INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana x przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2010 r. (data wpływu 30 listopada 2010 r.), uzupełnionym w dniu 22 grudnia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 17 grudnia 2010 r., znak ILPB1/415-1370/10-2/IM, na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 20 grudnia 2010 r., a w dniu 22 grudnia 2010 r. wniosek uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka Jawna jest firmą usługową. Celem ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych spółka prowadzi księgi handlowe.

W listopadzie 2010 r. spółka zawarła umowę leasingu operacyjnego, przedmiotem umowy jest samochód ciężarowy. Podpisana umowa leasingowa spełnia warunki określone w art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Umowa leasingu operacyjnego została zawarta na okres 3 lat i okłada się z 36 opłat leasingowych płatnych po zawarciu umowy i wydaniu przedmiotu leasingu, z których pierwsza rata jest znacząco wyższa w stosunku do pozostałych, tj. stanowi 10% wartości netto przedmiotu leasingu, z czego 1 % tej opłaty to opłata przygotowawcza.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dla celów podatkowych pierwsza znacząco wyższa opłata leasingowa, wraz z opłatą przygotowawczą, której termin płatności upłynął już po podpisaniu umowy i wydaniu przedmiotu leasingu, w momencie jej poniesienia stanowi jednorazowo, bez względu na jej wysokość koszt uzyskania przychodu dla celów podatkowych, czy też powinna być odpisywana w koszty proporcjonalnie do okresu trwania umowy leasingowej...

Zdaniem Wnioskodawcy, pierwsza opłata leasingowa (znacząco wyższa od pozostałych) wraz z opłatą przygotowawczą może być jednorazowo zaliczona podatkowo do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia, bez potrzeby dzielenia na raty i odnoszenia w koszty proporcjonalnie do okresu trwania umowy leasingowej, gdyż nie nosi znamion opłaty wstępnej i została uregulowana po uruchomieniu leasingu (tzn. po podpisaniu umowy i wydaniu przedmiotu leasingu), w związku z powyższym można ją zaliczyć do kosztów podatkowych w pełnej wysokości jednorazowo w dacie poniesienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. u. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Natomiast zgodnie z art. 23a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, przez umowę leasingu rozumie się umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej ,,finansującym”, oddaje do odpłatnego używania albo do używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej „korzystającym”, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

Z treści art. 23b ust. 1 tejże ustawy wynika, że opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 tego artykułu, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

• została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40 % normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości,
• suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Moment zaliczenia opłat leasingowych o charakterze wstępnym do kosztów uzyskania przychodów w przedmiotowej sprawie regulują przepisy art. 22 ust. 5 i ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego przepisu art. 22 ust. 5 ww. ustawy u podatników prowadzących księgi rachunkowe oraz podatkową księgę przychodów i rozchodów zgodnie z metodą opisaną w art. 22 ust. 5-5c, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

Natomiast w myśl art. 22 ust. 5c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów stosownie do art. 22 ust. 5d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Umowa leasingu operacyjnego została zawarta na okres 3 lat i okłada się z 36 opłat leasingowych płatnych po zawarciu umowy i wydaniu przedmiotu leasingu, z których pierwsza rata jest znacząco wyższa w stosunku do pozostałych, wraz z opłatą przygotowawczą została zapłacona po podpisaniu umowy i wydaniu przedmiotu leasingu.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż omawianą pierwszą ratę, która nie będzie warunkowała rozpoczęcia realizacji umowy leasingu i płatna będzie już po uruchomieniu leasingu, tj. w podstawowym okresie trwania umowy, jako niemającą charakteru wstępnego, Wnioskodawczyni ma prawo zaliczyć w pełnej wysokości do kosztów uzyskania przychodów jednorazowo w dacie jej poniesienia, tj. ujęcia w księgach handlowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.