INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zmianami) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Jawnej, przedstawione we wniosku z dnia 25 stycznia 2011 r. (data wpływu 28 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stosowania stawki podatku VAT przy produkcji i montażu elementów stolarki drewnianej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stosowania stawki podatku VAT przy produkcji i montażu elementów stolarki drewnianej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej produkuje elementy stolarki drewnianej, które w dalszej kolejności w związku z realizacją zamówień zostają zamontowane w ramach świadczonych przez Wnioskodawcę robót budowlano – montażowych stolarki otworowej. Powyższa działalność wykonywana jest na podstawie umów zawieranych z kontrahentami w zakresie budownictwa mieszkalnego w rozumieniu uregulowań ustawy o podatku od towarów i usług.

Dotychczasowe uregulowania w zakresie opodatkowania wskazanych czynności prowadził do konieczności zaklasyfikowania wykonanych przez producenta robót montażowych łącznie z wyrobem w tym samym grupowaniu – wobec czego montaż uznany był jako dostawa towarów i powodował konieczność opodatkowania tej czynności stawką podstawowa VAT.

Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 28 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług odstąpiono od zasady identyfikacji towarów i usług przy pomocy klasyfikacji statystycznych – wobec czego uznać należy, że bez względu na okoliczność, czy montaż stolarki dokonywany jest przez producenta czy też przez inny podmiot, czynność taką uznać należy za świadczenie usług.

Wobec powyższego w obecnym stanie prawnym tj. od dnia 01 stycznia 2011 r. o zastosowaniu preferencyjnej stawki VAT decyduje spełnienie przesłanek zawartych w art. 41 ust.12 – 12c ustawy o VAT, a nie klasyfikacja statystyczna czynności polegających na montażu stolarki w ramach realizacji zawartej umowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1. Którą ze stawek podatku od towarów i usług należy zastosować dla opodatkowania usługi polegającej na wykonaniu elementów stolarki drewnianej przez Wnioskodawcę, a następnie ich zamontowaniu zgodnie z zawartą umową – czy zastosowanie znajdzie stawka obniżona (8%), czy też konieczne będzie opodatkowanie stawką podstawową (23%)...
2. Czy w przedstawionym stanie faktycznym możliwe będzie zastosowanie jednej stawki VAT zarówno dla produkcji jak i dla montażu stolarki drewnianej w ramach świadczonych przez Wnioskodawcę robót budowlano - montażowych...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowym stanie faktycznym zastosowanie znajdzie obniżona (8%), stawka VAT. Przy braku ustawowej definicji usług budowlanych i remontowych w ustawie o podatku od towarów i usług, pomocniczo zastosować należy odpowiednie uregulowania ujęte w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane. Zgodnie z przytoczonym aktem normatywnym:

• robotami budowlanymi nazywa się budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego (art. 3 pkt 7 ustawy),
• mianem remontu określa się wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiący bieżących konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym (art. 3 ust. 8 ustawy Prawo budowlane).

W ocenie Wnioskodawcy, wykonywanie przez niego usługi montażu stolarki w pełni mieszczą się w przedstawionych powyżej definicjach robót budowlanych bądź remontu, co przy uwzględnieniu kryterium ich wartości poniżej 50% wartości obiektu budowlanego umożliwia zastosowanie opodatkowania stawką 8% VAT, wobec wprowadzonych z dniem 01 stycznia 2011 r. zmian w ustawie o podatku od towarów i usług, dla oceny możliwości zastosowania preferencyjnej stawki VAT kluczowe znaczenie odgrywa rodzaj, zakres wykonywanych usług, a nie oznaczenie klasyfikujące dane czynności dla celów statystycznych. Wobec powyższego zasadnym jest, zastosowanie dla opodatkowania opisanych czynności 8% stawki VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Natomiast przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z brzmieniem obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Art. 5a ustawy został dodany do ustawy o podatku od towarów i usług na podstawie art. 1 pkt 2 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2011 r. ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476).

Przez towary – stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do zapisu art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, Ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak, w myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, wprowadzonym przez art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), zmienionym przez art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%;
3. stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%;
4. stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.
   
   

Stosownie do art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym – zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy – rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Art. 41 ust. 12b ustawy stanowi, iż do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

Zgodnie z § 7 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 372), obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011 r., stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla:

1. towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia;
2. robót konserwacyjnych dotyczących budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym;
3. robót konserwacyjnych dotyczących:
   1. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych,
   2. lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12
   • w zakresie w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 2.
   
   

Przez roboty konserwacyjne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont (§ 7 ust. 2 rozporządzenia).

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć budowa, remont modernizacja, termomodernizacja oraz przebudowa, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

Zgodnie z art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.) przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Z kolei zgodnie z pkt 7a tego artykułu przez przebudowę należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego.

