Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/443-269/11/AŚ
z 23 maja 2011 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IBPP4/443-269/11/AŚ
Data
2011.05.23
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach
Temat
Podatek od towarów i usług --> Podatnicy i płatnicy --> Podatnicy
Słowa kluczowe
podatnik podatku od towarów i usług
zwolnienia przedmiotowe
Istota interpretacji
W zakresie uznania Stacji Sanitarno - Epidemiologicznej za podatnika
Wniosek ORD-IN 3 MB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 lutego 2011r. (data złożenia 10 lutego 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 maja 2011r. (data złożenia 20 maja 20111r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT - jest prawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 10 lutego 2011r. złożono ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 19 maja 2011r. (data złożenia 20 maja 2011r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu znak: IBPP4/443-269/11/AŚ z dnia 6 maja 2011r. W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny: Powiatowa Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna kierowana przez Powiatowego Inspektora Sanitarnego prowadzi następujące badania laboratoryjne sklasyfikowane zgodnie z nieobowiązującym już rozporządzeniem Rady Ministrów z 2004r. (Dz. U. Nr 89 poz. 844) w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU):
PSSE działa na podstawie ustawy z dnia 14 marca 1985r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej oraz realizuje zadania określone tą ustawą w ramach nadzoru sanitarnego. W piśmie z dnia 19 maja 2011r., będącym uzupełnieniem do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 9 lutego 2011r. wskazano, że: Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług od dnia 28 października 2004 z tytułu utraty zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Powiatowa Stacja Sanitarno Epidemiologiczna (dalej PSSE) realizuje zadania określone ustawą o Państwowej Inspekcji Sanitarnej w ramach tzw. zapobiegawczego i bieżącego nadzoru sanitarnego oraz prowadzi działalność zapobiegawczą i przeciwepidemiczną w zakresie chorób zakaźnych i innych chorób powodowanych warunkami środowiska, a także na prowadzi działalność oświatowo-zdrowotną (ustawowe zadania). PSSE jest zakładem opieki zdrowotnej. Przedmiotem wniosku jest świadczenie usług w postaci badań laboratoryjnych sklasyfikowanych zgodnie z zasadami metodycznymi PKWiU wprowadzonej rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. (Dz. U. Nr 207 poz. 1293 ze zm.) jako:
Usługi świadczone w ramach poszczególnych badań laboratoryjnych:
W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 19 maja 2011r.): Czy PSSE z tytułu świadczenia usług, wskazanych w stanie faktycznym, może zostać uznany za podatnika VAT... Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 19 maja 2011r.), zgodnie z art. 15 ust. 1 uVAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Natomiast działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Jednocześnie na podstawie art. 15 ust. 6 nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowania zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Przepis ten w istocie stanowi implementacje art. 13 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z 28.11.2006r. w spr. wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, który stanowi, że „Krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji." Określenie pojęcia „podatnik" ma zasadnicze znaczenie dla zakresu opodatkowania, ponieważ tylko podatnicy dokonujący czynności określonych ustawą podlegają opodatkowaniu VAT. Brak przymiotu podatnika powoduje, że czynność nawet jeżeli została wskazana w ustawie podatkowej jako podlegająca opodatkowaniu nie będzie opodatkowana. Wyłączenie organów władzy publicznej ma zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do:
Bez spełnienia powyższych warunków nie jest możliwe zastosowanie zwolnienia podmiotowego. Organy będą traktowane jako podatnicy VAT jeżeli wykonują inne czynności aniżeli te które mieszczą się w ramach ich zadań albo wykonują czynności mieszczące się w ramach ich zadań tyle, że na podstawie umów cywilnoprawnych. Należy więc stwierdzić, że „kryterium decydującym o uznaniu organu (urzędu) władzy publicznej za podatnika VAT jest zachowywanie się nie jak organ władzy, lecz jak podmiot gospodarczy (przedsiębiorca) w stosunku do określonych transakcji lub czynności. Szczególnie jest to uzasadnione w tych przypadkach, gdzie identyczne lub bardzo zbliżone czynności bądź transakcje mogą być dokonywane przez podmioty prywatne (np. przedsiębiorców)" (wyrok WSA w Warszawie, 27.02.2007r., III SA/Wa 4312/06). Przez organy administracji publicznej należy rozumieć organy rządowej administracji centralnej, administracji terenowej (zarówno zespolonej, jak i niezespolonej) oraz organy administracji samorządowej. