INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 2 grudnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania opłat wnoszonych przez właścicieli lokali użytkowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 grudnia 2010 r. do tut. Biura wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania opłat wnoszonych przez właścicieli lokali użytkowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W skład budynku mieszkalnego Wspólnoty wchodzą lokale mieszkalne, których właścicielami są: Gmina i właściciele indywidualni oraz dwa lokale użytkowe należące również do Gminy. Wspólnota jako jednostka organizacyjna nie jest właścicielem żadnego lokalu.

Opłaty na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną wnoszone są przez właścicieli za lokale ( mieszkalne i użytkowe) według jednakowej dla wszystkich stawki naliczanej w oparciu o stosowne uchwały Wspólnoty. Wspólnota nie czerpie zatem żadnych pożytków lub dodatkowych korzyści z tytułu lokali użytkowych znajdujących się w budynku mieszkalnym Wspólnoty.

Właściciele wpłacają należności na rachunki bankowe Wspólnoty, tj. na rachunek bieżący oraz rachunek oszczędnościowy.

Wszystkie pozyskane przychody przeznaczane są na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną i utrzymanie zasobów mieszkaniowych w należytym stanie.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy zaliczki wpłacane przez Gminę za swoje lokale, w tym lokale użytkowe, podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych wg art. 17 ust. 1 pkt 44 również w części dotyczącej lokali użytkowych (pytanie oznaczone we wniosku numerem 1)...

Zdaniem Wspólnoty, nie powinna ona być obciążona podatkiem od lokali użytkowych, których nie jest właścicielem. Budynek sklasyfikowany został (w PKOB 11) jako obiekt budownictwa mieszkaniowego (całość).

Zgodnie z Interpretacją Ministerstwa Finansów z 5 marca 20O8r. (DD 6 /8213/ 11/KWW/ 07/MB7/82) dochody osiągane nie z "gospodarki zasobami mieszkaniowymi”, lecz z pozostałej działalności gospodarczej, jaką jest np. wynajmowanie lokali niemieszkalnych (użytkowych), nie mogą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust 1 pkt 44 ustawy o pdop.

Zatem, Wspólnota, która nie wynajmuje lokali użytkowych i nie prowadzi w tym zakresie żadnej działalności gospodarczej, nie ma również z tego tytułu żadnych dochodów - konsekwentnie nie powinna podlegać opodatkowaniu.

Nadmieniamy, że w podobnej sprawie zapadły wyroki sądów (m.in. wyrok WSA we Wrocławiu I SA/Wr 213/10 z dnia 30 czerwca 2010r., wyrok WSA w Krakowie I SA/Kr 1807/09 z dnia 19 lutego 2010r.) orzekające iż, wnoszone przez właścicieli lokali użytkowych opłaty na utrzymanie nieruchomości wspólnej, utrzymanie własnych lokali w zakresie dostawy mediów do lokali i opłat na fundusz remontowy należy uznać za dochody wspólnoty mieszkaniowej przeznaczone na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm. – w dalszej części - updop), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód, bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 updop, wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi – w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Jak wynika z treści wyżej powołanego przepisu, aby dochód podmiotów, o których mowa w tym przepisie korzystał ze zwolnienia przedmiotowego muszą być spełnione dwa warunki, a mianowicie:

1. dochody muszą być uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, a także
2. dochody te muszą być przeznaczone na utrzymanie zasobów mieszkaniowych.
   
   

Podkreślenia wymaga, że oba te warunki muszą być spełnione łącznie. Z powołanego przepisu wynika więc, że istotny dla zwolnienia z podatku jest nie tylko cel, na jaki ma być przeznaczony dochód (to jest cel związany z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych), ale również źródło pochodzenia tego dochodu. Dochody zwolnione z podatku dochodowego mogą pochodzić wyłącznie z gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

A zatem opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegać będzie dochód osiągnięty z innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkalnymi, bez względu na cel, na jaki zostanie przekazany.

Przez „zasoby mieszkaniowe”, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 updop, należy rozumieć nie tylko lokale mieszkalne, ale również pozostałe pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego, lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, jak również ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające sprawne jego funkcjonowanie oraz administrowanie. Do zasobów tych należą zatem, oprócz lokali mieszkalnych, także tego rodzaju pomieszczenia jak np. garaże, strychy, sutereny. Natomiast istotą lokali użytkowych jest ich niemieszkalne przeznaczenie, co oznacza iż nie można ich zaliczyć do zasobów mieszkaniowych.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że tylko wpłaty uiszczane przez właścicieli lokali mieszkalnych na poczet utrzymania nieruchomości wspólnej oraz własnych lokali mieszkalnych mogą być zaliczane do przychodów z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Natomiast przychody pochodzące z wpłat dotyczących lokali użytkowych nie mogą być uznane za przychody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. W konsekwencji uzyskane z tego przychodu dochody bez względu na cel na jaki zostaną przekazane, podlegać będą opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do powołanych we wniosku orzeczeń sądów administracyjnych stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego interpretację.

Nadmienia się, że w zakresie pytania oznaczonego numerem 2, wydano odrębną interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. St. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.