INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2011 r. (data wpływu 3 lutego 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 kwietnia 2011 r. (data wpływu 2 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 27 kwietnia 2011 r. (data wpływu 2 maja 2011 r.) o dowód uiszczenia brakującej opłaty.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

XXXX zamierza sprzedać ośrodek wypoczynkowy wraz z wyposażeniem oraz przynależnym do niego prawem użytkowania wieczystego gruntu, jak również infrastrukturą towarzyszącą temu ośrodkowi. Z posiadanej przez Spółkę dokumentacji wynika, że w skład ośrodka wchodzą budynek pałacowy ośrodka wypoczynkowego, budynek stołówki z kotłownią i składem opału, budynek garażu, budynek wiaty magazynowej, budynek pawilonu kolonijnego, budynek portierni, budynek kontenerowy sanitariatów, budynek stacji transformatorowej, drewniane domki campingowe oraz budowle i urządzenia: kanalizacja, przyłącze kanalizacji deszczowej, drogi betonowe, chodniki, linia energetyczna n/n, latarnie oświetleniowe, ogrodzenie, linia oświetleniowa, sieć wodociągowa, przepompownia ścieków wraz z prawem użytkowania wieczystego działek, na których posadowione są wspomniane budynki i budowle. Całość znajduje się w XXXX w gminie XXXX i funkcjonuje pod nazwą „XXXX”. Z posiadanej dokumentacji wynika, że budynek pałacowy ośrodka wypoczynkowego, budynek pawilonu kolonijnego jak również budynek garażu zostały nabyte w 1972 roku od XXXX i były przyjęte do użytkowania przez ówczesny XXXX należący wówczas do XXXX. Wchodzące w skład ośrodka składniki majątkowe tj.: budynek stołówki z kotłownią i składem opału, linia zasilająca budynek stołówki i pałacu, budynek stacji transformatorowej oraz oświetlenie, zostały przyjęte do użytkowania przez XXXX w 1983 r. jako budowane od podstaw, budynek wiaty magazynowej przyjęto do użytkowania w 1975 r., budynek portierni (ujawnienie 1997 r.), drewniane domki campingowe (1974 r.-1975 r.). Pozostałe budowle i urządzenia zostały przyjęte do użytkowania w latach 1972 r.-1983 r. Moment nabycia nieruchomości przez XXXX jak również moment ich wytworzenia skutkowały brakiem prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, gdyż taki wówczas nie funkcjonował. W 1996 r. wybudowano trzy obiekty sanitarne zaś w roku 1997 dokonano nakładów inwestycyjnych na budynek pałacowy ośrodka, których wartość znacznie przekroczyła wartość początkową budynku. W tym samym roku wybudowano również chodniki oraz przyłącze kanalizacji deszczowej. Od poczynionych nakładów inwestycyjnych dokonano odliczenia podatku VAT z faktur zakupu stosownie do postanowień ustawy o podatku VAT z 1993 r. W związku z komercjalizacją i prywatyzacją przedsiębiorstw państwowych w roku 1993, XXXX został przekształcony w XXXX i funkcjonował pod tą nazwą do dnia 30 kwietnia 2004 r. Z tą datą w wyniku konsolidacji spółek zakładów energetycznych stał się on jednym z pięciu oddziałów nowo powstałej spółki, obecnie XXXX i funkcjonuje pod nazwą oddziałową jako XXXX. W dniu 11 stycznia 1999 r. XXXX jeszcze jako samodzielny podmiot, aktem notarialnym (repertorium A nr XXXX) dokonał przeniesienia na rzecz zawiązanej przez siebie dnia 4 grudnia 1998 r. spółki pod firmą XXXX spółka z ograniczoną odpowiedzialnością siedziba w XXXX (XXXX), użytkowania wieczystego i własności wszystkich swoich ośrodków w tym również wspomnianego na wstępie, pokrywając tym samym w kapitale zakładowym 62.884 udziały o łącznej wartości 6.288.400 zł, aportami w postaci nieruchomości. W nowo powstałej spółce XXXX miał 100% udziałów. Przedmioty stanowiące wyposażenie nowopowstałej spółki zostały jej przekazane przez XXXX odpłatnie poprzez sprzedaż.

W związku z likwidacją spółki XXXX, dokonano w dniu 28 lutego 2003 r. aktem notarialnym (repertorium A nr XXXX) przeniesienia na rzecz XXXX jako jedynego wspólnika, całość użytkowania wieczystego i własności, będących w 1999 r. przedmiotem aportu wraz z przedmiotami stanowiącymi wyposażenie ośrodków. W odniesieniu do ośrodka „XXXX” w XXXX była to działka o nr 139/4 zabudowana budynkami i budowlami.

