Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB1/415-727/12-4/KO
z 11 marca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2012 r. (data wpływu 27 listopada 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 lutego 2013 r. (data wpływu 18 lutego 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku ze zwrotem kosztów używania prywatnych samochodów w celu wykonywania czynności zleconych w drodze decyzji administracyjnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 listopada 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku ze zwrotem kosztów używania prywatnych samochodów w celu wykonywania czynności zleconych w drodze decyzji administracyjnych.

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), w związku z czym, pismem z dnia 5 lutego 2013 r., Nr IPTPB1/415-727/12-2/KO, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 5 lutego 2013 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 11 lutego 2013 r.), Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 15 lutego 2013 r. (data wpływu 18 lutego 2013 r.), które nadane zostało w polskiej placówce pocztowej w dniu 15 lutego 2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Inspekcja Weterynaryjna zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. z 2010 r. Nr 112, poz. 744 z późn. zm.) realizuje zadania z zakresu ochrony zdrowia zwierząt oraz bezpieczeństwa produktów pochodzenia zwierzęcego w celu zapewnienia ochrony zdrowia publicznego. Zadania Inspekcji wykonują m.in. Wojewódzkie i Powiatowe Inspektoraty Weterynarii, które są państwowymi jednostkami budżetowymi. Powiatowy Lekarz Weterynarii jest organem Inspekcji (art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej).

Przepisy ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej przewidują, że Powiatowy Lekarz Weterynarii, w warunkach określonych w art. 16 ustawy, może wyznaczyć na czas określony do wykonywania niektórych czynności lekarzy weterynarii niebędących pracownikami Inspekcji Weterynaryjnej. Wyznaczenie lekarzy następuje zawsze w drodze decyzji administracyjnej Powiatowego Lekarza Weterynarii, określającej rodzaj i zakres czynności przekazywanych do wykonania. Następstwem wydania przedmiotowej decyzji jest zawarcie przez Powiatowego Lekarza Weterynarii z wyznaczonym lekarzem umowy zlecenia na wykonanie zadań określonych w decyzji.

Lekarze weterynarii realizując zadania wynikające z umowy, związane z koniecznością dojazdu i poruszania się po określonym w umowie obszarze, wykorzystują samochody stanowiące ich własność. Wysokość wynagrodzenia lekarzy za poszczególne czynności wynika z rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 2 sierpnia 2004 r. w sprawie warunków i wysokości wynagradzania za wykonywane czynności przez lekarzy weterynarii i inne osoby wyznaczone przez powiatowego lekarza weterynarii (Dz. U. Nr 178, poz. 1837, z późn. zm.).

Zgodnie z § 1 rozporządzenia, na wynagrodzenie składa się:

1. część podstawowa, której wysokość ustala się według stawek określonych w załączniku do rozporządzenia;
2. zwrot udokumentowanych kosztów:
   1. dojazdu według stawek określonych w przepisach w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy, związanego z wykonywaniem czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia w poz. 1-6, 10, 16, 20, 21, 25 i 26 pkt 3 oraz poz. 27-31 z tym, że w przypadku nadzoru nad ubojem, o którym mowa w załączniku do rozporządzenia w poz. 8, zwrot udokumentowanych kosztów dojazdu przysługuje wyłącznie w przypadku dojazdu do rzeźni nieposiadającego automatycznej przesuwu taśmy,
   2. użytych produktów leczniczych weterynaryjnych i wyrobów medycznych, w zawiązku z wykonywaniem czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia w poz. 1-6, 20, 21, 27 i 28.
   
   
   

Zgodnie z art. 13 pkt 6 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.), za przychód uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej lub samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonywanie określonych czynności. Zatem przychody lekarzy weterynarii niebędących pracownikami inspekcji weterynaryjnej uzyskane w związku ze zleceniem im zadań przez powiatowego lekarza weterynarii, będącego organem administracji państwowej, należy uznać za przychody z działalności wykonywanej osobiście.

W uzupełnieniu z dnia 15 lutego 2013 r. Wnioskodawca wskazał, iż zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Inspektorat Weterynarii jako Zleceniodawca potrącał będzie z przysługującego wynagrodzenia zaliczkę na podatek oraz składkę na ubezpieczenie zdrowotne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zwrot kosztów za używanie przez lekarzy weterynarii pojazdów samochodowych stanowiących ich własność, w celu odbycia podróży związanej z realizacją umowy zlecenia zawartej z Wnioskodawcą, stanowiących przychód z działalności wykonywanej osobiście korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b)?

