INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 22 grudnia 2010r. (data wpływu do tut. Biura 27 grudnia 2010r.), uzupełnionym w dniach 10 i 18 marca 2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania prowadzonej działalności gospodarczej wydatków na dokończenie wskazanej we wniosku inwestycji (pytanie oznaczone we wniosku Nr 5) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 grudnia 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, m.in. w zakresie sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania prowadzonej działalności gospodarczej wydatków na dokończenie wskazanej we wniosku inwestycji.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 22 lutego 2011r. Znak: IBPBI/1/415-1292/10/ZK i IBPP3/443-1038/10/KO wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniach 10 i 18 marca 2011r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W 2002r. Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyła nieruchomość. W 2006r. rozpoczęła budowę pawilonu handlowo-usługowo-mieszkalnego. Budowa budynku nie została do tej pory ukończona. Nieruchomość znajduje się w stanie tzw. surowym otwartym. Obecnie trwają prace nad podłączeniem wszystkich niezbędnych mediów. Małżonkowie posiadają wycenę ww. pawilonu według wartości rynkowej wg stanu na dzień 04 stycznia 2010r. dla potrzeb wniesienia obiektu do działalności gospodarczej. Podstawa materialno-prawna wyceny przez rzeczoznawcę - rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 stycznia 1997r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także aktualizacji wyceny środków trwałych z późniejszymi zmianami. Nieruchomość powstała w trakcie trwania małżeńskiej wspólności majątkowej. Zamiarem jest przekazanie nieruchomości z majątku prywatnego do działalności gospodarczej. Przedmiotowa nieruchomość o powierzchni użytkowej wynoszącej 1990,76 m² będzie wykorzystana na:

• własne cele mieszkaniowe (461,94 m²),
• poszerzenie działalności gospodarczej o restaurację i usługi gastronomiczne,
• wynajem lokali.
  
  

W związku z przeznaczeniem części nieruchomości na cele gospodarcze Wnioskodawczyni rozważa możliwość przekazania w chwili obecnej nieukończonej nieruchomości do prowadzonej we własnym imieniu działalności gospodarczej. Inwestycja budowlana miałaby zostać dokończona w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W uzupełnieniu wniosku wskazano:

1. przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej jest: ­
   • 46.90.Z - Sprzedaż hurtowa niewyspecjalizowana­
   • 46.39.Z - Sprzedaż hurtowa niewyspecjalizowana żywności, napojów i wyrobów tytoniowych­
   • 47.11.Z - Sprzedaż detaliczna prowadzona w niewyspecjalizowanych sklepach z przewagą żywności, napojów i wyrobów tytoniowych,
2. data rozpoczęcia działalności: 13 grudnia 1995r.,
3. małżonek Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej,
4. w skład nabytej w 2002r. nieruchomości wchodził grunt wraz z budynkiem po byłej przepompowni (rozebranym w 2006r.),
5. przedmiotem przekazania do działalności gospodarczej nie będzie część budynku przeznaczona na cele mieszkaniowe.
   
   

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy po przekazaniu koszty poniesione na dokończenie inwestycji będzie można zaliczyć do kosztów prowadzonej działalności gospodarczej...

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 5)

Zdaniem Wnioskodawczyni, nakłady ponoszone na dokończenie rozpoczętej, a nieukończonej inwestycji będą zwiększały wartość początkową, aż do momentu jej zakończenia i odbioru budynku. Będą ewidencjonowane na odrębnym koncie księgowym. Poniesione koszty nie będą traktowane jako koszty uzyskania przychodu, lecz zwiększać będą wartość inwestycji budowlanej. Dopiero po wprowadzeniu do ewidencji środków trwałych amortyzacja budynku będzie kosztami uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

W myśl art. 22 ust. 8 tej ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a – 22o, z uwzględnieniem art. 23.

Stosownie do treści art. 22f ust. 1 ww. ustawy, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

Sposób ustalenia wartości początkowej środków trwałych, który jest zróżnicowany m.in. z uwagi na sposób ich nabycia, określa art. 22g ust. 1 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 2 tej ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, w razie wytworzenia we własnym zakresie uważa się koszt wytworzenia.

Art. 22g ust. 4 cytowanej ustawy stanowi, że za koszt wytworzenia uważa się wartość w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za pracę wraz z pochodnymi i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się wartości pracy własnej podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż w 2002r. Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyła nieruchomość (grunt wraz ze znajdującym się na nim budynkiem – następnie rozebranym). W 2006r. rozpoczęła budowę pawilonu handlowo-usługowo-mieszkalnego. Budowa budynku nie została do tej pory ukończona. Nieruchomość znajduje się w stanie tzw. surowym otwartym. W związku z przeznaczeniem części nieruchomości na cele prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawczyni rozważa możliwość przekazania w chwili obecnej nieukończonej nieruchomości do prowadzonej we własnym imieniu działalności gospodarczej. Inwestycja budowlana zostanie dokończona w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Nakłady poniesione na dokończenie inwestycji będą zwiększać wartość początkową inwestycji budowlanej.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, iż nakłady poniesione na dokończenie przedmiotowej inwestycji nie będą stanowiły bezpośrednio kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej. Będą one stanowić element wartości początkowej wytworzonego środka trwałego, tj. pawilonu handlowo-usługowo-mieszkalnego, ustalonej zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 2 i ust. 4 ww. ustawy. Od tak ustalonej wartości początkowej Wnioskodawczyni będzie mogła dokonywać odpisów amortyzacyjnych według przyjętej stawki amortyzacyjnej do pełnego zamortyzowania ww. środka trwałego. Zatem przedmiotowe wydatki stanowić będą pośrednio koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 1, 2, 3, 4, 6 i 7, wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.