Przejęty powtórnie w 2003 r. ośrodek w okolicznościach opisanych powyżej został wydzierżawiony przez Spółkę. W trakcie dzierżawy, pod koniec 2003 r. oddano do użytku wybudowaną od podstaw przepompownię ścieków, a od poniesionych nakładów odliczono podatek VAT, wówczas XXXX funkcjonował jeszcze jako samodzielny podmiot. Poza wspomnianą przepompownią ścieków w latach 2004 i 2008 w trakcie trwania dzierżawy ponoszono nakłady ulepszające (ostatni dokument OT z dnia 31 grudnia 2008 r.) na budynek stołówki z kotłownią i składem opału, a ich wielkość przewyższyła 30% wartości początkowej środka. Od poniesionych nakładów odliczono VAT naliczony zawarty w fakturach zakupu. Dodatkowo, w 2006 r. dokonano podziału działki nr 139/4 by wydzielić działkę pod znajdującą się na terenie ośrodka stacją transformatorową. W wyniku podziału powstały dwie nowe działki o numerach 139/5 i 139/6, z których działka o numerze 139/5 jest działką pod stację transformatorową. Od momentu wydzierżawienia w 2003 r. do dzisiaj ośrodek jest w ciągłej dzierżawie. W okresie trwania dzierżawy pod koniec 2010 r. wystąpiła jedynie dwutygodniowa (01.10.2010 r.-15.10.2010 r. – okres pomiędzy wygaśnięciem dotychczasowej umowy a zawarciem nowej) przerwa w dzierżawie ośrodka.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku zastosowania zwolnienia przedmiotowego „ZW” dla sprzedaży budynku stołówki z kotłownią i składem opału, gdzie w latach 2004-2008 (ostatni nakład – OT z dnia 31 grudnia 2008 r.) poniesiono nakłady ulepszające przewyższające 30% wartości początkowej środka i od których odliczono podatek VAT będzie istniał obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego i tylko od nakładów poniesionych po dniu 30 kwietnia 2004 r....

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4 a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

Z kolei ust. 2 powyższego art. 91 stanowi, iż w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym, są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości – w ciągu 10 lat, licząc począwszy od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości – jednej dziesiątej, kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty. Wyżej wymienione zasady stosuje się w odniesieniu do podatników, u których występuje tzw. sprzedaż mieszana (opodatkowana i zwolniona), a podatnik nie jest w stanie określić odrębnie kwot podatku naliczonego związanych ze sprzedażą zwolnioną i opodatkowaną. Podkreślić jednakże należy, iż ustawodawca ustalił też zasady postępowania w sytuacji gdy w okresie korekty, nastąpi sprzedaż towaru.

Zgodnie z art. 91 ust. 4-6 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, uważa się, że towary te lub usługi są nadal używane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty. Korekta po sprzedaży, o której mowa w ust. 4, powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż. W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1. opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru związane jest z czynnościami opodatkowanymi;
2. zwolnione lub nie podlegały opodatkowaniu – do obliczenia korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi lub niepodlegającymi opodatkowaniu.
   
   

Przytoczenia wymaga również przepis art. 91 ust. 7 cytowanej ustawy, zgodnie z którym przepisy art. 91 ust. 1-5 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Przepis ten adresowany jest więc do podatników, którzy wykorzystywali nabyty towar lub usługę do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługiwało prawo do odliczenia całości podatku naliczonego – w przypadku Wnioskodawcy odliczono 100% podatku naliczonego od poniesionych nakładów.

Przepis nakazuje więc dokonanie korekty również tym podatnikom, którzy odliczyli podatek naliczony w całości, jako że nabyty towar służył wyłącznie sprzedaży opodatkowanej.

Podkreślenia wymaga fakt, iż przedmiotowa nieruchomość jaką jest „XXXX” w XXXX, w skład której wchodzi budynek stołówki z kotłownią i składem opału jest wykorzystywana do czynności dających prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (przychód z dzierżawy opodatkowany podatkiem VAT do końca 2010 r. – 22%, a z dniem 1 stycznia 2011 r. – 23%), z chwilą sprzedaży (zwolnionej z opodatkowania) zmienia swoje przeznaczenie i od tego momentu związany jest ze sprzedażą zwolnioną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Uwzględniając powyższe należy stwierdzić, iż spełnione są przesłanki wymienione w art. 91 ust. 7 cytowanej ustawy, w konsekwencji w stosunku do towarów i usług nabytych w celu modernizacji przedmiotowego budynku po dniu 30 kwietnia 2004 r. Spółka jest zobowiązana do skorygowania kwoty podatku naliczonego stosując odpowiednio przepisy art. 91 ust. 1-5 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W kwestii dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży ośrodka wypoczynkowego wraz z wyposażeniem oraz przynależnym do niego prawem użytkowania gruntu i infrastrukturą towarzyszącą – w dniu 5 maja 2011 r. wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie Nr ILPP2/443-275/11-4/MN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.