa spadek, za dzień nabycia rzeczy lub praw w drodze spadku należy rozumieć dzień jego otwarcia.

Niezależnie od powyższego, na stan prawny nieruchomości istotny wpływ mogą wywierać, wydawane zarówno na gruncie prawa cywilnego, administracyjnego, jak i karnego - orzeczenia sądowe i decyzje administracyjne, stanowiące dokumenty o szczególnym znaczeniu. Waga tych orzeczeń wynika z pozycji jaką zajmują sądy i organy administracji publicznej.

Wskazać należy, iż w zaistniałym stanie faktycznym z punktu widzenia konsekwencji podatkowych istotne znaczenie ma stwierdzenie w decyzji administracyjnej o niezgodnym z prawem wywłaszczeniu zespołu pałacowo–parkowego. Oznacza to, że wstępni Wnioskodawczyni zostali bezprawnie pozbawieni ww. majątku.

Skoro przejęcie przedmiotowej nieruchomości przez Skarb Państwa było aktem nie znajdującym podstaw w obowiązującym prawie, tytuł własności winien trwać przy prawowitym właścicielu, gdyby żył. Negatywnych skutków bezprawnego postępowania ówczesnych władz nie mogą też ponosić następcy prawni zmarłego właściciela lub jego spadkobierców.

Wobec faktu, iż przedmiotowa nieruchomość zajęta została na rzecz Skarbu Państwa, natomiast na mocy decyzji wojewody z 2006 r. dokonany został zwrot ww. nieruchomości, za datę nabycia przez Wnioskodawczynię udziału w tej nieruchomości należy więc uznać moment nabycia spadku, a więc daty śmierci poszczególnych spadkodawców.

Odnosząc powyższe do przytoczonego powyżej przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy stwierdzić, że sprzedaż w 2010 r. odziedziczonej nieruchomości nie stanowi podlegającego opodatkowaniu źródła przychodu. Wynika to z faktu, iż zbycie nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do jej nabycia, tj. w 1995 r. (data śmierci ostatniego spadkodawcy).

Mając na względzie przedstawiony stan faktyczny, a także obowiązujący stan prawny stwierdzić należy, że podatek dochodowy od przychodu ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości nie wystąpi, bowiem zbycie tej nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do jej nabycia.

Z uwagi na to, że wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego został złożony przez jednego ze współwłaścicieli przedmiotowej nieruchomości, zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla pozostałych współwłaścicieli.

Końcowo, należy dodać, iż dokumenty dołączone do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.