INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm. ) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2010 r. (data wpływu 17 grudnia 2010 r.) oraz piśmie z dnia 22.02.2011 r. (data wpływu 23.02.2011 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB1/415-1114/10-2/MT z dnia 18.02.2011 r. (data nadania 18.02.2011 r., data doręczenia 21.02.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup wyposażenia oraz innych przedmiotów eksploatacyjnych sfinansowanych z otrzymanej dotacji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup wyposażenia oraz innych przedmiotów eksploatacyjnych sfinansowanych z otrzymanej dotacji.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest osobą bezrobotną. W dniu 29.11.2010 r. Wnioskodawczyni zawarła umowę ze Starostą o przyznanie jednorazowych środków z Funduszu Pracy w ramach programu dotyczącego Rozwoju małej i średniej przedsiębiorczości w powiecie w kwocie 19.100 zł w celu podjęcia na własny rachunek działalności gospodarczej w zakresie usług rachunkowo-księgowych.

Zgodnie z umową przekazanie środków nastąpiło w dniu 30.11.2010 r. na wskazane konto bankowe. W dniu 01.12.2010 r. Wnioskodawczyni zgłosiła fakt rozpoczęcia działalności w Urzędzie Gminy. W Urzędzie Skarbowym Wnioskodawczyni dokonała zgłoszenia jako podatnik VAT czynny, opodatkowany wg zasad ogólnych, prowadzący ewidencję księgową w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Około 20 grudnia 2010 r. Wnioskodawczyni dokona w ramach otrzymanych środków finansowych zakupu używanego sprzętu i urządzeń (z likwidującego się oddziału biura), których wartość jednostkowych pozycji nie przekracza 3.500 zł. Będą to różnego rodzaju meble biurowe, telefony, telefax, komputery, monitory, drukarki, radio, kalkulatory itp. przedmioty, które w pełni wykorzysta do prowadzonej działalności gospodarczej.

Niektóre z zakupionych składników spełniają kryteria wyposażenia tj. ich jednostkowa wartość początkowa przekracza 1.500 zł, dlatego też Wnioskodawczyni zamierza je wprowadzić do ewidencji wyposażenia, a pozostałe potraktować jako eksploatacyjne materiały biurowe związane ściśle z prowadzoną działalnością.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 18.02.2011 r. Nr IPPB1/415-1114/10-2/MT Wnioskodawczyni uzupełniła swój wniosek o brakującą opłatę.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy otrzymana dotacja jest zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych...
2. Czy wydatki poniesione na zakup wyposażenia oraz innych przedmiotów eksploatacyjnych zrefundowane środkami z dotacji będą stanowić koszt uzyskania przychodu...
   
   

Odpowiedź na pytanie Nr 2 stanowi przedmiot niniejszej interpretacji. Wniosek Pani w zakresie pytania Nr 1 zostanie rozstrzygnięty oddzielną interpretacją.

Ad: 2

Zdaniem Wnioskodawczyni w związku z kwalifikacją zakupionych składników majątku do wyposażenia (dot. pozycji przekraczających wartość 1500 zł) i do pozostałych materiałów eksploatacyjnych, co jest zgodne z par. 4 ust. 1 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów cyt. „Osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, o których mowa w par. 2 ust. 1, obowiązane do prowadzenia księgi, zwane dalej „podatnikami” prowadzą m.in. „ewidencję wyposażenia” par 3 pkt 7 tego rozporządzenia stanowi, iż pod pojęciem „wyposażenie” rozumieć należy rzeczowe składniki majątku, związane z wykonywaną działalnością, niezaliczone zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym do środków trwałych wnioskodawcy

Z analizy treści art. 22 ust. 1 jak i art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że nie ma przeszkód, aby zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu wydatków poniesionych na zakup wyposażenia, sfinansowanego ze środków otrzymanych z Funduszu Pracy, mimo iż przyznane środki korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten nie został bowiem wymieniony w art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów) o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122 i 129 ustawy.

W świetle powołanych przepisów Wnioskodawczyni stwierdza, iż wydatki na zakup składników majątku stanowiące wyposażenie oraz pozostałe materiały eksploatacyjne, których koszt zostanie poniesiony z dotacji można bezpośrednio zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym od 01.01.2011 r., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien, w myśl powołanego wyżej przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

1. pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zarachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
2. nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust.1 ustawy,
3. być właściwie udokumentowany.
   
   

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Analiza treści zarówno art. 22 ust. 1 jaki i art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że co do zasady, nie ma przeszkód, aby podatnik zaliczył do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na zakup wyposażenia oraz innych przedmiotów eksploatacyjnych, które nie są środkami trwałymi, a które zostały sfinansowane ze środków dotacji otrzymanej z Urzędu Pracy. Warunkiem jest związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy poniesionymi wydatkami, a przychodami z prowadzonej przez wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są jednorazowe środki przyznane bezrobotnemu na podjęcie działalności, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. Nr 99, poz. 1001, z późn. zm.).

Z opisu przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni w listopadzie 2011 r. otrzymała dotację jako osoba bezrobotna z Funduszu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej. Część uzyskanego dofinansowania Wnioskodawczyni zamierza przeznaczyć na zakup sprzętu i urządzeń o wartości poniżej 3500,00 zł do prowadzenia działalności gospodarczej.

Fakt sfinansowania wydatków na zakup wyposażenia w postaci sprzętu i urządzeń ze środków przyznanych osobie bezrobotnej z Funduszu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej nie wyklucza możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, mimo iż przyznane środki korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten nie został bowiem wymieniony w art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zgodnie, z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122 , 129, 136 i 137.

Reasumując, stwierdzić należy, że wydatki na nabycie wyposażenia oraz innych przedmiotów eksploatacyjnych o wartości poniżej 3.500 zł, niezbędnych do rozpoczęcia działalności gospodarczej, sfinansowane ze środków otrzymanych z Funduszu Pracy, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.