Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-142/11-2/AJ
z 27 kwietnia 2011 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IPPB5/423-142/11-2/AJ
Data
2011.04.27
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie
Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Przedmiot i podmiot opodatkowania --> Zasięg terytorialny
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Pobór podatku --> Osoby prawne jako płatnicy
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Podstawa opodatkowania i wysokość podatku --> Zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów
Słowa kluczowe
obowiązek podatkowy
podatek pobierany u źródła
usługi pośrednictwa
wynagrodzenia
Istota interpretacji
Spółka dokonując wypłat na rzecz podmiotu zagranicznego z tytułu pośrednictwa handlowego, nie jest zobowiązana na mocy art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z art. 21 ust. 1 pkt 2a wymienionej ustawy do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego”.
Wniosek ORD-IN 692 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 07.02.2011 r. (data wpływu 14.02.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie opodatkowania u źródła wynagrodzenia z tytułu świadczenia usług pośrednictwa handlowego - jest prawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 14.02.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie opodatkowania u źródła wynagrodzenia z tytułu świadczenia usług pośrednictwa handlowego. W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny: Spółka z o.o. (dalej: V. lub Spółka) zawarła umowę z podmiotem mającym siedzibę w Hongkongu (dalej: H. ). Umowa ma charakter umowy agencyjnej dot. pośrednictwa handlowego w zakresie wyszukiwania dostawców na terenie Azji. Do obowiązków agenta na podstawie umowy należy:
Przy wykonywaniu umowy, H. występuje jako pełnomocnik V. w jego imieniu, na podstawie stosownego pełnomocnictwa udzielonego przez V. . Jednakże, każdorazowo przed zawarciem umowy w imieniu V. , H. obowiązany jest uzyskać od V. uprzednią zgodę na warunki tej umowy. V. ma prawo zakazu zawarcia wskazanych przez V. umów, a H. obowiązany jest zakaz ten respektować. Przedstawiciele H. , wedle uznania V. , biorą udział w negocjacjach umów stanowiących podstawę dla sprzedaży i dostaw Towarów prowadzonych przez V. osobiście z Producentami (np. stosownych umów sprzedaży) i udzielają V. wszechstronnej pomocy dla zapewnienia właściwego ich przebiegu i rezultatu w tym w szczególności poprzez udział przedstawicieli H. po stronie V. w negocjacjach z Producentami. W każdym przypadku V. podejmuje ostateczną decyzję, czy i o jakiej treści jest zawierana umowa z danym Producentem, zaś H. nie ma roszczenia wobec V. o zawarcie jakiejkolwiek negocjowanej z Producentem umowy. Jednocześnie na podstawie umowy H. zobowiązało się:
Z tytułu zawartej umowy H. przysługiwać będzie wynagrodzenie w postaci:
W związku z powyższym zadano następujące pytanie: Czy z tytułu płatności dokonywanych na rzecz H. za usługi pośrednictwa handlowego opisane w stanie faktycznym po stronie V. istnieje obowiązek poboru i odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego... Stanowisko Wnioskodawcy: Zdaniem Spółki, w przedstawionym stanie faktycznym nie będzie ona miała obowiązku poboru i odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłaty na rzecz H. (na zasadach przedstawionych w stanie faktycznym) wynagrodzenia z tytułu pośrednictwa handlowego. Uzasadnienie Spółka wskazała, iż w przypadku wypłaty wynagrodzenia na rzecz podmiotu z Hongkongu nie mają zastosowania przepisy umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Chińskiej Republiki Ludowej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu sporządzonej w Pekinie dnia 7 czerwca 1988 r. (Dz. U. z 1989 r., Nr 13, poz. 65 ze zm.). Powyższe potwierdził Minister Finansów w interpretacji ogólnej z dnia 14 lutego 2008 r., sygn. DD7/0682/68/ZDA/08/1464/07, publ. LEX nr 15217, w której stwierdził: „W celu zapewnienia jednolitego stosowania prawa podatkowego, na podstawie art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60, z późn. zm.) uprzejmie wyjaśniam, że postanowienia umowy z dnia 7 czerwca 1988 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Chińskiej Republiki Ludowej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1989 r., Nr 13, poz. 65; dalej: umowa polsko- chińska) nie mają zastosowania do Specjalnego Regionu Administracyjnego Chińskiej Republiki Ludowej - Hong Kongu. Artykuł 1 umowy polsko-chińskiej stanowi, iż dotyczy ona osób, które mają miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym lub w obu Umawiających się Państwach. Zgodnie z art. 3 ust. 1 lit. c) umowy polsko-chińskiej określenia „Umawiające się Państwo” i „drugie Umawiające się Państwo” oznaczają odpowiednio Polskę lub Chiny. Stosownie do art. 3 ust. 1 lit. b) umowy polsko-chińskiej pojęcie Chiny oznacza Chińską Republikę Ludową użyte w znaczeniu geograficznym oznacza terytorium Chińskiej Republiki Ludowej, włączając jej obszar morski, na którym stosowane jest chińskie prawo podatkowe, oraz obszar znajdujący się poza morzem terytorialnym, w którym Chińska Republika Ludowa wykonuje zgodnie z prawem międzynarodowym suwerenne prawa odnoszące się do badania i eksploatacji dna morskiego i podglebia oraz ich zasobów naturalnych. Pismem z dnia 16 października 2007 r., przekazanym zgodnie z procedurą wymiany informacji, regulowaną w art. 26 ust. 1 umowy polsko-chińskiej, władze chińskie potwierdziły, że postanowienia umowy polsko-chińskiej nie mają zastosowania do Hong Kongu. Zgodnie z prawem chińskim Hong Kong ma własną niezależną jurysdykcję prawno-podatkową i system egzekucji prawa w sprawach podatkowych.” W związku z powyższym w zakresie opodatkowania uzyskanego przez H. przychodu zastosowanie mają przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm. – dalej: „ustawa o CIT”). Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o CIT podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jednocześnie na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów: 1. z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how), - ustala się w wysokości 20% przychodów, 3. z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych - ustala się w wysokości 10% tych przychodów. Zdaniem Spółki żaden z powyższych przepisów ustawy o CIT nie ma zastosowania w przypadku wypłaty wynagrodzenia z tytułu świadczenia usługi pośrednictwa handlowego w szczególności usługa pośrednictwa handlowego nie może zostać uznana za „świadczenie o podobnym charakterze” do świadczeń wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT (tj. świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń). Mimo ze katalog świadczeń wskazanych w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT ma charakter otwarty (na co wskazuje wyrażenie „oraz świadczeń o podobnym charakterze”), aby określone świadczenia mogły zostać uznane za objęte zakresem ww. artykułu, muszą mieć charakter podobny do tych, które zostały w nim wymienione. Nie jest przy tym wystarczające, aby dane usługi miały po prostu charakter niematerialny. Gdyby bowiem zamiarem ustawodawcy było opodatkowanie u źródła wszelkich świadczeń niematerialnych, zgodnie z zasadą racjonalnego ustawodawcy, takie właśnie brzmienie powinien mieć przepis art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT. Powyższe stanowisko potwierdzają również organy podatkowe. Przykładowo:
Stanowisko powyższe potwierdzają również liczne interpretacje organów podatkowych Przykładowo:
Reasumując, Spółka dokonując wypłat na rzecz podmiotu zagranicznego z tytułu pośrednictwa handlowego, nie jest zobowiązana na mocy art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z art. 21 ust. 1 pkt 2a wymienionej ustawy do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego”. W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe. Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono w tym zakresie od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy. Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.