INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 31 sierpnia 2010r. (data wpływu 17 września 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 września 2010r. wpłynął ww. wniosek z dnia 31 sierpnia 2010r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca razem z bratem wszedł w posiadanie nieruchomości - działki nr 125/1 w S. o powierzchni 1,69 ha w drodze darowizny od babci w dniu 21 lipca 1994r. Wolą babci było aby bracia coś od niej mieli. Z chwilą przejęcia przedmiotowej działki zgodnie z obowiązującymi przepisami bracia opłacali podatek od nieruchomości. Z działki tej wydzielono geodezyjnie 1 ha przeznaczony na sprzedaż (decyzja z dnia 7 kwietnia 2008r.). Celem Wnioskodawcy było sprzedanie wydzielonej jednohektarowej działki, ale z uwagi na fakt, że jest to niemożliwe od dwóch lat, poradzono podzielenie tej dużej działki na mniejsze. Wydzielona działka/działki jest/są niezabudowana/niezabudowane, Wnioskodawca nie uatrakcyjnił ich, nie doprowadził mediów. Ponadto od chwili przejęcia darowizny Wnioskodawca nie wykorzystywał działki do prowadzenia działalności gospodarczej czy handlowej. Działka/działki nie była/nie były wykorzystywane do żadnej działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie prowadził sprzedaży produktów rolnych. Działka/działki nie była/były przedmiotem najmu lub dzierżawy. Wnioskodawca nigdy nie starał się i nie otrzymał żadnych dopłat unijnych. Działka 1 ha nie jest podzielona geodezyjnie na mniejsze działki.

W chwili obecnej nie ma planu zagospodarowania przestrzennego, który obejmowałby działkę/działki. W istniejącym II Studium zagospodarowania przestrzennego Gminy ten teren jest budowlany pod zabudowę jednorodzinną, jeden dom na jednej działce o minimalnej powierzchni 7 arów. Wnioskodawca wystąpił do Gminy z wnioskiem o ustalenie warunków zabudowy dla 1 ha działki z podziałem na około 8 arowe działki z domem jednorodzinnym z garażem. W obecnej chwili z uwagi na zdarzenie przyszłe Wnioskodawca nie może określić czy w momencie sprzedaży będzie obowiązywał plan zagospodarowania czy będzie miał warunki zabudowy.

Wnioskodawca nie posiada żadnej innej działki oprócz wymienionej we wniosku i nie dokonał sprzedaży wcześniej żadnej działki.

Otrzymane ze sprzedaży środki finansowe Wnioskodawca przeznaczy na cele prywatne, osobiste: zakup samochodu, nowe meble, wyposażenie w sprzęt AGD i RTV, remont domu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż działki/działek otrzymanych w formie darowizny do majątku osobistego przez osobę nie prowadzącą działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości nabytej w formie darowizny do majątku osobistego przez osobę nie prowadzącą działalności gospodarczej nie spełnia przesłanek działalności gospodarczej, więc nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Grunt został nabyty nie na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej lecz dla celów prywatnych i Wnioskodawca nie jestem podatnikiem podatku VAT, a więc nie jest to dostawa towaru przez podatnika. Mimo, że sprzedaż działek będzie dokonywana w sposób częstotliwy, jednakże czynności te dotyczyć będą majątku osobistego i Wnioskodawca nie jest podmiotem będącym handlowcem czy producentem, w związku z tym oznacza to, że nie jest to działalność handlowa a więc nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Dokonanie podziału na mniejsze działki będzie służyć możliwości sprzedaży w obliczu trudności sprzedaży w jednohektarowym kawałku. Środki pozyskane ze sprzedaży działki/działek będą przeznaczone przez Wnioskodawcę na jego cele prywatne. W związku z powyższym sprzedaż działek po ewentualnym podziale nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym także gruntów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonana będzie przez podmiot mający status podatnika tj. prowadzącego samodzielną działalność gospodarczą w rozumieniu powołanej wyżej definicji.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia „częstotliwości”, przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie okoliczności będące przyczyną transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowych, nie wskazują, iż miałyby być one czynione w ramach działalności gospodarczej.

Jak wynika z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca razem z bratem wszedł w posiadanie nieruchomości - działki o powierzchni 1,69 ha w drodze darowizny od babci w dniu 21 lipca 1994r. Z działki tej wydzielono geodezyjnie 1 ha przeznaczony na sprzedaż (decyzja z dnia 7 kwietnia 2008r.). Celem Wnioskodawcy było sprzedanie wydzielonej jednohektarowej działki, ale z uwagi na fakt, że jest to niemożliwe od dwóch lat, poradzono Wnioskodawcy podzielenie tej dużej działki na mniejsze. Wydzielona działka/działki jest/są niezabudowana/niezabudowane, Wnioskodawca nie uatrakcyjnił ich, nie doprowadził mediów. Ponadto od chwili przejęcia darowizny Wnioskodawca nie wykorzystywał działki do prowadzenia działalności gospodarczej czy handlowej. Działka/działki nie była/nie były wykorzystywane do żadnej działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie prowadził sprzedaży produktów rolnych. Działka/działki nie była/były przedmiotem najmu lub dzierżawy. Wnioskodawca nigdy nie starał się i nie otrzymał żadnych dopłat unijnych. Działka 1 ha nie jest podzielona geodezyjnie na mniejsze działki.

W chwili obecnej nie ma planu zagospodarowania przestrzennego, który obejmowałby działkę/działki. W istniejącym II Studium zagospodarowania przestrzennego Gminy ten teren jest terenem budowlanym przeznaczonym pod zabudowę jednorodzinną (jeden dom na jednej działce o minimalnej powierzchni 7 arów). Wnioskodawca wystąpił do Gminy z wnioskiem o ustalenie warunków zabudowy dla 1 ha działki z podziałem na około 8 arowe działki z domem jednorodzinnym z garażem. W obecnej chwili Wnioskodawca nie może określić czy w momencie sprzedaży będzie obowiązywał plan zagospodarowania czy będzie miał warunki zabudowy. Wnioskodawca nie posiada żadnej innej działki oprócz wymienionej we wniosku i nie dokonał sprzedaży wcześniej żadnej działki.

Otrzymane ze sprzedaży środki finansowe Wnioskodawca przeznaczy na cele prywatne, osobiste: zakup samochodu, nowe meble, wyposażenie w sprzęt AGD i RTV, remont domu.

Mając na uwadze powyższe, planowaną sprzedaż przedmiotowej działki o pow. 1 ha (jak też powstałych z jej podziału działek) należy uznać za dokonaną z majątku osobistego, a tym samym za niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż Wnioskodawcy nie można w tym zakresie uznać za podatnika podatku VAT, a okolicznościom dokonania okazjonalnej transakcji zbycia gruntu nie można przypisać znamion działalności gospodarczej. Wnioskodawca sprzedając grunt będzie korzystać zatem z przysługującego mu prawa do rozporządzenia własnym majątkiem.

Zatem w ocenie tut. organu nie można uznać przedmiotowej sprzedaży działki (jak też powstałych z jej podziału działek), która ma być dokonana z majątku osobistego za częstotliwą dostawę gruntów, a więc czynność ta w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie mieści się w definicji działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, a co za tym idzie sprzedaż przedmiotowej działki o pow. 1 ha (również powstałych z jej podziału działek) nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.