INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 2 września 2010 r. (data wpływu 3 września 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 listopada 2010 r. (data wpływu 15 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 10 listopada 2010 r. (data wpływu 15 listopada 2010 r.) o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Dnia x 2008 r. Zainteresowany wraz z małżonką otrzymał w formie darowizny majątek własny swoich rodziców, którym oni sami nie mogli się zajmować z uwagi na swój wiek oraz stan zdrowia. w skład majątku wchodziły:

1. działka o pow. – 0,04 ha – grunty rolne zabudowane,
2. działka o pow. – 0,03 ha – grunty rolne zabudowane,
3. działka o pow. – 0,08 ha – grunty orne IV klasy,
4. działka o pow. – 0,17 ha – grunty orne IV klasy.

Działka z pozycji 3 i 4 graniczą ze sobą i są oddalone od miejsca zamieszkania Wnioskodawcy i jego małżonki około 300 m. Od momentu otrzymania gruntów ornych do chwili obecnej Zainteresowany wraz z małżonką nie użytkują ich, tylko opłacają roczne podatki, ponieważ oboje pracują zawodowo. w związku z tym, że Zainteresowany wraz z małżonką nie użytkują tych gruntów oraz nie mogą ich wydzierżawić ze względu na ich zbyt małą powierzchnię, postanowili grunty orne wchodzące w skład ich majątku własnego sprzedać. Miejsce, w którym położone są obie działki nie są objęte planem zagospodarowania przestrzennego. Wnioskodawca nadmienia, że nie prowadzi działalności gospodarczej oraz nie jest podatnikiem VAT.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że:

1. Nie posiada statusu rolnika ryczałtowego.
2. Nigdy wcześniej nie dokonywał sprzedaży gruntów.
3. Klasyfikacja gruntów na dzień sprzedaży to grunty orne, teren ten nie jest objęty planem zagospodarowania przestrzennego. Wnioskodawca nie występował o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania przestrzennego. Zostało wydane jedynie postanowienie Wójta Gminy x z dnia 19 sierpnia 2010 r. z którego wynika, że obowiązujący miejscowy plan ogólny zagospodarowania przestrzennego Gminy x utracił moc z dniem 31 grudnia 2003 r., w związku z tym nie można wydać zaświadczenia o przeznaczeniu w planie zagospodarowania przestrzennego.
4. Nie ponosił żadnych kosztów w celu przygotowania gruntów do sprzedaży. Nie zbroił terenu, nie grodził i nie występował o warunki zabudowy ani o podział gruntu, zamieszczał jedynie ogłoszenia o sprzedaży gruntów ornych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy powyższy stan rzeczy zobowiązuje Wnioskodawcę do zapłaty 22% podatku VAT od sprzedanych działek...

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymując majątek własny rodziców nie planował on wraz z małżonką dokonania zbycia tego majątku, jak również nie był dokonywany przez nich podział graniczących ze sobą działek w celu ich późniejszej sprzedaży. Osoba fizyczna, która dokonuje sprzedaży gruntów rolnych wydzielonych z majątku prywatnego, nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 VAT-u, nie jest zobowiązana do płacenia tego podatku. Forma w jakiej Zainteresowany wraz z małżonką otrzymał te działki nie daje podstaw do uznania, że nabyte one zostały w celach sprzedaży i osiągnięcia zysku. Wnioskodawca nadmienia również, że na czas i miejsce otrzymania darowizny nie miał on z żoną żadnego wpływu, była to wola jego rodziców, z którą się zgodzili.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na mocy ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary, zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze – dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Zainteresowany wraz z małżonką otrzymał w formie darowizny majątek własny swoich rodziców. w skład majątku wchodziły:

1. działka o pow. – 0,04 ha – grunty rolne zabudowane,
2. działka o pow. – 0,03 ha – grunty rolne zabudowane,
3. działka o pow. – 0,08 ha – grunty orne IV klasy,
4. działka o pow. – 0,17 ha – grunty orne IV klasy.

Działka z pozycji 3 i 4 graniczą ze sobą i są oddalone od miejsca zamieszkania Wnioskodawcy i jego małżonki około 300 m. Od momentu otrzymania gruntów ornych do chwili obecnej Zainteresowany wraz z małżonką nie użytkują ich, tylko opłacają roczne podatki, ponieważ oboje pracują zawodowo. w związku z tym, że Zainteresowany wraz z małżonką nie użytkują tych gruntów oraz nie mogą ich wydzierżawić ze względu na ich zbyt małą powierzchnię, postanowili grunty orne wchodzące w skład ich majątku własnego sprzedać. Miejsce, w którym położone są obie działki nie są objęte planem zagospodarowania przestrzennego. Wnioskodawca nadmienia, że nie prowadzi działalności gospodarczej oraz nie jest podatnikiem VAT. Ponadto nie posiada statusu rolnika ryczałtowego. Klasyfikacja gruntów na dzień sprzedaży to grunty orne, teren ten nie jest objęty planem zagospodarowania przestrzennego. Zostało wydane jedynie postanowienie Wójta Gminy x z dnia 19 sierpnia 2010 r., z którego wynika, że obowiązujący miejscowy plan ogólny zagospodarowania przestrzennego Gminy x utracił moc z dniem 31 grudnia 2003 r., w związku z tym nie można wydać zaświadczenia o przeznaczeniu w planie zagospodarowania przestrzennego. Wnioskodawca nie występował o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania przestrzennego. Nigdy wcześniej nie dokonywał sprzedaży działek. Nie ponosił żadnych kosztów w celu przygotowania gruntów do sprzedaży. Nie zbroił terenu, nie grodził i nie występował o warunki zabudowy ani o podział gruntu, zamieszczał jedynie ogłoszenia o sprzedaży gruntów ornych.

Zatem, nic nie wskazuje na to, że dokonując dostawy ww. działek Zainteresowany będzie działał w charakterze handlowca. Pod pojęciem handel należy bowiem rozumieć dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży. w analizowanej sprawie nie można stwierdzić, że grunty został nabyty w celu odsprzedaży, ponieważ pochodzi z majątku prywatnego, otrzymanego w formie darowizny. Wnioskodawca sprzedając grunt będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Reasumując, z uwagi na fakt, iż przedmiotowe działki nie były użytkowane przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej, jak również w działalności rolniczej (Zainteresowany nie posiada statusu rolnika ryczałtowego), należy stwierdzić, że ich sprzedaż nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednakże wskazać należy, iż zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Wobec powyższego, udzielona interpretacja indywidualna jest wiążąca tylko dla Wnioskodawcy, a nie dla jego małżonki.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.