INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 29 grudnia 2010r. (data wpływu do tut. Biura 07 stycznia 2011r.), uzupełnionym w dniu 21 marca 2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu i sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wstępnej opłaty leasingowej wynikającej z zawartej umowy leasingu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07 stycznia 2011r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu i sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wstępnej opłaty leasingowej wynikającej z zawartej umowy leasingu.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 10 marca 2011r. Znak: IBPBI/1/415-17/11/ESZ, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 21 marca 2011r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 30 czerwca 2010r. Wnioskodawca podpisał umowę leasingu operacyjnego Przedmiotem leasingu jest samochód osobowy o wartości netto 463.818,34 zł. + VAT 22% 102.040,03, co daję kwotę brutto 565.858,37zł. Jak wynika z umowy leasingu odpisów amortyzacyjnych od przedmiotu leasingu dokonywał będzie finansujący. Dnia 22 lipca 2010r. finansujący wystawił korzystającemu fakturę VAT na kwotę 254.636.27zł., na którą składała się opłata administracyjna 4.638,18zł. netto + VAT 22% 1.020,40zł., wstępna opłata leasingową wynosząca 204.080,07zł. + VAT 22% 44.897.62zł. Umowa zawarta została na 24 miesiące. Okresowe opłaty leasingowe wynosić będą 6.662.08 zł., a kwota równa wartości końcowej 139.145,50 zł.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż:

• umowa leasingu operacyjnego, o której mowa we wniosku spełnia wszystkie warunki wymienione w art. 23b ust. 1 pkt 1 i 2 tzn. zawarta została na czas oznaczony stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji (24 miesiące), a suma ustalonych w niej opłat, równa jest wartości początkowej przedmiotu leasingu,
• uiszczenie wstępnej opłaty leasingowej było warunkiem koniecznym zawarcia umowy i wydania pojazdu stanowiącego przedmiot umowy leasingu,
• w umowie nie zdefiniowano pojęcia „wstępna opłata leasingowa", natomiast w części umowy określającej przedmiot leasingu, wartość przedmiotu leasingu, opłaty leasingowe i stopę referencyjną, kwota którą leasingobiorca zobowiązany był uiścić przed zawarciem umowy, nazwana jest wstępną opłatą leasingową (WOL),
• wstępna opłata leasingowa została ujęta w księgach rachunkowych zgodnie z art. 4 ust. 4 ustawy z dnia 29 września 2004r. (winno być z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości) w całości w dacie poniesienia, gdyż w jednostce przyjęto stosowanie uproszczeń zgodnych z ustawą, z uwagi na niewielkie rozmiary prowadzonej działalności i formę prawną jej prowadzenia (działalność gospodarcza prowadzona przez osobę fizyczną).
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wstępną opłatę leasingową można ująć w kosztach podatkowych w dacie poniesienia, za którą uważa się zgodnie z art. 22 ust. 5d updof dzień, na który ujęto w księgach rachunkowych (zaksięgowano), na podstawie otrzymanej faktury...

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie brzmienia art. 22 ust. 5c, który stanowi, że koszty uzyskania przychodu, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami są potrącalne w dacie ich poniesienia, wstępna opłata leasingowa, jako oplata samoistna, bezzwrotna, niezależna od pozostałych rat leasingowych uiszczanych w okresie trwania umowy, winna być zarachowana do kosztów uzyskania przychodów w dacie jej poniesienia, czyli w dacie ujęcia wydatku w księgach rachunkowych. Opłaty tej nie należy wiązać z całym okresem na który została zawarta umowa leasingowa, lecz z momentem jej zawarcia, dlatego też nie zachodzi konieczność rozliczania jej przez cały okres trwania umowy.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał wyrok NSA z dnia 23 marca 2010r. sygn. akt II FSK 1733/08.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, że z uwagi na fakt, iż przedmiotem złożonego wniosku jest zaistniały stan faktyczny, niniejszą interpretację oparto o przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym, w okresie którego dotyczy wniosek, a więc do dnia 31 grudnia 2010r.

W myśl ogólnej zasady wyrażonej w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do art. 23b ust. 1 ww. ustawy, opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych, stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

1. została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome,
2. suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych.
   
   

Zgodnie z art. 23b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:

1. art. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.),
2. przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych,
3. art. 23 i 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1991r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz. U. z 1997r. Nr 26, poz. 143 ze zm.)

