INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni, przedstawione we wniosku z dnia 10 listopada 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 19 listopada 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłaty za pracę spółdzielców zatrudnionych w działalności pozarolniczej (pytanie oznaczone we wniosku nr 1 – zdarzenie przyszłe) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 listopada 2010 r. do tut. Biura wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłaty za pracę spółdzielców zatrudnionych w działalności pozarolniczej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego:

Spółdzielnia działa w oparciu o ustawę z dnia 16 września 1982 Prawo Spółdzielcze oraz statut Spółdzielni. Prowadzi działalność rolniczą i pozarolniczą. Za rok 2009 złożyła w Urzędzie Skarbowym zeznanie podatkowe o wysokości dochodu osiągniętego przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych na formularzu CIT-8.

Do kosztów uzyskania przychodów nie wliczyła opłaty za pracę spółdzielców zatrudnionych w działalności pozarolniczej, a wykazała ją jako dochód zwolniony z podatku dochodowego od osób prawnych, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 15 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. Urząd Skarbowy wezwał Wnioskodawcę do udokumentowania dochodów zwolnionych wykazanych w zeznaniu za 2009 r.

W toku czynności sprawdzających stwierdzono, że opłata za pracę członków zatrudnionych w działalności pozarolniczej winna stanowić koszt uzyskania przychodów, a dochód o którym mowa w art. 17 ust.1 pkt 15 jest dochodem z działalności pozarolniczej, który może być zwolniony na podstawie powyższego przepisu w przypadku gdy zostanie on przeznaczony na opłatę za pracę w produkcji rolnej, a nie w produkcji pozarolniczej.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy opłata za pracę spółdzielców zatrudnionych w działalności pozarolniczej jest kosztem uzyskania przychodów, czy jest dochodem wolnym od podatku dochodowego osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (pytanie oznaczone we wniosku nr 1- zdarzenie przyszłe)...

Zdaniem Spółdzielni, skoro członkowie, domownicy spółdzielni są wynagradzani za pracę w formie udziału w dochodzie podzielnym spółdzielni stosownie do wkładu pracy zgodnie z art. 171 Prawa Spółdzielczego (Dz.U.1982 nr 30 poz.210 ze zm.), a miernikiem oceny pracy jest dniówka obrachunkowa, to opłata za pracę pracy nie może być uznana za koszt uzyskania przychodów, w myśl art. 15 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a jedynie może korzystać ze zwolnienia przedmiotowego, jakie wynika z art. 17 ust. 1 pkt 15 tej ustawy, który stanowi, że wolne są dochody z działalności pozarolniczej i z działów specjalnych produkcji rolnej przeznaczone na wynagrodzenia za pracę członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i innych spółdzielni zajmujących się produkcją rolną, a także ich domowników - jeżeli wynagrodzenia te są związane z wymienioną działalnością. W przepisie tym wymienione są działalność pozarolnicza i rolnicza. Spółdzielnia uznała że chodzi tu o dochody z działalności pozarolniczej przeznaczone na wynagrodzenia za pracę, właśnie w działalności pozarolniczej.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 15 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm.), wolne od podatku są dochody z działalności pozarolniczej i z działów specjalnych produkcji rolnej, przeznaczone na wynagrodzenia za pracę członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i innych spółdzielni zajmujących się produkcją rolną, a także ich domowników - jeżeli wynagrodzenia te są związane z wymienioną działalnością.

Z powyższego przepisu wynika, że zwolnienie obejmuje tylko i wyłącznie te dochody przed opodatkowaniem, które zostały przeznaczone na wynagrodzenia za pracę członków Spółdzielni (i ich domowników) zajmujących się produkcją rolną – jeżeli wynagrodzenia te są związane z tą właśnie działalnością. Innymi słowy zwolnieniu podlega tylko ta część dochodu Spółdzielni osiągnięta z działalności pozarolniczej, która została przeznaczona na wynagrodzenie członkom i ich domownikom ale tylko w zakresie produkcji rolnej (zajmującym się produkcją rolną).

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie mają zastosowania do przychodów z działalności rolniczej (art. 2 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy), a zatem i wynagrodzenia związane z tą działalnością, wypłacane członkom spółdzielni - jako element kosztów uzyskania przychodu – są świadczeniem obojętnym z punktu widzenia tejże ustawy. Ustawa ma natomiast zastosowanie do dochodów z działalności pozarolniczej, w tym z działów specjalnych produkcji rolnej.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dochodem, z zastrzeżeniem art. 10 i 11 ustawy, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają art. 15 i 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Z powyższego wynika, że wszystkie poniesione koszty, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami lub służą zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów.

Wynagrodzenia wypłacone członkom Spółdzielni (i domownikom), jeśli pozostają w ścisłym związku z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a zatem winny zostać ujęte w rachunku podatkowym jako jeden z elementów mających wpływ na wysokość osiąganego dochodu z działalności pozarolniczej (art. 7 ust. 2 ww. ustawy). Dochód ten obliczony jako różnica pomiędzy przychodem a kosztami ich uzyskania, który na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych może podlegać zwolnieniu przedmiotowemu, jest zatem wynikiem uprzedniego pomniejszenia przychodu o koszty uzyskania przychodów, a więc także o koszty wynagrodzeń wypłaconych w związku z uzyskaniem przychodów z działalności pozarolniczej.

Reasumując należy stwierdzić, że stanowisko Spółdzielni jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji

Nadmienia się, że w zakresie pytania oznaczonego numerem 1 (stan faktyczny) i numerem 2 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.