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej z dn. 14 marca 1985r. (tj. Dz.U. z 2006 Nr 122 poz. 851 ze zm., dalej uPIS). Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny jest organem rządowej administracji zespolonej w powiecie. Organ ten wykonuje zadania Państwowej Inspekcji Sanitarnej zgodnie z kompetencjami określonymi w ustawie i w przepisach odrębnych oraz kieruje podległą mu powiatową stacją sanitarno-epidemioiogiczną, która posiada status zakładu opieki zdrowotnej (art. 10 ust. 4 uPIS). W stosunku do stacji sanitarno-epidemiologicznej organem założycielskim jest wojewoda. Powiatowa stacja sanitarno-epidemiologiczna posiada status państwowej jednostki budżetowej i nie posiada osobowości prawnej. Jest więc typowym zakładem administracyjnym czyli jednostką organizacyjną powołaną do świadczenia usług w dziedzinie zdrowia publicznego na podstawie nawiązanego z użytkownikiem stosunku administracyjnoprawnego (J. Boć, Prawo administracyjne, wyd. 2004 s. 173.). Stanowi więc część administracji państwowej i jest powołana do pełnienia zadań określonych ustawą o Państwowej Inspekcji Sanitarnej. PSSE wykonuje usługi wskazane w treści stanu faktycznego również na zlecenie osób fizycznych oraz innych podmiotów. Z racji tego, że zlecenie jest jedną z umów o charakterze cywilnoprawnym należy uznać, że PSSE w zakresie wskazanym w opisie stanu faktycznego będzie uznawany za podatnika VAT, w zakresie w jakim usługi wykonywane są w ramach nadzoru sanitarnego, tj. bez zawierania umów zlecenia PSSE nie będzie traktowany jako podatnik VAT. W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W myśl ust. 6 powyższego artykułu, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Unormowanie to pozostaje w zgodzie z art. 13 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1), który stwierdza, iż krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego, nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Wyłączenie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy stanowi odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania i jako takie musi być ściśle interpretowane. Przepisy ustawy o podatku VAT nie zawierają jednoznacznej definicji pojęcia organów władzy publicznej. Najbardziej precyzyjne w tym względzie są regulacje zawarte w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240). Przepisy tej ustawy jednoznacznie rozdzielają organy władzy publicznej od innych jednostek sektora finansów publicznych (art. 9 ww. ustawy). Art. 9. ww. ustawy stanowi, iż sektor finansów publicznych tworzą:
Z brzmienia art. 9 pkt 1 cyt. ustawy o finansach publicznych wynika, że organy władzy publicznej tworzą organy władzy rządowej, organy kontroli państwowej i ochrony prawa, sądy i trybunał. Zadania i zakres działania Państwowej Inspekcji Sanitarnej zostały określone w Rozdziale 1 ustawy z dnia 14 marca 1985r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (t.j. z 2006r. Dz. U. Nr 122, poz. 851). Na mocy art. 1 ww. ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej, Państwowa Inspekcja Sanitarna jest powołana do realizacji zadań z zakresu zdrowia publicznego, w szczególności poprzez sprawowanie nadzoru nad warunkami:
-w celu ochrony zdrowia ludzkiego przed niekorzystnym wpływem szkodliwości i uciążliwości środowiskowych, zapobiegania powstawaniu chorób, w tym chorób zakaźnych i zawodowych. Stosownie do art. 7 ust. 2 ww. ustawy, Państwową Inspekcją Sanitarną kieruje Główny Inspektor Sanitarny jako centralny organ administracji rządowej. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy zadania Państwowej Inspekcji Sanitarnej (…) wykonuje m.in. organ - państwowy powiatowy inspektor sanitarny. Ust. 2 art. 10 ww. ustawy wskazuje, iż państwowy powiatowy inspektor sanitarny wykonuje zadania Państwowej Inspekcji Sanitarnej zgodnie z kompetencjami określonymi w ustawie i w przepisach odrębnych. Państwowy powiatowy inspektor sanitarny kieruje działalnością odpowiedniej powiatowej stacji sanitarno-epidemiologicznej, będącej zakładem opieki zdrowotnej (ust. 4 ww. art. 10). Ust. 3 art. 15 ww. ustawy wskazuje, iż stacja sanitarno-epidemiologiczna jest prowadzona w formie jednostki budżetowej. Natomiast ust. 4a art. 10 stanowi, że uprawnienia organu założycielskiego w rozumieniu przepisów o zakładach opieki zdrowotnej w stosunku do wojewódzkiej i powiatoej stacji sanitarno-epidemiologicznej posiada wojewoda. Na podstawie art. 15 ust. 1 powołanej ustawy, państwowy inspektor sanitarny wykonuje zadania przy pomocy podległej mu stacji sanitarno - epidemiologicznej, będącej zakładem opieki zdrowotnej, finansowanym z budżetu państwa. Art. 36. ust. 3b ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej stanowi, że niezależnie od opłat, o których mowa w ust. 1-3a, stacje sanitarno-epidemiologiczne mogą pozyskiwać środki finansowe z tytułu sprzedaży usług zleconych, w szczególności w zakresie:
