INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia – brak daty sporządzenia (data wpływu 11 marca 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 25 maja 2011 r. (data wpływu 26 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 25 maja 2011 r. (data wpływu 26 maja 2011 r.) o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W 2011 r. Wnioskodawca wykona usługę budowlaną w zakresie pokrycia dachowego w budynkach mieszkalnych, jak i domach jednorodzinnych. W związku z możliwością wykonywania takich usług w tym roku, zarówno jako producent, jak i podmiot świadczący też usługi ich montażu w tym roku, a i jednocześnie w związku ze zmianą przepisów Zainteresowany ma wątpliwości dotyczące usług budowlanych, a dotyczących pokryć dachowych. Jednocześnie Wnioskodawca będzie wykonywał usługi podnośnikiem dźwigowym w obrębie tychże nieruchomości.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, iż przedmiotowe usługi związane są z dostawą, budową, remontem, modernizacją, termomodernizacją lub przebudową obiektów budowlanych lub ich części. Usługa pokrycia dachowego dotyczyć będzie zarówno budynku jako całości, jak również niekiedy związana będzie z określonymi mieszkaniami. Usługi wykonane mają być na rzecz obiektów sklasyfikowanych według PKOB 111, 112, 113, a w przyszłości także na rzecz obiektów sklasyfikowanych według PKOB 121, 122, 123, 126. W przypadku, gdy Wnioskodawca wykona powyższe usługi jako producent, przedmiotem świadczenia będzie dostawa towarów wraz z montażem. Usługi świadczone podnośnikiem dźwigowym stanowią element usługi w zakresie pokryć dachowych i są ściśle z nimi związane.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. W jaki sposób, zgodnie z obowiązującymi przepisami zastosować stawkę VAT, jeżeli usługa wykonana będzie w lokalach mieszkalnych do 150 metrów i powyżej 150 metrów oraz jeżeli usługa zostanie wykonana w budynkach mieszkalnych do 300 metrów i powyżej 300 metrów...
2. Jakie dokumenty są konieczne celem zastosowania stawki 8% do lokali mieszkalnych do 150 metrów i budynków mieszkalnych do 300 metrów...
3. W jaki sposób wyliczyć proporcje w lokalach i budynkach powyżej tego metrażu i opodatkować stawką VAT 23%...
4. Jaką stawkę zastosować przy wykonywaniu tychże usług podnośnikiem dźwigowym...

Zdaniem Wnioskodawcy, inne zasady opodatkowania będą obowiązywały w budynkach o powierzchni do 300 m² i lokalach o powierzchni do 150 m², a inne w budynkach i lokalach przekraczających wymienioną powierzchnię. Do tych wartości stawką właściwą będzie obniżona 8% stawka VAT. Powyżej, właściwą stawką będzie 23% stawka VAT.

Dokumentem właściwym może być projekt budowy, zaświadczenie z właściwego organu administracji architektoniczno-budowlanej lub nadzoru budowlanego albo oświadczenie właściciela.

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity, odpowiednio 300 m² i 150 m², obniżoną stawkę podatku stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania, odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Przy wykonywaniu usług podnośnikiem dźwigowym, stawki stosuje się odpowiednio.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy.

Art. 2 pkt 6 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Ponadto, art. 8 ust. 1 ustawy określa, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Według art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stosownie do zapisu art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak, w myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Stosownie do art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym – zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy – rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Art. 41 ust. 12b ustawy stanowi, iż do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Zgodnie z § 7 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011 r., stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla:

1. towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia;
2. robót konserwacyjnych dotyczących budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym;
3. robót konserwacyjnych dotyczących:
1. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych,
2. lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

   - w zakresie w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 2.

