INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą A, przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2010 r. (data wpływu 1 października 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 grudnia 2010 r. (data wpływu 9 grudnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku na sprzedaż produktu przeznaczonego dla diabetyków o nazwie „B” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 października 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku na sprzedaż produktu przeznaczonego dla diabetyków o nazwie „B”. Dnia 9 grudnia 2010 r. Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni zamierza wprowadzić do obrotu produkt spożywczy pod nazwą markową „B”. Produkt ten przeznaczony jest dla diabetyków i pozwala na zastąpienie w diecie mąki ziemniaczanej i mąki zbożowej, a przez to zmniejszenie ilości spożywanych węglowodanów (cukrów) oraz obniżenie kaloryczności diety.

Dnia 9 grudnia 2010 r. Zainteresowana uzupełniła wniosek o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego wskazując, iż zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług z roku 1997, wprowadzony do obrotu, przeznaczony dla diabetyków produkt spożywczy pod nazwą markową „B”, sklasyfikowany jest pod symbolem 15.88.10 – „Przetwory homogenizowane oraz żywność dietetyczna”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką stawką podatku od towarów i usług powinien być opodatkowany powyżej opisany produkt - 7% czy 22%...

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z ustawą z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia, produkt klasyfikowany jest jako „środek spożywczy specjalnego przeznaczenia żywieniowego dla osób z zaburzeniami metabolizmu węglowodanów (cukrzyca)” (art. 24 ust. 2 pkt 6 ww. ustawy).

Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia nakłada na podmiot wprowadzający tą klasę produktów do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, obowiązek powiadomienia Głównego Inspektora Sanitarnego przed wprowadzeniem produktu do obrotu. Wprowadzenie produktu do rejestru produktów objętych powiadomieniem stanowi potwierdzenie, że środek spożywczy specjalnego przeznaczenia żywieniowego wyraźnie różni się od żywności przeznaczonej do powszechnego spożycia oraz czy odpowiada szczególnym potrzebom żywieniowym, zgodnie z jego przeznaczeniem (art. 30 ust.1 pkt 1.a cyt. ustawy).

Według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i usług produkt należy do kategorii 10.86.10 (PKWiU z roku 2008), 15.88.10 (PKWiU z roku 2004) – „przetwory homogenizowane oraz żywność dietetyczna”. Alternatywnie produkt można zaliczyć do klasy 10.89.19 (PKWiU z roku 2008), oraz 15.89.14 (PKWiU z roku 2004) – „artykuły spożywcze pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane. Jednakże subkategorie tejże klasy wskazują, że nie zaliczają się do niej produkty dietetyczne, które mieszczą się w zakresie kategorii 10.86.10.

Zgodnie z załącznikiem nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), obydwie klasy towarów podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 7%. Wynika z tego, że opisany produkt powinien być opodatkowany 7% stawką podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m. in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Jak wynika z art. 24 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (t. j. Dz. u. z 2010 r. Nr 136 poz. 914 ze zm.), środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego, ze względu na swoje przeznaczenie, obejmują m. in.: środki spożywcze dla osób z zaburzeniami metabolizmu węglowodanów (cukrzyca).

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku VAT wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

Jak wynika z art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. w wyżej wymienionym załączniku, pod pozycją 31 zawarte zostały towary o symbolu PKWiU 15.88 – „przetwory homogenizowane oraz żywność dietetyczna”.

Zaliczenie określonego produktu do właściwego grupowania PKWiU należy do obowiązków producenta (usługodawcy) tego produktu. Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi. w przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania, w tym także dla usług według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Urzędu Statystycznego w Łodzi, ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź, który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych. Tylko w przypadku prawidłowego zaklasyfikowania do właściwego grupowania PKWiU możliwe jest rozstrzygnięcie o zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług danego towaru lub usługi.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że na podstawie § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – (Dz. u. Nr 207, poz. 1293 ze zm.), do dnia 31 grudnia 2010 r., do celów m. in. opodatkowania podatkiem od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. (Dz. u. Nr 42, poz. 264 ze zm.).

Uwzględniając powyższe (obowiązywanie klasyfikacji do dnia 31 grudnia 2010 r.) oraz fakt, iż niniejsza interpretacja została wydana w okresie obowiązywania ww. klasyfikacji, wskazać należy, iż tut. Organ jest nią związany w przedmiotowej sprawie.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza wprowadzić do obrotu produkt spożywczy pod nazwą markową „M”. Produkt ten przeznaczony jest dla diabetyków i pozwala na zastąpienie w diecie mąki ziemniaczanej i mąki zbożowej, a przez to zmniejszenie ilości spożywanych węglowodanów (cukrów) oraz obniżenie kaloryczność diety. Przedmiotowy produkt sklasyfikowany jest według PKWiU z roku 1997 pod symbolem 15.88.10 – „przetwory homogenizowane oraz żywność dietetyczna”.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenia przyszłe stwierdzić należy, iż planowana sprzedaż opisanego produktu spożywczego o nazwie „B” sklasyfikowanego pod symbolem PKWiU 15.88.10, na podstawie obecnie obowiązujących przepisów, korzysta z preferencyjnej, tj. 7% stawki podatku VAT. Powyższe wynika z faktu, iż towary sklasyfikowane pod ww. symbolem zawarte zostały w załączniku nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług (poz. 31), skutkiem czego korzystają na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy, z obniżonej stawki podatku.

Reasumując, dostawa produktu spożywczego o nazwie „B” sklasyfikowanego według PKWiU z roku 1997 pod symbolem 15.88.10, korzysta z preferencyjnej, tj. 7% stawki podatku VAT.

Podkreślić należy, że analiza prawidłowości dokonanej przez Wnioskodawcę we wniosku klasyfikacji towarów do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego. Zatem, Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny klasyfikacji statystycznej towarów będących przedmiotem wniosku. Wobec powyższego, niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Zainteresowaną.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.