W uzupełnieniu wniosku z dnia 15 lutego 2013 r. Wnioskodawca sformułował pytanie:

Czy Wnioskodawca słusznie będzie postępować, jako płatnik, traktując jako przychody zwolnione z podatku dochodowego w oparciu o art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – dokonywane na rzecz osób fizycznych, niebędących pracownikami Wnioskodawcy – zwroty udokumentowanych kosztów dojazdu, o jakich mowa w § 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 2 sierpnia 2004 r. w sprawie warunków i wysokości wynagrodzenia za wykonywane czynności przez lekarzy weterynarii i inne osoby wyznaczone przez powiatowego lekarza weterynarii (Dz. U. Nr 178, poz. 1837 z późn. zm.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 36 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 16 ww. ustawy stanowi, iż wolne od podatku są diety i inne należności za czas:

1. podróży służbowej pracownika;
2. podróży osoby niebędącej pracownikiem

- do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w i sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju.

Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ww. ustawy stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:

1. w celu osiągnięcia przychodów lub
2. w celu realizacji zadań administracji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub
3. przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane lub
4. przez osoby pełniące funkcje obywatelskie (…).
   
   

Ustawodawca w art. 21 ust. 1 pkt 16 wprowadził obok zwolnienia od podatku diet i innych należności za czas podróży służbowej pracowników także zwolnienie diet i innych należności za czas podróży osób niebędących pracownikami. Zatem zwolnieniem objęte zostały diety i inne należności osób z którymi Powiatowy Lekarz Weterynarii zawarł umowę zlecenia a realizacja zadań określonych w umowie związana jest z podróżami. Podróż w tym przypadku jest pojęciem szerszym niż podróż służbowa i obejmuje wszelkie wyjazdy z zastrzeżeniem, że są one związane z wykonaniem zadań przekazanych lekarzowi do wykonania przez Powiatowego Lekarza Weterynarii.

Ponadto, na mocy § 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 2 sierpnia 2004 r. w sprawie warunków i wysokości wynagrodzenia za wykonywane czynności przez lekarzy weterynarii i inne osoby wyznaczone przez powiatowego lekarza weterynarii, ze zwolnienia korzystają jedynie należności do wysokości określonej w § 5 ust. 3 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990 z późn. zm.).

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwoty otrzymane przez lekarzy weterynarii, jako zwrot udokumentowanych kosztów dojazdu własnym samochodem w celu realizacji zadań wynikających z umowy zlecenia zawartej z Powiatowym Lekarzem Weterynarii są zwolnione od podatku dochodowego od osób fizycznych.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 15 lutego 2013 r. Wnioskodawca dodał, iż zgodnie z art. 13 pkt 6 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej lub samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonywanie określonych czynności. Zatem, przychody lekarzy weterynarii niebędących pracownikami Inspekcji Weterynaryjnej, uzyskane w związku ze zleceniem im zadań przez Powiatowego Lekarza Weterynarii będącego organem administracji państwowej należy uznać za przychody z działalności wykonywanej osobiście.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że zwroty udokumentowanych kosztów dojazdu, o jakich mowa w § 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 2 sierpnia 2004 r. w sprawie warunków i wysokości wynagradzania za wykonywane czynności przez lekarzy weterynarii i inne osoby wyznaczone przez powiatowego lekarza weterynarii, będą korzystać ze zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. l pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych bowiem: świadczenia z tego tytułu nie są zaliczane do kosztów uzyskania przychodu u osoby otrzymującej te świadczenia, zwrot następuje według stawek określonych w odrębnych przepisach, koszty dojazdu są ponoszone w celu realizacji określonych zadań.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 112, poz. 744 ze zm.) w art. 16 określa zasady wyznaczania przez powiatowego lekarza weterynarii na czas określony lekarzy weterynarii niebędących pracownikami Inspekcji do wykonania niektórych ustawowych zadań Inspekcji Weterynaryjnej.

Wyznaczeni mogą zostać:

1. lekarze weterynarii niebędący pracownikami Inspekcji,
2. lekarze weterynarii niebędący pracownikami Inspekcji, świadczący usługi weterynaryjne w ramach zakładu leczniczego dla zwierząt,
3. osoby niebędące pracownikami Inspekcji, posiadające odpowiednie kwalifikacje, do wykonywania niektórych czynności pomocniczych.
   
   

Wyznaczenie do wykonania niektórych czynności weterynaryjnych następuje w drodze decyzji administracyjnej powiatowego lekarza weterynarii określającej rodzaj i zakres czynności przekazanych do wykonania (art. 16 ust. 2 ww. ustawy).