Natomiast definicję remontu zawarto w pkt 8 tego artykułu. Zgodnie z jego brzmieniem przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego a nie stanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Modernizacja oznacza unowocześnienie, uwspółcześnienie produktu, trwałe ulepszenie np. istniejącego obiektu budowlanego prowadzące do zwiększenia jego wartości użytkowej (źródło: Wikipedia, wolna encyklopedia).

Obiekty budownictwa mieszkaniowego to budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11 (art. 2 pkt 12 ustawy).

Zgodnie z uchwaloną w dniu 29 października 2010 r. ustawą o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476), przy wyznaczaniu zakresu stosowania stawek obniżonych, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r., jest wykorzystywana Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

W myśl pkt 5.3.4 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2008) – zakres rzeczowy grupowań obejmujących usługi, roboty instalacyjne i montażowe wykonywane na miejscu przeznaczenia są klasyfikowane również w ramach działu 33 grupa 33.2, z następującymi zastrzeżeniami:

• roboty instalacyjne i montażowe, wykonane przez producenta wyrobu własnymi siłami, są klasyfikowane tam, gdzie jest sklasyfikowany wyrób,
• budowlane roboty instalacyjne i montażowe, włączając instalowanie (montaż) stolarki budowlanej własnej produkcji, klasyfikuje się w dziale 43,
• roboty instalacyjne wykonywane przez sprzedawcę detalicznego, jako usługa związana ze sprzedażą określonego wyrobu, sklasyfikowane tak jak handel detaliczny w odpowiednim grupowaniu działu 47.
  
  

Dział 43 obejmuje roboty specjalistyczne, tj.:

• 43.1 – rozbiórka i przygotowanie terenu pod budowę,
• 43.2 – roboty związane z wykonywaniem instalacji elektrycznych, wodno - kanalizacyjnych i pozostałych instalacji budowlanych,
• 43.3 – roboty związane z wykonywaniem wykończeniowych robót budowlanych,
• 43.9 – roboty związane z wykonywaniem pozostałych specjalistycznych robót budowlanych.
  
  

Tym samym, mając na uwadze Zasady Metodyczne Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2008), stwierdzić należy, że jeżeli w ramach budowlanych robót instalacyjnych i montażowych producent montuje lub instaluje dany wyrób budowlany przez siebie wykonany, to taką czynność klasyfikuje się w dziale 43 – tj. roboty budowlane specjalistyczne.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej produkuje elementy stolarki drewnianej, które w dalszej kolejności w związku z realizacją zamówień zostają zamontowane w ramach świadczonych przez Wnioskodawcę robót budowlano – montażowych stolarki otworowej. Powyższa działalność wykonywana jest na podstawie umów zawieranych z kontrahentami w zakresie budownictwa mieszkalnego w rozumieniu uregulowań ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak już zaznaczono na wstępie uzasadnienia niniejszej interpretacji, towary i usługi, co do zasady, opodatkowane są stawką podstawową. Stosowanie stawki podstawowej ma charakter reguły ogólnej. Należy uznać, że w związku z charakterem stawki podstawowej, stawki obniżone (preferencyjne) mają charakter wyjątkowy. W związku z tym, ciężar dowodu co do możliwości objęcia danej czynności stawką 8% ciąży na podatniku dokonującym tej czynności.

W związku z powyższym, wszystkie świadczenia (w tym towary, materiały wykorzystane do wykonania usługi) powinny być zaklasyfikowane i opodatkowane tak, jak usługa podstawowa, która nadaje całości zasadniczy charakter.

Reasumując, jeśli czynności będące przedmiotem wniosku stanowiące usługi montażu stolarki budowlanej wykonane będą w budynku mieszkalnym objętym społecznym programem mieszkaniowym w ramach budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy to zgodnie z obowiązującymi od dnia 1 stycznia 2011 r. przepisami, zastosowanie znajdzie 8% stawka podatku VAT (zgodnie z art. 41 ust. 2 i ust. 12 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy). Wystawiona faktura VAT, w takiej sytuacji powinna zawierać jedną pozycję, w której zostanie wykazana pełna wartość świadczonej usługi. Towar zużyty podczas wykonywania usługi stanowi integralny element całej usługi i winien być objęty taką samą stawką podatku jak usługa.

Tutejszy Organ nadmienia, że w przypadku budownictwa nie objętego społecznym programem mieszkaniowym (budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m² oraz lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m²), preferencyjną stawkę VAT w wysokości 8% stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej te obiekty do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Jednocześnie informuje, że do dnia 5 kwietnia 2011 r. odpowiednikiem powołanego § 7 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), był § 7 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 146, poz. 1649).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.