INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 1 lutego 2011 r. (data wpływu 2 lutego 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego oraz w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 16 grudnia 2010 r. Wnioskodawca zawarł z Powiatowym Urzędem Pracy (dalej: PUP) umowę w sprawie przyznania z Funduszu Pracy jednorazowo środków na podjęcie działalności gospodarczej (dalej: dotacja), zgodnie z art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415). Kwota dotacji w wysokości 15.000 zł została przelana na rachunek bankowy.

W dniu 3 stycznia 2011 r. Zainteresowany rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej, głównie w zakresie marketingu internetowego. Środki z otrzymanej dotacji zgodnie z umową zostały przeznaczone na zakup w styczniu 2011 r. następujących towarów (wyposażenia) i usług, wykorzystywanych w prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej:

1. Zestaw komputerowy i zestaw do stanowiska grafika – 2.193,50 zł netto;
2. Mysz i klawiatura – 145,53 zł netto;
3. Router – 65,04 zł netto;
4. Laptop – 2.844,72 zł netto;
5. Rzutnik – 3.306,50 zł netto;
6. Urządzenie wielofunkcyjne – 920,33 zł netto;
7. Strona internetowa – 2.032,52 zł netto;
8. System identyfikacji wizualnej – 1.000,00 zł netto;
9. Papier – 13,81 zł netto.

Wszystkie ww. zakupy zostały udokumentowane fakturą VAT. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

Czy otrzymana dotacja stanowi przychód podatkowy Wnioskodawcy, zwolniony z podatku na podstawie art. 121 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymana dotacja stanowi przychód podatkowy, zwolniony z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast wskazane w stanie faktycznym towary (wyposażenie) i usługi, sfinansowane ze środków przyznanych na podjecie działalności gospodarczej, stanowią koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również m.in. dotacje, i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

W świetle natomiast art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są jednorazowe środki przyznane bezrobotnemu na podjęcie działalności, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Oznacza to, iż otrzymana przez Wnioskodawcę dotacja na rozpoczęcie działalności gospodarczej stanowi przychód, zwolniony z podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Tut. organ wskazuje, że przedstawiając powyższe pytanie w sprawie Wnioskodawca podał art. 121 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Mając jednak na uwadze merytoryczną treść przedmiotowego wniosku, tut. organ zrozumiał, iż Wnioskodawca miał na uwadze treść art. 21 ust. 1 pkt 121 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Mając na uwadze brzmienie powyższego przepisu należy stwierdzić, iż ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, tj.:

• dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na cele inne niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych – zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej,
• ww. świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych – nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.
  
  

Natomiast stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są jednorazowe środki przyznane bezrobotnemu na podjęcie działalności, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

W myśl art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t. j. Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415 ze zm.), starosta z Funduszu Pracy może przyznać bezrobotnemu jednorazowo środki na podjęcie działalności gospodarczej, w tym na pokrycie kosztów pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa związane z podjęciem tej działalności (…).

Szczegółowe warunki przyznania powyższych środków oraz refundacji zostały określone w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 17 lutego 2010 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie dokonywania refundacji kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego oraz przyznawania bezrobotnemu środków na podjęcie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 30, poz. 156).

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca otrzymał jednorazową pomoc finansową z Urzędu Pracy na rozpoczęcie działalności gospodarczej na podstawie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą od dnia 3 stycznia 2011 r., a za przyznane środki zakupił wyposażenie i usługi.

W świetle powołanych przepisów należy stwierdzić, iż otrzymane przez Zainteresowanego środki z Funduszu Pracy przeznaczone na zakup wyposażenia i usług stanowią przychód z tytułu prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, korzystający ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów w dniu 2 maja 2011 r. został rozstrzygnięty odrębną interpretacją indywidualną nr ILPB1/415-132/11-3/TW.

Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w dniu 29 kwietnia 2011 r. został rozstrzygnięty odrębna interpretacją indywidualną nr ILPP2/443-263/11-3/MR.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.