-do umowy tej stosuje się zasady opodatkowania określone w art. 23f-23h.

Jeżeli zatem, będąca przedmiotem wniosku umowa leasingu w istocie spełnia wszystkie warunki określone w art. 23b ww. ustawy, to poniesione przez korzystającego, opłaty ustalone w umowie leasingu w podstawowym okresie umowy, z tytułu używania przedmiotowego samochodu osobowego mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej.

Rozstrzygając kwestię momentu zaliczenia wstępnej opłaty leasingowej do kosztów uzyskania przychodów przez podmiot prowadzący księgi rachunkowe, należy brać pod uwagę zasady potrącania kosztów uregulowane w art. 22 ust. 5 – 5d powołanej ustawy.

Zgodnie z art. 22 ust. 5 ww. ustawy, u podatników prowadzących księgi rachunkowe, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

W myśl natomiast art. 22 ust. 5c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Przy czym w myśl art. 22 ust. 5d ww. ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi księgi rachunkowe, czego konsekwencją jest obowiązek stosowania zasad określonych cyt. powyżej przepisami art. 22 ust. 5-5c ww. ustawy. We wniosku wskazano przy tym, iż uiszczenie wstępnej opłaty leasingowej warunkowało zawarcie umowy leasingu i wydanie jej przedmiotu.

Wstępnych opłat leasingowych nie można bezpośrednio powiązać z konkretnymi przychodami osiąganymi przez podatnika, gdyż są one uiszczane jednorazowo przed lub przy podpisywaniu umowy leasingowej, ale przed wydaniem przedmiotu leasingu, a ich zapłata jest warunkiem koniecznym do zawarcia lub rozpoczęcia realizacji umowy leasingu. Co do zasady, opłaty o charakterze wstępnym (niezależnie od stosowanego nazewnictwa) pomimo że ponoszone są jednorazowo, dotyczą ściśle określonego okresu wynikającego z umowy leasingu. Zatem bez względu na nazewnictwo (wstępna rata leasingowa, czynsz inicjalny, czynsz zerowy, opłata wstępna, pierwsza opłata, rata zerowa), jeżeli uiszczenie wynikającej z umowy leasingu określonej kwoty jest warunkiem skuteczności tej umowy (jej zawarcia) i wydania przedmiotu leasingu, to z uwagi na tę właśnie rolę, należy przyjąć, że jest to koszt dotyczący całej umowy i ściśle określonego czasu jej trwania, z reguły przekraczającego rok podatkowy.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż skoro na gruncie przedmiotowej sprawy, zapłata wstępnej opłaty leasingowej była warunkiem koniecznym zawarcia umowy i wydania przedmiotu leasingu, to wydatki te dotyczą ściśle określonego okresu trwania umowy leasingu, przekraczającego rok podatkowy.

W myśl art. 4 ust. 4 ustawy z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości (Dz. U. z 2009r. Nr 152, poz. 1223 ze zm.), jednostka może w ramach przyjętych zasad (polityki) rachunkowości stosować uproszczenia, jeżeli nie wywiera to istotnie ujemnego wpływu na realizację obowiązku określonego w ust. 1.

Z uzupełnienia wniosku wynika, iż Wnioskodawca wstępną opłatę leasingową ujął w księgach rachunkowych zgodnie z ww. art. 4 ust. 4 ustawy o rachunkowości w całości w dacie poniesienia, gdyż w jednostce przyjęto stosowanie uproszczeń zgodnych z ww. ustawą.

W związku z powyższym, mając na względzie prawo jednostki do stosowania uproszczeń zgodnie z ww. przepisem ustawy o rachunkowości oraz o ile w istocie wskazany w stanie faktycznym sposób ujęcia kosztu w księgach rachunkowych jest zgodny z przepisami ww. ustawy o rachunkowości i nie zniekształca ona istotnie wyniku finansowego, Wnioskodawca może wstępną opłatę leasingową jednorazowo wpisać w koszty uzyskania przychodów.

Zauważyć jednak należy, iż tut. Organ nie jest uprawniony do oceny prawidłowości ujmowania kosztów dla celów rachunkowych według przyjętej przez Wnioskodawcę metody, gdyż kwestię tą regulują przepisy ustawy o rachunkowości, a zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.