Ust. 3c. ww. art. stanowi, że środki pochodzące z wykonywanych przez stacje sanitarno-epidemiologiczne usług, o których mowa w ust. 3b, stanowią dochody budżetu państwa. Powołany wyżej przepis art. 15 ust. 6 ustawy o VAT jak i cyt. przepis obowiązującej obecnie Dyrektywy wyłączają z opodatkowania organy podlegające prawu publicznemu, jeżeli prowadzą daną działalność jako organy publiczne, nawet wtedy, gdy pobierają z tytułu tej działalności wynagrodzenie. Czynności, w których organy te uczestniczą jako organy publiczne, to określone prawem czynności wykonywane w interesie publicznym. Zatem czynności, w stosunku do których organy publiczne nie są traktowane jako podatnicy, to czynności wykonywane przez nie w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych, a także czynności, do których wykonywania są uprawnione wyłącznie organy publiczne. Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, należy stwierdzić, iż generalnie organy oraz urzędy publiczne są uznawane za podatników. Dotyczy to jednakże tylko tej sfery, w której faktycznie występuje konsumpcja oraz gdzie podmioty te mogą konkurować z podmiotami prawa prywatnego. Kryterium decydującym o uznaniu organu (urzędu) władzy publicznej za podatnika VAT jest zachowywanie się nie jak organ władzy, lecz jak podmiot gospodarczy (przedsiębiorca) w stosunku do określonych transakcji lub czynności. Szczególnie jest to uzasadnione w tych przypadkach, gdzie identyczne czynności lub bardzo zbliżone czynności bądź też transakcje mogą być wykonywane przez podmioty prywatne (np. przedsiębiorców). Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca - Powiatowa Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna realizuje zadania określone ustawą o Państwowej Inspekcji Sanitarnej w ramach tzw. zapobiegawczego i bieżącego nadzoru sanitarnego oraz prowadzi działalność zapobiegawczą i przeciwepidemiczną w zakresie chorób zakaźnych i innych chorób powodowanych warunkami środowiska, a także na prowadzi działalność oświatowo-zdrowotną (ustawowe zadania). PSSE jest zakładem opieki zdrowotnej. Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie badań laboratoryjnych:
Biorąc pod uwagę regulacje zawarte w art. 7 ust. 2 oraz art. 15 ust. 1 ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej należy stwierdzić, że Stacja Sanitarno - Epidemiologiczna wykonując czynności związane ze sprawowaniem bieżącego i zapobiegawczego nadzoru sanitarnego (epidemiologicznego) działa jako urząd obsługujący organ władzy publicznej. Zatem, biorąc pod uwagę regulacje wynikające z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, wykonując czynności o charakterze publicznoprawnym w ramach sprawowanego władztwa publicznego jako urząd obsługujący organ władzy, Stacja jest wyłączona z kategorii podatników w zakresie wykonywanych czynności. Natomiast analizując przedstawiony w sprawie stan faktyczny w zakresie działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę w związku ze świadczeniem usług zleconych przez pryzmat przytoczonych powyżej unormowań prawnych stwierdzić należy, że Powiatowa Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna świadcząc na podstawie umów cywilnoprawnych usługi zlecone nie może zostać uznana za organ władzy publicznej. Podyktowane jest to przez fakt, że wykonywane tych czynności nie zostało nałożone na Wnioskodawcę obligatoryjnie, ustawodawca pozostawił w tej kwestii Wnioskodawcy dobrowolność wskazując, iż stacje sanitarno-epidemiologiczne mogą pozyskiwać środki finansowe z tytułu sprzedaży usług zleconych, między innymi w zakresie badań laboratoryjnych, badań i pomiarów środowiskowych i innych czynności dotyczących oceny jakości zdrowotnej i bezpieczeństwa zdrowotnego (art. 36 ust. 3b pkt 1). W omawianej sprawie Wnioskodawca, korzystając z tego uprawnienia i podejmując działania w oparciu o umowy cywilnoprawne (tj. zlecenia) w zakresie ww. czynności nie może zostać uznany za organ władzy publicznej a tym samym wykonując przedmiotowe czynności Wnioskodawca działa jako podatnik podatku od towarów i usług. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe. Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym. Końcowo zaznacza się, że w zakresie zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług w ramach umów cywilno-prawnych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.