Przez roboty konserwacyjne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont (§ 7 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Obiekty budownictwa mieszkaniowego to budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11 (art. 2 pkt 12 ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że w 2011 r. Wnioskodawca wykona usługę budowlana w zakresie pokrycia dachowego w budynkach mieszkalnych, jak i domach jednorodzinnych. W związku z możliwością wykonywania takich usług w tym roku, zarówno jako producent, jak i podmiot świadczący też usługi ich montażu w tym roku, a i jednocześnie w związku ze zmianą przepisów Zainteresowany ma wątpliwości dotyczące usług budowlanych, a dotyczących pokryć dachowych. Jednocześnie Wnioskodawca będzie wykonywał usługi podnośnikiem dźwigowym w obrębie tychże nieruchomości. Przedmiotowe usługi związane są z dostawą, budową, remontem, modernizacją, termomodernizacją lub przebudową obiektów budowlanych lub ich części. Usługa pokrycia dachowego dotyczyć będzie zarówno budynku jako całości, jak również niekiedy związana będzie z określonymi mieszkaniami. Usługi wykonane mają być na rzecz obiektów sklasyfikowanych według PKOB 111, 112, 113. W przypadku, gdy Wnioskodawca wykona powyższe usługi jako producent, przedmiotem świadczenia będzie dostawa towarów wraz z montażem. Usługi świadczone podnośnikiem dźwigowym stanowią element usługi w zakresie pokryć dachowych i są ściśle z nimi związane.

Zgodnie z uchwaloną w dniu 29 października 2010 r. ustawą o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476), przy wyznaczaniu zakresu stosowania stawek obniżonych, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r., jest wykorzystywana Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

W myśl pkt 5.3.4 Zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2008) – zakres rzeczowy grupowań obejmujących usługi, roboty instalacyjne i montażowe wykonywane na miejscu przeznaczenia są klasyfikowane również w ramach działu 33 grupa 33.2, z następującymi zastrzeżeniami:

• roboty instalacyjne i montażowe, wykonane przez producenta wyrobu własnymi siłami, są klasyfikowane tam, gdzie jest sklasyfikowany wyrób,
• budowlane roboty instalacyjne i montażowe, włączając instalowanie (montaż) stolarki budowlanej własnej produkcji, klasyfikuje się w dziale 43,
• roboty instalacyjne wykonywane przez sprzedawcę detalicznego, jako usługa związana ze sprzedażą określonego wyrobu, sklasyfikowane tak jak handel detaliczny w odpowiednim grupowaniu działu 47.
  
  

Dział 43 obejmuje roboty budowlane specjalistyczne, tj.:

• 43.1 – rozbiórka i przygotowanie terenu pod budowę,
• 43.2 – roboty związane z wykonywaniem instalacji elektrycznych, wodno -kanalizacyjnych i pozostałych instalacji budowlanych,
• 43.3 – roboty związane z wykonywaniem wykończeniowych robót budowlanych,
• 43.9 – roboty związane z wykonywaniem pozostałych specjalistycznych robót budowlanych.
  
  

Tym samym, mając na uwadze Zasady metodyczne Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWIU 2008), stwierdzić należy, że jeżeli w ramach budowlanych robót instalacyjnych i montażowych producent montuje lub instaluje dany wyrób budowlany przez siebie wykonany, to taką czynność klasyfikuje się w dziale 43 – tj. roboty budowlane specjalistyczne.

Z opisu sprawy wynika, iż usługa pokrycia dachowego dotyczyć może budynku jako całości.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz wynikający z treści wniosku opis sprawy stwierdzić należy, że o ile przedmiotem umowy zawartej przez Wnioskodawcę będzie usługa pokrycia dachowego w budynkach mieszkalnych dotycząca budynku jako całości (niezwiązana z określonymi lokalami mieszkalnymi), sklasyfikowanego jako PKOB 111, 112 lub 113, wówczas od dnia 1 stycznia 2011 r. usługa ta opodatkowana będzie preferencyjną stawką podatku obniżoną do wysokości 8%, zgodnie z art. 41 ust. 12 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, niezależnie od wielkości lokali, które się w danym budynku znajdują.

Wnioskodawca wskazał także, iż usługa pokrycia dachowego również związana będzie z określonymi mieszkaniami oraz domami jednorodzinnymi.