Przechodząc na grunt przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), wskazać należy na ujętą w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zasadę, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 13 pkt 6 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 16 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas:

1. podróży służbowej pracownika,
2. podróży osoby niebędącej pracownikiem

- do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

Należy zwrócić uwagę, że przepis art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odnosi się zarówno do pracowników (lit. a), jak i osób niebędących pracownikami (lit. b). W powołanym art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ww. ustawy ustawodawca posłużył się terminem „podróż” bez określenia „służbowa”, dlatego też zakres tego zwolnienia jest szerszy, ponieważ nie ogranicza się ono jedynie do podróży służbowych, ale do wszystkich podróży osób niebędących pracownikami.

Aby jednak przedmiotowe świadczenia dla osoby niebędącej pracownikiem korzystały ze zwolnienia muszą być spełnione warunki, o których mowa w art. 21 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z jego treścią, zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ww. ustawy stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:

1. w celu osiągnięcia przychodów lub
2. w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub
3. przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub
4. przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji.
   
   

Oznacza to, że aby świadczenia otrzymywane w związku z odbywaną podróżą mogły skorzystać ze zwolnienia, kwoty te muszą mieć związek z określonymi celami lub rodzajami działalności, a także nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów; w przypadku zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów świadczenia stanowiące zwrot tych wydatków będą stanowiły przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Należy zwrócić uwagę, że omawiane zwolnienie jest limitowane do wysokości określonej m.in. w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz. U. z 2013 r., poz. 167).

Stosownie do brzmienia § 3 ust. 4 ww. rozporządzenia, w przypadku gdy podróż – za zgodą pracodawcy – odbywa się samochodem, motocyklem lub rowerem niebędącym własnością pracodawcy, pracownikowi przysługuje zwrot kosztów przejazdu w wysokości stanowiącej iloczyn przejechanych kilometrów przez stawkę za jeden kilometr przebiegu, ustaloną przez pracodawcę, która nie może być wyższa niż określona w przepisach wydanych na podstawie art. 34a ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1265 oraz z 2013 r. poz. 21).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Inspekcja Weterynaryjna zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. z 2010 r. Nr 112, poz. 744. z późn. zm.) realizuje zadania z zakresu ochrony zdrowia zwierząt oraz bezpieczeństwa produktów pochodzenia zwierzęcego w celu zapewnienia ochrony zdrowia publicznego. Zadania Inspekcji wykonują m.in. Wojewódzkie i Powiatowe Inspektoraty Weterynarii, które są państwowymi jednostkami budżetowymi. Powiatowy Lekarz Weterynarii jest organem inspekcji (art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej). Przepisy ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej przewidują, że Powiatowy Lekarz Weterynarii, w warunkach określonych w art. 16 ustawy, może wyznaczyć na czas określony do wykonywania niektórych czynności lekarzy weterynarii niebędących pracownikami Inspekcji Weterynaryjnej. Wyznaczenie lekarzy następuje zawsze w drodze decyzji administracyjnej Powiatowego Lekarza Weterynarii określającej rodzaj i zakres czynności przekazywanych do wykonania. Następstwem wydania przedmiotowej decyzji jest zawarcie przez Powiatowego Lekarza Weterynarii z wyznaczonym lekarzem umowy zlecenia na wykonanie zadań określonych w decyzji.

Lekarze weterynarii realizując zadania wynikające z umowy związane z koniecznością dojazdu i poruszania się po określonym w umowie obszarze wykorzystują samochody stanowiące ich własność. Wysokość wynagrodzenia lekarzy za poszczególne czynności wynika z rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 2 sierpnia 2004 r. w sprawie warunków i wysokości wynagradzania za wykonywane czynności przez lekarzy weterynarii i inne osoby wyznaczone przez powiatowego lekarza weterynarii (Dz. U. Nr 178, poz. 1837, z późn. zm.).

Mając na uwadze przedstawiony przez Wnioskodawcę opis zdarzenia przyszłego oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, iż koszty zwrócone lekarzom weterynarii z tytułu używania prywatnych samochodów do realizacji zadań wynikających ze zleconych czynności, stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednak podkreślić należy, że przychody te są zwolnione z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ww. ustawy. Przy czym zwolnienie to przysługuje do wysokości określonej w § 3 ust. 4 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej, natomiast ewentualna nadwyżka zwracanych świadczeń (ponad określony limit) stanowić będzie dla tej osoby przychód z działalności wykonywanej osobiście.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.