Jeśli czynności będące przedmiotem wniosku wykonywane będą w obiektach objętych społecznym programem mieszkaniowym (budynki mieszkalne jednorodzinne, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 300 m² oraz lokale mieszkalne, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 150 m²), to zgodnie z obowiązującymi od dnia 1 stycznia 2011 r. przepisami, zastosowanie znajdzie 8% stawka podatku VAT (zgodnie z art. 41 ust. 12 w zw. z art. 146a ustawy).

Natomiast w przypadku budownictwa nie objętego społecznym programem mieszkaniowym (budynki mieszkalne jednorodzinne, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m² oraz lokale mieszkalne, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m²), preferencyjną stawkę VAT w wysokości 8% stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej te obiekty do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Zatem, powyższe dotyczy przedmiotowych usług wykonywanych przez Wnioskodawcę, zarówno jako producenta, gdy przedmiotem świadczenia będzie dostawa towarów wraz z montażem, jak i podmiotu świadczącego jedynie usługę montażu.

Z opisu sprawy wynika, iż usługi świadczone podnośnikiem dźwigowym stanowią element usługi w zakresie pokryć dachowych i są ściśle z nimi związane. W konsekwencji, dla przedmiotowych usług, świadczonych z wykorzystaniem podnośnika dźwigowego, stawki podatku VAT stosuje się odpowiednio.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również dokumentów, jakie powinien on posiadać celem zastosowania stawki 8% dla usług wykonywanych w lokalach mieszkalnych o powierzchni do 150 m² oraz w budynkach mieszkalnych o powierzchni do 300 m².

Wskazać należy, iż w zakresie zastosowania właściwej stawki opodatkowania to na podatniku ciąży odpowiedzialność w zakresie udowodnienia wystąpienia okoliczności uzasadniających zastosowanie stawki podatku innej niż stawka podstawowa, tj. w tym przypadku 8%. Ustawodawca oczekuje, aby to podatnik wykazał, że świadczone przez niego usługi są związane z budownictwem mieszkaniowym oraz, że powierzchnie użytkowe są odpowiednie. Powyższe ma wynikać z materiału dowodowego jakim dysponuje podatnik. Ustawa o podatku od towarów i usług oraz rozporządzenia wydane na jej podstawie nie określają rodzaju i formy dokumentów, jednakże podatnik powinien posiadać w swojej dokumentacji dowody wiarygodne, które formalnie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdzać będą powierzchnię użytkową, np. kserokopią dokumentacji budowlanej, na podstawie której taką powierzchnię można obliczyć, aktem notarialnym, w którym wymieniona byłaby powierzchnia mieszkania lub budynku, przydziałem ze spółdzielni z wymienionymi powierzchniami poszczególnych pomieszczeń mieszkalnych.

Odniesienie powyższego do przedstawionej w złożonym wniosku sytuacji, prowadzi do wniosku, iż jeżeli dokumenty wymienione przez Zainteresowanego (projekt budowy, zaświadczenie z właściwego organu administracji architektoniczno-budowlanej lub nadzoru budowlanego) będą formalnie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdzać powierzchnię użytkową, należy stwierdzić, że będą one wystarczające w analizowanej sprawie celem zastosowania stawki podatku obniżonej do 8%.

Natomiast, fakt posiadania przez Wnioskodawcę oświadczeń klientów o powierzchni użytkowej danego budynku lub lokalu mieszkalnego jako potwierdzenie przynależności obiektu do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym nie jest wystarczający do zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT. Jak wskazano bowiem powyżej, dokumenty uprawniające do obniżenia stawki podatku powinny być wiarygodne i w sposób niebudzący wątpliwości powinny potwierdzać związek wykonanych robót z budownictwem mieszkaniowym. Samo oświadczenie nabywcy usług nie jest jednak dowodem w pełni wiarygodnym.

Zwrócić należy uwagę, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – w wydanej interpretacji rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności stawki podatku dla przedmiotowych usług wykonywanych w obiektach sklasyfikowanych w PKOB 121, 122, 123, 126.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.